poune
24th December 2010, 01:24 AM
داروهاي ضد افسردگي(ANTIDEPRESSANT) : ضد افسردگي و ضد اضطراب بوده و برخي از آنها (سه حلقه اي ها) براي تسكين دردهاي مزمن تجويز ميگردند. Fluoxetine فلوكستين
Sertraline سرترالين
Venlafaxine ونلافاكسن
Citalopram سيتالوپرام
Paroxetine پاروكستين
Escitalopram اسيتالوپرام
Fluvoxamine فلووكسامين
Duloxetine دولوكستين
Bupropion بوپروپيون
Amitriptyline آميتريپتيلين
Dothiepin دوتيپين
آنتي هيستامين ها(ANTIHISTAMINES) : كاهنده واكنشهاي حساسيتي و آرام بخش ميباشند. برخي آنتي هيستامين هاي خواب آور و آرام بخش عبارتند از: diphenhydramine ديفن هيدرامين
dimenhydrinate ديمن هيدرينات
doxylamine دوكسيلامين
ضد روان پريشي ها(ANTIPSYCHOTICS): در درمان اسكيزوفرني، اختلال دوقطبي، اختلالات هذياني، جنون ها و ديگر اختلالات روان پريشي تجويز ميگردند. (از ذكر آنها خودداري ميكنيم)
ساير قرصهاي آرام بخش و خواب آور: zolpidem زولپيدم
alpidem آلپيدم
Zaleplon زالپلون
eszopiclone اسزوپيكلون
ramelteon راملتيون
methaqualone متاكوآلون
ethchlorvynol اتكلروينول
chloral hydrate كلرال هيدارت
meprobamate مپروبامات
glutethimide گلوتي تيميد
methyprylon متيپريلون
gamma-hydroxybutyra te گاما هيدروكسي بوتيرات
ethyl alcohol اتيل الكل
diethyl ether دي اتيل اتر
methyl trichloride متيل تري كلرايد
Zopiclone زوپيكلون
موارد مصرف: 1-كاهش استرس و اضطراب.
2-درمان بي خوابي.
3- تسكين و كاهش گرفتگي و تنش عضلات.
4-كاهش علايم محروميت از الكل و مواد مخدر.
5-درمان حملات وحشت زدگي.
6-تسهيل تستهاي تشخيص پزشكي نظيرآندوسكوپي.
7-افزايش اثر بي حس كننده هاي موضعي و بيهوشي عمومي.
8-درمان پسيكوز (روان پريشي)
9-فراموشي پيش گستر قبل از اعمال جراحي.
موارد منع مصرف: 1-همراه با الكل و ساير مواد مخدر و روانگردان.
2-ناهماهنگي حركتي و ضعف عضلاني.
3-كاهش اكشيژن خون.
4-آب سياه (گلوكوم)
5-وقفه تنفسي حين خواب (آپنه)
6-حساسيت به آرام بخش ها.
7-نارسايي شديد كليوي (دياليز)
8-افسردگي شديد (تمايلات خودكشي)
9-بيماريهاي مزمن تنفسي.
10-نارسايي شديد كبدي نظير سيروز كبدي.
11-حاملگي و شيردهي.(تحت نظر پزشك)
12-افراد بالاي 65 سال(تحت نظر پزشك)
عوارض جانبي: 1-خواب آلودگي و خستگي صبح روز بعد از مصرف.در صورت بروز اين علايم از رانندگي و كار كردن با ماشين آلات خودداري كنيد.
2-عدم هماهنگي عضلات، ضعف، سرگيجه، گيجي، آلرژي، تاري ديد، توهم، بي حالي، تعريق، خشكي دهان، بثورات جلدي و سر درد.
3-اشكال در گفتار، حافظه و قضاوت.
4-حالت تهوع، استفراغ و سوزش سردل.
5-ايجاد فراموشي پيش گستر(خاطرات اخير به ياد نمي مانند).
6-خشونت طلبي و پرخاشگري،بي خوابي، تحريك پذيري، افسردگي و اختلال در حفظ تعادل.
عوارض دراز مدت: 1
-ايجاد تحمل(TOLERANCE): به نياز مصرف بيشتر دارو براي تاثير و احساس مشابهي كه پيشتر با مصرف مقادير كمتر همان دارو حاصل مي شد، اطلاق ميگردد. مصرف كننده به مرحله اي ميرسد كه ديگر افزايش دوز مصرفي آرام بخش ها بي تاثير خواهد بود. علايم ايجاد تحمل: دل درد، بي قراري، سرگيجه، رعشه، افسردگي، ترسهاي غير منطقي، پارانوئيد و دمدمي مزاجي. 2-وابستگي(DEPENDANCY) : پس از ايجاد تحمل و افزايش دوز مصرفي و مصرف مداوم داروهاي آرام بخش در فرد وابستگي رواني و جسماني نيز ايجاد ميگردد. هنگامي هم كه مصرف كننده بطور ناگهاني مصرف دارو را قطع ميكند دچار علايم محروميت(WITHDRAWL) ميگردد. اين علايم شامل بي قراري، بي خوابي، اضطراب، تهوع، كرامپ شكمي، تپش قلب، لرز، رعشه، درد عمومي، اسهال، توهم، افسردگي، پارانويا، هذيان، كاهش اشتها، حملات وحشت زدگي، پرفشاري خون، بي خوابي ، اسپاسم عضلات، حساسيت به نور و صدا، تشنج و مرگ ميباشد. باربيتوراتها اعتياد آور تر از بنزوديازپين ها ميباشند. 3-سوء مصرف و اور دوز(OVER DOSE): خطر مصرف اين دسته از داروها به عنوان داروهاي تفنني به ويژه باربيتوراتها زياد است. مصرف بيش از مقادير تجويز شده نيز ميتواند سبب مسموميت و حتي مرگ فرد گرد.
4- خودكشي با مصرف دوز بالاي آرام بخش ها.
نكته مهم: مصرف الكل به همراه آرام بخشها به علت اثرات مشابه (كاهش فعاليت مغز و سيستم اعصاب مركزي) مرگ بار بوده و ميتواند فرد را به كما و يا به كام مرگ بكشاند.
تداخلات دارويي: 1- الكل، داروهاي ضد افسردگي، ضد تشنج ها و آنتي هيستامينها اثرات آرام بخش ها را مضاعف ميكنند.
2-قرصهاي ضد بارداري سرعت دفع داروهاي خواب آور را كاهش ميدهند.
3-سيگار سرعت دفع داروهاي آرام بخش را افزايش داده و اثرات آنها را نيز كاهش ميدهد.
راهنماي مصرف:
1-قبل از مصرف با پزشك خود مشورت كنيد تا دوز مناسب وضعيت جسمي شما برايتان تجويز گردد. همچنين از لحاظ تداخل با ديگر داروها و بيماريها مورد بررسي قرار گيريد.
2-در صورتي كه دچار تحريكات گوارشي مي شويد آنها را همراه با غذا ميل كنيد.
3-هيچگاه بطور ناگهاني اقدام به قطع مصرف آنها نكنيد. و براي قطع آنها ابتدا با پزشكتان مشورت كنيد.
4-هيچگاه اين داروها را به همراه الكل و ديگر مواد مخدر و روانگردان مصرف نكنيد.
5-به خاطر داشته باشيد قرصهاي خواب آور درمان موقتي بي خوابي ميباشد. چنانچه براي مدت طولاني از آنها استفاده كنيد و سپس مصرف آنها را قطع كنيد، بي خوابي شما تشديد ميگردد. تا آنجا كه ممكن است دوز پايين دارو را مورد مصرف قرار دهيد.
6-حداكثر مدت زمان مجاز مصرف آرام بخش ها 2-4 هفته پياپي و هفته اي 2-3 مرتبه ميباشد.
7-قرصهاي خواب آور را نيم ساعت قبل از خواب مصرف كرده و پس از مصرف از كشيدن سيگار اجتناب ورزيد.
8-داروهاي مسكن و خواب آور را دور از دسترس كودكان قرار دهيد.
9-مصرف مداوم قرصهاي خواب آور خواب عميق و همراه با رويا را سركوب كرده و خواب را سبك ميكنند.
10-معمولا صبح روز بعد شما احساس خستگي و گيجي اندكي خواهيد داشت. بنابراين تا بي اثر شدن كامل اثرات آنها از انجام فعاليتهايي كه نياز به هوشياري كامل دارند خودداري كنيد.
11-جاي استفاده از قرصهاي خواب آور اصول بهداشت خواب را رعايت كنيد.
Sertraline سرترالين
Venlafaxine ونلافاكسن
Citalopram سيتالوپرام
Paroxetine پاروكستين
Escitalopram اسيتالوپرام
Fluvoxamine فلووكسامين
Duloxetine دولوكستين
Bupropion بوپروپيون
Amitriptyline آميتريپتيلين
Dothiepin دوتيپين
آنتي هيستامين ها(ANTIHISTAMINES) : كاهنده واكنشهاي حساسيتي و آرام بخش ميباشند. برخي آنتي هيستامين هاي خواب آور و آرام بخش عبارتند از: diphenhydramine ديفن هيدرامين
dimenhydrinate ديمن هيدرينات
doxylamine دوكسيلامين
ضد روان پريشي ها(ANTIPSYCHOTICS): در درمان اسكيزوفرني، اختلال دوقطبي، اختلالات هذياني، جنون ها و ديگر اختلالات روان پريشي تجويز ميگردند. (از ذكر آنها خودداري ميكنيم)
ساير قرصهاي آرام بخش و خواب آور: zolpidem زولپيدم
alpidem آلپيدم
Zaleplon زالپلون
eszopiclone اسزوپيكلون
ramelteon راملتيون
methaqualone متاكوآلون
ethchlorvynol اتكلروينول
chloral hydrate كلرال هيدارت
meprobamate مپروبامات
glutethimide گلوتي تيميد
methyprylon متيپريلون
gamma-hydroxybutyra te گاما هيدروكسي بوتيرات
ethyl alcohol اتيل الكل
diethyl ether دي اتيل اتر
methyl trichloride متيل تري كلرايد
Zopiclone زوپيكلون
موارد مصرف: 1-كاهش استرس و اضطراب.
2-درمان بي خوابي.
3- تسكين و كاهش گرفتگي و تنش عضلات.
4-كاهش علايم محروميت از الكل و مواد مخدر.
5-درمان حملات وحشت زدگي.
6-تسهيل تستهاي تشخيص پزشكي نظيرآندوسكوپي.
7-افزايش اثر بي حس كننده هاي موضعي و بيهوشي عمومي.
8-درمان پسيكوز (روان پريشي)
9-فراموشي پيش گستر قبل از اعمال جراحي.
موارد منع مصرف: 1-همراه با الكل و ساير مواد مخدر و روانگردان.
2-ناهماهنگي حركتي و ضعف عضلاني.
3-كاهش اكشيژن خون.
4-آب سياه (گلوكوم)
5-وقفه تنفسي حين خواب (آپنه)
6-حساسيت به آرام بخش ها.
7-نارسايي شديد كليوي (دياليز)
8-افسردگي شديد (تمايلات خودكشي)
9-بيماريهاي مزمن تنفسي.
10-نارسايي شديد كبدي نظير سيروز كبدي.
11-حاملگي و شيردهي.(تحت نظر پزشك)
12-افراد بالاي 65 سال(تحت نظر پزشك)
عوارض جانبي: 1-خواب آلودگي و خستگي صبح روز بعد از مصرف.در صورت بروز اين علايم از رانندگي و كار كردن با ماشين آلات خودداري كنيد.
2-عدم هماهنگي عضلات، ضعف، سرگيجه، گيجي، آلرژي، تاري ديد، توهم، بي حالي، تعريق، خشكي دهان، بثورات جلدي و سر درد.
3-اشكال در گفتار، حافظه و قضاوت.
4-حالت تهوع، استفراغ و سوزش سردل.
5-ايجاد فراموشي پيش گستر(خاطرات اخير به ياد نمي مانند).
6-خشونت طلبي و پرخاشگري،بي خوابي، تحريك پذيري، افسردگي و اختلال در حفظ تعادل.
عوارض دراز مدت: 1
-ايجاد تحمل(TOLERANCE): به نياز مصرف بيشتر دارو براي تاثير و احساس مشابهي كه پيشتر با مصرف مقادير كمتر همان دارو حاصل مي شد، اطلاق ميگردد. مصرف كننده به مرحله اي ميرسد كه ديگر افزايش دوز مصرفي آرام بخش ها بي تاثير خواهد بود. علايم ايجاد تحمل: دل درد، بي قراري، سرگيجه، رعشه، افسردگي، ترسهاي غير منطقي، پارانوئيد و دمدمي مزاجي. 2-وابستگي(DEPENDANCY) : پس از ايجاد تحمل و افزايش دوز مصرفي و مصرف مداوم داروهاي آرام بخش در فرد وابستگي رواني و جسماني نيز ايجاد ميگردد. هنگامي هم كه مصرف كننده بطور ناگهاني مصرف دارو را قطع ميكند دچار علايم محروميت(WITHDRAWL) ميگردد. اين علايم شامل بي قراري، بي خوابي، اضطراب، تهوع، كرامپ شكمي، تپش قلب، لرز، رعشه، درد عمومي، اسهال، توهم، افسردگي، پارانويا، هذيان، كاهش اشتها، حملات وحشت زدگي، پرفشاري خون، بي خوابي ، اسپاسم عضلات، حساسيت به نور و صدا، تشنج و مرگ ميباشد. باربيتوراتها اعتياد آور تر از بنزوديازپين ها ميباشند. 3-سوء مصرف و اور دوز(OVER DOSE): خطر مصرف اين دسته از داروها به عنوان داروهاي تفنني به ويژه باربيتوراتها زياد است. مصرف بيش از مقادير تجويز شده نيز ميتواند سبب مسموميت و حتي مرگ فرد گرد.
4- خودكشي با مصرف دوز بالاي آرام بخش ها.
نكته مهم: مصرف الكل به همراه آرام بخشها به علت اثرات مشابه (كاهش فعاليت مغز و سيستم اعصاب مركزي) مرگ بار بوده و ميتواند فرد را به كما و يا به كام مرگ بكشاند.
تداخلات دارويي: 1- الكل، داروهاي ضد افسردگي، ضد تشنج ها و آنتي هيستامينها اثرات آرام بخش ها را مضاعف ميكنند.
2-قرصهاي ضد بارداري سرعت دفع داروهاي خواب آور را كاهش ميدهند.
3-سيگار سرعت دفع داروهاي آرام بخش را افزايش داده و اثرات آنها را نيز كاهش ميدهد.
راهنماي مصرف:
1-قبل از مصرف با پزشك خود مشورت كنيد تا دوز مناسب وضعيت جسمي شما برايتان تجويز گردد. همچنين از لحاظ تداخل با ديگر داروها و بيماريها مورد بررسي قرار گيريد.
2-در صورتي كه دچار تحريكات گوارشي مي شويد آنها را همراه با غذا ميل كنيد.
3-هيچگاه بطور ناگهاني اقدام به قطع مصرف آنها نكنيد. و براي قطع آنها ابتدا با پزشكتان مشورت كنيد.
4-هيچگاه اين داروها را به همراه الكل و ديگر مواد مخدر و روانگردان مصرف نكنيد.
5-به خاطر داشته باشيد قرصهاي خواب آور درمان موقتي بي خوابي ميباشد. چنانچه براي مدت طولاني از آنها استفاده كنيد و سپس مصرف آنها را قطع كنيد، بي خوابي شما تشديد ميگردد. تا آنجا كه ممكن است دوز پايين دارو را مورد مصرف قرار دهيد.
6-حداكثر مدت زمان مجاز مصرف آرام بخش ها 2-4 هفته پياپي و هفته اي 2-3 مرتبه ميباشد.
7-قرصهاي خواب آور را نيم ساعت قبل از خواب مصرف كرده و پس از مصرف از كشيدن سيگار اجتناب ورزيد.
8-داروهاي مسكن و خواب آور را دور از دسترس كودكان قرار دهيد.
9-مصرف مداوم قرصهاي خواب آور خواب عميق و همراه با رويا را سركوب كرده و خواب را سبك ميكنند.
10-معمولا صبح روز بعد شما احساس خستگي و گيجي اندكي خواهيد داشت. بنابراين تا بي اثر شدن كامل اثرات آنها از انجام فعاليتهايي كه نياز به هوشياري كامل دارند خودداري كنيد.
11-جاي استفاده از قرصهاي خواب آور اصول بهداشت خواب را رعايت كنيد.