NeshaNi
26th September 2010, 05:48 PM
/همايش بين‌المللي روز جهاني فلسفه/
ابراهيميان: هر هنرمندي در دوره هنر معاصر به يك فيلسوف تبديل مي‌شود
خبرگزاري فارس: يك استاد دانشگاه گفت: اگر هنر پست مدرن را كه از سال 1970 مطرح شد، به‌عنوان هنر معاصر بپذيريم، به اين مقوله مي‌رسيم كه فلسفه در دوران هنر معاصر ديگر به اعتبار گذشته‌اش نيست و فلسفه به عنوان يك نگرش كلي در هنر شكل گرفته است كه البته شامل همه علوم مي‌شود.
http://media.farsnews.com/Media/8902/Images/jpg/A0849/A0849676.jpg
به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از روابط عمومي همايش روز جهاني فلسفه، فرشيد ابراهيميان، مدرس تئاتر در مورد جايگاه فلسفه در هنر معاصر گفت: فلسفه از اقتصاد و سياست گرفته تا هنر را شامل مي‌شود.از سال 1930 به بعد اين نوع تفكر فلسفي به دليل اينكه علم جايگزين آن مي‌شود از عرصه حيات رخت مي‌بندد. در حقيقت از اين زمان است كه علم مدعي توضيح و تفسير هر مقوله‌اي مي‌شود و علم است كه همه‌چيز را توضيح مي‌دهد، در حالي كه كار اصلي فلسفه توضيح و تبيين جهان است.
اين استاد دانشگاه در ادامه افزود: با رشد علم و علمي شدن زندگي و اين داعيه كه علم پاسخگوي همه‌چيز است، فلسفه جايش را به علم مي‌دهد و در توضيح جهان هم علم به مبدا انفجار بزرگ مي‌رسد. جهان از يك انفجار بزرگ تشكيل شده است و فلسفه از اين زمان به بعد ديگر آنچنان كه در گذشته پشتوانه هر رويداد و واقعه‌اي و به خصوص يك اثر هنري بود، لحاظ نمي‌شود. «سارتر» را كه البته فيلسوف برجسته‌اي هم در عرصه هنر نيست، بايد آخرين فيلسوف در اين دوران دانست و حتي بعد از او هم فيلسوف ديگري نداريم كه پشتوانه آثار هنري باشند.
اين مدرس هنرهاي نمايشي ادامه داد: در حقيقت مي‌توان گفت كه در اين دوران فلسفه شخصي شده و هر هنرمندي در دوره هنر معاصر به يك فيلسوف تبديل مي‌شود. هر هنرمندي در اين دوره از نوعي نگاه هستي‌شناسانه به جهان برخوردار مي‌شود كه اين نگاه در آثار هنرمندان منعكس مي‌شود.
ابراهيميان كه از منتقدان و مترجمان هنر نمايش است، در ادامه خاطر نشان ساخت: در حقيقت در هنر معاصر، فلسفه به اعتبار گذشته‌اش به عنوان يك دستگاه انديشگي كه براي هرچيزي تعريفي دارد، مطرح مي‌شود.
وي ادامه داد: از سال 1970 به بعد كه وارد دنياي پست مدرن مي‌شويم ديگر شاهد فلسفه به شكل گذشته نيستيم و شاهد نوعي شالوده‌شكني در هنر مي‌شويم و علت اين است كه شالوده فلسفي آثر هنري از بين رفته است و هر اثر هنري از اين دوران يك انديشه بزرگ فلسفي را با خود يدك مي‌كشد و هنر از منظرهاي مختلف شالوده‌اش شكسته مي‌شود و انديشه خود هنرمند در اثر منعكس مي‌شود.
ابراهيميان در پايان اين گفت‌وگو تصريح كرد: در دنياي پست مدرن لزوماً نظام هنر داراي پشتوانه ايدئولوژيك و فلسفي به اعتبار گذشته نيست و فلسفه موجود در آثار هنري به نوع نگاه هنرمند و يا تابع فلسفه علمي او مي‌شود.
همايش روز جهاني فلسفه از سي‌ام آبان ماه تا دوم آذر ماه در كتابخانه ملي ايران برگزار مي‌شود
منبع:فارس
ابراهيميان: هر هنرمندي در دوره هنر معاصر به يك فيلسوف تبديل مي‌شود
خبرگزاري فارس: يك استاد دانشگاه گفت: اگر هنر پست مدرن را كه از سال 1970 مطرح شد، به‌عنوان هنر معاصر بپذيريم، به اين مقوله مي‌رسيم كه فلسفه در دوران هنر معاصر ديگر به اعتبار گذشته‌اش نيست و فلسفه به عنوان يك نگرش كلي در هنر شكل گرفته است كه البته شامل همه علوم مي‌شود.
http://media.farsnews.com/Media/8902/Images/jpg/A0849/A0849676.jpg
به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از روابط عمومي همايش روز جهاني فلسفه، فرشيد ابراهيميان، مدرس تئاتر در مورد جايگاه فلسفه در هنر معاصر گفت: فلسفه از اقتصاد و سياست گرفته تا هنر را شامل مي‌شود.از سال 1930 به بعد اين نوع تفكر فلسفي به دليل اينكه علم جايگزين آن مي‌شود از عرصه حيات رخت مي‌بندد. در حقيقت از اين زمان است كه علم مدعي توضيح و تفسير هر مقوله‌اي مي‌شود و علم است كه همه‌چيز را توضيح مي‌دهد، در حالي كه كار اصلي فلسفه توضيح و تبيين جهان است.
اين استاد دانشگاه در ادامه افزود: با رشد علم و علمي شدن زندگي و اين داعيه كه علم پاسخگوي همه‌چيز است، فلسفه جايش را به علم مي‌دهد و در توضيح جهان هم علم به مبدا انفجار بزرگ مي‌رسد. جهان از يك انفجار بزرگ تشكيل شده است و فلسفه از اين زمان به بعد ديگر آنچنان كه در گذشته پشتوانه هر رويداد و واقعه‌اي و به خصوص يك اثر هنري بود، لحاظ نمي‌شود. «سارتر» را كه البته فيلسوف برجسته‌اي هم در عرصه هنر نيست، بايد آخرين فيلسوف در اين دوران دانست و حتي بعد از او هم فيلسوف ديگري نداريم كه پشتوانه آثار هنري باشند.
اين مدرس هنرهاي نمايشي ادامه داد: در حقيقت مي‌توان گفت كه در اين دوران فلسفه شخصي شده و هر هنرمندي در دوره هنر معاصر به يك فيلسوف تبديل مي‌شود. هر هنرمندي در اين دوره از نوعي نگاه هستي‌شناسانه به جهان برخوردار مي‌شود كه اين نگاه در آثار هنرمندان منعكس مي‌شود.
ابراهيميان كه از منتقدان و مترجمان هنر نمايش است، در ادامه خاطر نشان ساخت: در حقيقت در هنر معاصر، فلسفه به اعتبار گذشته‌اش به عنوان يك دستگاه انديشگي كه براي هرچيزي تعريفي دارد، مطرح مي‌شود.
وي ادامه داد: از سال 1970 به بعد كه وارد دنياي پست مدرن مي‌شويم ديگر شاهد فلسفه به شكل گذشته نيستيم و شاهد نوعي شالوده‌شكني در هنر مي‌شويم و علت اين است كه شالوده فلسفي آثر هنري از بين رفته است و هر اثر هنري از اين دوران يك انديشه بزرگ فلسفي را با خود يدك مي‌كشد و هنر از منظرهاي مختلف شالوده‌اش شكسته مي‌شود و انديشه خود هنرمند در اثر منعكس مي‌شود.
ابراهيميان در پايان اين گفت‌وگو تصريح كرد: در دنياي پست مدرن لزوماً نظام هنر داراي پشتوانه ايدئولوژيك و فلسفي به اعتبار گذشته نيست و فلسفه موجود در آثار هنري به نوع نگاه هنرمند و يا تابع فلسفه علمي او مي‌شود.
همايش روز جهاني فلسفه از سي‌ام آبان ماه تا دوم آذر ماه در كتابخانه ملي ايران برگزار مي‌شود
منبع:فارس