سنگ‌درمانی

[poune]

روی هم رفته بیماری‌ها ناشی از انسداد انرژی هستند. سنگ‌های باارزش و کانی‌ها قدرت از بین بردن این نیروها را در اختیار دارند و انرژی حیات را با آرامش و به طور منظم در ما جاری می‌کنند. آنها میلیونها سال انرژی خورشید (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF) را در خود انباشته کرده و به ما هدیه می‌دهند. آنها در برابر ناهماهنگی‌ها که بیماری‌ها در بدن ایجاد می‌کنند اقدام می‌کنند.
پیشینه
سنگ درمانی که دیرباز در زمره درمانهای طبیعی بوده، امروزه به عنوان یکی از رشته‌های پزشکی جانشین معرفی و دسته بندی می‌شود. استفاده از خواص درمانی سنگ‌های گوهرها برخلاف استقبال گسترده مردم جهان طی سالهای اخیر، موضوع تازه‌ای نیست، بلکه هزاران سال پیشینه دارد. شواهد کاربرد سنگهای طبیعی برای درمان بیماریهای گوناگون در کهن‌ترین تمدنهای بشری به چشم می‌خورد. بر اساس این شواهد، در درازای تاریخ از سنگهای برای درمان، محافظت افراد در برابر بلایهای طبیعی وتاثیرات نامطلوب محیطی استفاده می‌شده‌است. کهن‌ترین گزارشها در مورد خواص درمانی گوهرها به هزاره ۴ پیش از میلاد باز می‌گردد. چنین به نظر می‌رسد که کتیبه‌های سومری و متون علوم ودایی مربوط به هند باستان، کهن‌ترین آثار بر جای مانده از این دانش کهن می‌باشند. در پزشکی سنتی هند (آیورادا)، دستورات دقیقی در مورد فرآوری پودر، خمیر و الگزیر (مخلوط حاوی الکل) با سنگهای شفابخش وجود دارد. متون و دستورات این پزشکی تا به امروز نگهداری شده و توسط پزشکان آن در سراسر دنیا و بویژه در آمریکا، اروپا وهند بکار گرفته می‌شود. در چین باستان نیز درمانگران از خواص ارتعاشی سنگها آگاه بوده‌اند. کتاب امپراطور زرد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%D9%BE%D8%B1%D8%A7%D8%B7%D9%88%D8%B1_% D8%B2%D8%B1%D8%AF) (حدود ۵۰۰ سال قبل) که توسط پی یو (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%BE%DB%8C_%DB%8C%D9%88&action=edit&redlink=1) نگاشته و گردآوری شده دارای توضیحات فراوانی در مورد گوهرها و تاثیر آنها بر بدن انسان است. امروزه نیز کشور چین یکی از بزرگترین عرضه کنندگان گوهرها و سنگهای شفابخش در سراسر دنیا است. ارسطو فیلسوف مشهور یونانی نیز از قدرت ویژه ومنحصر به فرد سنگهای شفابخش صحبت کرده‌است. رومیان نیز تحت تاثیر آموزه‌های یونان و سایر تمدنهای باستانی، همواره سنگهای صیقل داده شده را برای رفع بیماری و بد شانسی با خود حمل کرده و در جنگ‌ها در زره و سپر و شمشیر خود از آنها استفاده می‌کردند. دانشمندان ایرانی نیز توجه ویژه‌ای به گوهرها و سنگهای شفابخش داشته‌اند که از این میان می‌توان به صباح بن عمران و عطار بن محمد، منجم و مولف کتاب منافع الاحجار اشاره نمود. ابن سینا، حکیم عالیقدر پارسی نیز، در درمان تمایل به خودکشی از سیترین استفاده می‌کرده‌است. شاید به جرات بتوان گفت پرارزشترین و مهمترین کتب گوهرشناسی ایران، کتاب «الجماهر فی الجواهر» تالیف ابوریحان بیرونی و رساله «تنسوخنامه ایلخانی» (معروف به رساله جوهریه) تالیف خواجه نصیرالدین طوسی به زبان پارسی است. تنسوخنامه ایلخانی که در عهد پادشاهی هلاکوخان (۶۶۳- ۶۵۳ه. ق.) و به امر اوتوسط خواجه نصیرالدین طوسی به رشته تجریر درآمده‌است، شامل منافع وخواص وصفات گوهرها و سنگهای بیش‌بها است.
یک درمانگر زن مشهور به نام هلیدگارد، در قرن دوازدهم میلادی (اروپای قرون وسطی) در کتاب معروف خود به نام «فیزیکاً به طور مفصل به توضیح خواص درمانی سنگهای نیمه قیمتی پرداخته است». یک از این درمانهای طبیعی شامل قراردادن سنگهای خاص بر روی نقاطی از بدن ونوشیدن آب از ظرفی بوده که سنگهای شفابخش به مدت یک شبانه روز در آن قرار داده شده باشد. چارسلسوس، پرآوازه‌ترین پزشک اروپا در دوران رنسانس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86%D8%B3)، در مورد ویژگیهای شفابخش سنگها ومواد معدنی وارتباط این خواص با ساختمان فیزیکی وفرمول شیمیایی آنها به بررسی ومطالعه پرداخته‌است. او پس از سالها مطالعه و به دنبال کسب تجربیات متعدد، به این نتیجه رسیده‌است که از سنگهای ساییده شده و یا خرد شده می‌توان نه تنها برای درمان علایم بیماریها، بلکه برای علاج دلایل عمیق بیماری هم استفاده کرد.
کارکرد
سنگها روند درمان را در بدن فیزیکی بوسیله ارتعاشات و هماهنگی‌های خود بوجود می‌آورند. بیماری‌ها از ارتعاشات متغییر در بخش بدن ناشی می‌شوند که می‌توانیم با انتقال ارتعاشات سنگ‌های با ارزش آن را به تعادل برسانیم و بهبود
منبع
کتاب سنگ درمانی. نوشته شوفل برگر/ لاندهر برگردان: فرحناز ثنایی موحد