تاپیک جامع معرفی هواپیماهای بوئینگ

[N I M A]

در این تاپیک به معرفی انواع هواپیماهای بوئینگ میپردازیم

[N I M A]

http://www.airport.ir/HomePage.aspx?TabI...Lang=fa-IR (http://www.airport.ir/HomePage.aspx?TabID=5713&Site=airport&Lang=fa-IR)http://www.airport.ir/HomePage.aspx?TabID=5713&Site=airport&Lang=fa-IRبوئینگ 727



بوئینگ 727: هواپیمای بوئینگ 727 برای مدتی طولانی، محبوبترین هواپیمای مسافربری در دنیا بوده است. برای اولین بار این هواپیما در دهه 1960 چند سال پیش از خواهر بزرگتر و مشهورتر خود یعنی Boeing 747 به پرواز در آمد.

بوئینگ 727 همکاری بسیار موفقی با شرکتهای هواپیمایی در سراسر دنیا داشته است چرا که توانائی فرود آمدن در باندهای فرودگاهی کوچکتر را داراست و در عین حال مسافتهای متوسط را می تواند طی کند. این توانایی در هواپیمای مدل 727 باعث شده تا شرکتهای هواپیمایی قادر باشند مسافران و توریستها را از شهرهای پر جمعیت که فرودگاه های کوچکی دارند به مقاصد توریستی در سراسر دنیا جا به جا نمایند.



یکی از دلایلی که به این هواپیما توانایی فرود آمدن در باندهای فرودگاهی کوچکتر را می دهد طراحی منحصر به فرد بالهای آن است. مدل 727 می تواند سطح بالهای خود را با باز کردن باله های کوچک پشتی تا دو برابر افزایش دهد و به این ترتیب با ثبات و پایداری قابل توجهی در سرعتهای پایین پرواز نماید. در عین حال 3 موتور قدرتمند این هواپیما، امکان برخاست سریع از روی باند را به این مدل می دهد.

حتی زمانی که مدل 747 در دهه 1970 وارد بازار شد، شرکتهای هواپیمایی بین المللی هنوز خواستار 727 بودند. دلیل دیگر محبوبیت مدل 727 این بود که این هواپیما می تواند محدوده متنوعی از پروازها با مسافتهای مختلف را پوشش دهد. برای مثال پروازهای اروپا، آفریقا، آسیا، استرالیا، آمریکای شمالی، جزایر کاریسبی، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی را می توان نام برد.



Boeing 727 حتی برای شرکتهای باربری هوایی و چارتری نیز محبوبیت داشت. شرکت Federal Express با استفاده از 727 در سال 1975 در واقع آغازگر بهره برداری از این مدل در صنعت Cargo بود. شرکتهای هواپیمایی دیگر نیز نظیر Carnival Cruiselines از این هواپیما برای جابه جایی مسافران و باربری هوایی استفاده نموده اند.

هواپیما Boeing 727 به حدی محبوبیت پیدا کرد که گاهی از آن به عنوان DC-3 عصر هواپیمایی یاد می شود، به این معنی که 727 هواپیمایی قابل اعتماد و تطبیق پذیر و همه کاره بود که اصلی ترین بخش ناوگان بسیاری از شرکتهای هواپیمایی را تشکیل میداد.



در پایان قرن بیستم، هواپیمای Boeing727 هنوز بخش قابل توجهی از ناوگان هوایی بسیاری از شرکتهای هواپیمایی آمریکایی را به خود اختصاص داده بود. ولی وقایع گوناگونی این محبوبیت را به تدریج کم رنگ تر کرد. شاید وضعیت اقتصادی پس از حوادث 11 سپتامبر را بتوان یکی از مهمترین این وقایع نام برد که بیش از همه بر صنعت هواپیمایی ایالات متحده تاثیر گذار بود. بیشتر شرکتها به سراغ هواپیماهای دوموتوره می رفتند تا بتوانند از این طریق در مصرف سوخت صرفه جویی کرده و هزینه های خود را کاهش دهند.

از طرف دیگر 727 یکی از آخرین مدلهایی بود که خدمه آن را 3 نفر تشکیل می دادند که یکی از آنها مهندس پرواز است ، در حالی که در مدلهای جدیدتر وظایف این عضو گروه پروازی به عهده سیستم کامپیوتر می باشد.

با وجود افزایش قیمت سوخت ، استقبال کمتر مردم از سفرهای هوایی و هزینه های نگهداری و تعمیر هواپیماهای شرکت هواپیمایی Delta آخرین شرکتی بود که در سال 2003 این مدل را از ناوگان هوایی خود خارج نمود.



البته در حال حاضر 727 هنوز در شرکتهای هواپیمایی تازه کار و کوچکتر و شرکتهای باربری و چارتر مورد استفاده قرار میگیرد و به تازگی به عنوان وسیله شخصی و خصوصی در امر حمل و نقل و جا به جایی مطرح شدهاست. شرکتهای اصلی که تا کنون از این مدل استفاده کرده اند عبارتند از:

include Delta Airlines, Mexicana, Air France, American, Eastern Airlines, Viasa, Pan Am, Air Canada, Dominicana, Iberia, Avianca, Aerolineas Argentinas, British Airways, Lufthansa, ANA, Australian Airlines, Copa, Fed Ex and, among Charter Airlines, Carnival Airlines and Hapag Lloyd در عین حال همه روزه USPS (سرویس پست ایالات متحده) از این مدل برای حمل محموله های پستی هوایی از شهری به شهر دیگر استفاده می نماید.



رکورد فروش مدل 727 به عنوان بیشترین مدل فروخته شده در تاریخ هواپیمایی در سالهای آغازین دهه 1990 توسط مدل 737 شکسته شد.

در 18 ژوئن 2003، یک فروند 727 که پیش از آن بوسیله American مورد استفاده قرار می گرفت از فرودگاه بین المللی Luanda در آنگولا به سرقت رفت، و به عقیده مسئولان اطلاعاتی ایالات متحده این هواپیما در حال حاضر در دست تروریستها و یا قاچاقچیان مواد مخدر قرار دارد.

[N I M A]

بوئینگ 2707



این هواپیما به عنوان اولین هواپیمای مافوق صوت مسافربری آمریکایی مطرح شده بود. این هواپیما قرار بود در شهر Renton ایالت واشنگتن که یکی از پایگاه های شرکت بوئینگ در آنجا قرار دارد ، مراحل ساخت را طی کند، ولی به دلیل تأثیرات منفی این مدل بر روی محیط، پیش از تکمیل دو نمونه از مدل 2707 ، ساخت آن در سال 1971 متوقف گردید.

شرکت بوئینگ مطالعات فراوانی را از سال 1952 به منظور طراحی هواپیمای مسافربری با قابلیت پرواز با سرعت مافوق سرعت صوت انجام داده است و در سال 1958 کمیته تحقیقاتی را به این منظور تشکیل داد.



این کمیته تحقیقاتی ، طرح اولیه مدلهای متنوعی را تحت عنوان مدل 733 ارائه نمود. در سال 1960 هواپیمایی با ظرفیت جابجایی 150 مسافر به منظور فعالیت در مسیرهای طولانی و پرواز بر فراز اقیانوس اطلس طراحی و ساخته شد.

پس از ساخت این نمونه سوپرسونیک در سال 1960 این نگرانی در کشورهای دیگر ایجاد شد که در آینده نزدیک تمامی هواپیماهای مسافربری و تجاری باید قابلیت پرواز با سرعت مافوق صوت را دارا باشند ، بنابراین در رقابت برای ساخت هواپیماهای جدید ایالات متحده از کشورهای اروپایی سبقت خواهد گرفت.

در سال 1963، جان اف کندی که در آن زمان رئیس جمهور ایالات متحده بود به منظور رقابت با کنکورد، یارانه های دولتی قابل توجهی را به طراحی و ساخت هواپیماهای مسافربری سوپرسونیک اختصاص داد و بر اساس برنامه رئیس جمهور ایالات متحده ، 75 درصد هزینه های طراحی و ساخت توسط دولت پرداخت میشد.



در آن زمان طراحی و ساخت هواپیمای مسافربری که قابلیت جابجایی 250 مسافر را در مسافتی معادل 4000 مایل و با سرعتی معادل 7/2 تا 3 ماخ (7/2 تا3 برابر سرعت صوت) دارا باشد، امری غیر ممکن به نظر می رسید. به منظور پرواز با سرعت در نظر گرفته شده ، می بایست بدنه هواپیما از فولاد ضد زنگ و یا تیتانیوم ساخته شود چرا که دورالومین (آلومینیوم هواپیما) در سرعت بیش از 2/2 ماخ تغییر شکل داده و به پلاستیک تبدیل می شود . به منظور ساخت قطعات بدنه و موتور، درخواستهایی به چند کارخانه تولید کننده قطعات بدنه و موتور هواپیما فرستاده شد. سازمان هواپیمایی ایالات متحده تخمین زده بود که تا سال 1990 ،500 فروند از این هواپیماهای مافوق صوت به بازار عرضه خواهد شد.

مدل 390-733 هواپیمای پیشرفته با قابلیت های منحصر به فرد بود. این مدل اولین بوئینگ غول پیکر مسافربری بود که صندلی های آن با ترتیب 2-3-2 قرار گرفته بودند و بدنه ای بزرگتر از نمونه های قبلی که در خطوط مختلف به کار گرفته شده بودند، داشت.

در قسمت اصلی هواپیما 247 صندلی قرار شده بود و سیستم پخش برنامه های تلویزیونی برای اولین بار به عنوان سرگرمی مسافران در حال پرواز به کار گرفته شده بود و به ازای هر 6 ردیف صندلی 1 مونیتور پخش برنامه های تلویزیونی بالای صندلی ها نصب شده بود، در قسمت درجه یک هواپیما نیز برای هر دو مسافر یک مونیتور کوچک در کنسول بین دو صندلی قرار داده شده بود.

شرکت بوئینگ پیش بینی کرده بود، در صورتی که هماهنگیهای لازم انجام شود، ساخت نمونه اولیه این مدل در اوایل سال 1967 آغاز گردد و این مدل در سال 1970 عملیات پرواز خود را آغاز نماید.



ساخت این نمونه در سال 1969 آغاز شد و در سال 1972 پرواز آزمایشی خود را انجام داد و در سال 1974 مجوزها و گواهینامه های عملیاتی لازم را دریافت نمود. در مراحل ساخت و آزمایش نمونه اولیه شرکت بوئینگ با مشکلات فراوانی روبرو بود و به ناچار ساختمان بالهای هواپیما را از حالت swing به حالت delta تغییر دادند. مدل جدید ارائه شده از نظر اندازه ، کوچکتر و تعداد صندلی های آن به 234 صندلی کاهش داده شده بود و به عنوان مدل 300-2707 شناخته میشد.



پس از آغاز به کار روی دو نمونه از مدل جدید در سال 1969، مخالفتهای تازه ای از سوی کارشناسان محیط زیست مطرح شد، چرا که به اعتقاد این گروه، پرواز در ارتفاعات بالا موجب آسیب لایه اوزون می شود و از طرف دیگر آلودگی صوتی ایجاد شده توسط این هواپیماهای مافوق صوت در محوطه فرودگاه ها مطرح گردید. در نتیجه این مخالفت ها ، سرانجام پرواز هواپیماهای سوپرسونیک به طور موقتی ممنوع اعلام شد.

از سوی دیگر مخالفتهای سیاسی گروههای محافظه کار به رهبری William Proxmire و با این توجیه که بودجه و یارانه های دولتی نباید صرف امور مسافرتی و تجاری و تفریحی شوند، از عوامل موثر در توقف فعالیتهای این هواپیماها بود.



در ماه مارس سال 1971، سنای ایالات متحده یارانه های این بخش را متوقف ساخت و پروژه در 20 ماه می سال 1971 متوقف شد. این در حالی بود که 120 سفارش توسط 26 شرکت هواپیمایی به منظور ساخت این هواپیما ارائه شده بود. دو نمونه اولیه نیز هرگز تکمیل نشدند.

بدنه این هواپیما به Florida حمل شد و پس از 19 سال خریداری شده و به عنوان نمونه نمایشی در موزه هوایی Heller در San Carlos ، کالیفرنیا به نمایش در آمد.

[N I M A]

بویینگ 7E7



در پاسخ به نیاز شرکتهای هواپیمایی در سراسر دنیا و به منظور ارائه تسهیلات و خدمات هر چه بیشتر به مسافران، شرکت هواپیماسازی Boeing مدل جدیدی را با عنوان e7E7 به بازار ارائه مینماید. به این منظور گروهی از شرکتهای شناخته شده و فعال در صنعت هوا فضا در حال مطالعه و تحقیق برای ساخت این هواپیمای رویایی هستند. مراحل ساخت این هواپیما در پایگاه Everett شرکت Boeing در Seattle واشنگتن انجام می گیرد.




خصوصیات ویژه و منحصر به فرد e7E7e :


مدلهای e7E7-8 و e7E7-9 توانایی حمل 257-217 مسافر را در مسافتی معادل 8300 تا 8500 مایل (15400 تا15700کیلومتر) در 3 کلاس مختلف(فرست کلاس، بیزینس واکونومی کلاس) دارا می باشد. عضو دیگری از خانواده e7E7 ، مدل e7E7-3 می باشد که توانایی حمل 289 مسافر را در مسافتی معادل 3500 مایل (6500 کیلومتر) و در 2 کلاس مختلف دارا می باشد. مصرف سوخت هواپیمای Boeing e7E7 در مقایسه با دیگر مدلهای مسافربری، 20 درصد کمتر بوده و ظرفیت حمل بار این مدل 40 تا 60 درصد بیشتر از هواپیماهای فعلی خواهد بود. سرعت این هواپیما نیز مانند سریعترین مدل های امروزی یعنی معادل 85% ماخ (85/0سرعت صوت) خواهد بود.




تسهیلات متنوع و فراوانی نیز برای مسافران این هواپیما در نظر گرفته شده است.


فناوری پیشرفته به کار گرفته شده:


یکی از خصوصیات منحصر به فرد این مدل، به کارگیری فن آوری های پیشرفته ارائه شده توسط Boeing و گروه بین المللی توسعه فناوری این شرکت می باشد.


طبق اعلام شرکت بویینگ، بیشتر قطعات بدنه و بال مدل e7E7 از مواد ترکیبی و بسیار سبک ساخته خواهد شد .




در مدل جدید شرکت Boeing سیستم کنترل هوشمند برای تشخیص و اعلام نقایص و خرابی های احتمالی به سیستمهای کامپیوتری نصب شده در پایگاه های زمینی وجود خواهد

داشت.


شرکت بویینگ موتورهای ساخت شرکت های جنرال الکتریک و رولزرویس را به عنوان تأمین کننده نیروی محرکه e7E7 برگزیده است و انتظار می رود موتورهای ارائه شده برای این مدل جدید تفاوتهای اساسی و قابل توجهی با نمونه های قبلی داشته باشند.






قرار بر این بود که این مدل از اواخر سال 2003 وارد خطوط هوایی گردد و سفارشات قابل توجهی نظیر سفارش شرکت All-Nippon Airways و Air Newzealand را می توان نام برد.


از میان شرکتهای هواپیمایی اروپایی نیز Blue Panorama و First choice Airways اولین متشریان e7E7 بوده اند.اما در نهایت تولید این هواپیما از سال 2006 آغاز خواهد شد و اولین پرواز e7E7 در سال 2007 انجام خواهد گرفت و از سال 2008 نیز تحویل و فعالیت این هواپیما در خطوط هواپیمایی دنیا آغاز میگردد.






مشخصات مدل e7E7-3:


ظرفیت حمل 289 مسافر در مسافت 3500 مایل با نیروی دو موتور. طول بالها 50 تا 52 متر و طول هواپیما 56 متر خواهد بود. سرعت این مدل 85/0 سرعت صوت خواهد بود. پیشنهاد طرح در سال 2003 ارائه گردید و در سال 2006 ساخت آن آغاز میگردد و در سال 2007 اولین پرواز خود را انجام خواهد داد. از سال 2008 نیز فعالیت خود را در خطوط هوایی آغاز خواهد نمود.


مشخصات مدل e7E7-8:


ظرفیت حمل 217 مسافر در 3 کلاس پروازی مختلف و در مسافت 8500 مایل (15700 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور. طول بالها 59 متر و طول هواپیما 56 متر می باشد و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود. توانایی حمل وزنی معادل 480000ibs را در زمان برخاست هواپیما داراست.



مشخصات مدل e7E7-9:



ظرفیت حمل 257 مسافر در 3 کلاس مختلف و در مسافت 8300 مایل (15400 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور، طول بال 59 متر و طول هواپیما 62 متر و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود و از سال 2010 به خطوط هوایی وارد خواهد شد.

[N I M A]

بوئینگ MD-90



هواپیمای بوئینگ مدل MD-90 هواپیمایی مدرن و پیشرفته مسافربری با توانایی پرواز در مسافتهای متوسط است که در حال حاضر پاسخگوی نیازهای مسافران و شرکت های هواپیمایی می باشد. این هواپیما که یکی از کم صداترین مدل های مسافربری شرکت Boeing است از خانواده هواپیماهای دو موتوره این شرکت است DC-9 ،777 و MD-80 دیگر مدلهای دو موتوره ارائه شده توسط شرکت Boeing می باشند.

پس از معرفی نمونه اولیه این هواپیما در نوامبر سال 1989 ، MD-90 اولین پرواز خود را در 22 فوریه 1993 انجام داد و گواهینامه FAA را در سال 1994 دریافت نمود. برای اولین بار این مدل در فوریه سال 1995 به شرکت Delta Airlines تحویل گردید و از آپریل سال 1995 سوددهی این مدل با فعالیت در این شرکت هواپیمایی آغاز شد.



مدل MD-90 با هدف ایجاد تحولات چشمگیر در زمینه اقتصادی و خصوصیات فنی با استفاده از فن آوریهای مدرن طراحی شده بود.

این مدل دارای سیستمهای پروازی مدرن و بسیار پیشرفته شامل سیستم هدایت الکترونیک (EFIS) و سیستم مدیریت پرواز پیشرفته (FMS) و نمایشگرهای مجهز به LED به منظور کنترل و نظارت مداوم بر عملکرد موتورها و دیگر سیستمهای پروازی می باشد.

نیروی محرکه این مدل بوسیله دو موتور International Aero Engines V2500 تأمین می شود و طراحی این موتورها به گونه ای است که سوخت کمتری مصرف نموده و در عین حال صدای کمتری نیز تولید می نمایند.



در مدل MD-90 ساختار داخلی به گونه ای طراحی شده است که مسافران در حین پرواز از آسودگی و راحتی قابل توجهی برخوردار هستند و سر و صدا در محوطه داخلی هواپیما نیز تا حد زیادی کاهش یافته است.

برای اولین بار در این مدل صندلی ها به گونه ای قرار گرفته اند که بیشتر صندلی ها در کناره های بدنه و جایی که پنجره ها قرار دارند نصب است و در قسمت مرکزی تعداد کمتری صندلی وجود دارد، چرا که بیشتر مسافران علاقه مند هستند در حین پرواز فضای بیرون هواپیما را از پنجره ها نظاره گر باشند.

دیگر مشخصات این مدل عبارتند از : طراحی مدرن داخلی، سرویسهای بهداشتی مجهز به خلاء، سیستمهای الکتریکی جدید، سیستم کنترل محیطی دیجیتال، ترمزهای کربنی بسیار سبک مجهز به سیستم ضد لغزش و ارتقاء سیستمهای هیدرولیکی هواپیما.

طول هواپیما MD-90 ، 5/46متر است و طول هر بال آن 87/32 متر می باشد. ظرفیت حمل بار آن 8/36 متر مکعب است. سرعت این مدل در حدود 500 مایل (812کیلومتر) در ساعت می باشد.



این مدل توانایی حمل وزنی معادل 156000پوند (70760کیلوگرم) را در زمان برخاست هواپیما داراست و ظرفیت حمل 155 مسافر تا مسافت 2400 مایل را دارد.

در مدل MD-90-30 ER وزن قابل حمل به 166000پوند افزایش یافته است و قابلیت پرواز تا مسافت 2500مایل افزایش داده شده است و در صورت افزودن مخزن سوخت کمکی با ظرفیت 565 گالن،این مسافت به 2750 مایل افزایش می یابد.



با به کار گیری نیرویی معادل 25000پوند در زمان برخاست هواپیما، مدل MD-90-30 با سرعتی معادل 885 کیلومتر در ساعت و با 155 مسافر، تنها به 1524 متر از باند فرودگاه به منظور انجام عملیات برخاست ، نیاز دارد.

در زمان برخاست با حداکثر وزن ممکن ، این مدل تنها 2165 متر از باند فرودگاه را مورد استفاده قرار می دهد. در عین حال این مدل قابلیت ارائه نیرویی معادل 28000پونددر زمان برخاست هواپیما در مواقع ضروری و عملیات برخاست هواپیما در شرایط خاص را دارا می باشد.

[N I M A]

هواپیمای بوئینگ 777 یکی از مدلهای مسافربری دور پرواز دو موتوره غول پیکر ساخته شده توسط کارخانه Boeing است.

این مدل توانایی حمل 305 تا 550 مسافر را در مسافت 5600 تا 8870 مایل را دارد.

تاریخچه:

در دهه 1970 مدلهای جدیدی را به منظور جایگزینی مدلهای گذشته طراحی نمود. این مدلهای جدید شامل مدل 757 برای جایگزینی 727، مدل دو موتوره 767 برای رقابت با Airbus A300 مدل 777 برای رقابت با DC-10 و Lockheed Tristor.

مدل 777 ، هواپیمای جدید 3 موتوره بود که طرحی همانند 767 داشت و فقط شکل بالها تغییر کرده بودند و در دو نوع transcontinental با قابلیت حمل 175 مسافر تا مسافت 5000 کیلومتر و international با قابلیت حمل همان تعداد مسافر تا مسافت 8000 کیلومتر ساخته شد.

بعد از راه اندازی مدلهای دو موتوره ساخت مدل 777 3 موتوره کنار گذاشته شد.

موفقیت در ساخت مدلهای 757 و 767 با همان طراحی مدلهای 3 موتوره ولی با استفاده از 2 موتور برای ایجاد نیروی محرک، کارخانه بوئینگ را به ساخت این مدلها بیش از پیش ترغیب کرد.



طرح اولیه شرکت Boeing فقط شامل بزرگترکردن و افزایش ظرفیت مدل 767 بود که نتیجه آن طراحی مدل 767-x بود. این مدل جدید در واقع همان 767 بود با این تفاوت که بدنه و بالها بزرگتر بودند و ظرفیت حمل 340 مسافر را تا مسافت 7300 مایل دارا بود.

شرکت Boeing به دنبال مدلی شبیه 747 با تمام توانایی های 767 بود که حاصل این تلاشها طراحی مدلی کاملاً جدید یعنی مدل 777 دوموتوره بود.



مشخصات تکنولوژیک:

برای ارضاء احتیاجات و تقاضاهای خطوط هوایی ، تکنولوژیهای تازه باید توسط Boeing به کار گرفته می شد. مشخصات تکنولوژیک مانند:

- صفحه نمایش LCD در اتاقک خلبان.

- سیستم کنترل پرواز دیجیتال fly-by-wire.

- سیستم اویونیک نرم افزاری.

- شبکه اویونیک fiber-optic.

- موتورهای غول پیکر توربو با ضریب اطمینان بالا برای مسافتهای دور.

مدل 777 اولین بار در 14 ژوئن 1994 پرواز آزمایشی خود را انجام داد. Boeing اولین نمونهETOPS (پرواز در مسیرهای طولانی بوسیله هواپیمای دو موتوره) را با مدل 777 به مدت 180 دقیقه ارائه نمود. اداره هواپیماهای ایالات متحده در 30 ماه می سال 1995 جایزه ای را برای ارائه ETOPS به مدت 180 دقیقه به مدل pw4074 777-2005 اهدا نمود.



مدلهای مختلف:

سری 200-777:

اولین هواپیمای 777 ساخته شده توسط Boeing در ماه می 1995 به شرکت United Airlines تحویل داده شد. این مدل با توانایی حمل وزن حداکثر (MTOW) یعنی 247 تن و توانایی طی مسافت بین 3780 تا 5150 مایل را داراست.

نیروی مدل 200-777 بوسیله 2 موتور (Pratt & Whitney PW4074 turbofans) 74000LB یا (General Elective GE90-75BS)75000LB یا (Rolls Royce Trent 875S) 75000Lb تامین می شود.



سری 700-200er

این مدل ظرفیت سوخت بیشتر و توانایی طی مسافت دورتری را داراست و قادر به حمل 286 تن در مسافت 6000 تا 7700 مایل است. اولین هواپیمای مدل 777-200ER در فوریه 1997 به هواپیمایی British Airways تحویل گردد.

در 2 آپریل 1997 یک فروند 777-200ER متعلق به هواپیمایی مالزی، رکورد دورترین پرواز بدون توقف را با پرواز از Seattle تا کوالالامپور یعنی در مسافت 20/20044 کیلومتر طی 21 ساعت و 23 دقیقه بدست آورد.



سری 777-200LR

طبق ادعای شرکت Boeing این مدل دورپروازترین مدل مسافربری با توانایی پرواز 18 ساعته بدون توقف می باشد. این رکورد با به کارگیری دو موتور GE90-110B1turbofans110000Lb و با استفاده از ذخایر کمکی سوخت در قسمت بار هواپیما مقدور خواهد بود.



سری 300-777

این مدل به عنوان جایگزینی برای مدل 100-747 و 200 طراحی شده است. در مقایسه با مدلهای 747 قدیمی، 777 از ظرفیت حمل مسافر و طی مسافت بیشتری برخوردار است، در حالی که یک سوم کمتر سوخت مصرف می کند و هزینه نگهداری این مدل 40 درصد کمتر از 747 است.

این مدل ظرفیت حمل 550 مسافر را داراست و 13 تن سنگین تر از مدل 200-777 است.

در مدل 300 دوربینهای مانور زمینی روی بالهای افقی نصب شده که به خلبان در زمان نشست و برخاست کمک می کند.

این مدل نیز جایزة ETOPS را همزمان در 4می 1998 از FAA و JAA دریافت کرد و در همان ماه بوسیله Cathay Pacific در خطوط هوایی به خدمت گرفته شد.

نیروی محرکه این مدل بوسیله دو موتور (Pratt & Whitney PW4090)Lb یا (PW-4098S)98000Lb یا (RollsRoyce Trent 8925)92000Lb تامین می شود.



سری 777-300ER:

این مدل قدرتمند و دور پرواز جدید به منظور جایگزینی 400-747 طراحی شده.

در این مدل بدنه قویتر، ظرفیت سوخت بالاتر همراه با موتورهای بسیار قدرتمند General Electric به کار گرفته شده و توانایی حمل 365 مسافر در مسافت 7250 مایل را داراست. برنامه ساخت مدل 777-300ER توسط Air France راه اندازی شد.



مشخصات کلی:

سرعت حرکت در حالت افقی: 84/0 ماخ(550مایل در ساعت در ارتفاع 35000پایی)

متوسط طول بال: 199پا و 11 اینچ

طول بدنه: 209پا در مدل 200،242پا و 4اینچ در مدل 300.

نکاتی در مورد Boeing777:

- مدل 777 بعد از 747-400 بزرگترین هواپیمای مسافری جهان است. مدل 777-300ER از 747-100 سنگین تر است و توانایی حمل بار حداکثر (MTOW) معادل 750000 پوند را داراست.

- چرخها و قسمت تحتانی مدل 777 بزرگترین نمونه استفاده شده در مدلهای مسافربری است.

- مدل 777-300ER در پرواز آزمایشی با به کارگیری فقط یک موتور به مدت 6 ساعت و 29 دقیقه برفراز اقیانوس آرام پرواز کرد.(بر اساس قوانین جدید ،پرواز به مدت 3 ساعت یعنی 180دقیقه با یک موتور برای گرفتن گواهینامه ETPOS کفایت می کند.)

- موتورهای GE90 که بر روی بعضی مدلهای 777 نصب شده است ارتفاعی بیش از بدنه مدل 737 دارند و کتاب رکوردهای جهانی ،موتورهای GE90-115B محرک مدلهای 300ER و 200LR را با قدرت 127900 lbs به عنوان قوی ترین موتورهای محرک هواپیماهای مسافربری در جهان معرفی نموده است.

[N I M A]

بوئینگ 747



هواپیمای بوئینگ 747 که از آن به عنوان جامبوجت هم نام می برند، بزرگترین هواپیمای مسافربری تا امروز می باشد(اگر چه هواپیمای ایرباسA380 که در حال ساخت است، بزرگتر از 747 خواهد بود) هواپیمای 747 چهار موتوره با ساختار 2 طبقه ای که دارد تا 450 نفر مسافر را می تواند جابجا کند(طبقه بالا که کوچکتر هم هست برای مسافران بیزینس کلاس استفاده می شود) با سرعت مافوق صوت(565mph) و در مدل 400-747 پروازهای بین قاره ای (570/13 کیلومتر) طی می شود به طور مثال توانایی انجام پرواز بین لندن و سیدنی بدون توقف را داراست(در حالی که هیچ هواپیمایی اینچنین مسیرهای طولانی را در برنامه پروازی خود ندارد) تا ماه جولای 2003 تعداد 1372 هواپیما در مدلهای مختلف 747 ساخته و یا سفارش داده شده است.


گوناگونی:

747-100

اولین نمونه این هواپیما، 100-747 می باشد که در تاریخ 2 سپتامبر 1969 از کارخانه بوئینگ در واشینگتن خارجشد. این کارخانه بزرگترین کارخانه ای است که تا به حال ساخته شده است. هواپیمای 100-747 از سال 1970 کار خود را در خطوط هوایی آغاز کرد. بعدها این هواپیما با هواپیمای مدل 747-100b جایگزین شد که کاملاً شبیه مدل قبلی بود فقط طراحی دماغه و شکل زیر این مدل متفاوت بود. نوع دیگر از سری 100 هواپیمای 747-100SR می باشد که گنجایش 550 مسافر را داراست و در پروازهای داخلی ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد.

هواپیمای 747-100 را میتوان از طبقه بالای آنها که فقط 3 پنجره دراد، شناسایی کرد، هر چند بعضی از شرکتهای هواپیمایی اخیراً مدل "SUD" را خریداری کرده اند که طبقه دوم را در مدل 300-747 نیز داراست.

747-200
ظرفیت این مدل مانند 100-747 می باشد، ولی می تواند 30 درصد بیشتر پرواز کند و از طبقه بالای این مدل که 8 پنجره دارد قابل شناسایی است. این مدل اولین 747 بود که برای حمل بار هوایی طراحی شده ابود و در 3 مدل باری مختلف تولید شده بود. مدل 747-200F که فقط برای حمل بار است، مدل 747-200C که مدل متغیری است که می تواند برای حمل بار یا مسافر مورد استفاده قرار گیرد و مدل 747-200M که مدل ترکیبی است و توانایی حمل بار و مسافر در یک زمان را داراست.

747-SP
مدل 747-SP (مدل ویژه) اولین بار در سال 1976 تحویل شد و در این مدل ظرفیت هواپیما قربانی سرعت و مسافت پروازی شده بود یعنی ظرفیت 220 مسافر را داشت در حالی که مسافت 10200 مایل را با سرعت 610 مایل در ساعت طی می کرد، بعضی خطوط هوایی این مدل را (74SHORT) می نامند چرا که ظاهری کوچک دارد. هواپیمای 747-SP دور پروازترین مدل بود تا اینکه ایرباس A340 ساخته شد و به هواپیمایی های آمریکایی ، Pan Am و Gantas راه یافت چرا که توانایی پرواز دور برای مسیرهای این هواپیمایی ها مناسب بود.( هواپیمایی آمریکا بعدها 747-sp را برای پرواز به توکیو استفاده کرد.)

747-300
اولین مدل بوئینگ 747 که طبقه فوقانی با گنجایش بیشتری را ارائه کرد 747-300 است. در ضمن این مدل نسبت به 747-200 دور پرواز تر است. مدلهای 747-300m و 747-300sr نیز ساخته شدند.

747-400
آخرین مدل 747، مدل 400-747 است که هنوز نیز تولید می شود، در این مدل باله های کوچک ، فضای داخلی جدیدتر و سرگرمی های حین پرواز نسبت به مدل های قبلی، اضافه تر بودند.

مدل 400 در شکل های ترکیبی 747-400M و باری 747-400F نیز ساخته شده است. مدل 747-400D که در پروازهای داخلی ژاپن مورد استفاده است، بالاترین ظرفیت را در بین هواپیماهای ساخته شده تا امروز را داراست(حمل 568 مسافر) مدل 747-400ER نمونه دور پرواز 400است و مدل باری آن 747-400ERF می باشد.

اخیرا طرحهای جدیدی برای ساخت مدل جدید وجود دارد، مدل 747-400XGLR که به معنی مدل دور پرواز بسیار بی صدا می باشد.



مدلهای نظامی و دولتی:

مدل جدید U.S.PRESEDINTIAL از مشهورترین مدلهای 747 است و به نام Airforce One شناخته شده است.در حالی که رئیس جمهور را هیچگاه با هواپیمای نظامی جابجا نمی کنند ، مدل VC-25A می باشد که به جهت استفاده در بخش نظامی و پستهای کنترل نظامی تغییر شکل داده شده بود و یک فروند 747 که برای انتقال Space Shuttle و حمل تانکرهای سوختگیری هوایی مورد استفاده قرار میگیرند. مدل جدید دیگری که به بافت نظامی 747 اظافه شده است Airborne laser است که جزئی از طرح دفاع ملی ضد موشک می باشد.

دولتهای دیگر نیز از 747 برای پروازهای VIP استفاده کرده اند که بحرین، ایران، ژاپن ، عمان، قطر، عربستان سعودی، تایوان و امارات متحده عربی را می توان نام برد.


نیروی محرکه ( موتور محرکه)

در مدل 100-747 چهار موتور توربو Pratt and Whitney JT9D-7A یا چهار موتور توربو فن Rolls-Royce RB 211-254B2 یا چهار موتور توربو فن General Electric CF6-45A2.

در مدل 300/200-747 چهار موتور توربوفن Pratt & Whitney JT9D-7R4G2 یا چهار موتور توربوفن RB211-524D4 یا چهار موتور توربوفن General Electric CF6-50E2

در مدل 400-747 چهار موتور توربوفن Pratt & Whitney PW4062 یا چهار موتور توربو فن RB211-524H یا چهار موتور توربوفن General Electric CF6-80C2B5F




جزئیات:

مدل 400-747 ، 6 میلیون قطعه دارد که در 33 کشور مختلف ساخته می شوند.

فقط یک موتور مدل 747 نیرویی بیشتر از 4 موتور مدل 707 تولید میکند.

در مدل 747 بیش از 700 پوند اورانیوم درون ساختار موتور وجود دراد، هدف از بکاربردن این اورانیوم سنگین کردن بال برای جلوگیری از تکان و لرزش بال است.




اتفاقات و بلایا:

در تعدادی از حوادث هوایی این هواپیما دچار سانحه شده است. هر چند تعداد بسیار کمی از این حوادث به خاطر اشکالات طراحی یا ساختاری هواپیما بود ه است ، بیشتر آنها به خاطر اشتباه خلبان و یا حملات تروریستی یا هواپیما ربایی بوده است.

- پرواز لوفت هانزا در نایروبی در سال 1974

- حادثه فرودگاه Tenerife در سال 1977

- پرواز Air India در دریای عرب در سال 1978

- پرواز هواپیمایی کره در دریای Okhostk در سال 1983

- پروازAvianca در مادرید در سال 1983

- پرواز Air India در اقیانوس آتلانتیک در سال 1985

- پرواز هواپیمایی ژاپن در توکیو در سال 1985

- پرواز هواپیمای آفریقای جنوبی در اقیانوس هند در سال 1987

- پرواز Pan Am در لاکربی در سال 1988

- پرواز هواپیمایی چین در تایوان در سال 1991

- پرواز هواپیمایی فیلیپین در Okinawa در سال 1994

- پرواز OWA در Long Island در سال 1996.

- پرواز سعودی در دهلی در سال 1996

- پرواز هواپیمایی کره در Guam در سال 1997

- پرواز هواپیمایی سنگاپور در تایپه در سال 2000

- پرواز هواپیمایی چین در Penghu Island در سال 2002




شرکتهای هواپیمایی :



Aer Lingus
Aerolineas Argentinas
Air Atlanta Icelandic
Air Canada
Air China
Air France
Air Gabon
Air India
Alitalia
American Airlines
America West
ANA All Nippon Airways
Atlas Air
Avianca
Braniff International
British Airways
British Caledonian
Cargolux
China Airlines
Continental Airlines
Delta Airlines
Dominicana de Aviacion
Eastern Airlines
Egyptair
El Al
European Airways
Finnair
Garuda Indonesia
Iberia
Iran Air
Iraqi Airways
Japan Airlines
KLM
Kuwait Airways
Lan Chile
Lufthansa
Namibair
Nippon Cargo Airlines
Nigeria Airways
Olympic Airways
Pakistan International Airlines
Pan Am
Qantas
Royal Air Maroc
Royal Jordanian
Saudi Arabian Airlines
Syrian Arab Airlines
TWA
United Airlines
UTA
Varig
Viasa

[AvAstiN]

اين تاپيك خيلي جالب بود . تموم شد هواپيما ها؟ چرا ادامه نمي دي‌ ؟
راستي يه سوال
بوئينگ فقط مسافربريه ؟ !

[N I M A]

اول ممنون از حضورتون
باید بگم که بویینگ کارخانه ایه که هواپیماهای مختلف میسازه
از هواپیماهای جنگنده تا مسافربری و باربری
و البته به صورت همکاریهای خاص در پروژه های مختلف ردپای این غول عظیم هواپیماسازی رو میشه دید
اگر بتونم مقالات کاملی پیدا کنم حتما تو همین تاپیک ادامه میدم

[AvAstiN]

ممنون
اگه ادامه بدين كه خيلي خوب مي شه .