ارتودنسی نامرئی

[غزل بارون]

به طور کلی روش ارتودنسی به 3 دسته کلی تقسیم میشود:دسته اول استفاده از براکت ها و سیم های ارتودنسی در سطح زبانی(لینگوال)دندان ها یا به عبارتی دیگر در پشت دندان هاست.به این روش تکنیک لینگوال گفته میشود و تنها روشی است که در آن وسائل ارتودنسی اصلا به کار نمیرود.اما از معایب آن میتوان به تنگ کردن جای زبان و اختلال در صحبت اشاره کرد.همچنین این روش نسبت به درمان های معمول ارتودنسی هزینه بالاتری داشته و در عین حال درمانی سخت و دشوارتر دارد.دسته دوم استفاده از یک سری وسائل پلاستیکی شفاف است که با نام های تجاری Invisaling و essix تنها میتوان در درمان مشکلات بسیار جزیی ارتودنسی بهره برد زیرا امکانات درمانی ما با این روش بسیار محدود است.روش سوم که در بسیاری از تبلیغات از آن به عنوان ارتودنسی نامرئی نام میبرند استفاده از براکت های سرامیکی رنگ دندان یا شفاف به جای براکت های معمول فلزی است.به هر حال در این روش سیم ارتودنسی که فلزی است دیده میشود و نمیتوان آن را ارتودنسی نامرئی دانست.تنها مزیت این روش زیبایی کم آن است.از معایب آن میتوان به مدت زمان طولانی تر درمان احتمال سایش و ترک خوردن مینای دندان و هزینه زیاد آن اشاره کرد.منبع:ویژه نامه سیب