Mina_Mehr
14th August 2010, 08:21 PM
محققان سوئيسي موفق به توليد نوعي حسگر تنفسي با قابليت تشخيص ديابت نوع يک شده‌اند که مي‌تواند نياز بدن به انسولين را تشخيص دهد.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا منطقه علوم پزشکي تهران، گروهي از محققان سوئيسي حسگري ساخته‌اند که مي‌تواند ديابت نوع يک را در افراد تشخيص دهد.
آنها اين حسگر را با موفقيت آزمايش کرده‌اند. همچنين پزشکان اتاق اورژانس مي‌توانند از اين حسگر براي تشخيص وجود کتواسيدوسيس ديابتي استفاده کنند. کتواسيدوسيس يک عارضه بالقوه خطرناک است که زماني که بيمار ديابتي به اندازه کافي انسولين دريافت نکرده باشد، اتفاق مي‌افتد. شايد زماني بيماران ديابتي خودشان بتوانند در منزل از اين فناوري براي تشخيص نياز به انسولين بيشتر بهره ببرند.
پروفسور سوتيريس پراتسينيس و همکارانش در ETH زوريخ در سوئيس توضيح مي‌دهد که هر کسي مقداري استون در نفس خود دارد. اما بيماران مبتلا به ديابت نوع يک مقدار بيشتري از اين ماده شيميايي را در بازدم خود دارند. اگر آنها دچار کتواسيدوسيس ديابتي شده باشند، ميزان استون در خون بسيار افزايش يافته و در نتيجه سطح استون بازدم نيز افزايش قابل ملاحظه‌اي مي‌يابد.
گروه پراتسينيس با رسوب‌دهي مستقيم يک لايه نازک از مخلوطي از نانوذرات سراميکي نيمه رسانا ميان گروهي از الکترودهاي طلا، حسگر بسيار حساسي براي استون ساختند. اين ابزار شبيه يک مقاومت الکتريکي عمل مي‌کند. زماني که هواي حاوي مقدار زيادي استون به اين حسگر برخورد مي‌کند، مقاومت آن کاهش يافته و در نتيجه الکتريسيته بيشتري از الکترودها عبور مي‌کند. اگر يک شخص ديابتي درون اين ابزار فوت کند، مقاومت آن به‌طور ناگهاني کاهش مي‌يابد. وقتي يک شخص سالم اين کار را انجام دهد، ميزان مقاومت حسگر تغيير زيادي نمي‌کند.
اين گروه پژوهشي دريافتند که اين حسگر مي‌تواند استون را در هواي بسيار مرطوب نيز تشخيص دهد. اين ويژگي براي انجام آزمايش‌هاي مبتني بر تنفس ضروري است. حساسيت اين حسگر تا حدي است که مي‌تواند استون را تا غلظت ppb 20 (قسمت در ميليارد) تشخيص دهد. سطح استون در بازدم بيماران ديابتي 90 برابر بيشتر از اين مقدار است.
جزئيات اين تحقيق در مجله «ACS’ Analytical Chemistry» به چاپ رسيده است.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا منطقه علوم پزشکي تهران، گروهي از محققان سوئيسي حسگري ساخته‌اند که مي‌تواند ديابت نوع يک را در افراد تشخيص دهد.
آنها اين حسگر را با موفقيت آزمايش کرده‌اند. همچنين پزشکان اتاق اورژانس مي‌توانند از اين حسگر براي تشخيص وجود کتواسيدوسيس ديابتي استفاده کنند. کتواسيدوسيس يک عارضه بالقوه خطرناک است که زماني که بيمار ديابتي به اندازه کافي انسولين دريافت نکرده باشد، اتفاق مي‌افتد. شايد زماني بيماران ديابتي خودشان بتوانند در منزل از اين فناوري براي تشخيص نياز به انسولين بيشتر بهره ببرند.
پروفسور سوتيريس پراتسينيس و همکارانش در ETH زوريخ در سوئيس توضيح مي‌دهد که هر کسي مقداري استون در نفس خود دارد. اما بيماران مبتلا به ديابت نوع يک مقدار بيشتري از اين ماده شيميايي را در بازدم خود دارند. اگر آنها دچار کتواسيدوسيس ديابتي شده باشند، ميزان استون در خون بسيار افزايش يافته و در نتيجه سطح استون بازدم نيز افزايش قابل ملاحظه‌اي مي‌يابد.
گروه پراتسينيس با رسوب‌دهي مستقيم يک لايه نازک از مخلوطي از نانوذرات سراميکي نيمه رسانا ميان گروهي از الکترودهاي طلا، حسگر بسيار حساسي براي استون ساختند. اين ابزار شبيه يک مقاومت الکتريکي عمل مي‌کند. زماني که هواي حاوي مقدار زيادي استون به اين حسگر برخورد مي‌کند، مقاومت آن کاهش يافته و در نتيجه الکتريسيته بيشتري از الکترودها عبور مي‌کند. اگر يک شخص ديابتي درون اين ابزار فوت کند، مقاومت آن به‌طور ناگهاني کاهش مي‌يابد. وقتي يک شخص سالم اين کار را انجام دهد، ميزان مقاومت حسگر تغيير زيادي نمي‌کند.
اين گروه پژوهشي دريافتند که اين حسگر مي‌تواند استون را در هواي بسيار مرطوب نيز تشخيص دهد. اين ويژگي براي انجام آزمايش‌هاي مبتني بر تنفس ضروري است. حساسيت اين حسگر تا حدي است که مي‌تواند استون را تا غلظت ppb 20 (قسمت در ميليارد) تشخيص دهد. سطح استون در بازدم بيماران ديابتي 90 برابر بيشتر از اين مقدار است.
جزئيات اين تحقيق در مجله «ACS’ Analytical Chemistry» به چاپ رسيده است.