touraj atef
25th December 2010, 10:17 AM
به سلامتی ِ لحظه هاي فرار گریز
دم و بازدمي تند وسخت و مردم ستيز
به سلامتی حضور پر وهم و خلسه توو من
.بر يادبود آن جاودانه حكايت و قصه عشق كهن
به سلامتی ِ بی تابی و خمودي ِسرانگشتانم
بر لب نهادم اين آخرین جرعه زميان شيره جانم
به سلامتی ِ پرواز بر فراز همه درختان شهر
بی خبری مطلق زآن مدعي كه كرد كامها را زهر
به سلامتی ِ پناه صدائي که هست عين حضور
كه از ياد مي برد دلگرفتگي براي آن كه شد اهل قبور
به سلامتي باز مي نوشم به ياد آن چشمانت
كه مرا سالها بخواند كه جان كنم فداي جانت
به سلامتي آن لبهائي كه زده اند مهر سكوت
گوئي پنداشت ناله اي بر هم زند عالم جبروت
به سلامي آن دلي كه شده غمگين بهر هجر دوست
آن كه مي گفت بودن هستم بهر شادماني اوست
به سلامتي ياد كهن بازي پر غوغاي من و تو
كه سايه و خاطره آن نرفت از ياد من و تو
به سلامتي آن كه گفت نداني چيست اندرون من
حكايت دلگرفتگي و دلشكستگي و دل پر خون من
به سلامتي غم يار كه بوده در خفا بي كران سالها
كه نكرد ياد آن حكايت عاشقانه قديم روزگار ما
به سلامتي آن كه پنداشت بي انديشه و دلسردم
نبندم دل به كس و گره بر چشمهاي هيچ دلبندم
به سلامتي آن كه بغضش را تلخ شنودم و سخت
تفو كردم بي شمار بر اين بي رحم روزگار بدبخت
به سلامتي بدرود دو باره با بازگشتي هيچگه
ليك او را گويم در اين آخرين تلخ آوردگه
به سلامتي تو نوشم حتي اگر نيشم زني باز
دعايت نزد يزدان كنم تاشيرين نوشت دهد باز
به سلامتي يار ديرين آخرين جرعه نوشم
كه باشد شادماني او در دل پردردو خروشم
به سلامتي آخرين جام ز تكرار نيست و بودم
به تو كه زديرين بودي هميشه هست و بودم
به سلامتي آخرين فصل اين قصه
كه گويد هيچ نبود جز وهم و قصه
به سلامتي آخرین مستي از تکرارِهجر زيستن
پشيماني و تنهائي و پرسوزدل تو غم گريستن
به سلامتي شادي و شور و عشق و ايمان
براي تو مهربان و نازنين و همدم و عزيز جان
http://lonelyseaman.files.wordpress.com/2010/12/d985d98a.jpg?w=500&h=750 (http://lonelyseaman.files.wordpress.com/2010/12/d985d98a.jpg)
دم و بازدمي تند وسخت و مردم ستيز
به سلامتی حضور پر وهم و خلسه توو من
.بر يادبود آن جاودانه حكايت و قصه عشق كهن
به سلامتی ِ بی تابی و خمودي ِسرانگشتانم
بر لب نهادم اين آخرین جرعه زميان شيره جانم
به سلامتی ِ پرواز بر فراز همه درختان شهر
بی خبری مطلق زآن مدعي كه كرد كامها را زهر
به سلامتی ِ پناه صدائي که هست عين حضور
كه از ياد مي برد دلگرفتگي براي آن كه شد اهل قبور
به سلامتي باز مي نوشم به ياد آن چشمانت
كه مرا سالها بخواند كه جان كنم فداي جانت
به سلامتي آن لبهائي كه زده اند مهر سكوت
گوئي پنداشت ناله اي بر هم زند عالم جبروت
به سلامي آن دلي كه شده غمگين بهر هجر دوست
آن كه مي گفت بودن هستم بهر شادماني اوست
به سلامتي ياد كهن بازي پر غوغاي من و تو
كه سايه و خاطره آن نرفت از ياد من و تو
به سلامتي آن كه گفت نداني چيست اندرون من
حكايت دلگرفتگي و دلشكستگي و دل پر خون من
به سلامتي غم يار كه بوده در خفا بي كران سالها
كه نكرد ياد آن حكايت عاشقانه قديم روزگار ما
به سلامتي آن كه پنداشت بي انديشه و دلسردم
نبندم دل به كس و گره بر چشمهاي هيچ دلبندم
به سلامتي آن كه بغضش را تلخ شنودم و سخت
تفو كردم بي شمار بر اين بي رحم روزگار بدبخت
به سلامتي بدرود دو باره با بازگشتي هيچگه
ليك او را گويم در اين آخرين تلخ آوردگه
به سلامتي تو نوشم حتي اگر نيشم زني باز
دعايت نزد يزدان كنم تاشيرين نوشت دهد باز
به سلامتي يار ديرين آخرين جرعه نوشم
كه باشد شادماني او در دل پردردو خروشم
به سلامتي آخرين جام ز تكرار نيست و بودم
به تو كه زديرين بودي هميشه هست و بودم
به سلامتي آخرين فصل اين قصه
كه گويد هيچ نبود جز وهم و قصه
به سلامتي آخرین مستي از تکرارِهجر زيستن
پشيماني و تنهائي و پرسوزدل تو غم گريستن
به سلامتي شادي و شور و عشق و ايمان
براي تو مهربان و نازنين و همدم و عزيز جان
http://lonelyseaman.files.wordpress.com/2010/12/d985d98a.jpg?w=500&h=750 (http://lonelyseaman.files.wordpress.com/2010/12/d985d98a.jpg)