پژواک
4th November 2010, 09:18 PM
آکنه یا جوش غرور جوانی
یکی از شایع ترین بیماری های پوستی انسان که فرضیات زیادی در مورد علل پیدایش و درمان آن مطرح شده،آکنه یا جوش غرور جوانی است.این بیماری در بسیاری از جوانان در سنین بلوغ پدید میآید و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است و اکثراً پس از سن بیست و پنج سالگی بهبود مِی یابد.
جوش های غرور به صورت دانه های قرمز،جوش های سر سیاه ،و توده های سفت زیر پوستی در ناحیه گونه،بینی،پیشانی،پشتِ گردن،و قسمت فوقانی پشت و سینه ظاهر می شوند.این جوش ها در پایه یک مو به وجود می آیند و ناشی از آماس،التهاب و انسداد مجرای غده چربی کنار مو هستند.پیدایش آکنه ناشی از یک علت خاص نیست بلکه چندین عامل در پیدایش و شدت آن نقش دارند:ارث،میکروب ها،نوع غذا،مشکلات عصبی و روحی ،تغییرات غددی هورمونی، نوع پوست، بهداشت صورت ، مصرف برخی داروها ، و بعضی از بیماری ها.
* شاید مهمترین عامل ایجاد کننده آکنه تغییرات هورمونی زمان بلوغ باشد.در هنگام بلوغ،هورمون های جنسی ناگهان افزایش می یابند و مقدار آنها در خون بسیار زیاد می شود.این هورمون ها باعث افزایش ترشح چربی پوست می شوند و زمینه را برای رشد میکروب و التهاب غدد چربی صورت،و پیدایش جوش فراهم می آورند.خانم هایی که دچار آکنه هستند معمولاً هورمون های مردانه زیادتری دارند و در بسیاری از آنها رشد مو ی صورت نیز بیش از معمول است.
نوع غذا می تواند در جوش صورت مؤثر باشد.مصرف مواد قندی مثل ماکارونی،نان،برنج،شیرینی و شکلات و مصرف غذاهایی حاوی فندق،پسته،بادام،موز ، نارگیل و گردو می تواند موجب تشدید آکنه شود که علت آن احتمالاً آزاد شدن اسیدهای چرب در خون است.
ناراحتی های روحی و عصبی تأثیر بسزایی در بروز آکنه دارند.به دنبال فشارهای عصبی و کم خوابی، صورت شادابی و طراوت خود را از دست می دهد و جریان خون کم شده و سیستم دفاعی پوست ضعیف می شود و زمینه برای رشد آکنه فراهم می آید و به سرعت بر تعداد جوش ها افزوده می شود.مسائل وراثتی و ژنتیک نیز در ابتلا به جوش غرور جوانی و شدت آن نقش دارند. حتماً تاکنون افرادی را دیده اید که اکثر اعضای خانواده شان دچار جوش های غرور بزرگ و فراوان میشوند.به طور کلی نقش زمینه فامیلی در ابتلا به این بیماری ثابت شده است.
* عدم رعایت بهداشت پوست یکی از عوامل مهم در ایجاد یا تشدید جوش های غرور است.اصولاً پیدایش جوش غرور ناشی از افزایش ترشح چربی و تجمع میکروب در غده چربی کنار مو است.بنابراین رعایت نکات بهداشتی می تواند نقش مؤثری در بهبود و تخفیف آن داشته باشد.دستکاری کردن این جوش ها موجب انتشار عفونت به نقاط دیگر و افزایش تعداد و حجم جوش ها می شود. امروزه آنتی بیوتیک ها و مواد ضدعفونی کننده عامل لاینفک درمان جوش های غرور هستند.
مصرف برخی داروها ممکن است موجب تشدید جوش های غرور شود.از جمله این داروها می توان به مصرف بیش از حد ویتامین b12 ،ریفامپین،ایزونیازید و کورتن اشاره کرد.علاوه بر موارد فوق،مصرف مکرر و بیش از اندازه پماد بتامتازون،فلوسینولون،تریا مسینولون و کرم های چرب نیز می تواند موجب پیدایش یا تشدید آکنه شود.
یکی از شایع ترین بیماری های پوستی انسان که فرضیات زیادی در مورد علل پیدایش و درمان آن مطرح شده،آکنه یا جوش غرور جوانی است.این بیماری در بسیاری از جوانان در سنین بلوغ پدید میآید و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است و اکثراً پس از سن بیست و پنج سالگی بهبود مِی یابد.
جوش های غرور به صورت دانه های قرمز،جوش های سر سیاه ،و توده های سفت زیر پوستی در ناحیه گونه،بینی،پیشانی،پشتِ گردن،و قسمت فوقانی پشت و سینه ظاهر می شوند.این جوش ها در پایه یک مو به وجود می آیند و ناشی از آماس،التهاب و انسداد مجرای غده چربی کنار مو هستند.پیدایش آکنه ناشی از یک علت خاص نیست بلکه چندین عامل در پیدایش و شدت آن نقش دارند:ارث،میکروب ها،نوع غذا،مشکلات عصبی و روحی ،تغییرات غددی هورمونی، نوع پوست، بهداشت صورت ، مصرف برخی داروها ، و بعضی از بیماری ها.
* شاید مهمترین عامل ایجاد کننده آکنه تغییرات هورمونی زمان بلوغ باشد.در هنگام بلوغ،هورمون های جنسی ناگهان افزایش می یابند و مقدار آنها در خون بسیار زیاد می شود.این هورمون ها باعث افزایش ترشح چربی پوست می شوند و زمینه را برای رشد میکروب و التهاب غدد چربی صورت،و پیدایش جوش فراهم می آورند.خانم هایی که دچار آکنه هستند معمولاً هورمون های مردانه زیادتری دارند و در بسیاری از آنها رشد مو ی صورت نیز بیش از معمول است.
نوع غذا می تواند در جوش صورت مؤثر باشد.مصرف مواد قندی مثل ماکارونی،نان،برنج،شیرینی و شکلات و مصرف غذاهایی حاوی فندق،پسته،بادام،موز ، نارگیل و گردو می تواند موجب تشدید آکنه شود که علت آن احتمالاً آزاد شدن اسیدهای چرب در خون است.
ناراحتی های روحی و عصبی تأثیر بسزایی در بروز آکنه دارند.به دنبال فشارهای عصبی و کم خوابی، صورت شادابی و طراوت خود را از دست می دهد و جریان خون کم شده و سیستم دفاعی پوست ضعیف می شود و زمینه برای رشد آکنه فراهم می آید و به سرعت بر تعداد جوش ها افزوده می شود.مسائل وراثتی و ژنتیک نیز در ابتلا به جوش غرور جوانی و شدت آن نقش دارند. حتماً تاکنون افرادی را دیده اید که اکثر اعضای خانواده شان دچار جوش های غرور بزرگ و فراوان میشوند.به طور کلی نقش زمینه فامیلی در ابتلا به این بیماری ثابت شده است.
* عدم رعایت بهداشت پوست یکی از عوامل مهم در ایجاد یا تشدید جوش های غرور است.اصولاً پیدایش جوش غرور ناشی از افزایش ترشح چربی و تجمع میکروب در غده چربی کنار مو است.بنابراین رعایت نکات بهداشتی می تواند نقش مؤثری در بهبود و تخفیف آن داشته باشد.دستکاری کردن این جوش ها موجب انتشار عفونت به نقاط دیگر و افزایش تعداد و حجم جوش ها می شود. امروزه آنتی بیوتیک ها و مواد ضدعفونی کننده عامل لاینفک درمان جوش های غرور هستند.
مصرف برخی داروها ممکن است موجب تشدید جوش های غرور شود.از جمله این داروها می توان به مصرف بیش از حد ویتامین b12 ،ریفامپین،ایزونیازید و کورتن اشاره کرد.علاوه بر موارد فوق،مصرف مکرر و بیش از اندازه پماد بتامتازون،فلوسینولون،تریا مسینولون و کرم های چرب نیز می تواند موجب پیدایش یا تشدید آکنه شود.