Isengard
25th October 2010, 12:16 AM
رزمايش پيمان امنيت جمعي
--------------------------------
ايراس: از 25 تا 28 اكتبر در ميدان نظامي «جبرقل» در منطقه چليابينسك روسيه، رزمايش عملياتي و تاكتيكي سازمان پيمان امنيت جمعي زير عنوان «تعامل -2010» برگزار مي‌شود. بنا به اعلام مقامات مسئول هدف اين رزمايش، تمرين اجراي عمليات جنگي توسط نيروهاي كشورهاي عضو سازمان جهت محدود كردن مناقشات احتمالي مسلحانه در جغرافياي پيمان امنيت جمعي است. بنا به اين اعلام، يك گردان هوابرد، هواپيماها و بالگرد‌‌هاي روسيه، گردان تهاجمي تيپ هوابرد قزاقستان، يك گروهان تهاجمي ارتش تاجيكستان، يك جوخه پياده نظام موتوريزه ارتش قرقيزستان و گروه عملياتي (5-4 نفر افسران) از وزارت دفاع بلاروس در اين رزمايش شركت خواهند كرد.
با مرور دقيق‌تر اهداف اعلام شده كه قرار است در جريان اين رزمايش تمرين شود، با حوادث تابستان گذشته در مناطق اوش و جلال‌آباد جمهوري قرقيزستان ميتوان شباهتي جالب تأمل را بازشناخت. به اين معنا كه اين حوادث دقيقاً از جمله همان مسائل و موضوعاتي هستند كه سازمان پيمان امنيت جمعي حسب اساسنامة خود بايستي براي حل و فصل آنها مداخله كند. شايان ذكر است كه هرچند ناآرامي‌‌هاي گسترده، قتل‌‌ها و غارت‌ها در قرقيزستان رئيس‌جمهور قرقيزستان را به دخواست كمك از سازمان پيمان امنيت جمعي وادار كرد، اما هگز چنين كمكي دريافت نشد.
اما دليل اين ناكار‌آمدي و انفعال سازمان پيمان امنيت جمعي نسبت به مسئوليت‌هاي خود چيست؟ در مورد حوادث قرقيزستان، يكي از اعضاي سازمان يعني بلاروس، از رأي به تصميم مداخله در اين كشور خودداري كرد. با توجه به اينكه در سازمان پيمان امنيت جمعي همه تصميمات به اتفاق آرا اتخاذ مي‌شود، لذا اقدام در اين جهت منتفي و بيشكك مجبور شد به تنهايي با اين حوادث روبرو شود. البته بعد از آن در جريان نشست غير‌رسمي سران كشورهاي عضو سازمان در ايروان تصميم گرفته شد كه اساسنامه سازمان به گونه‌اي اصلاح شود كه امكان كمك به متحدان بدون طرح «عذر موجه»، فراهم شود. ولي واقعيت اين است كه يكي از دولت‌‌هاي عضو سازمان در شرايط مناقشه داخلي كمكي دريافت نكرده است.
با اين ملاحظه، هدف از برگزاري رزمايش «تعامل -2010» ايجاد تغييرات در اين وضع نامناسب و فعال كردن سازمان پيمان امنيت جمعي در حوزة جغرافيايي خود است. ولي از تركيب نيروهايي كه در رزمايش شركت مي‌‌كنند ميتوان نتيجه گرفت كه بلاروس دوباره از شركت واقعي در اين روند كنار مانده است. چند افسر وزارت دفاع بلاروس به عنوان ناظر يا افسران ستاد (كه در اين گونه رزمايش‌‌ها هيچ كار مهمي انجام نمي‌‌دهند) حضور خواهند يافت. ناظران نظامي تأكيد دارند كه مينسك هرگز واحدهاي مسلح خود را براي شركت در رزمايشهاي خارج از خاك بلاروس اعزام نميكند. آنها در رزمايشهاي «مرز – 2004، 2005، 2006، 2007 و 2008» و «تعامل -2009» كه در قزاقستان، تاجيكستان و ارمنستان برگزار شدند، نيز حضور نداشتند. علت اين امر اين است كه آلكساندر لوكاشنكو، رئيس جمهور بلاروس به مردم كشور خود وعده داده كه سربازان بلاروس خارج از اين كشور نخواهند جنگيد.
ولي در رابطه با سخنان لوكاشنكو از يك سو و چرايي عضويت بلاروس در سازمان پيمان امنيت جمعي يك سئوال مطرح مي‌شود. اين سازمان همانند پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) داراي قوانين و تأكيدات صريحي در خصوص امنيت جمعي است. مطابق با ماده پنج اساسنامه اين سازمان حمله به يكي از اعضاء به معني حمله به تمام اعضاء پيمان است و همه بايد از متحد خود دفاع كنند. به عبارت ديگر، روسيه، قزاقستان و قرقيزستان بايد از بلاروس دفاع كنند، ولي بلاروس با احتراز از همكاري نظامي- امنيتي با ساير اعضاء و از جمله در رزمايشهاي اين سازمان نشان داده كه تعهدي در اين خصوص احساس نميكند و خود را موظف به دفاع از كسي نمي‌داند.
با اين ملاحظه، ميتوان گفت كه به تبع مسئوليت‌پذيري ناقض بلاروس در سازمان پيمان امنيت جمعي، عضويت آن در اين سازمان ناقص و ناكامل و به تبع آن برخي فرآيندهاي اجرايي در اين نهاد منطقه‌اي نيز با كاستي مواجه خواهد بود كه از اين جمله ميتوان به عدم مداخله اين سازمان در حوادث قرقيزستان اشاره كرد. با اين وجود، اين سازمان براي حفظ اعتبار و به عبارتي فلسفة وجود خود مجبور مي‌شود رزمايش‌‌هايي را نيز در خاك بلاروس برگزار كند. در اين صورت الكساندر لوكاشنكو با اونيفرم مارشال يا «ژنراليسيموس» همراه با پسر كوچك خود مي‌تواند در كنار رهبران ديگر اعضاء در جايگاه ويژه قرار گرفته و خود را فرمانده ارتشي بزرگ احساس كند.
منبع: روزنامه «ني‌زاوي سي‌مايا گازي‌يِتا»
--------------------------------
ايراس: از 25 تا 28 اكتبر در ميدان نظامي «جبرقل» در منطقه چليابينسك روسيه، رزمايش عملياتي و تاكتيكي سازمان پيمان امنيت جمعي زير عنوان «تعامل -2010» برگزار مي‌شود. بنا به اعلام مقامات مسئول هدف اين رزمايش، تمرين اجراي عمليات جنگي توسط نيروهاي كشورهاي عضو سازمان جهت محدود كردن مناقشات احتمالي مسلحانه در جغرافياي پيمان امنيت جمعي است. بنا به اين اعلام، يك گردان هوابرد، هواپيماها و بالگرد‌‌هاي روسيه، گردان تهاجمي تيپ هوابرد قزاقستان، يك گروهان تهاجمي ارتش تاجيكستان، يك جوخه پياده نظام موتوريزه ارتش قرقيزستان و گروه عملياتي (5-4 نفر افسران) از وزارت دفاع بلاروس در اين رزمايش شركت خواهند كرد.
با مرور دقيق‌تر اهداف اعلام شده كه قرار است در جريان اين رزمايش تمرين شود، با حوادث تابستان گذشته در مناطق اوش و جلال‌آباد جمهوري قرقيزستان ميتوان شباهتي جالب تأمل را بازشناخت. به اين معنا كه اين حوادث دقيقاً از جمله همان مسائل و موضوعاتي هستند كه سازمان پيمان امنيت جمعي حسب اساسنامة خود بايستي براي حل و فصل آنها مداخله كند. شايان ذكر است كه هرچند ناآرامي‌‌هاي گسترده، قتل‌‌ها و غارت‌ها در قرقيزستان رئيس‌جمهور قرقيزستان را به دخواست كمك از سازمان پيمان امنيت جمعي وادار كرد، اما هگز چنين كمكي دريافت نشد.
اما دليل اين ناكار‌آمدي و انفعال سازمان پيمان امنيت جمعي نسبت به مسئوليت‌هاي خود چيست؟ در مورد حوادث قرقيزستان، يكي از اعضاي سازمان يعني بلاروس، از رأي به تصميم مداخله در اين كشور خودداري كرد. با توجه به اينكه در سازمان پيمان امنيت جمعي همه تصميمات به اتفاق آرا اتخاذ مي‌شود، لذا اقدام در اين جهت منتفي و بيشكك مجبور شد به تنهايي با اين حوادث روبرو شود. البته بعد از آن در جريان نشست غير‌رسمي سران كشورهاي عضو سازمان در ايروان تصميم گرفته شد كه اساسنامه سازمان به گونه‌اي اصلاح شود كه امكان كمك به متحدان بدون طرح «عذر موجه»، فراهم شود. ولي واقعيت اين است كه يكي از دولت‌‌هاي عضو سازمان در شرايط مناقشه داخلي كمكي دريافت نكرده است.
با اين ملاحظه، هدف از برگزاري رزمايش «تعامل -2010» ايجاد تغييرات در اين وضع نامناسب و فعال كردن سازمان پيمان امنيت جمعي در حوزة جغرافيايي خود است. ولي از تركيب نيروهايي كه در رزمايش شركت مي‌‌كنند ميتوان نتيجه گرفت كه بلاروس دوباره از شركت واقعي در اين روند كنار مانده است. چند افسر وزارت دفاع بلاروس به عنوان ناظر يا افسران ستاد (كه در اين گونه رزمايش‌‌ها هيچ كار مهمي انجام نمي‌‌دهند) حضور خواهند يافت. ناظران نظامي تأكيد دارند كه مينسك هرگز واحدهاي مسلح خود را براي شركت در رزمايشهاي خارج از خاك بلاروس اعزام نميكند. آنها در رزمايشهاي «مرز – 2004، 2005، 2006، 2007 و 2008» و «تعامل -2009» كه در قزاقستان، تاجيكستان و ارمنستان برگزار شدند، نيز حضور نداشتند. علت اين امر اين است كه آلكساندر لوكاشنكو، رئيس جمهور بلاروس به مردم كشور خود وعده داده كه سربازان بلاروس خارج از اين كشور نخواهند جنگيد.
ولي در رابطه با سخنان لوكاشنكو از يك سو و چرايي عضويت بلاروس در سازمان پيمان امنيت جمعي يك سئوال مطرح مي‌شود. اين سازمان همانند پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) داراي قوانين و تأكيدات صريحي در خصوص امنيت جمعي است. مطابق با ماده پنج اساسنامه اين سازمان حمله به يكي از اعضاء به معني حمله به تمام اعضاء پيمان است و همه بايد از متحد خود دفاع كنند. به عبارت ديگر، روسيه، قزاقستان و قرقيزستان بايد از بلاروس دفاع كنند، ولي بلاروس با احتراز از همكاري نظامي- امنيتي با ساير اعضاء و از جمله در رزمايشهاي اين سازمان نشان داده كه تعهدي در اين خصوص احساس نميكند و خود را موظف به دفاع از كسي نمي‌داند.
با اين ملاحظه، ميتوان گفت كه به تبع مسئوليت‌پذيري ناقض بلاروس در سازمان پيمان امنيت جمعي، عضويت آن در اين سازمان ناقص و ناكامل و به تبع آن برخي فرآيندهاي اجرايي در اين نهاد منطقه‌اي نيز با كاستي مواجه خواهد بود كه از اين جمله ميتوان به عدم مداخله اين سازمان در حوادث قرقيزستان اشاره كرد. با اين وجود، اين سازمان براي حفظ اعتبار و به عبارتي فلسفة وجود خود مجبور مي‌شود رزمايش‌‌هايي را نيز در خاك بلاروس برگزار كند. در اين صورت الكساندر لوكاشنكو با اونيفرم مارشال يا «ژنراليسيموس» همراه با پسر كوچك خود مي‌تواند در كنار رهبران ديگر اعضاء در جايگاه ويژه قرار گرفته و خود را فرمانده ارتشي بزرگ احساس كند.
منبع: روزنامه «ني‌زاوي سي‌مايا گازي‌يِتا»