B a R a N
22nd November 2010, 03:40 PM
زمانى كه ميان صفحات اينترنت به جستوجو مىپردازيم، بىترديد با انبوهى از تبليغات و بَنرهاى اينترنتى روبهرو خواهيم شد كه بخش عظيمى از صفحات وب را به خود اختصاص دادهاند. اينها به همراه سفارش كالا و خدمات، خريدهاى آنلاين و انجام امور تجارى، بدون استفاده از مدارك و اسناد كاغذىِ معمول، تنها بخشى از آن چيزى است كه ما آن را «تجارت الكترونيك» مىناميم.
مبادله الكترونيك دادهها در دهه 1960م.، سرآغاز انجام مبادلات از يك رايانه به رايانهاى ديگر گرديد و به اين ترتيب، تجارت الكترونيك، اولين بار در Berlin Airlift آغاز شد. از آن پس، تعاريف مختلفى از تجارت الكترونيك كه هر يك بيانگر كاركردهاى متفاوت اين فنآورى است، ارائه شده است. در يك تعريف اجمالى و در عين حال جامع كه كميسيون اروپايى در سال 1997م. از تجارت الكترونيك ارائه نموده، تجارت الكترونيك اين گونه معرفى شده است:
«تجارت الكترونيك، مبتنى بر پردازش و انتقال الكترونيكى دادهها، شامل متن، صدا و تصوير مىباشد. تجارت الكترونيك، فعاليتهاى گوناگونى از قبيل مبادله الكترونيكى كالاها و خدمات، تحويل فورى مطالب ديجيتال، انتقال الكترونيكى وجوه، مبادله الكترونيكى سهام، بارنامه الكترونيكى، طرحهاى تجارى، طراحى و مهندسى مشترك، منبعيابى، خريدهاى دولتى، بازاريابى مستقيم و خدمات پس از فروش را در بر مىگيرد».
يكى از مهمترين ويژگىهاى تجارت الكترونيك، حذف فرآيندهاى غيرضرورى در امور تجارى، كاهش هزينه مبادلات و كاغذبازى و دسترسى سريعتر مشتريان به بازارهاى جهانى است. از سوى ديگر، اين امر سبب عرضه محصولات متنوعى - با توجه به نظرات و سلايق مشتريان - شده، منجر به رقابت شديدى ميان عرضهكنندگان مىشود.
يك مثال ساده از تجارت الكترونيك، خريد كالا از يك فروشگاه مجازى (اينترنتى) است. به اين ترتيب كه خريدار با جستوجويى ساده در اينترنت، فروشگاه مجازى را مىيابد و كالاى مورد نظر را با توجه به فهرستى كه در اختيارش قرار مىگيرد، از نظر رنگ، جنس، قيمت و ساير ويژگىهاى موجود، انتخاب و سرانجام پس از مدت زمان قيد شده، كالاى خود را دريافت مىكند. صورت حساب نيز به به روشهاى مختلف پرداخت مىشود؛ مثلاً به صورت نقدى پس از تحويل جنس، واريز وجه به حساب بانكى فروشنده (Postal Money Orders)، پرداخت از طريق پول الكترونيكى (Electronical Money) و يا از طريق كارتهاى اعتبارى مانند Visa و MasterCard.
با اين حال، همه چيز به اين سادگى هم نيست. تجارت الكترونيك براى دستيابى به اهداف مورد نظر خود، پيچيدگىهاى فراوان و پيشنيازهاى سختافزارى و نرمافزارى بسيارى دارد. ابزارهاى مالى و پرداخت الكترونيكى، بخش بسيار مهمى از نيازهاى تجارت الكترونيك به شمار مىآيند. در حال حاضر، كارتهاى اعتبارى، كارتهاى هوشمند، ژتون و كوپن الكترونيك، چك الكترونيك، پول ديجيتال و... از ابزارهاى لازم براى پرداخت صورت حساب خريد كالا و خدمات مىباشند.
از سوى ديگر، فنآورىهاى پشتيبانى كننده تجارت الكترونيك، يعنى فنآورىهاى مخابراتى و ارتباطى، همچون شبكه اينترنت، شبكههاى پست، تلگراف و تلفن، شبكههاى ارزش افزوده و خدمات دادهاى (VADS = Value Added Networks) نيز بسيار حائز اهميت هستند.
در كنار سختافزار و نرمافزار، پايگاههاى دادهاى و ارتباطى - كه زيرساخت اصلى تجارت الكترونيك را تشكيل مىدهند - ارائه خدمات به صورت جستوجوى همكاران تجارى، مذاكره و توافق با آنها، سازماندهى محيط بازار الكترونيك، تبليغات و... نيز سهم عمدهاى در كسب موفقيت در دنياى الكترونيك بر عهده دارند.
از نظر نوع مبادلات تجارى، تجارت الكترونيك را مىتوان به گروههاى زير تقسيم نمود:
متداولترين نوع تجارت الكترونيك، تجارت بين بنگاه و مشترى (B2C) است كه امور مسافرت، فروش كتاب، ارسال گل، هديه، كارت پستال، مواد عذايى، جواهرات، كالاهاى ورزشى، سختافزار، موسيقى و... را شامل مىشود.
مزايده و مناقصه كالاها و... از طريق اينترنت كه در گروه تجارت بين مشترى و مشترى (C2C) قرار مىگيرد.
تجارت بين بنگاه و بنگاهى ديگر؛ مانند تعامل بين توليد كنندگان خودرو و قطعهسازان (B2B).
«B2A» (Business to Administration) كه شامل انواع مبادلات تجارى بين شركتها و سازمانهاى دولتى، پرداخت عوارض، مالياتها و... مىباشد.
«C2A» (Customer to Administration) كه تعاملات تجارى بين مشترى و سازمانهاى دولتى را شامل مىشود.
برخى از مزاياى استفاده از تجارت الكترونيك را مىتوان در فهرست زير خلاصه نمود:
افزايش رقابت در بازارهاى جهانى.
خريد و فروش كالا در حداقل زمان ممكن.
ايجاد اشتغال و انتقال فنآورىهاى جديد.
حذف واسطههاى بازار.
افزايش سرمايهگذارى.
تبليغات گسترده به صورت پيامهاى تبليغاتى، نمايش كالا و... در سطح بينالملل.
كاهش ترافيك و حذف ترددهاى بىمورد (بهرهورى در منابع انرژى و حفظ محيط زيست).
افزايش سطح توليد.
كنترل سريعتر و دقيق موجودىهاى گمركى، انجام مناقصههاى بين المللى و امور بانكى.
انتقال سريعتر نظرات و انتقادات مشتريان به فروشندگان كالا و خدمات (عرضه محصول با توجه به علايق و نيازهاى مشترى) و... .
با وجود ويژگىهاى منحصر به فرد و مزاياى چشمگير تجارت الكترونيك، اين صنعت بدون وجود سيستم بانكى روان و دقيق، امنيت اطلاعات، قوانين گمركى و مالياتى شفاف، كد تجارى محصول، توسعه مهندسى نرمافزار و ميكروالكترونيك، احراز هويت خريدار و مشترى، استفاده از كارتهاى اعتبارى، حفظ اطلاعات محرمانه افراد، عدم همكارى دانشگاهها و مراكز تحقيقاتى، نبود خطوط ارتباطى پرسرعت و شبكههاى بىسيم و عدم پذيرش اسناد و مدارك توسط قوه قضاييه، نمىتوانيد به اهداف گسترده خود دست يابد.
از طرف ديگر، ايجاد اطمينان به اين نوع تجارت و فرهنگسازى در ميان افراد جامعه از مهمترين مسائل تجارت الكترونيك مىباشد.
ظهور شركتهاى تجارى، چون پنتاگونا، تجارت الماس، پريم بانك، اى بى ال و گلد كوئست، با ساختارى هرمى و بىنهايت - در ايران و ساير كشورهاى دنيا - سبب شده است كه بسيارى از مردم، تجارت الكترونيك را مترادف با قمار الكترونيكى، كلاهبردارى اينترنتى و... بدانند.
وعدههاى فريبندهاى چون درآمد روزانه 7200 دلار به عنوان پورسانت، عايدى روزانه هزار دلار تا پايان عمر، تجارت الماس و... كافى است تا هر بازديدكنندهاى را به ثبتنام در سايت و خريد كالاهاى پيشنهادى ترغيب و تشويق نمايد.
اين در حالى است كه بسيارى از اين شركتها در ازاى ميليونها دلارى كه از فروش ماهانه عايدشان مىشود، مبلغى كمتر از يك ميليون و نيم درآمد خود را تحت شرايطى خاص كه به ندرت محقق مىگردد، به عنوان پورسانت به خريداران خود كه بايد نقش ويزيتور را هم ايفا كنند، مىپردازند.
با اين حال، به دليل عدم آگاهى مردم نسبت به معنى واقعى تجارت الكترونيكى و نيز پايين بودن سطح درآمد و اقتصاد كشور، همواره افراد بسيارى كه متأسفانه اكثر آنها از دانشجويان دانشگاهها و مراكز عالى هستند، به اين امر مىپردازند و در كشاكش اين مبادلات، دو برابر رقمى كه به عنوان محصول شركت مورد نظر به كشور وارد مىشود، به صورت ارز از كشور خارج مىگردد كه اين خود ضربهاى بزرگ بر پيكره اقتصاد ملى خواهد بود.
تجارت الكترونيك، واقعيتى فراتر از كلاهبردارىها و شرطبندىهاى اينترنتى دارد. تجارت الكترونيكى با قابليتهايى فوقالعاده، توانسته است تا كنون جايگاه خاصى در سراسر دنيا بيابد.
تجارت الكترونيك، پيش از آن كه يك حرفه و يا صنعت باشد، يك فنآورى است و فنآورى، نيازمند آموزش صحيح شيوهها و ابزارهاى امروزى و همگام با دنياى گسترده تكنولوژى است.
در هر صورت، لازمه موفقيت در هر بازى، آموختن قوانين آن بازى است.
مجله پرسمان
مبادله الكترونيك دادهها در دهه 1960م.، سرآغاز انجام مبادلات از يك رايانه به رايانهاى ديگر گرديد و به اين ترتيب، تجارت الكترونيك، اولين بار در Berlin Airlift آغاز شد. از آن پس، تعاريف مختلفى از تجارت الكترونيك كه هر يك بيانگر كاركردهاى متفاوت اين فنآورى است، ارائه شده است. در يك تعريف اجمالى و در عين حال جامع كه كميسيون اروپايى در سال 1997م. از تجارت الكترونيك ارائه نموده، تجارت الكترونيك اين گونه معرفى شده است:
«تجارت الكترونيك، مبتنى بر پردازش و انتقال الكترونيكى دادهها، شامل متن، صدا و تصوير مىباشد. تجارت الكترونيك، فعاليتهاى گوناگونى از قبيل مبادله الكترونيكى كالاها و خدمات، تحويل فورى مطالب ديجيتال، انتقال الكترونيكى وجوه، مبادله الكترونيكى سهام، بارنامه الكترونيكى، طرحهاى تجارى، طراحى و مهندسى مشترك، منبعيابى، خريدهاى دولتى، بازاريابى مستقيم و خدمات پس از فروش را در بر مىگيرد».
يكى از مهمترين ويژگىهاى تجارت الكترونيك، حذف فرآيندهاى غيرضرورى در امور تجارى، كاهش هزينه مبادلات و كاغذبازى و دسترسى سريعتر مشتريان به بازارهاى جهانى است. از سوى ديگر، اين امر سبب عرضه محصولات متنوعى - با توجه به نظرات و سلايق مشتريان - شده، منجر به رقابت شديدى ميان عرضهكنندگان مىشود.
يك مثال ساده از تجارت الكترونيك، خريد كالا از يك فروشگاه مجازى (اينترنتى) است. به اين ترتيب كه خريدار با جستوجويى ساده در اينترنت، فروشگاه مجازى را مىيابد و كالاى مورد نظر را با توجه به فهرستى كه در اختيارش قرار مىگيرد، از نظر رنگ، جنس، قيمت و ساير ويژگىهاى موجود، انتخاب و سرانجام پس از مدت زمان قيد شده، كالاى خود را دريافت مىكند. صورت حساب نيز به به روشهاى مختلف پرداخت مىشود؛ مثلاً به صورت نقدى پس از تحويل جنس، واريز وجه به حساب بانكى فروشنده (Postal Money Orders)، پرداخت از طريق پول الكترونيكى (Electronical Money) و يا از طريق كارتهاى اعتبارى مانند Visa و MasterCard.
با اين حال، همه چيز به اين سادگى هم نيست. تجارت الكترونيك براى دستيابى به اهداف مورد نظر خود، پيچيدگىهاى فراوان و پيشنيازهاى سختافزارى و نرمافزارى بسيارى دارد. ابزارهاى مالى و پرداخت الكترونيكى، بخش بسيار مهمى از نيازهاى تجارت الكترونيك به شمار مىآيند. در حال حاضر، كارتهاى اعتبارى، كارتهاى هوشمند، ژتون و كوپن الكترونيك، چك الكترونيك، پول ديجيتال و... از ابزارهاى لازم براى پرداخت صورت حساب خريد كالا و خدمات مىباشند.
از سوى ديگر، فنآورىهاى پشتيبانى كننده تجارت الكترونيك، يعنى فنآورىهاى مخابراتى و ارتباطى، همچون شبكه اينترنت، شبكههاى پست، تلگراف و تلفن، شبكههاى ارزش افزوده و خدمات دادهاى (VADS = Value Added Networks) نيز بسيار حائز اهميت هستند.
در كنار سختافزار و نرمافزار، پايگاههاى دادهاى و ارتباطى - كه زيرساخت اصلى تجارت الكترونيك را تشكيل مىدهند - ارائه خدمات به صورت جستوجوى همكاران تجارى، مذاكره و توافق با آنها، سازماندهى محيط بازار الكترونيك، تبليغات و... نيز سهم عمدهاى در كسب موفقيت در دنياى الكترونيك بر عهده دارند.
از نظر نوع مبادلات تجارى، تجارت الكترونيك را مىتوان به گروههاى زير تقسيم نمود:
متداولترين نوع تجارت الكترونيك، تجارت بين بنگاه و مشترى (B2C) است كه امور مسافرت، فروش كتاب، ارسال گل، هديه، كارت پستال، مواد عذايى، جواهرات، كالاهاى ورزشى، سختافزار، موسيقى و... را شامل مىشود.
مزايده و مناقصه كالاها و... از طريق اينترنت كه در گروه تجارت بين مشترى و مشترى (C2C) قرار مىگيرد.
تجارت بين بنگاه و بنگاهى ديگر؛ مانند تعامل بين توليد كنندگان خودرو و قطعهسازان (B2B).
«B2A» (Business to Administration) كه شامل انواع مبادلات تجارى بين شركتها و سازمانهاى دولتى، پرداخت عوارض، مالياتها و... مىباشد.
«C2A» (Customer to Administration) كه تعاملات تجارى بين مشترى و سازمانهاى دولتى را شامل مىشود.
برخى از مزاياى استفاده از تجارت الكترونيك را مىتوان در فهرست زير خلاصه نمود:
افزايش رقابت در بازارهاى جهانى.
خريد و فروش كالا در حداقل زمان ممكن.
ايجاد اشتغال و انتقال فنآورىهاى جديد.
حذف واسطههاى بازار.
افزايش سرمايهگذارى.
تبليغات گسترده به صورت پيامهاى تبليغاتى، نمايش كالا و... در سطح بينالملل.
كاهش ترافيك و حذف ترددهاى بىمورد (بهرهورى در منابع انرژى و حفظ محيط زيست).
افزايش سطح توليد.
كنترل سريعتر و دقيق موجودىهاى گمركى، انجام مناقصههاى بين المللى و امور بانكى.
انتقال سريعتر نظرات و انتقادات مشتريان به فروشندگان كالا و خدمات (عرضه محصول با توجه به علايق و نيازهاى مشترى) و... .
با وجود ويژگىهاى منحصر به فرد و مزاياى چشمگير تجارت الكترونيك، اين صنعت بدون وجود سيستم بانكى روان و دقيق، امنيت اطلاعات، قوانين گمركى و مالياتى شفاف، كد تجارى محصول، توسعه مهندسى نرمافزار و ميكروالكترونيك، احراز هويت خريدار و مشترى، استفاده از كارتهاى اعتبارى، حفظ اطلاعات محرمانه افراد، عدم همكارى دانشگاهها و مراكز تحقيقاتى، نبود خطوط ارتباطى پرسرعت و شبكههاى بىسيم و عدم پذيرش اسناد و مدارك توسط قوه قضاييه، نمىتوانيد به اهداف گسترده خود دست يابد.
از طرف ديگر، ايجاد اطمينان به اين نوع تجارت و فرهنگسازى در ميان افراد جامعه از مهمترين مسائل تجارت الكترونيك مىباشد.
ظهور شركتهاى تجارى، چون پنتاگونا، تجارت الماس، پريم بانك، اى بى ال و گلد كوئست، با ساختارى هرمى و بىنهايت - در ايران و ساير كشورهاى دنيا - سبب شده است كه بسيارى از مردم، تجارت الكترونيك را مترادف با قمار الكترونيكى، كلاهبردارى اينترنتى و... بدانند.
وعدههاى فريبندهاى چون درآمد روزانه 7200 دلار به عنوان پورسانت، عايدى روزانه هزار دلار تا پايان عمر، تجارت الماس و... كافى است تا هر بازديدكنندهاى را به ثبتنام در سايت و خريد كالاهاى پيشنهادى ترغيب و تشويق نمايد.
اين در حالى است كه بسيارى از اين شركتها در ازاى ميليونها دلارى كه از فروش ماهانه عايدشان مىشود، مبلغى كمتر از يك ميليون و نيم درآمد خود را تحت شرايطى خاص كه به ندرت محقق مىگردد، به عنوان پورسانت به خريداران خود كه بايد نقش ويزيتور را هم ايفا كنند، مىپردازند.
با اين حال، به دليل عدم آگاهى مردم نسبت به معنى واقعى تجارت الكترونيكى و نيز پايين بودن سطح درآمد و اقتصاد كشور، همواره افراد بسيارى كه متأسفانه اكثر آنها از دانشجويان دانشگاهها و مراكز عالى هستند، به اين امر مىپردازند و در كشاكش اين مبادلات، دو برابر رقمى كه به عنوان محصول شركت مورد نظر به كشور وارد مىشود، به صورت ارز از كشور خارج مىگردد كه اين خود ضربهاى بزرگ بر پيكره اقتصاد ملى خواهد بود.
تجارت الكترونيك، واقعيتى فراتر از كلاهبردارىها و شرطبندىهاى اينترنتى دارد. تجارت الكترونيكى با قابليتهايى فوقالعاده، توانسته است تا كنون جايگاه خاصى در سراسر دنيا بيابد.
تجارت الكترونيك، پيش از آن كه يك حرفه و يا صنعت باشد، يك فنآورى است و فنآورى، نيازمند آموزش صحيح شيوهها و ابزارهاى امروزى و همگام با دنياى گسترده تكنولوژى است.
در هر صورت، لازمه موفقيت در هر بازى، آموختن قوانين آن بازى است.
مجله پرسمان