ارغنون
20th December 2010, 04:17 PM
از جمله آسیب ناشی از شوینده‌ها. اسیدیته پوست انسان حدود 5/5 است ولی pH شوینده‌ها قلیایی است و هرچه قدرت شوینده بیشتر باشد pH قوی‌تری دارد...
به‌عنوان نمونه، pH صابون‌ها حدود 8 ولی مایعات شوینده حدود 10 و پودرها حدود 11 است. بعد از هر تماس پوست دست با شوینده‌ها به سرعت pH از اسیدی به قلیایی تبدیل می‌شود. بنابراین خاصیت میكروب‌‌كشی پوست از بین می‌رود و از طرفی به دلیل چربی‌زدایی شوینده‌ها، پوست به تدریج خشك می‌شود.
بعد از هر تماس پوست دست با شوینده‌ها حداقل 3 ساعت وقت لازم است تا pH به حالت طبیعی اسیدی برگردد بنابراین در كسانی كه به دلیل شغلشان (زنان خانه‌دار، كارگران رستوران‌ها و...) یا وسواس در شستن دست‌ها با شوینده‌ها، در فواصل كمتر از3 ساعت دستشان مجددا با شوینده‌ها تماس پیدا می‌كند، به تدریج پوست‌خشك، قرمز و ترك‌خورده می‌شود و نهایتا به خارش می‌افتد كه اصطلاحا به آن «اگزمای دست زنان خانه‌دار» می‌گویند.
از طرفی میكروب‌ها و خصوصا قارچ‌های پوستی در محیط بدون دفاع (محیط قلیایی) به آسانی رشد و التهاب و ضایعات قارچی در پوست و خصوصا در ناخن‌ها ایجاد می‌كنند. محیط مرطوب دست‌ها، شرایط مناسبی برای رشد قارچ‌ها به وجود می‌آورند؛ چون بسیاری از مردم بعد از هر شست‌وشوی دست‌ها و آبكشی‌كردن با دقت و كامل،آنها را خشك نمی‌كنند.
بهترین روش پیشگیری از این ضایعات، فاصله‌گذاری بین تماس دست‌ها با شوینده‌هاست. می‌توانید بلافاصله بعد از خشك كردن دست، مقداری گلیسیرین كه چند قطره آبلیمو به آن اضافه شده باشد، به دست‌هایتان بمالید و ماساژ بدهید. كسانی كه به دلیل شغلشان مجبورند دایم با این مواد تماس داشته باشند نیز باید از دستكش استفاده كنند.
بهترین نوع دستكش، دستکش دولایه است كه قسمت بیرونی آن از جنس پلاستیكی و قسمت درونی آن از جنس نخ كتانی باشد. استفاده طولانی‌مدت از دستكش‌های معمولی پلاستیكی باعث تعریق پوست دست‌ها می‌شود و همان‌طور كه توضیح داده شد، قارچ‌های پوستی در محیط مرطوب و گرم و از زیر ناخن‌ها و پوست حاشیه آن رشد می‌کنند و باعث ضایعه‌های ناخنی به صورت تغییر شكل و تغییر رنگ ناخن و التهابات پوست اطراف ناخن‌ها می‌شوند.
افرادی كه خارج از منزل به دلیل حفاظت پوست دست‌ها از آفتاب یا برای زیبایی دستكش می پوشند، بهتر است از دستكش‌های كتانی و سفیدرنگ استفاده كنند تا علاوه بر عدم نگهداری حرارت، در افراد حساس ضایعه‌های اگزمایی در دست‌ها ایجاد نشود.
گردآوری : گروه سلامت سیمرغ
به‌عنوان نمونه، pH صابون‌ها حدود 8 ولی مایعات شوینده حدود 10 و پودرها حدود 11 است. بعد از هر تماس پوست دست با شوینده‌ها به سرعت pH از اسیدی به قلیایی تبدیل می‌شود. بنابراین خاصیت میكروب‌‌كشی پوست از بین می‌رود و از طرفی به دلیل چربی‌زدایی شوینده‌ها، پوست به تدریج خشك می‌شود.
بعد از هر تماس پوست دست با شوینده‌ها حداقل 3 ساعت وقت لازم است تا pH به حالت طبیعی اسیدی برگردد بنابراین در كسانی كه به دلیل شغلشان (زنان خانه‌دار، كارگران رستوران‌ها و...) یا وسواس در شستن دست‌ها با شوینده‌ها، در فواصل كمتر از3 ساعت دستشان مجددا با شوینده‌ها تماس پیدا می‌كند، به تدریج پوست‌خشك، قرمز و ترك‌خورده می‌شود و نهایتا به خارش می‌افتد كه اصطلاحا به آن «اگزمای دست زنان خانه‌دار» می‌گویند.
از طرفی میكروب‌ها و خصوصا قارچ‌های پوستی در محیط بدون دفاع (محیط قلیایی) به آسانی رشد و التهاب و ضایعات قارچی در پوست و خصوصا در ناخن‌ها ایجاد می‌كنند. محیط مرطوب دست‌ها، شرایط مناسبی برای رشد قارچ‌ها به وجود می‌آورند؛ چون بسیاری از مردم بعد از هر شست‌وشوی دست‌ها و آبكشی‌كردن با دقت و كامل،آنها را خشك نمی‌كنند.
بهترین روش پیشگیری از این ضایعات، فاصله‌گذاری بین تماس دست‌ها با شوینده‌هاست. می‌توانید بلافاصله بعد از خشك كردن دست، مقداری گلیسیرین كه چند قطره آبلیمو به آن اضافه شده باشد، به دست‌هایتان بمالید و ماساژ بدهید. كسانی كه به دلیل شغلشان مجبورند دایم با این مواد تماس داشته باشند نیز باید از دستكش استفاده كنند.
بهترین نوع دستكش، دستکش دولایه است كه قسمت بیرونی آن از جنس پلاستیكی و قسمت درونی آن از جنس نخ كتانی باشد. استفاده طولانی‌مدت از دستكش‌های معمولی پلاستیكی باعث تعریق پوست دست‌ها می‌شود و همان‌طور كه توضیح داده شد، قارچ‌های پوستی در محیط مرطوب و گرم و از زیر ناخن‌ها و پوست حاشیه آن رشد می‌کنند و باعث ضایعه‌های ناخنی به صورت تغییر شكل و تغییر رنگ ناخن و التهابات پوست اطراف ناخن‌ها می‌شوند.
افرادی كه خارج از منزل به دلیل حفاظت پوست دست‌ها از آفتاب یا برای زیبایی دستكش می پوشند، بهتر است از دستكش‌های كتانی و سفیدرنگ استفاده كنند تا علاوه بر عدم نگهداری حرارت، در افراد حساس ضایعه‌های اگزمایی در دست‌ها ایجاد نشود.
گردآوری : گروه سلامت سیمرغ