PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : آموزشی نكاتي درباره اساس كار عكاسي



sarina_
3rd November 2010, 02:41 PM
نكاتي درباره اساس كار عكاسي


گرفتن افقی دوربین در دست
برای گرفتن افقی دوربین در دست که یکی از معمول ترین شیوه ها در گرفتن عکس می باشد دوربین عکاسی را در کف دست چپ خود قرار می دهیم به گونه ای که تمام سنگینی دوربین روی کف دست شما باشد. انگشت شصت و انگشت اشاره خود را جهت تنظیم فاصله و حلقه فاصله تنظیم دیافراگم همیشه آزاد نگه داشته و به طور معمول به دور لنز حلقه کنید. تا همواره برای تنظیم فاصله یا فوکوس کردن و یا تغییر حلقه و دیافراگم آماده باشد.
http://www.emanuelelami.com/Fotos/me.jpgشیشه مات
شیشه مات که زمينه صحنه یاب شما را گرفته در صورتیکه فاصله تنظیم شده باشد به صورت شفاف و واضح خواهد بود. در صورت میزان نبودن فاصله تصویر در شیشه مات غیر واضح دیده خواهد شد.
دیافراگم
دیافراگم تنها وسیله ای است که شدت و میزان نور رسیده به فیلم عکاسی را در دوربین تحت کنترل دارد که به آن روزنه یا دیافراگم می گویند. دیافراگم در داخل لنز بوسیله ی حلقه ایی قابل کنترل است دیافراگم ها به ترتیب اعداد زیر است : 2 و 8/2 و 4 و 6/5 و 8 و 11 و 16
وقتی دیافراگم باز است میزان نور بیشتری را می تواند از خودعبور دهد، تا زمانی که دیافراگم به حالت بسته تری قرار گرفته است. بنابراین لازم است هموراه میزان نوری را که به فیلم می رسد طبق شرایط نوری موجود که با آن عکاسی می کنیم تحت کنترل داشته باشیم تا فیلم ها به مقدار لازم نور دیده باشند .
نکته :هر چه درجه دیافراگم بزرگتر شود میزان نوری که از خود عبور می دهد به نصف مقدار قبلی کاهش می یابد . بنابراین عدد 2 گشادترین عدد دیافراگم و عدد 16 تنگ ترین درجه دیافراگم می باشد. دیافراگم 2 نقش مهم رادر عکاسی ایفا می کند.
1-کنترل شدت نور
2-تأثیر بر عمق میدان وضوح تصویر
عمق میدان وضوح در تصویر
مقدار فضای واضح در تصویر عمق میدان وضوح نامیده می شود اگر فضای واضح درد تصویر محدود باشد عمق میدان وضوح کم و اگر فضای واضح زیاد باشد عمق میدان وضوح نیز زیاد می باشد. با استفاده از دیافراگم های باز عمق میدان وضوح تصویر کم می شود و با دیافراگم های بسته عمق میدان وضوح افزایش می یابد.
اصول كادربندي
كادر، عامل تعيين حدود فضاي عناصر تشكيل دهنده تصوير است و عكاس با در نظر گرفتن روابط خاص بين عناصر و جزئيات، تصوير را در آن محدود مي كند.
در واقع، كادر اولين عاملي است كه بيننده با آن تماس پيدا مي كند، اما شكل كادر نيز در بيان تصوير موثر است.
امروزه در عكاسي از كادرهاي مستطيل عمودي، افقي و مربع استفاده
مي شود.
انواع كادر
هر يك از اين كادرها تأثيرات بصري ويژه اي دارند كه بايد از خصوصيات كلي آنها اطلاع يافت.
1- كادرهاي مستطيل افقي: اگر نقطه اي را در داخل كادر مستطيل افقي در نظر بگيريم و حركتي براي آن تصور كنيم، به نظر مي رسد كه مي تواند به سمت چپ و يا راست حركت كند. اين كادر با حالت عناصري كه در امتداد خط افق گسترده شده اند، متناسب است.
2- كادر مستطيل عمودي: نقطه مورد نظر در اين كادر، فقط مي تواند به صورت عمودي حركت كند. كادر مستطيل عمودي، پوياتر از مستطيل افقي است؛ بنابراين، موضوع ها درآن پوياتر و پرجنب و جوش تر به نظر مي رسد. اين كادر با حالت موضوع هايي كه شكل آنها عمودي است، همخواني بيشتري دارد.
3- كادر مربع: به دليل تساوي بين اضلاع اين كادر، ديد بيننده به تساوي به چهار ضلع آن جلب مي شود. به بيان ديگر، كادر مربع ساكن، آرام و بي تحرك است.
عوامل تعيين كننده كادررا مي توان به طور كلي به دو دسته تقسيم کرد:
1- موضوع
2- عوامل هدايت كننده چشم
موضوع:
حالت كلي موضوع در انتخاب كادر موثر است. چشم انسان به مقتضاي طبيعتش، عناصر و عواملي را كه در امتداد خط افق گسترده شده است، به صورت افقي مي بيند و اشكال و فرم هاي عمودي را در كادرهاي عمودي تجسم مي كند.
به طور كلي، انتخاب كادر بايد با حالت جا افتاده و پذيرفته شده طبيعي موضوع كه در نهايت به راحتي مورد پذيرش چشم بيننده قرار مي گيرد، متناسب باشد.
براي عكسبرداري از يك يا چند عنصر عمودي از كادر مستطيل عمودي استفاده مي شود اما هنگامي كه عوامل متعدد مي شوند و در سطح افق گسترش مي يابند، كادر مستطيل افقي، مناسب تر است.
عوامل هدايت كننده چشم:
عواملي متعدد كه در يك تصوير وجود دارد كه چشم بيننده را به سمت و سوي خاص، هدايت مي كند. اين عوامل، موجب تعيين كادر نيز مي شوند. از اين نمونه مي توان به جهت ديد و يا سمت حركت موضوع، خطها، سطح ها و تاريكي ها و روشنايي ها اشاره كرد.
به عنوان مثال اگر جهت و سمت حركت موضوع، افقي باشد كادر افقي و اگر حركت موضوع عمود بر دوربين باشد كادر عمودي مناسب است. اين مسئله در مورد خطها، تاريكي ها و روشنايي ها، سطح ها و غيره مناسب است. در مجموع، حالت كلي موضوع و شكل عناصر تشكيل دهنده، كه چشم به راحتي آن را بپذيرد و منطبق بر مفهوم عكس باشد، مبناي انتخاب كادر است.
اصولاً، مقابل رو به روي سمت حركت و نگاه موضوع، بيشتر از فضاي پشت سر او در حالت كادر افقي در نظر گرفته مي شود.
تقسيمات درون كادرها
كادر دوربين هاي 135 كه ابعاد آن 36×24 ميليمتر است جزء كادرهاي طلايي محسوب مي شود.
كادرهاي طلايي، داراي تناسبات هندسي موزون هستند كه چشم بيننده آنها را خوشايندتر از تناسبات ديگر مي پذيرد.
اگر طول و عرض اين كادر را به وسيله خطوط فرضي به سه قسمت مساوي تقسيم كنيم، خطوط ترسيم شده را «مقاطع طلايي» و نقاط ناشي از برخورد اين خطها را «نقاط طلايي» مي نامند. اگر قطر يك مربع طول مستطيل با همان عرض مربع قرار دهيم كادر متسطيل طلايي به وجود مي آيد.
نورسنج دوربين

دوربين عكاسي مجهز به يك نوع نورسنج الكترونيكي داخلي است، كه نور پس از عبور از لنز، مورد ارزيابي قرار مي دهد. كادر اصلي نورسنج، صرفاً كمك به عكاس در انتخاب مناسب ترين روزنه ديافراگم مطابق با شرايط نوري است.
اگر به صحنه ياب دوربين خود بار ديگر نگاه كنيد، به هنگامي كه دكمه عكسبرداري را تا نيمه فشار دهيد، با تغيير دادن حلقه تنظيم ديافراگم در روي لنز، دو لامپ كوچك قرمز رنگ، يكي در بالا و يكي در پايين سمت راست صحنه ياب و يك لامپ سبز رنگ در وسط آن دو خودنمايي خواهند كرد. كه هر كدام از اين لامپ ها كه از نورسنج دوربين فرمان مي گيرند. براي اعلام حالت خاصي در نظر گرفته شده اند.
1- لامپ قرمز رنگ فوقاني: اين لامپ زماني روشن است كه ديافراگم انتخابي شما بيش از اندازه باز شده، براي نتيجه بهتر و مناسب بايد رزونه ديافراگم را كمتر از مقدار قبلي تنظيم نمود.
2- لامپ قرمز رنگ تحتاني: اين لامپ زماني روشن مي شود كه، روزنه ديافراگم انتخابي شما بسيار تنگ است و اگر بخواهيد با اين شرايط عكس بگيريد، به فيلم تان به اندازه كافي نور نديده و كمرنگ خواهد بود. بنابراين بهتر است، ديافراگم دوربين خود را باز كنيد.
3- لامپ سبز رنگ مياني: اين لامپ نشان دهنده دقيق ترين حالت انتخاب ديافراگم مي باشد. پس شما همواره بايد سعي كنيد هنگام عكاسي، درجه ديافراگم را در موقعيتي تنظيم كنيد، كه لامپ سبز رنگ نورسنج به علامت صحيح بودن ديافراگم روشن شود.
انواع لنزها:
عمده لنزها در عكاسي چهار نمونه هستند که به آن مي پردازيم:
1-لنز نرمال: لنز نرمال، لنز عادي، استاندارد است كه فاصله كانوني اش تقريباً با قطر كادر تصويري كه عكسبرداري مي كند، برابر است. و زاويه ديد آن به زاويه چشم انسان بسيار نزديك است و بزرگنمايي آن حالت عادي دارد.
فاصله كنوني اين لنز 50 ميلي متر است.
2- لنز زوم: لنزي كه فاصله كنوني متغير دارد و با تغيير دادن فاصله كنوني و بدون جلو و عقب رفتن عكاس به وسيله دوربين به كادر مورد نظر خود خواهد رسيد. لنزهاي زوم، بيشتر در عكاسي هستند و خبري كه سرعت عمل عكاسی زياد است كاربرد دارد.
3- لنز زاويه باز (وايد اَنگل): لنزهايي هستند كه فاصله كنوني آنها كمتر از لنز نرمال است. با كاهش فاصله كنوني، بر وسعت زاويه ديد لنزها افزوده مي شود. و با افزايش زاويه ديد، درشت نمايي اجزاي صحنه كوچكتر مي شود.
لنزهاي وايد زاويه ديد زيادي دارند و با آن مي توان فضاي زيادي را در عكس خود به جاي داداز اين لنز بيشتر در عكسبرداري استفاده مي شود.
4- لنز زاويه بسته يا تله: اين لنز زاويه ديد آن باريكتر و قدرت بزرگنمايي آن بيشتر از لنز نرمال است. اين نوع لنز فضاي محدودتري را از صحنه عكسبرداري مي كند و در نتيجه درشت نمايي تصوير افزايش مي يابد. تصوير در لنزهاي تله درشت تر و فاصله كنوني بلندتر است. رايج ترين كاربرد لنزهاي تله، براي عكسبرداري از فواصل دور است. همچنين وقتي كه عكاس نمي خواهد به موضوع عكاسب نزديك شود بسيار مناسب است. اين لنز در صحنه هاي حيات وحش جانداران، صحنه هاي ورزشي، صحنه هاي خبري و .... مناسب است.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد