چرا کودکان چاق مي شوند؟

[MR_Jentelman]

آيا مي دانيد که چه زماني بايد نگران وزن کودک خود باشيد؟ البته، همه کودکان با افزايش سن، وزن اضافه مي کنند اما وزن بيشتر از وزن مورد نياز براي رشد و نمو، مي تواند به چاقي در دوران کودکي منجر شود.
چاقي دوران کودکي، يک مشکل جدي محسوب مي شود که مي تواند کودکان و نوجوانان را تحت تاثير قرار دهد.
چاقي دوران کودکي زماني رخ مي دهد که وزن کودک از وزن نرمال براي قد و سنش بيشتر باشد.
چاقي در سنين کودکي مي تواند در آينده نيز مشکل ساز باشد زيرا که چاقي اي که در دوران کودکي آغاز شود مسير را براي ابتلا به ديابت (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/children/2005/3/1/10588.html)، فشار خون بالا (http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/children/2009/5/11/91404.html)، کلسترول بالا (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/children/2008/9/15/74521.html) و.... که در سنين بزرگسالي رخ مي دهد هموار مي سازد.
يکي از بهترين روش ها براي مبارزه با اضافه وزن کودک تان، بهبود رژيم غذايي (http://www.tebyan.net/nutrition_health/food_plans/all_age_nutrition/infants_childs/2007/11/28/54643.html) و سطح فعاليت بدني (http://www.tebyan.net/Sports/Educational_ScientificContent/SportResearch/2004/7/21/7579.html) کل افراد خانواده است. اين کار به شما کمک مي کند تا بتوانيد به خوبي از سلامت کودک تان در حال و آينده مطمئن شويد.
علل:
با اين که بعضي از دلايل ژنتيکي و هورموني مي توانند در چاقي کودک موثر باشند اما اغلب اين اضافه وزن به دليل پُرخوري (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/loss_weight/2007/8/2/44049.html)کودک و عدم تحرک (http://www.tebyan.net/nutrition_health/society_health/sport/2010/4/13/120358.html) کافي او است.
بر خلاف بزرگسالان، کودکان براي رشد و نمو به مواد مغذي و کالري بيشتري نيازمندند. بنابراين اگر روزانه کالري مورد نياز براي رشد و متابوليسم و فعاليت مصرف شود، ميزان اضافه وزن با ميزان رشد متناسب خواهد بود.
اما ميزان اضافه وزن در کودکاني که انرژي اي بيش از کالري مورد نياز خود مصرف مي کنند، بالاتر از حدي است که بدن براي رشد به آن محتاج است.
البته بايد بدانيد که بيماري هاي ژنتيکي و اختلالات هورموني نيز مي توانند سبب چاقي در کودکان شوند؛ مثل سندرم پردر ويلي(Prader Willi Syndrome) و سندروم کوشينگ (http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/gland/2010/3/3/117494.html). اين اختلالات نقش بسيار کمي در اين امر دارند و به طور کلي دو عامل عادات نادرست غذايي و عدم تحرک کافي نقش بيشتري در ايجاد چاقي دارند.
عوامل خطر:
عوامل بسياري و اغلب اوقات مجموعه اي ازعوامل زير مي توانند خطر ابتلاي کودک به چاقي را افزايش دهند:
* رژيم غذايي:
مصرف مرتب غذاها و ميان وعده (http://www.tebyan.net/nutrition_health/food_plans/all_age_nutrition/infants_childs/2009/5/26/92772.html) هاي پُرکالري مثل فست فود (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/nutrition_news/healthy_nutrition/2006/6/21/18190.html)مي توانند منجر به چاقي شوند.
غذاهاي پُرچرب (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/nutrition_news/healthy_nutrition/2007/8/11/44394.html)، چگالي انرژي بالايي دارند.
همچنين مصرف بالاي نوشيدني (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=65832) ها، شکلات (http://www.tebyan.net/nutrition_health/(foods)/nuts_seeds/2009/3/26/88168.html)و دسر (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/nutrition_news/healthy_nutrition/2009/6/25/95528.html)نيز در اين امر نقش مهمي دارند. اين مواد حاوي کالري بالايي هستند.
* عدم تحرک:
احتمال ابتلا به اضافه وزن درکودکان کم تحرک بالاتر است، زيرا اين کودکان طي فعاليت هاي بدني کالري مصرف نمي کنند.
فعاليت هايي که در آن کودک تحرک بدني ندارد مثل تماشاي تلويزيون (http://www.tebyan.net/Social/House_Family/Child/Game/2007/12/18/55952.html)و بازي هاي کامپيوتري مي توانند سبب ايجاد چاقي در کودک شود.
* ژنتيک:
اگر کودک از خانواده اي باشد که اغلب افراد آن چاق هستند، به طور ژنتيکي مستعد ابتلا به اضافه وزن مي باشد به خصوص اگر در محيط زندگي هميشه مواد پرکالري در دسترس باشد و براي انجام فعاليت بدني تشويق نشود.
* عوامل رواني:
بعضي از کودکان براي کنار آمدن با مشکلات يا احساسات خود مثل استرس (http://www.tebyan.net/Social/House_Family/Child/Articles/2005/12/19/14556.html)يا بي حوصلگي به پُرخوري روي مي آورند. والدين اين کودکان نيز ممکن است با مشکل مشابهي روبرو باشند.
* عوامل خانوادگي:
اغلب اوقات، کودکان در خريد مواد غذايي خانواده شرکت نمي کنند و اين والدين هستند که مسئول خريد مواد غذايي سالم و خالي کردن خانه و آشپزخانه از مواد غذايي ناسالم هستند.
شما نمي توانيد کودک خود را به خاطر علاقه به مواد شيرين (http://www.tebyan.net/Sports/News/Year1384News/2006/2/25/15969.html)، شور يا چرب سرزنش کنيد، زيرا تمام اين مواد طعم دلپذيري دارند. اما مي توانيد ميزان دسترسي آن ها به اين مواد غذايي را خصوصا در خانه، کنترل کنيد.
* عوامل اقتصادي – اجتماعي:
در کشورهاي پيشرفته، کودکاني که از خانواده هاي کم درآمد هستند ريسک بالاتري براي ابتلا به چاقي دارند.
والدين کم درآمد ممکن است به دليل کمبود وقت و منابع قادر نباشند تا مواد غذايي سالم تهيه کنند و ورزش را در در برنامه ي روتين کودک خود قرار دهند.
اما متاسفانه بايد گفت در کشورهاي در حال توسعه مانند ايران اين مشکل به ويژه در جوامع شهري با عدم تحرک چه در طبقات بالا و چه طبقات پايين اجتماعي رواج روزافزون يافته است.



منبع:تبيان

[ستاره ی قطبی]

برا کسایی که مشکل ژنتیکی ندارن فست فود ها و غذاهای آماده حذف شه میشه از ساندوچ مرغ و غذاهای سالم خونگی استفاده کرد؛سس مایونز رو با ماست قاطی کنید و ترجیحا به جاش از چاشنی های کم کالری استفاده کردو شیرینی شکلات کم شه؛برنج کاهش پیدا کنه؛از میو ه ها ی تزیین شده به شکل سالاد میوه خوشایند بچه ها استفاه شه ورزش های دسته جمعی همراه اعضای خونواده برا ترغیب بیشتر بچه ها؛به نظرم بهترین راه حله

[MR_Jentelman]

آن چه در انتظار کودکان چاق است

در بخشی از برنامه ی مراقبتی، پزشک، شاخص توده ی بدنی (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/loss_weight/2002/10/13/635.html)(BMI) فرزندتان را محاسبه و جایگاه آن را بر روی نمودار BMI با توجه به سن او مشخص خواهد کرد.
BMI، نشان دهنده ی این است که کودک با توجه به سن و قدش، چاق (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=234)محسوب می شود یا خیر.
پزشک با استفاده از نمودار رشد، صدک را تعیین می کند. میزان صدک یعنی این که در مقایسه با سایر کودکان هم سن با قد مشابه، کودک شما در چه جایگاهی قرار دارد.
برای مثال ممکن است پزشک بگوید که فرزندتان در صدک 80 است و این بدان معنی است که 80 درصد از کودکان با سن و جنس مشابه، در مقایسه با کودک شما BMI ی پایین تری دارند.
در نمودارهای رشد نقاطی تعیین شده که به تشخیص چاقی و اضافه وزن کودکان کمک می کند:
BMI برای سن، بین صدک 85 تا 95 که اضافه وزن (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/loss_weight/2007/3/26/39897.html)محسوب می شود.
BMI برای سن، در صدک 95 و بالاتر که به عنوان چاقی در نظر گرفته می شود.
چون BMI مواردی مثل داشتن بدنی عضلانی یا جثه ی بزرگ تر از نرمال را در نظر نمی گیرد و چون الگوهای رشد در بین کودکان متفاوت است، پزشک شما در ارزیابی کلی وزن، رشد کودک را نیز در نظر می گیرد. این کار کمک می کند تا تشخیص داده شود که آیا وزن کودک نرمال است یا خیر.
علاوه بر BMI و نمودارهای رشد، پزشک موارد دیگری را نیز در نظر می گیرد:
* سابقه ی چاقی و مشکلات مربوط به آن مثل دیابت (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/children/2005/3/1/10588.html)در خانواده
* عادات غذایی کودک و میزان کالری دریافتی روزانه ی او
* سطح فعالیت بدنی کودک (http://www.tebyan.net/Sports/Educational_ScientificContent/SportResearch/2004/7/21/7579.html)
* سایر شرایط مربوط به سلامت که ممکن است در کودک شما وجود داشته باشد.
عوارض:
چاقی در کودکان می تواند سبب ایجاد مشکلات جدی ای شود مثل دیابت و بیماری های قلبی (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=67155).
کودکان دچار اضافه وزن ریسک بالایی برای ابتلا به موارد زیر دارند:
http://img.tebyan.net/big/1389/08/129334146782319526216165991115614614938.jpg
* دیابت نوع 2 (http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/diabetes/2010/2/2/114378.html)
* سندروم متابولیک (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/otherdisease/2010/5/9/123333.html)
* فشارخون بالا (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/children/2009/5/11/91404.html)
* آسم (http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/respiratory/2010/5/4/122883.html)و سایر بیماری های تنفسی
* اختلالات خواب (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/society_health/sleeping/2009/11/25/108668.html)
* بیماری های کبدی (http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/gland/2009/4/18/89403.html)
* بلوغ زودرس (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/Food_plans/all_age_nutrition/adolescence/2010/5/9/123392.html)
* اختلالات خوردن
* عفونت های پوستی (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=199)
مشکلات اجتماعی و روانی نیز می توانند به کودک شما آسیب وارد کنند.
چاقی می تواند عوارض دیگری نیز داشته باشد:
* اعتماد به نفس پایین:
کودکان اغلب دوستان چاق خود را مسخره و اذیت می کنند. زیرا کودکان چاق اغلب اعتماد به نفس پایینی دارند. این امر می تواند موجب افسردگی در این کودکان شود.
* مشکلات رفتاری و یادگیری:
در مقایسه با کودکان با وزن نرمال، کودکان چاق معمولا اضطراب بیشتر و مهارت های اجتماعی پایین تری دارند. در موارد شدید این مشکلات می تواند سبب به هم ریختن نظم کلاس درس و اخراج از کلاس شود یا سبب انزوای اجتماعی آن ها گردد.
استرس (http://www.tebyan.net/Social/House_Family/Child/Articles/2005/12/19/14556.html)و اضطراب (http://www.tebyan.net/nutrition_health/spiritual_mentalhealth/alzheimerstressanxiety/2009/7/2/96088.html)نیز با یادگیری تداخل دارند. اضطراب مرتبط با مدرسه می تواند چرخه ی معیوبی را ایجاد کند که در آن هر چه قدر استرس بیشتر شود، عملکرد تحصیلی کودک نیز افت بیشتری خواهد داشت.
* افسردگی:
انزوای اجتماعی و اعتماد به نفس پایین می تواند سبب ایجاد احساس ناامیدی در بعضی از کودکان چاق شود.
وقتی این کودکان امید به بهبود زندگی خود را از دست می دهند، در واقع به سوی افسردگی پیش می روند.
یک کودک افسرده (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2006/2/12/15476.html)، علاقه و هیجانی برای انجام فعالیت های نرمال ندارد، بیشتر از معمول می خوابد یا گریه می کند. بعضی از کودکان افسرده، ناراحتی خود را پنهان می کنند و از نظر احساسی درونگرا هستند.
افسردگی در کودکان همانند بزرگسالان مشکل جدی ای محسوب می گردد. اگر تصور می کنید که کودک تان دچار افسردگی شده با او صحبت کنید و با یک متخصص مشورت نمایید.

[MR_Jentelman]

درمان کودکان چاق با دارو و جراحی
http://img.tebyan.net/big/1389/08/921101875674189196207911614711012125104191.jpg


همه ی کودکانی که درشت جثه هستند چاق (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/loss_weight/2002/9/29/608.html) محسوب نمی شوند. بعضی از کودکان نسبت به هم سن و سالان خود جثه ی بزرگ تری دارند.

هر کودک به طور معمول طی دوران های مختلف رشد سطح چربی بدن متفاوتی دارد. بنابراین ممکن است شما فقط با نگاه کردن به ظاهر یک کودک نتوانید بگویید که آیا وزن او مشکلی برای سلامتی اش ایجاد می کند یا خیر.
اگر نگران وزن کودک خود هستید با یک متخصص مشورت نمایید. یک متخصص تغذیه می تواند ارزیابی دقیقی از وضعیت وزنی کودک شما با توجه به تاریخچه ی رشد او و خانواده و جایگاه او در نمودار رشد، ارائه دهد.
این اطلاعات می تواند به تشخیص این که آیا وزن کودک تان در محدوده ی طبیعی قرار دارد یا خیر کمک کند.

داروها:
دو دارویی که برای کاهش وزن بزرگسالان تجویز می شوند شامل سیبوترامین(مریدیا) و اورلیستات(زنیکال) (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/loss_weight/2007/10/31/52643.html) است.
سیبوترامین که برای افراد بالای 16 سال تجویز می شود با تاثیر بر روی مغز، سبب سیری زودرس می شود که جدیدا نسبت به مصرف آن در کشورهایی مانند آمریکا محدودیت ایجاد شده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/08/142211567414021810942480278311514435206.jpg
اورلیستات که برای افراد بالای 12 سال مناسب است جذب چربی در روده را کاهش می دهد.
سازمان غذا و داروی آمریکا نوعی اورلیستات به نام الی را نیز تایید کرده که بدون نسخه در خیلی از کشورها قابل خریداری است. الی که در داروخانه ها قابل دسترس است برای افراد زیر 18 سال مناسب نیست.
استفاده از دارو اغلب برای نوجوانان توصیه نمی شود. هنوز عوارض طولانی مدت آن ها مشخص نیست و تاثیر آن ها بر کاهش وزن و حفظ این وزن کاهش یافته در نوجوانان به صورت مبهم باقی مانده است.
دوباره تاکید می شود که دارو نمی تواند جایگزین یک برنامه ی غذایی سالم و ورزش منظم شود.

اعمال جراحی کاهش وزن:
اعمال جراحی ممکن است برای نوجوانان دچار چاقی شدید که نسبت به شیوه های دیگر کاهش وزن مقاوم هستند، انتخاب مناسبی باشد.
البته مانند هر جراحی دیگر، این نوع جراحی (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/loss_weight/2009/8/18/99791.html)نیز با عوارض مختلفی همراه است. همچنین تاثیر این جراحی ها برروی رشد کودک در آینده، هنوز کاملا مشخص نشده است.
انجام اعمال جراحی کاهش وزن (http://www.tebyan.net/nutrition_health/dites/loss_weight/2006/12/12/30341.html) در نوجوانان شایع نیست. با این حال ممکن است پزشک اگر تشخیص دهد که عوارض چاقی برای کودک بیش از عوارض جراحی است، این کار را پیشنهاد کند.
کودکی که قصد انجام عمل جراحی کاهش وزن را دارد باید تحت نظر تیمی از متخصصان کودک و غدد باشد.
با همه ی این ها جراحی روش آسانی برای کاهش وزن نیست و هیچ تضمینی وجود ندارد که بعد از جراحی، کودک بتواند تمام وزن اضافه اش را از دست بدهد یا برای مدت طولانی وزن کاهش یافته ی خود را حفظ کند.
همچنین جراحی نمی تواند جایگزین تغذیه ی سالم و ورزش منظم شود.