سجاد غلام زاده
23rd December 2010, 01:05 AM
عسل در ادیان مختلف
و خداوند زنبور عسل را وحي كرد كه در كوه ها و درختان و بلنديها منزل گيرد . {68}
سپس از ميوه هاي شيرين و شهد گلهاي خوشبو بخوريد و راه پروردگارتان را به اطاعت بپوييد .
آنگاه از درون آنها شربتي شيرين به رنگهاي گوناگون بيرون مي آيد كه شفاي مردمان در آن است .
مسلما در اين آيت و نشانه اي است براي گروهي كه تفكر ميكنند . {69}
قرآن و احاديث به عسل به ديده درمان گر بيماريها نگاه مي کنند .
( به زنبور عسل بنگريد که چگونه روي درختان کندو مي سازد و ... درماني براي انسان هاست و در اين ، علائمي براي کساني است که فکر مي کنند )
( ترجمه قرآن ۶۹-۶۸ :۱۶ )
علاوه بر اين پيامبر اسلام ( ص ) مي فرمايد :
( عسل داراي اثر درماني براي هر بيماري جسمي است و قرآن داراي اثر درماني براي بيماريهاي روحي است بنابراين هر ۲ را براي شما توصيه مي کنم ) ( بخاري )
در سالهاي اخير تحقيقات علمي بر اثرات مفيد عسل در پزشکي و جراحي صحه گذاشته است . اين موارد به شرح ذيل است
قرآن و احاديث به عسل به ديده درمان گر بيماريها نگاه مي کنند .
( به زنبور عسل بنگريد که چگونه روي درختان کندو مي سازد و ... درماني براي انسان هاست و در اين ، علائمي براي کساني است که فکر مي کنند )
( ترجمه قرآن ۶۹-۶۸ :۱۶ )
علاوه بر اين پيامبر اسلام ( ص ) مي فرمايد :
( عسل داراي اثر درماني براي هر بيماري جسمي است و قرآن داراي اثر درماني براي بيماريهاي روحي است بنابراين هر ۲ را براي شما توصيه مي کنم ) ( بخاري )
در سالهاي اخير تحقيقات علمي بر اثرات مفيد عسل در پزشکي و جراحي صحه گذاشته است . اين موارد به شرح ذيل است .
عسل و زنبور عسل در اسلام
حدیثی است در مورد قرآن و عسل که می فرماید:
قرآن و عسل هر دو وسیله شفابخش هستند ، عسل فیه شفاءُ للناس(شفای مردمان در آن است)
و قرآن شفاءُ لما فی الصدور(شفاست برای آنچه درون سینه هاست)می باشد.قرآن کریم در دو آیه کلمه عسل را ذکر نموده است:نخست در سوره محمد(ص)آیه 15 که خداوند در ستودن بهشت به نیکوکاران وعده داده است که در آنجا نهرهایی از عسل پاک و ناب روان است وسپس در سوره نحل که خواص شفابخش آنرا یادآوری نموده و در آیه های 68 و69 این سوره در مورد عسل و زنبور عسل چنین می فرماید:
و اوحی رٌبک الی انٌحل ان اتخذی من الجبال بیوتا و من الشٌجر ومما یعرشون ثم کلی من کل الثمرات فاسلکی سبل ربک ذللا یخرج من بطونها شرابُ مختلفُ الوانه فیه شفاءُ للناس انٌ فی ذالک لایة لقوم یتفکرون.
و خداوند به زنبور عسل وحی کرد که در کوهها و درختان و بلندی ها منزل گیرید. سپس از میوه های شیرین و شهد گلهای خوشبو بخورید و راۀ پروردگار خودتان را بپوئید. آنگاه از درون آنها شربتی شیرین به رنگهای گوناگون بیرون می آید که شفای مردمان در آن است .مسلمأ در این آیت و نشانه ای است برای گروهی که تفکر می کنند.)
در آیات فوق می بینیم همان طور که زنبور عسل شربت رنگارنگی می سازد که پس از هضم و جذب توسط بدن ، شفا بخش انسان از بیماریها می گردد، همین طور روان آدمی وقتی با نیروی فاکره (تفکر) از راه چشم و گوش و چشایی به تفکر درباره زندگی شگفت انگیز این حشره کوچک می پردازد و می بینید که این حشره بی رنج شاگردی هیچ شکرریزی ، ماهرانه در قنادی استاد گشته است ، و بی آنکه مکتب و دانشکده ای دیده باشد در صنعت معماری و مهندسی سرآمد معماران و مهندسین گردیده است و بی آنکه علم الاجتماع خوانده باشد با نظم و تمدنی عالی به زندگی اجتماعی پرداخته است ، مسئله وحی و نبوت پیامبران برایش کشف می شود که مدرس گشته و یا وحی و الهام پروردگار به رهبری و راهنمایی همنوعان پرداخته
و برای بشر علم و تمدن ، سعادت و نیکبختی ، اخلاق و رستگاری به ارمغان آورده اند:(انٌ فی ذالک لایة لقوم یتفکرون)(سوره نحل ، آیه 69) مسلمأ در زندگی زنبور عسل آیت و رمزهایی
است برای گروهی که تفکر می کنند.
آری همان طور که عسل زنبور شفابخش جسم است ، تفکر در زندگی زنبور عسل شفاء لما فی الصدور است. و بیماری شک و شبه را نسبت به پیامبران زایل می گرداند. همچنان که نیروی تفکر انسان را شایسته تکلیف و اوامر و دستورات الهی و تحمل مسئولیت می سازد.
و او را به مقام خلافت و جانشینی خدا در روی زمین می رساند، و قلب های نا بینا را بصیر و بینا می گرداند.
نمونه تفکر از نظر امام صادق(ع) درباره عسل و زنبور عسل:
امام صادق(ع) شاگرد خود مفضل را درباره عسل و زنبور عسل چنین وادار به تفکر میکند:
به زنبور عسل و اجتماعش در صنعت عسل سازی و تهیه خانه های شش ضلعی بنگر و آنچه
را در جمع زنبوران از ظرائف و زیرکی ها می بینی ، مسلمأ چنانچه کار آنها را در مورد
تامل و دقت قرار دهی ؛ آن را شگفت و ظریف می بینی ، وقتی کارهایشان را بنگری آن را عظیم و شریف و در ردیف کارهای انسان می یابی . ولی چون به خود زنبوران بنگری آنها
را حتی نسبت به خویشتن جاهل و نادان می یابی. و در این دلیل واضح و آشکاری است بر اینکه صواب و حکمت در این صنعت از آن زنبورعسل نیست ، بلکه از آن کسی است که آنرا با این طبیعت آفریده و این صنعت را در آن برای مصلحت انسان قرار داده است.
عسل غذای لذیذی است كه از زنبور عسل به دست می‌آید و قرآن نیز بدان پرداخته است:
«فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ»1 «خوردن عسل برای مردم شفاء است»
پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «لم یستشف المریض بمثل شربة العسل»2 «هیچ مریضی، به مانند نوشیدن عسل شفاء پیدا نمی‌كند.»
واژه‌ی «شفاء» در قرآن، درباره‌ی خوردنی‌ها به كار نرفته است، مگر برای عسل. و نام یك سوره‌ای از قرآن، اختصاص به نحل (= زنبور عسل) داده شده است و قرآن درباره‌ی وحی به زنبور عسل می‌فرماید:
«پروردگار تو به زنبور عسل وحی (و الهام غریزی) نمود كه از كوه‌ها و درختان و داربست‌هایی كه (مردم) می‌سازند، خانه‌هایی برگزین و تمام ثمرات (و شیره‌ی گلها) بخور (خوردن در اینجا مجاز است منظور نوشیدن خاص است) و راه‌هایی را كه پروردگارت برای تو تعیین كرده است براحتی بپیما.» و از شكم‌هایشان شرابی با رنگهای مختلف خارج می‌شود كه در آن برای مردم شفا است بیقین در این امر نشانه‌ی روشنی است برای جمعیتی كه می‌اندیشیدند.»3
عسل همواره در ادیان و مذاهب مختلف و هر جا که سخن از تغذیه و سلامتی انسان آمده وجود داشته و بعنوان عامل سلامتی انسان و معجون جوانی یاد شده ، در افسانه های قدیمی هم عسل عضو جدا ناشدنی در ساخت و امتحان انواع معجون های جوانی و معجزه آسا داشته است ، در ذیل به تعدادی از آنها که از منابع مختلف و گوناگون جمع آوری گردیده اشاره ای مختصر می گردد.
دین اسلام:
توضیحات کامل و مشروح عسل و دین اسلام در بخش قبلی توضیح داده شده برای مشاهده اینجا را کلیک (http://www.asal24.com/authority_honey/islam_religion_honey.htm) نمایید
مسیح:
مسیح عسل را غذایی آسمانی و مقدس به حساب آورده و آن را شفای هر دردی می داند ، بطوریکه هم اکنون هم کسانی که به دین مسیح اعتقاد دارند ، عسل را قبل از آنکه یک غذای لذیذ و مقوی بدانند ، آن را یک شفا دهنده می دانند.
بودا:
بوداییان همیشه افرادی را که به کار زنبور داری مشغول بوده اند را افراد مقدسی بحساب می آورده اند و احترام خاصی برای این افراد قائل بوده اند.
زرتشت:
اولین ماده غذایی و درمانی که زرتشتیان از قدیم برای مداوای امراض و ضعف جنسی بکار برده و می برند عسل طبیعی می باشد
موسسه آموزش عالی خرد بوشهر
عسل در ادیان مختلف
تهیه و تنظیم:
سجاد غلام زاده
زمستان 1389
و خداوند زنبور عسل را وحي كرد كه در كوه ها و درختان و بلنديها منزل گيرد . {68}
سپس از ميوه هاي شيرين و شهد گلهاي خوشبو بخوريد و راه پروردگارتان را به اطاعت بپوييد .
آنگاه از درون آنها شربتي شيرين به رنگهاي گوناگون بيرون مي آيد كه شفاي مردمان در آن است .
مسلما در اين آيت و نشانه اي است براي گروهي كه تفكر ميكنند . {69}
قرآن و احاديث به عسل به ديده درمان گر بيماريها نگاه مي کنند .
( به زنبور عسل بنگريد که چگونه روي درختان کندو مي سازد و ... درماني براي انسان هاست و در اين ، علائمي براي کساني است که فکر مي کنند )
( ترجمه قرآن ۶۹-۶۸ :۱۶ )
علاوه بر اين پيامبر اسلام ( ص ) مي فرمايد :
( عسل داراي اثر درماني براي هر بيماري جسمي است و قرآن داراي اثر درماني براي بيماريهاي روحي است بنابراين هر ۲ را براي شما توصيه مي کنم ) ( بخاري )
در سالهاي اخير تحقيقات علمي بر اثرات مفيد عسل در پزشکي و جراحي صحه گذاشته است . اين موارد به شرح ذيل است
قرآن و احاديث به عسل به ديده درمان گر بيماريها نگاه مي کنند .
( به زنبور عسل بنگريد که چگونه روي درختان کندو مي سازد و ... درماني براي انسان هاست و در اين ، علائمي براي کساني است که فکر مي کنند )
( ترجمه قرآن ۶۹-۶۸ :۱۶ )
علاوه بر اين پيامبر اسلام ( ص ) مي فرمايد :
( عسل داراي اثر درماني براي هر بيماري جسمي است و قرآن داراي اثر درماني براي بيماريهاي روحي است بنابراين هر ۲ را براي شما توصيه مي کنم ) ( بخاري )
در سالهاي اخير تحقيقات علمي بر اثرات مفيد عسل در پزشکي و جراحي صحه گذاشته است . اين موارد به شرح ذيل است .
عسل و زنبور عسل در اسلام
حدیثی است در مورد قرآن و عسل که می فرماید:
قرآن و عسل هر دو وسیله شفابخش هستند ، عسل فیه شفاءُ للناس(شفای مردمان در آن است)
و قرآن شفاءُ لما فی الصدور(شفاست برای آنچه درون سینه هاست)می باشد.قرآن کریم در دو آیه کلمه عسل را ذکر نموده است:نخست در سوره محمد(ص)آیه 15 که خداوند در ستودن بهشت به نیکوکاران وعده داده است که در آنجا نهرهایی از عسل پاک و ناب روان است وسپس در سوره نحل که خواص شفابخش آنرا یادآوری نموده و در آیه های 68 و69 این سوره در مورد عسل و زنبور عسل چنین می فرماید:
و اوحی رٌبک الی انٌحل ان اتخذی من الجبال بیوتا و من الشٌجر ومما یعرشون ثم کلی من کل الثمرات فاسلکی سبل ربک ذللا یخرج من بطونها شرابُ مختلفُ الوانه فیه شفاءُ للناس انٌ فی ذالک لایة لقوم یتفکرون.
و خداوند به زنبور عسل وحی کرد که در کوهها و درختان و بلندی ها منزل گیرید. سپس از میوه های شیرین و شهد گلهای خوشبو بخورید و راۀ پروردگار خودتان را بپوئید. آنگاه از درون آنها شربتی شیرین به رنگهای گوناگون بیرون می آید که شفای مردمان در آن است .مسلمأ در این آیت و نشانه ای است برای گروهی که تفکر می کنند.)
در آیات فوق می بینیم همان طور که زنبور عسل شربت رنگارنگی می سازد که پس از هضم و جذب توسط بدن ، شفا بخش انسان از بیماریها می گردد، همین طور روان آدمی وقتی با نیروی فاکره (تفکر) از راه چشم و گوش و چشایی به تفکر درباره زندگی شگفت انگیز این حشره کوچک می پردازد و می بینید که این حشره بی رنج شاگردی هیچ شکرریزی ، ماهرانه در قنادی استاد گشته است ، و بی آنکه مکتب و دانشکده ای دیده باشد در صنعت معماری و مهندسی سرآمد معماران و مهندسین گردیده است و بی آنکه علم الاجتماع خوانده باشد با نظم و تمدنی عالی به زندگی اجتماعی پرداخته است ، مسئله وحی و نبوت پیامبران برایش کشف می شود که مدرس گشته و یا وحی و الهام پروردگار به رهبری و راهنمایی همنوعان پرداخته
و برای بشر علم و تمدن ، سعادت و نیکبختی ، اخلاق و رستگاری به ارمغان آورده اند:(انٌ فی ذالک لایة لقوم یتفکرون)(سوره نحل ، آیه 69) مسلمأ در زندگی زنبور عسل آیت و رمزهایی
است برای گروهی که تفکر می کنند.
آری همان طور که عسل زنبور شفابخش جسم است ، تفکر در زندگی زنبور عسل شفاء لما فی الصدور است. و بیماری شک و شبه را نسبت به پیامبران زایل می گرداند. همچنان که نیروی تفکر انسان را شایسته تکلیف و اوامر و دستورات الهی و تحمل مسئولیت می سازد.
و او را به مقام خلافت و جانشینی خدا در روی زمین می رساند، و قلب های نا بینا را بصیر و بینا می گرداند.
نمونه تفکر از نظر امام صادق(ع) درباره عسل و زنبور عسل:
امام صادق(ع) شاگرد خود مفضل را درباره عسل و زنبور عسل چنین وادار به تفکر میکند:
به زنبور عسل و اجتماعش در صنعت عسل سازی و تهیه خانه های شش ضلعی بنگر و آنچه
را در جمع زنبوران از ظرائف و زیرکی ها می بینی ، مسلمأ چنانچه کار آنها را در مورد
تامل و دقت قرار دهی ؛ آن را شگفت و ظریف می بینی ، وقتی کارهایشان را بنگری آن را عظیم و شریف و در ردیف کارهای انسان می یابی . ولی چون به خود زنبوران بنگری آنها
را حتی نسبت به خویشتن جاهل و نادان می یابی. و در این دلیل واضح و آشکاری است بر اینکه صواب و حکمت در این صنعت از آن زنبورعسل نیست ، بلکه از آن کسی است که آنرا با این طبیعت آفریده و این صنعت را در آن برای مصلحت انسان قرار داده است.
عسل غذای لذیذی است كه از زنبور عسل به دست می‌آید و قرآن نیز بدان پرداخته است:
«فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ»1 «خوردن عسل برای مردم شفاء است»
پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «لم یستشف المریض بمثل شربة العسل»2 «هیچ مریضی، به مانند نوشیدن عسل شفاء پیدا نمی‌كند.»
واژه‌ی «شفاء» در قرآن، درباره‌ی خوردنی‌ها به كار نرفته است، مگر برای عسل. و نام یك سوره‌ای از قرآن، اختصاص به نحل (= زنبور عسل) داده شده است و قرآن درباره‌ی وحی به زنبور عسل می‌فرماید:
«پروردگار تو به زنبور عسل وحی (و الهام غریزی) نمود كه از كوه‌ها و درختان و داربست‌هایی كه (مردم) می‌سازند، خانه‌هایی برگزین و تمام ثمرات (و شیره‌ی گلها) بخور (خوردن در اینجا مجاز است منظور نوشیدن خاص است) و راه‌هایی را كه پروردگارت برای تو تعیین كرده است براحتی بپیما.» و از شكم‌هایشان شرابی با رنگهای مختلف خارج می‌شود كه در آن برای مردم شفا است بیقین در این امر نشانه‌ی روشنی است برای جمعیتی كه می‌اندیشیدند.»3
عسل همواره در ادیان و مذاهب مختلف و هر جا که سخن از تغذیه و سلامتی انسان آمده وجود داشته و بعنوان عامل سلامتی انسان و معجون جوانی یاد شده ، در افسانه های قدیمی هم عسل عضو جدا ناشدنی در ساخت و امتحان انواع معجون های جوانی و معجزه آسا داشته است ، در ذیل به تعدادی از آنها که از منابع مختلف و گوناگون جمع آوری گردیده اشاره ای مختصر می گردد.
دین اسلام:
توضیحات کامل و مشروح عسل و دین اسلام در بخش قبلی توضیح داده شده برای مشاهده اینجا را کلیک (http://www.asal24.com/authority_honey/islam_religion_honey.htm) نمایید
مسیح:
مسیح عسل را غذایی آسمانی و مقدس به حساب آورده و آن را شفای هر دردی می داند ، بطوریکه هم اکنون هم کسانی که به دین مسیح اعتقاد دارند ، عسل را قبل از آنکه یک غذای لذیذ و مقوی بدانند ، آن را یک شفا دهنده می دانند.
بودا:
بوداییان همیشه افرادی را که به کار زنبور داری مشغول بوده اند را افراد مقدسی بحساب می آورده اند و احترام خاصی برای این افراد قائل بوده اند.
زرتشت:
اولین ماده غذایی و درمانی که زرتشتیان از قدیم برای مداوای امراض و ضعف جنسی بکار برده و می برند عسل طبیعی می باشد
موسسه آموزش عالی خرد بوشهر
عسل در ادیان مختلف
تهیه و تنظیم:
سجاد غلام زاده
زمستان 1389