m0na
30th October 2010, 07:45 PM
شته جالیزیAphis gossypii
مشخصات و زیست شناسی :
این آفت به ویژه در مناطق جنوبی وجنوب شرقی صدمه وزیان شدیدی به جالیز کاریها وارد می نماید. شته ها به گیاهانی مانند خیار- فلفل- بادام زمینی و حتی علف های هرز نیز صدمه می رسانند.
این حشره تخم مرغی شکل ، بطول 1.8 میلیمتر و دارای رنگهای متغییر می باشد. برخی از آنها سبز رنگ و یا سبز مایل به زرد یا خاکستری مایل به سبز می باشند. شاخک ها شش مفصلی که دو مفصل از اول و آخر تیره رنگ و دو مفصل وسطی زرد رنگ می باشند. حشره دارای کورنیکول بلند و استوانه ای بوده و دم با موهای کوتاه و کم پشت است. این حشره در باغهای مرکبات در تمام مدت سال به حالت غیر جنسی روی مرکبات وجود دارد و در طی یک سال ممکن است تا 6 نسل ایجاد کند.
شته ماده بدون بال و رنگهایی مانند زرد مایل به سبز یا قهوه ای تیره دارد. طول بدن شته ماده بدون بال 25/1-1/2 میلیمتر است و شکل آن بیضوی می باشد. طول بدن شته های بال دار قدری کوچکتر وحدود 2/1-9/1 میلیمتر است. رنگ پوره شته ها زرد یا سبز میباشد.
شته ها زمستان را معمولا به صورت پوره یا تخم در روی برگ علف های هرز میگذرانند. ولی در بعضی از مناطق زمستان را به صورت حشره کامل بسر میبرند.شته ها پس از گذراندن زمستان غالبا از شیره ی نباتی و علف های هرز تغذیه کرده و پس از آن روی نباتات تحت کشت منتقل می شوند. شته فقط بطریقه پارتنورژنز(بدون جفت گیری بانر) تولید نسل می نماید و زنده زا می باشد.
نحوه ي خسارت:
شته جالیزی ابتدا بطور گروهی در زیر برگها مستقر شده و بعد تمام گیاه را به اشغال خود در می آورد و با مکیدن شیره نباتی گیاه را دچار فقرمواد کربوهیدراته نموده و آنرا از رشد و نمو باز میدارد
. در گیاهان آلوده شته هاي جاليز مانند ديگر شته ها با مكيدن شيره گياهي باعث پيچيدن برگها وعدم رشد سر شاخه ها مي ميشوندوگلها می ریزند. میوه ها هم بطور کامل نمی رسند ..به علاوه عسلك فراوان حاصل از ا ن روي گياهان را مي پوشاندكه قارچهاي ساپروفيت روي ان رشد كرده و باعث فو ماوين مي شوند. شته ها در هوای گرم و مرطوب سریع تر زاد و ولد می کنند ولی در هوای گرم حرارت بیش از 25 درجه از شدت وسرعت تکثیر شته ها کاسته می شود . به همین علت در مناطق جنوبی تر در دو زمان تعداد شته ها به حداکپر می رسد.یکی در بهار قبل از شروع گرمای زیاد و دیگری در آخر تابستان موقعیکه گرمای هوا به کمتر از 25 درجه تنزیل می یابد.
طرق مبارزه:
در مبارزه با شته جالیزی یکی از اقدامات مهم زراعی وجین علف های هرز مزرعه است. زیرا علف های هرز مزرعه اولین مکانی است که شته ها پس از سپری کردن زمستان روی آنها مستقر شده و از آنها تغذیه می کنند.
کنترل شيميايي شته جالیز:
اگرشته ها موجب پيچيدگي برگ شوند يا توليد گال نمايند ازسموم سيستميك مانند اكسي دمتون متيل (متاسيستوكس) و تيومتون(اكاتين) استفاده مي شود ولي اگر موجب پيچيدگي نشونداز پريميكارپ (پريمور) كه يك شته كش اختصاصي است استفاده مي شود.
براي مبارزه با شته هاي سبزي و جاليزي از هپتنوفوس(هوستاكوييك)استفاد ه مي شود.
1.دیکلرووس(ددواپ)EC50%و 2-1.5 در هزار
2.پیریمیکارب(پریمور)wp50%و0.5-0.7 کیلوگرم درهکتار.
3.هوستاکوئیکEC50%يك لیتر درهکتار
4.پی متروزینWG50%و0.5كیلو گرم
مشخصات و زیست شناسی :
این آفت به ویژه در مناطق جنوبی وجنوب شرقی صدمه وزیان شدیدی به جالیز کاریها وارد می نماید. شته ها به گیاهانی مانند خیار- فلفل- بادام زمینی و حتی علف های هرز نیز صدمه می رسانند.
این حشره تخم مرغی شکل ، بطول 1.8 میلیمتر و دارای رنگهای متغییر می باشد. برخی از آنها سبز رنگ و یا سبز مایل به زرد یا خاکستری مایل به سبز می باشند. شاخک ها شش مفصلی که دو مفصل از اول و آخر تیره رنگ و دو مفصل وسطی زرد رنگ می باشند. حشره دارای کورنیکول بلند و استوانه ای بوده و دم با موهای کوتاه و کم پشت است. این حشره در باغهای مرکبات در تمام مدت سال به حالت غیر جنسی روی مرکبات وجود دارد و در طی یک سال ممکن است تا 6 نسل ایجاد کند.
شته ماده بدون بال و رنگهایی مانند زرد مایل به سبز یا قهوه ای تیره دارد. طول بدن شته ماده بدون بال 25/1-1/2 میلیمتر است و شکل آن بیضوی می باشد. طول بدن شته های بال دار قدری کوچکتر وحدود 2/1-9/1 میلیمتر است. رنگ پوره شته ها زرد یا سبز میباشد.
شته ها زمستان را معمولا به صورت پوره یا تخم در روی برگ علف های هرز میگذرانند. ولی در بعضی از مناطق زمستان را به صورت حشره کامل بسر میبرند.شته ها پس از گذراندن زمستان غالبا از شیره ی نباتی و علف های هرز تغذیه کرده و پس از آن روی نباتات تحت کشت منتقل می شوند. شته فقط بطریقه پارتنورژنز(بدون جفت گیری بانر) تولید نسل می نماید و زنده زا می باشد.
نحوه ي خسارت:
شته جالیزی ابتدا بطور گروهی در زیر برگها مستقر شده و بعد تمام گیاه را به اشغال خود در می آورد و با مکیدن شیره نباتی گیاه را دچار فقرمواد کربوهیدراته نموده و آنرا از رشد و نمو باز میدارد
. در گیاهان آلوده شته هاي جاليز مانند ديگر شته ها با مكيدن شيره گياهي باعث پيچيدن برگها وعدم رشد سر شاخه ها مي ميشوندوگلها می ریزند. میوه ها هم بطور کامل نمی رسند ..به علاوه عسلك فراوان حاصل از ا ن روي گياهان را مي پوشاندكه قارچهاي ساپروفيت روي ان رشد كرده و باعث فو ماوين مي شوند. شته ها در هوای گرم و مرطوب سریع تر زاد و ولد می کنند ولی در هوای گرم حرارت بیش از 25 درجه از شدت وسرعت تکثیر شته ها کاسته می شود . به همین علت در مناطق جنوبی تر در دو زمان تعداد شته ها به حداکپر می رسد.یکی در بهار قبل از شروع گرمای زیاد و دیگری در آخر تابستان موقعیکه گرمای هوا به کمتر از 25 درجه تنزیل می یابد.
طرق مبارزه:
در مبارزه با شته جالیزی یکی از اقدامات مهم زراعی وجین علف های هرز مزرعه است. زیرا علف های هرز مزرعه اولین مکانی است که شته ها پس از سپری کردن زمستان روی آنها مستقر شده و از آنها تغذیه می کنند.
کنترل شيميايي شته جالیز:
اگرشته ها موجب پيچيدگي برگ شوند يا توليد گال نمايند ازسموم سيستميك مانند اكسي دمتون متيل (متاسيستوكس) و تيومتون(اكاتين) استفاده مي شود ولي اگر موجب پيچيدگي نشونداز پريميكارپ (پريمور) كه يك شته كش اختصاصي است استفاده مي شود.
براي مبارزه با شته هاي سبزي و جاليزي از هپتنوفوس(هوستاكوييك)استفاد ه مي شود.
1.دیکلرووس(ددواپ)EC50%و 2-1.5 در هزار
2.پیریمیکارب(پریمور)wp50%و0.5-0.7 کیلوگرم درهکتار.
3.هوستاکوئیکEC50%يك لیتر درهکتار
4.پی متروزینWG50%و0.5كیلو گرم