ارغنون
3rd February 2011, 08:38 PM
تیمی از محققان بخش "نانو مواد برای تشخیص و درمان سرطان" در دانشگاه نورث وسترن نوع جدیدی از روشهای سنجش مبتنی بر نانو ذرات ابداع کردهاند که دقت و حساسیت کافی را برای استفاده کلینیکی دارد.
به گزارش روز یکشنبه باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسکانیوز"، تلومراز آنزیمی است که در هنگام تقسیم شدن کروموزومها، از کوتاه شدن آنها جلوگیری میکند و به احتمال زیاد نقش کلیدی در جلوگیری از نابودی سلولهای سرطانی بازی میکند.
از این رو محققان از روشهای متنوعی برای سنجش فعالیت این آنزیم استفاده کردهاند که هیچ یک از این روشها برای استفاده در تشخیص سرطان و یا در جهت ساخت داروهایی که بتواند فعالیت تلومراز را متوقف نماید، مناسب نبوده است.
بنابر این گزارش و به نقل از نانو، این سیستم سنجش ابداعی، شامل نانوذراتی از طلا است که توسط قطعاتی از dna پوشانده شده و میتواند بهعنوان سوبسترا برای آنزیم تلومراز مورد استفاده قرار گیرد. هنگامیکه نمونهایی از این آنزیم با نانوذرات فوق مخلوط میشود، آنزیم تلومراز به توالیهای dna متصل شده و شروع به افزودن قطعات شش نوکلئوتیدی خاصی به انتهای dna میکند.
پس از زمان کوتاهی، تمامی تلومراز شستشو داده میشود و مقداری از میکروذرات مغناطیسی با قطعهای از الیگونوکلئوتیدی که مکمل توالی ساخته شده توسط تلومراز است، روکش داده و به محیط آزمایش اضافه میشوند.
این میکروذرات روکشدار مغناطیسی به همهی رشتههای dna در حال طویل شدن چسبیده و در نتیجه محققان را قادر میسازند تا این کمپلکسها را از بقیه نانوذرات طلا به کمک میدان مغناطیسی جداسازی کنند.
در مرحله بعدی توالیهای dna از نانوذرات طلا جدا شده و به کمک فرایندهای پیشرفته شناسایی و سنجش اتوماتیک نقره که توسط تیم دکترمیرکین بههمین منظور طراحی شده و به روش بارکدهای زیستی مشهور است، شناسایی میشوند.
با این روش سنجش، فعالیت آنزیم تلومراز را در10 تا1000سلول توموری که در محیط کشت پرورش داده شده بودند، تشخیص داده می شود.
بر این اساس، این محققان نشان دادند که می توانند تغییرات ایجاد شده در فعالیت آنزیم تلومراز را پس از افزودن بازدارندهی شناخته شدهی این آنزیم، تشخیص دهند که ثابت میکند روش سنجش فوق کمک کند تا بازدارندههای اختصاصی این آنزیم بهعنوان عوامل ضد سرطان مورد استفاده قرار گیرند.
به گزارش روز یکشنبه باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسکانیوز"، تلومراز آنزیمی است که در هنگام تقسیم شدن کروموزومها، از کوتاه شدن آنها جلوگیری میکند و به احتمال زیاد نقش کلیدی در جلوگیری از نابودی سلولهای سرطانی بازی میکند.
از این رو محققان از روشهای متنوعی برای سنجش فعالیت این آنزیم استفاده کردهاند که هیچ یک از این روشها برای استفاده در تشخیص سرطان و یا در جهت ساخت داروهایی که بتواند فعالیت تلومراز را متوقف نماید، مناسب نبوده است.
بنابر این گزارش و به نقل از نانو، این سیستم سنجش ابداعی، شامل نانوذراتی از طلا است که توسط قطعاتی از dna پوشانده شده و میتواند بهعنوان سوبسترا برای آنزیم تلومراز مورد استفاده قرار گیرد. هنگامیکه نمونهایی از این آنزیم با نانوذرات فوق مخلوط میشود، آنزیم تلومراز به توالیهای dna متصل شده و شروع به افزودن قطعات شش نوکلئوتیدی خاصی به انتهای dna میکند.
پس از زمان کوتاهی، تمامی تلومراز شستشو داده میشود و مقداری از میکروذرات مغناطیسی با قطعهای از الیگونوکلئوتیدی که مکمل توالی ساخته شده توسط تلومراز است، روکش داده و به محیط آزمایش اضافه میشوند.
این میکروذرات روکشدار مغناطیسی به همهی رشتههای dna در حال طویل شدن چسبیده و در نتیجه محققان را قادر میسازند تا این کمپلکسها را از بقیه نانوذرات طلا به کمک میدان مغناطیسی جداسازی کنند.
در مرحله بعدی توالیهای dna از نانوذرات طلا جدا شده و به کمک فرایندهای پیشرفته شناسایی و سنجش اتوماتیک نقره که توسط تیم دکترمیرکین بههمین منظور طراحی شده و به روش بارکدهای زیستی مشهور است، شناسایی میشوند.
با این روش سنجش، فعالیت آنزیم تلومراز را در10 تا1000سلول توموری که در محیط کشت پرورش داده شده بودند، تشخیص داده می شود.
بر این اساس، این محققان نشان دادند که می توانند تغییرات ایجاد شده در فعالیت آنزیم تلومراز را پس از افزودن بازدارندهی شناخته شدهی این آنزیم، تشخیص دهند که ثابت میکند روش سنجش فوق کمک کند تا بازدارندههای اختصاصی این آنزیم بهعنوان عوامل ضد سرطان مورد استفاده قرار گیرند.