7raha7
3rd October 2010, 12:31 AM
در اطرافمان هر روز آدم های بسیاری را می بینیم که ورق تقویم ها، حسابی از سروصورتشان رد شده است.
گویا چهره خسته شان را با خط هایی عمیق نقاشی کرده اند.
اینان که از زمستان های زندگی، برفی همیشگی بر سر دارند، نمایندگان کهن سال یک نسلند؛
نسلی که از روزها و سال ها، خاطرات زیادی را در کوله بار عمرشان انبار کرده اند.
ما به این نسل و به سپیدی ها و تجربه هایشان سخت محتاجیم و وظیفه داریم حرمتشان را حفظ کنیم.
ما به آنها که این طور ما را به این زندگی و زندگی را این گونه به ما تحویل داده اند، مدیونیم.
در اطرافمان هر روز آدم های بسیاری را می بینیم که ورق تقویم ها، حسابی از سروصورتشان رد شده است.
گویا چهره خسته شان را با خط هایی عمیق نقاشی کرده اند.
اینان که از زمستان های زندگی، برفی همیشگی بر سر دارند، نمایندگان کهن سال یک نسلند؛
نسلی که از روزها و سال ها، خاطرات زیادی را در کوله بار عمرشان انبار کرده اند.
ما به این نسل و به سپیدی ها و تجربه هایشان سخت محتاجیم و وظیفه داریم حرمتشان را حفظ کنیم.
ما به آنها که این طور ما را به این زندگی و زندگی را این گونه به ما تحویل داده اند، مدیونیم.
پند پیران
« پیران مایه خیر و برکت زندگی بوده و وجودشان در میان جمع و خانواده همچون پیامبری در میان امت است.»
(حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله)پیران سخن به تجربه گویند، گفتمت هان ای پسر که پیر شوی، پند گوش کن
پند پیران، گران بهاست؛ چرا که با خاطره تجربه ها درآمیخته و در گذر روزگار به مرز پختگی و گران باری رسیده است.
گویا پیر در پنهان هر رخداد، نکته ها می بیند که دیده دیگران به دیدن آن نابیناست.آنچه اندر آینه بیند جوان پیر اندر خشت بیند بیش از آن
در فرهنگ ایرانی، هم نشینی با پیران، وارد شدن در وادی صلاح و هدایت است:جوان را صحبت پیران حصار عافیت باشد به خاک و خون نشیند تیر، چون دور از کمان گردد
از این رو، جوانان به پند آموختن از پیران توصیه شده اند:جوانا سر متاب از پند پیران که رأی پیر از بخت جوان به
گویا چهره خسته شان را با خط هایی عمیق نقاشی کرده اند.
اینان که از زمستان های زندگی، برفی همیشگی بر سر دارند، نمایندگان کهن سال یک نسلند؛
نسلی که از روزها و سال ها، خاطرات زیادی را در کوله بار عمرشان انبار کرده اند.
ما به این نسل و به سپیدی ها و تجربه هایشان سخت محتاجیم و وظیفه داریم حرمتشان را حفظ کنیم.
ما به آنها که این طور ما را به این زندگی و زندگی را این گونه به ما تحویل داده اند، مدیونیم.
در اطرافمان هر روز آدم های بسیاری را می بینیم که ورق تقویم ها، حسابی از سروصورتشان رد شده است.
گویا چهره خسته شان را با خط هایی عمیق نقاشی کرده اند.
اینان که از زمستان های زندگی، برفی همیشگی بر سر دارند، نمایندگان کهن سال یک نسلند؛
نسلی که از روزها و سال ها، خاطرات زیادی را در کوله بار عمرشان انبار کرده اند.
ما به این نسل و به سپیدی ها و تجربه هایشان سخت محتاجیم و وظیفه داریم حرمتشان را حفظ کنیم.
ما به آنها که این طور ما را به این زندگی و زندگی را این گونه به ما تحویل داده اند، مدیونیم.
پند پیران
« پیران مایه خیر و برکت زندگی بوده و وجودشان در میان جمع و خانواده همچون پیامبری در میان امت است.»
(حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله)پیران سخن به تجربه گویند، گفتمت هان ای پسر که پیر شوی، پند گوش کن
پند پیران، گران بهاست؛ چرا که با خاطره تجربه ها درآمیخته و در گذر روزگار به مرز پختگی و گران باری رسیده است.
گویا پیر در پنهان هر رخداد، نکته ها می بیند که دیده دیگران به دیدن آن نابیناست.آنچه اندر آینه بیند جوان پیر اندر خشت بیند بیش از آن
در فرهنگ ایرانی، هم نشینی با پیران، وارد شدن در وادی صلاح و هدایت است:جوان را صحبت پیران حصار عافیت باشد به خاک و خون نشیند تیر، چون دور از کمان گردد
از این رو، جوانان به پند آموختن از پیران توصیه شده اند:جوانا سر متاب از پند پیران که رأی پیر از بخت جوان به