سوتک

[تووت فرنگی]

نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد


نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم


چه خواهد ساخت


ولی بسیار مشتاقم


که از خاک گلویم سوتکی سازد


گلویم سوتکی باشد


به دست کودکی گستاخ و بازیگوش


و او یک ریز و پی در پی


دم خویش را بر گلویم سخت بفشارد


و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد


بدین سان بشکند در من


سکوت مرگبارم را ...



( دکتر علی شریعتی )