poune
14th November 2010, 04:00 PM
باکتری (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25A8%25D8%25A7%25DA%25A9%25D8%25AA%2 5D8%25B1%25DB%258C) کوکسیلابورنتی (به انگلیسی (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25B2%25D8%25A8%25D8%25A7%25D9%2586_% 25D8%25A7%25D9%2586%25DA%25AF%25D9%2584%25DB%258C% 25D8%25B3%25DB%258C): Coxiella burneti) عامل بیماری تب کیو (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fw%2Findex.php%3Ftitle%3D%25D8%25A8%25DB%258C%25D9 %2585%25D8%25A7%25D8%25B1%25DB%258C_%25D8%25AA%25D 8%25A8_%25DA%25A9%25DB%258C%25D9%2588%26action%3De dit%26redlink%3D1) است.
مشخصات کلی
اجرامی میله‌ای معمولاً کوچکتر از ریکتزیا (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fw%2Findex.php%3Ftitle%3D%25D8%25B1%25DB%258C%25DA %25A9%25D8%25AA%25D8%25B2%25DB%258C%25D8%25A7%26ac tion%3Dedit%26redlink%3D1) ، ابعاد آن به طول ۲/ - ۴/ در ۴/ - ۰/۱ میکرومتر میباشد گاهی بشکل دیپلوباسیل (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fw%2Findex.php%3Ftitle%3D%25D8%25AF%25DB%258C%25D9 %25BE%25D9%2584%25D9%2588%25D8%25A8%25D8%25A7%25D8 %25B3%25DB%258C%25D9%2584%26action%3Dedit%26redlin k%3D1) به طول ۰/۱ - ۶/۱ و یا گرد به قطر ۳/ - ۴/ میکرومتر در می‌آیند . فاقد تاژک و کپسول و در درون سیتوپلاسم غالباً در وضع انبوهی بزرگ به قطر ۲۰- ۳۰ میکرومتر که به همدیگر قویاً چسبیده‌اند ، نمایان هستند. گرم منفی ، مثبت یا منفی و در درون یاخته زندگی کرده و مراحل مختلف سیر تکاملی خود را در همین حفره‌های مخصوص می‌پیماید.
جدار یاخته‌ای از ۲ یا ۳ لایه تشکیل که لایه خارجی تیره رنگ به ضخامت ۲۰nm ، لایه روشن تری به ضخامت ۲۵nm و باز لایه سوم تیره رنگ به ضخامت ۴۵nm و نهایتا در مواردی لایه اضافی دیگری که ضخامت ۲۰۰nm دارد تعیین کرده‌اند. وجود DNA شناخته شده و ممکن است به طور فیزیکی با ریبوزومهای (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25B1%25DB%258C%25D8%25A8%25D9%2588%2 5D8%25B2%25D9%2588%25D9%2585) محتوی RNA در سیتوپلاسم ارتباط داشته باشد. بیشتر گرام منفی است ولی آزمایشهای بیوشیمیایی می‌رساند که کوکسیلا بورنتی واجد بعضی خواص باکتری‌های گرم مثبت (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25DA%25AF%25D8%25B1%25D9%2585_%25D9%2585% 25D8%25AB%25D8%25A8%25D8%25AA) نیز میباشد. با گیمسا یا سایر روشهای رومانسکی به رنگ آبی ، قرمز، یا ارغوانی و با تکنیک ماکیوولو به رنگ قرمز روشن در می‌آید. بهترین طریقه رنگ آمیزی با Auramine(اورامین) و آزمایش گسترش زیر میکروسکوپ (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D9%2585%25DB%258C%25DA%25A9%25D8%25B1%2 5D9%2588%25D8%25B3%25DA%25A9%25D9%2588%25D9%25BE) فلورسان میباشد.
خواص کشت
کوکسیلا بورنتی انگل اجباری درون یاخته میباشد بنابراین در محیط کشت غیرزنده رشد نمی‌کند . کشت آن در رویان جوجه و در زرده تخم مرغ و در حرارت ۳۵ درجه بهتر و حداکثر رشد و نمو هنگامی است که مرگ رویان نزدیک می‌شود. برخلاف گونه‌های ریکتزیا تغییرات کوچک در درجه حرارت یا تاریخ برداشت نامساعد اثر نامطلوب از نظر مقدار محصول خواهد داشت ، زمان تقسیم در رویان جوجه تقریباً ۱۲ ساعت میباشد. بعد از ۲ یا ۳ با پاساژ از جنین مرغ کشت بهتر و محصول نیز بیشتر خواهد بود که از این روش برای آزمایشهای تهیه پادگن و C.F و آگلوتیناسیون استفاده می‌شود. کشت بافتی با استفاده از یاخته‌های مختلف مثل یاخته‌های اندوتلیال و یا فیبروبلاست رویان جوجه و یا با یاخته‌های موش امکان پذیر است ولی مقدار برداشت کمتر از محصول زرده رویان جوجه خواهد بود.
تاثیر عوامل فیزیکی وشیمیایی
کوگسیلا بورنتی از خیلی اجرام غیر هاگ دار در مقابل عوامل فیزیکی و شیمیایی مقاوم میباشد. مثلاً خشکی و پوسیدگی و حرارت اطاق به مدت طولانی اثر چندانی روی آن ندارد. این باکتری روزها و هفته‌ها روی شیر ، خامه ، کره و پنیر زنده و عفونت زا باقی می‌ماند. گرم کردن شیر خام در حرارت ۶۲ درجه بمدت ۳۰ دقیقه به منظور نابود سازی جرم کافی نیست. قدرت عفونی زایی جرم در مدفوع کنه تا ۵۶۸ روز محفوظ می‌ماند. ولی پاستوریزاسیون شیر به طریقه Flash در ۷۳ درجه به مدت ۱۵ ثانیه کاملاً مؤثر است.
تغییرات فاز
در نتیجه آزمایشهای ایمنی‌شناسی دریافتند که کوکسیلا بورنتی تنها جرمی است در بین ریکتزیاها که تغییرات فاز نشان می‌دهد. به عبارت دیگر از نظر ساختمانی دو فاز موجود است: فاز یک : که در حقیقت نخستین مرحله‌ای است که آن را در روی حیوان بیمار و یا در اثر گذراندن در روی حیوان آزمایشگاهی می‌یابند و شکل زهراگین و خطرناک برای انسان نیز محسوب می‌شود و کپسول پلی ساکارید دارد. فاز دو : کمتر زهراگین بوده و سویه‌هایی در این فازند که کراراً در تخم مرغ کشت داده و از این رو پادگن پوششی را از دست داده‌اند در آزمایشگاه کار کردن با این سویه‌ها یرای کارکنان خطر کمتری دارد.
میزبان و حیوانات حساس
این عامل را در گونه‌های مختلف حیوانات اهلی و وحشی و در گونه‌های متعدد کنه‌ها (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25DA%25A9%25D9%2586%25D9%2587) از خانواده ایگسودیده و آرگازیده و بعضی بندپایان دیگر، تعداد زیادی از جوندگان( خرگوش (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25AE%25D8%25B1%25DA%25AF%25D9%2588%2 5D8%25B4) ، موش بزرک و کوچک) لاک پشت و حیوانات اهلی از قبیل گوسفند و گاو و بز و اسب و سگ و خوک و شتر و گاومیش و حیوانات وحشی و بعضی پرندگان اهلی و وحشی (کبوتر و خفاش (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25AE%25D9%2581%25D8%25A7%25D8%25B4)) یافته‌اند. انسان میزبان تصادفی است و گاهی بیماری خطرناک در انسان ایجاد می‌کند.
بیماریزایی
این باکتری ارگانیسم مقاومی است؛ به‌طوری که به‌مدت ۷ تا ۱۰ روز در دمای ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی گراد در پشم گوسفندان و به‌مدت بیش از یک ماه در گوشت تازه و به‌مدت ۴۰ ماه در سرشیر، زنده می‌ماند.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مشخصات کلی
اجرامی میله‌ای معمولاً کوچکتر از ریکتزیا (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fw%2Findex.php%3Ftitle%3D%25D8%25B1%25DB%258C%25DA %25A9%25D8%25AA%25D8%25B2%25DB%258C%25D8%25A7%26ac tion%3Dedit%26redlink%3D1) ، ابعاد آن به طول ۲/ - ۴/ در ۴/ - ۰/۱ میکرومتر میباشد گاهی بشکل دیپلوباسیل (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fw%2Findex.php%3Ftitle%3D%25D8%25AF%25DB%258C%25D9 %25BE%25D9%2584%25D9%2588%25D8%25A8%25D8%25A7%25D8 %25B3%25DB%258C%25D9%2584%26action%3Dedit%26redlin k%3D1) به طول ۰/۱ - ۶/۱ و یا گرد به قطر ۳/ - ۴/ میکرومتر در می‌آیند . فاقد تاژک و کپسول و در درون سیتوپلاسم غالباً در وضع انبوهی بزرگ به قطر ۲۰- ۳۰ میکرومتر که به همدیگر قویاً چسبیده‌اند ، نمایان هستند. گرم منفی ، مثبت یا منفی و در درون یاخته زندگی کرده و مراحل مختلف سیر تکاملی خود را در همین حفره‌های مخصوص می‌پیماید.
جدار یاخته‌ای از ۲ یا ۳ لایه تشکیل که لایه خارجی تیره رنگ به ضخامت ۲۰nm ، لایه روشن تری به ضخامت ۲۵nm و باز لایه سوم تیره رنگ به ضخامت ۴۵nm و نهایتا در مواردی لایه اضافی دیگری که ضخامت ۲۰۰nm دارد تعیین کرده‌اند. وجود DNA شناخته شده و ممکن است به طور فیزیکی با ریبوزومهای (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25B1%25DB%258C%25D8%25A8%25D9%2588%2 5D8%25B2%25D9%2588%25D9%2585) محتوی RNA در سیتوپلاسم ارتباط داشته باشد. بیشتر گرام منفی است ولی آزمایشهای بیوشیمیایی می‌رساند که کوکسیلا بورنتی واجد بعضی خواص باکتری‌های گرم مثبت (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25DA%25AF%25D8%25B1%25D9%2585_%25D9%2585% 25D8%25AB%25D8%25A8%25D8%25AA) نیز میباشد. با گیمسا یا سایر روشهای رومانسکی به رنگ آبی ، قرمز، یا ارغوانی و با تکنیک ماکیوولو به رنگ قرمز روشن در می‌آید. بهترین طریقه رنگ آمیزی با Auramine(اورامین) و آزمایش گسترش زیر میکروسکوپ (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D9%2585%25DB%258C%25DA%25A9%25D8%25B1%2 5D9%2588%25D8%25B3%25DA%25A9%25D9%2588%25D9%25BE) فلورسان میباشد.
خواص کشت
کوکسیلا بورنتی انگل اجباری درون یاخته میباشد بنابراین در محیط کشت غیرزنده رشد نمی‌کند . کشت آن در رویان جوجه و در زرده تخم مرغ و در حرارت ۳۵ درجه بهتر و حداکثر رشد و نمو هنگامی است که مرگ رویان نزدیک می‌شود. برخلاف گونه‌های ریکتزیا تغییرات کوچک در درجه حرارت یا تاریخ برداشت نامساعد اثر نامطلوب از نظر مقدار محصول خواهد داشت ، زمان تقسیم در رویان جوجه تقریباً ۱۲ ساعت میباشد. بعد از ۲ یا ۳ با پاساژ از جنین مرغ کشت بهتر و محصول نیز بیشتر خواهد بود که از این روش برای آزمایشهای تهیه پادگن و C.F و آگلوتیناسیون استفاده می‌شود. کشت بافتی با استفاده از یاخته‌های مختلف مثل یاخته‌های اندوتلیال و یا فیبروبلاست رویان جوجه و یا با یاخته‌های موش امکان پذیر است ولی مقدار برداشت کمتر از محصول زرده رویان جوجه خواهد بود.
تاثیر عوامل فیزیکی وشیمیایی
کوگسیلا بورنتی از خیلی اجرام غیر هاگ دار در مقابل عوامل فیزیکی و شیمیایی مقاوم میباشد. مثلاً خشکی و پوسیدگی و حرارت اطاق به مدت طولانی اثر چندانی روی آن ندارد. این باکتری روزها و هفته‌ها روی شیر ، خامه ، کره و پنیر زنده و عفونت زا باقی می‌ماند. گرم کردن شیر خام در حرارت ۶۲ درجه بمدت ۳۰ دقیقه به منظور نابود سازی جرم کافی نیست. قدرت عفونی زایی جرم در مدفوع کنه تا ۵۶۸ روز محفوظ می‌ماند. ولی پاستوریزاسیون شیر به طریقه Flash در ۷۳ درجه به مدت ۱۵ ثانیه کاملاً مؤثر است.
تغییرات فاز
در نتیجه آزمایشهای ایمنی‌شناسی دریافتند که کوکسیلا بورنتی تنها جرمی است در بین ریکتزیاها که تغییرات فاز نشان می‌دهد. به عبارت دیگر از نظر ساختمانی دو فاز موجود است: فاز یک : که در حقیقت نخستین مرحله‌ای است که آن را در روی حیوان بیمار و یا در اثر گذراندن در روی حیوان آزمایشگاهی می‌یابند و شکل زهراگین و خطرناک برای انسان نیز محسوب می‌شود و کپسول پلی ساکارید دارد. فاز دو : کمتر زهراگین بوده و سویه‌هایی در این فازند که کراراً در تخم مرغ کشت داده و از این رو پادگن پوششی را از دست داده‌اند در آزمایشگاه کار کردن با این سویه‌ها یرای کارکنان خطر کمتری دارد.
میزبان و حیوانات حساس
این عامل را در گونه‌های مختلف حیوانات اهلی و وحشی و در گونه‌های متعدد کنه‌ها (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25DA%25A9%25D9%2586%25D9%2587) از خانواده ایگسودیده و آرگازیده و بعضی بندپایان دیگر، تعداد زیادی از جوندگان( خرگوش (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25AE%25D8%25B1%25DA%25AF%25D9%2588%2 5D8%25B4) ، موش بزرک و کوچک) لاک پشت و حیوانات اهلی از قبیل گوسفند و گاو و بز و اسب و سگ و خوک و شتر و گاومیش و حیوانات وحشی و بعضی پرندگان اهلی و وحشی (کبوتر و خفاش (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Ffa.wikipedia.org%2 Fwiki%2F%25D8%25AE%25D9%2581%25D8%25A7%25D8%25B4)) یافته‌اند. انسان میزبان تصادفی است و گاهی بیماری خطرناک در انسان ایجاد می‌کند.
بیماریزایی
این باکتری ارگانیسم مقاومی است؛ به‌طوری که به‌مدت ۷ تا ۱۰ روز در دمای ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی گراد در پشم گوسفندان و به‌مدت بیش از یک ماه در گوشت تازه و به‌مدت ۴۰ ماه در سرشیر، زنده می‌ماند.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد