PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : مقاله ادبيات حماسي در ادبيات جهان



AreZoO
10th September 2010, 01:28 PM
ادبيات حماسي در ادبيات جهان

http://img.tebyan.net/big/1388/04/254157489622425225521920712818322395075.jpg
حماسه Epic يا شعر حماسي Epic/ Poem شعري است که دست کم اين ويژگي‏ها را داشته باشد:


1- يک شعر روايي بلند است
2- موضوعي کاملاً جدي دارد
3- با زباني رفيع و لحني بسيار ادبي بيان مي‏شود
4- موضوع آن قهرماني است خداگونه که سرنوشت يک قبيله و يا حتي يک ملت را به دست دارد

شاهنامه ي فردوسي ، ايلياد و اوديسه ي هومر و بهشت گمشده ي ميلتون از مشهورترين حماسه‏هاي جهان هستند که در اين 4 ويژگي اوليه کاملاً با هم اشتراک دارند.

از ديگر خصوصيت‏هاي کلي حماسه مي‏توان به شکل‏گيري آن بعد از يک دوره نقل شفاهي ، مبهم بودن زمان و مکان در اثر، تعلق داستان حماسه به لحظات تکوين يک جامعه و مبارزه براي آن و وجود يک هسته تاريخي که با لعاب پر رنگ افسانه و اسطوره پوشيده مي‏شود، اشاره کرد.

به روايات ثانويه که از اشعار شفاهي يک ملت به وسيله ي يک شاعر ايجاد مي‏شود «حماسه‏هاي قومي» يا «نخستين» مي‏گوييم اين حماسه‏هاي سنتي در مقابل حماسه‏هاي ادبي هستند که در آن تقليد آگاهانه‏اي از حماسه‏هاي سنتي رخ مي‏دهد و شاعر انتخاب‏گر و خلاق عمل مي‏کند. در ادبيات انگليسي ايلياد واوديسه ي هومر را نمونه حماسه سنتي مي‏دانند «انه ائيد ويرژيل» را ادبي در ايران بي‏شک شاهنامه فردوسي حماسه‏اي ادبي است اما منابع فردوسي براي سرايش آنها مثل شاهنامه دقيقي يا گرشاسب نامه يا بعضي خداي نامه‏ها را مي‏توان حماسه‏هاي سنتي ناميد.

به نظر «نورتوپ فراي» در کتاب «تجزيه و تحليل» نقد يک ويژگي خاص در مورد حماسه وجود دارد که آن را مديون هومر هستيم و آن اينکه در آثار او اين نکته کاملاً جلوه‏گر بود که «سقوط يک دشمن درست مانند يک دوست يا يک رهبر تراژيک است نه کميک» و حماسه «با اين عنصر عيني و بي‏طرف بر اين اساس که طبيعت را به منزله يک نظم غيرشخصي تلقي مي‏کرد به اعتبار رسيد»
شاهنامه ي فردوسي ، ايلياد و اوديسه ي هومر و بهشت گمشده ي ميلتون از مشهورترين حماسه‏هاي جهان هستند .

ارسطو، نظريه پرواز نقد ادبي در يونان، حماسه را در رده‏اي بعد از تراژدي قرار داده و در عصر رنسانس آنرا از تمام انواع ادبي ديگر برتر دانسته‏اند.

مشخصه‏هاي مشترک حماسه‏هاي ادبي

http://img.tebyan.net/big/1388/04/14922321530135135456115022623616593221142146.jpg
1- قهرمان فردي است با اهميت ملي يا حتي گيتي‏گستر ، آشيل در ايلياد ، رستم در شاهنامه و آدم و حوا در بهشت گم شده نماينده‏هاي تمام عيار اين ويژگي هستند.

2- فضاي مکاني حماسه‏ها بسيار وسيع است و ممکن است گستره‏اي جهاني يا وسيع‏تر نيز داشته باشد اديسه سراسر حوزه مديترانه را در بر مي‏گيرد (که البته در آن زمان کل جهان محسوب مي‏شد) و در دفتر يازدهم به جهان ارواح هم نزول مي‏کند. شاهنامه تمام ايران را در بر دارد در زماني که هستي تنها 3 بخش داشت و بخش اعظم آن ايران بود که البته در مراحل متعدد توران را نيز مدنظر قرار مي‏دهد. گستره ي بهشت گمشده ي ميلتون کل جهان است چرا که در بهشت، زمين و جهنم رخ مي‏‏دهد.

3- اعمال داستاني شامل اعمال يک ابر انسان در صحنه ي نبرد است، اتفاقات جنگ تراوا در ايلياد واودليسه و رزم رستم با ديوسپيد و يا اسفنديار و ماجراي شورش فرشتگان طغيان‏گر عليه خداوند در بهشت، همسفر شيطان براي يافتن دنياي جديد و تلاش او براي غلبه بر خداوند از راه اغواي انسان و اقدام اسطوره‏اي مسيح براي ناکام ماندن او نمونه‏هاي بارز اين مورد هستند.

4- در جريان اين حوادث نيروهاي فوق طبيعي مثل خدايان و موجودات فرازميني همواره بخش مهمي را بر عهده دارند خدايان کوه المپ در ايلياد، سيمرغ در شاهنامه و يهوه و مسيح و فرشتگان در بهشت گمشده براي مثال ازين دست نيروها هستند. اين نيروهاي فوق طبيعي در دوران نئوکلاسيک آنقدر اهميت يافتند که به عنوان «اسباب فوق طبيعي» ناميده شدند و جزء لاينفک حماسه محسوب گرديدند.

5- منظومه ي حماسي تقريباً نوعي ماجراي تشريفاتي است و بي‏شک زبان آن مي‏بايست فاخر و رفيع باشد و عميقاً با زبان گفتاري تفاوت داشته باشد. زبان حماسي بايد متناسب با اعمال پهلواني و قهرمانانه ي روايت شده در متن انتخاب شود مثلاً سبک خاص روايت شاهنامه که آنچنان قوي بود که منبع تغذيه هزار ساله ي زبان فارسي را مهيا کرد و يا بهشت گمشده که اساساً با الهام از اشعار لاتين سروده شده است.

حماسه‏هاي مدرن

اگر ويژگي‏هاي سبکي کهن را در نظر نگيريم و به روح حماسي در اثر توجه داشته باشيم شايد بسياري از شاهکارهاي ادبي جهان را بتوانيم در دسته‏بندي حماسه‏ها محسوب کنيم از جمله:
کمدي الهي دانته (قرن 14)
ملکه پريان اسپنسر (قرن 16)
موبي ديک، هرمان منويل (قرن 19)
جنگ و صلح تولستوي (قرن 17)
و حتي يوليسس اثر جميزجوبين (قرن 20)
که در اين آثار اثرپذيري از حماسه‏هاي کهن به خوبي آشکارست.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد