Rez@ee
18th January 2011, 10:51 AM
آيا هرگز خورشيد را وقتي در افق دريا غروب مي کند مشاهده کرده ايد؟ آيا خورشيد را تا لحظه اي که انتهاي بالايي قرص آن با خط افق تماس مي يابد و سپس ناپديد مي شود، تعقيب کرده ايد؟ اما آيا ديده ايد که وقتي خورشيد آخرين پرتو خود را مي پراکند، اگر در آن لحظه آسمان کاملا شفاف و بي ابر باشد، چه پديده اي روي مي دهد؟ اگر امکاني برايتان پيش آمد اين فرصت را از دست ندهيد. شعاع سرخ به چشم شما نمي خورد. بلکه شعاع سبز به چشم خواهد خورد. شعاع سبز پديده اي است که هر شخصي را واله و شيفته مي کند. چرا شعاع سبز پديد مي آيد؟
آزمايش زير را انجام دهيد: يک ورق کاغذ به ديوار بچسبانيد. يک منشور را افقي طوريکه سطح پهن آن به پايين باشد،جلو چشمتان بگيريد و از پشت آن به صفحه کاغذ نگاه کنيد. مشاهده خواهيد کرد که اولا صفحه کاغذ از جاي واقعي خود خيلي بالاتر رفته، ثانيا در بالاي آن يک حاشيه بنفش متمايل به آبي و در پايين آن يک حاشيه زرد متمايل به سرخ ديده مي شود. علت بالا رفتن صفحه کاغذ انکسار نور است و پيدايش حاشيه ها مربوط به تجزيه نور سفيد به وسيله منشور است. اشعه بنفش و ابي بيشتر از رنگهاي ديگر منکسر مي شوند و به همين دليل در حاشيه بالاتر قرار ميگيرند. اشعه سرخ کمتر منکسر مي شود و در حاشيه پاييني قرار مي گيرد. منشور نور سفيدي را که از کاغذ مي تابد، به همه رنگهاي طيف تجزيه مي کند و از صفحه کاغذ تعداد زيادي عکس رنگي پديد مي آورد که به ترتيب ميزان انکسار قرار مي گيرند و قسمتي از هر يک از آنها روي ديگري قرار ميگيرد. چشم در نتيجه تاثير هم زمان اين عکسهاي رنگي را به صورت سفيد حس مي کند(ترکيب رنگهاي طيفي). اما در بالا و پايين رنگهايي که ترکيب نشده اند باقي مي مانند.
جو زمين براي چشم ما مانند منشور هوايي عظيمي است که قاعده ان به طرف پايين است. وقتي خورشيد در افق است و ما به آن نگاه مي کنيم، خورشيد را از پشت منشور هوايي عظيم مي بينيم. در بالاي قرص خورشيد يک حاشيه آبي و سبز و در پايين يک حاشيه زرد پديد مي آيد. تا وقتي که خورشيد بر فراز افق قرار دارد،نور شديد قرص خورشيد حاشيه هاي رنگي به مراتب کم نورتر را ازبين مي برد و ما آنها را اصلا نمي بينيم. اما در لحظه طلوع و غروب خورشيد وقتي تقريبا تمام قرص خورشيد در پشت افق پنهان است،ممکن است حاشيه هاي آبي انتهاي بالايي را ببينيم. اين حاشيه از دو قسمت تشکيل شده: قسمت بالايي آبي نزديک به سورمه اي و قسمت پاييني آبي نزديک به آسماني است که از ترکيب اشعه آبي و سبز به وجود آمده است. اغلب اوقات حاشيه آبي در هواي جو پراکنده مي شود و فقط حاشيه سبز با قي مي ماند که همان پديده شعاع سبز است. بايد اشاره کرد که اشعه سبز را تنها در جاهايي که سطح زمين کاملا افقي است مانند دريا، مي توان مشاهده کرد. هم چنين سطح آسمان نيز بايد کاملا صاف و شفاف باشد. به همين خاطر دريانوردان اين پديده را بسيار مشاهده مي کنند.
آزمايش زير را انجام دهيد: يک ورق کاغذ به ديوار بچسبانيد. يک منشور را افقي طوريکه سطح پهن آن به پايين باشد،جلو چشمتان بگيريد و از پشت آن به صفحه کاغذ نگاه کنيد. مشاهده خواهيد کرد که اولا صفحه کاغذ از جاي واقعي خود خيلي بالاتر رفته، ثانيا در بالاي آن يک حاشيه بنفش متمايل به آبي و در پايين آن يک حاشيه زرد متمايل به سرخ ديده مي شود. علت بالا رفتن صفحه کاغذ انکسار نور است و پيدايش حاشيه ها مربوط به تجزيه نور سفيد به وسيله منشور است. اشعه بنفش و ابي بيشتر از رنگهاي ديگر منکسر مي شوند و به همين دليل در حاشيه بالاتر قرار ميگيرند. اشعه سرخ کمتر منکسر مي شود و در حاشيه پاييني قرار مي گيرد. منشور نور سفيدي را که از کاغذ مي تابد، به همه رنگهاي طيف تجزيه مي کند و از صفحه کاغذ تعداد زيادي عکس رنگي پديد مي آورد که به ترتيب ميزان انکسار قرار مي گيرند و قسمتي از هر يک از آنها روي ديگري قرار ميگيرد. چشم در نتيجه تاثير هم زمان اين عکسهاي رنگي را به صورت سفيد حس مي کند(ترکيب رنگهاي طيفي). اما در بالا و پايين رنگهايي که ترکيب نشده اند باقي مي مانند.
جو زمين براي چشم ما مانند منشور هوايي عظيمي است که قاعده ان به طرف پايين است. وقتي خورشيد در افق است و ما به آن نگاه مي کنيم، خورشيد را از پشت منشور هوايي عظيم مي بينيم. در بالاي قرص خورشيد يک حاشيه آبي و سبز و در پايين يک حاشيه زرد پديد مي آيد. تا وقتي که خورشيد بر فراز افق قرار دارد،نور شديد قرص خورشيد حاشيه هاي رنگي به مراتب کم نورتر را ازبين مي برد و ما آنها را اصلا نمي بينيم. اما در لحظه طلوع و غروب خورشيد وقتي تقريبا تمام قرص خورشيد در پشت افق پنهان است،ممکن است حاشيه هاي آبي انتهاي بالايي را ببينيم. اين حاشيه از دو قسمت تشکيل شده: قسمت بالايي آبي نزديک به سورمه اي و قسمت پاييني آبي نزديک به آسماني است که از ترکيب اشعه آبي و سبز به وجود آمده است. اغلب اوقات حاشيه آبي در هواي جو پراکنده مي شود و فقط حاشيه سبز با قي مي ماند که همان پديده شعاع سبز است. بايد اشاره کرد که اشعه سبز را تنها در جاهايي که سطح زمين کاملا افقي است مانند دريا، مي توان مشاهده کرد. هم چنين سطح آسمان نيز بايد کاملا صاف و شفاف باشد. به همين خاطر دريانوردان اين پديده را بسيار مشاهده مي کنند.