آشمان شب 21مرداد را ازدست ندهيد!!!

[Helix]

بدون شك معروف ترين بارش شهابي ساليانه ، بارش شهابي برساووشي است كه در شب هاي گرم تابستان ستاره شناسان آماتور را گرد هم مي آورد .
نخستين گزارش هاي رصد اين بارش به بيش از دو هزار سال پيش برمي گردد كه در شرق دور ( چين ،‌ژاپن و ... )ثبت شده است .

منشأ بارش برساووشي ،‌دنباله دار سويفت-توتل hست كه در سال 1862 كشف شد . چند سال پس از كشف اين دنباله دار بود كه محاسبات شياپرلي ارتباط ميان بارش شهابي و دنباله دار را اثبات كرد .افزايش فعاليت بارش برساووشي در سال هاي63-1861 تاييدي بر اين مطلب بود . دوره تناوب دنباله دار سويفت-توتل حدود 130 سال است وآخرين بار در اويل دهه 1990 به حضيض خود رسيد و در سال هاي 1991 و 1992 نيز تعداد شهاب هاي بارش برساووشي بيش از حد معمول بودند . بهترين شرايط رصدي تعداد شهاب ها بين 120 تا 200 شهاب است كه تاكنون به ندرت تعداد اين بارش ها به 200 شهاب رسيده است . اهميت اين بارش را تعداد بارش ،‌بزرگيو درخشندگي آن مي توان ذكر كرد .
اوج اين شهاب باران ، اولين ساعات روز 21 مرداد ماه است .خوشبختانه درآن زمان ماه در روزهاي آغازين خود قرار دارد . كانون بارش ، صورت فلكي برساووش است كه حدود ساعت 21 طلوع مي كند .اگر به يك مكان كاملا تاريك برويد ،‌در صورتي كه خوش شانس باشيد و آسمان صاف باشد ،‌مي توانيد بيش از 100 شهاب را در هر ساعت مشاهده كنيد.

منبع : مجله آسمان شب

[nano69]

مرسی خیلی مهم بود
بهترین جای ممکن بهار خابه[shaad]واسه دیدن شهاب بارون

[Helix]

سلام دوباره به دوستان سربه هوا !http://www.smileyarena.com/emoticons/Japanese/Love/bizoo.gif

با آرزوي قبولي طاعات و عبادات ، خواستم يادآوري كنم كه امشب آتش باران آسمونه !

خوابتون نبره يه موقع!http://www.smileyarena.com/emoticons/Emotions/Sleepy/rudewake.gif

گفتم يه كم توضيح راجع به بارش شهابي بدم تا دوستان بيشتر با اين پديده ي زيبا آشنا بشن:


شبی صاف و تاریک یک رصدگر زیرک ممکن است در هر ساعت چند شهاب ببیند. به این شهاب ها که در جاهای مختلف آسمان مشاهده می شوند، شهاب های پراکنده گفته می شود. اما در برخی از شهاب ها تعداد شهاب ها به طور چشمگیری افزایش می یابد وممکن است به دهها شهاب در ساعت و حتی بیشتر هم برسد. در این صورت به این پدیده بارش شهابی می گوییم. بارش های شهابی هنگامی روی می دهند که زمین در مدار خود با توده ای از ذرات جامد برخوردکند. منشاء بسیار ی از این ذرات ، دنباله دارها هستند. این صخره های یخی با حرکت در مدار خود ذرات ریزی به جا می گذارند.



با نزدیک شدن دنباله دار به خورشید تعداد ذرات به جای مانده افزایش می یابد بنابراین مدار دنباله دار پر از ذراتی می شود که با همان سرعت دنباله دار و تقریبا" در همان مدار به دور خورشید می گردند . اگر فاصله ی ذرات تا مدار زمین کمتر از ۰/۰۸ واحد نجومی (حدود ۱۲ میلیون کیلومتر ) باشد، ممکن است بارش شهابی به وجود آید . به دلیل حرکت تناوبی منظم زمین به دور خورشید ، سیاره ما در زمان مشخصی از سال به نزدیکی مدار دنباله دار می رسد و با برخورد با این ذرات پراکنده ، بارش شهابی در آسمان رخ می دهد . ذرات پدید آورنده منشأ بارش های شهابی تقریبا" در مسیر هایی موازی یکدیگر و با سرعت یکسانی وارد جو می شوند . عمل سوختن و یونیزه شدن نیز بیشتر در ارتفاع ۸۰ تا ۱۲۰ کیلومتری بالای سطح زمین رخ می دهد . این فاصله برای ناظری که روی سطح زمین ایستاده ، فاصله ی بسیار دوری است . بنابراین به دلیل اثر پرسپکتیو چنین به نظر او می رسد که شهاب ها از یک نقطه ی آسمان خارج می شوند. به این نقطه کانون بارش می گویند .


البته به دلیل سرعت اولیه ذرات به جا مانده از دنباله دار و اختلاف ناچیز سرعت ذرات با یکدیگر ، کانون دقیقا" یک نقطه نیست ، بلکه محدوده ی کوچکی در آسمان است . بارش های شهابی به اسم صورت فلکی نامگذاری می شوند که کانون بارش در زمان اوج فعالیت در آن قرار دارد . مثل بارش شهابی برساوشی که کانون آن در صورت فلکی برساوش است . اگر کانون دو یا چند بارش در یک صورت فلکی باشد ، از نام ستاره درخشان نزدیک کانون هم استفاده می شود ، مانند بارش اتا - دلوی یا دلتا -دلوی . گاهی اوقات هم برای مشخص کردن چندین بارش در یک صورت فلکی از نام ماه اوج بارش استفاده می کنند ، مثل ژوئن شلیاقی .


●چگونه بارش شهابی را رصد کنیم؟!
اختر شناسان بارش های شهابی را با روش های مختلفی همچون رصد مرئی ، رادیویی با تصویربرداری ویدئویی و حتی با تلسکوپ ( در برخی از بارش های کم شمار ) بررسی می کنند. با این روش ها ، تا کنون بیش از ۵۰ بارش شهابی بررسی شده است. یکی از رایج ترین و کم هزینه ترین روش ها، رصد مرئی است ، یعنی تماشای مستقیم شهاب ها که به یکی از علاقه مندی های اصلی منجمان آماتور امروز تبدیل شده است. جدول ۱ ، مهم ترین بارش های شهابی سال را مشخص شده است. بررسی بارش های شهابی از اوایل قرن نوزدهم میلادی و به ویژه پس از ظهور با شکوه بارش شهابی اسدی در سال ۱۸۳۳ میلادی جنبه ی علمی به خود گرفت و در دو قرن گذشته نتایج رصد های آن در مجلات مختلفی به چاپ رسیده است.
نخستین پرسش منجمان آماتور برای آغاز رصد بارش های شهابی این است که چه چیز هایی را باید رصد کنیم؟ چگونه رصد کنیم و رصد هایمان را ثبت کنیم ؟ پاسخ این پرسش وابسته به هدف از رصد بارش شهابی است. گاهی رصدگر با وجود آنکه دلباخته ی زیبایی های آسمان شب است اما فقط به منظور تماشای این پدیده چشم به آسمان دوخته است . او از دیدن هر تیر شهاب لذتی بی اندازه می برد . اما رصدگر دیگری قصد دارد در کنار این شوق زیبا ، کار علمی انجام دهد . در این حالت باید در ثبت مواردی از بارش شهابی کوشش کند تا گزارش او کاربرد علمی داشته باشد . هر شهابی که در آسمان ظاهر می شود ، دارای مشخصاتی است که لازم است ابتدا با آنها آشنا شویم :


●قدر :
شهاب ها هم مانند ستاره ها درخشندگی متفاوتی دارند که با مقیاس قدر بیان می شود.قدر شهاب بیانگر مقدار روشنایی آن در هنگام اوج درخشش است. قدر شهاب را به کمک مقایسه ی درخشندگی اش با ستاره ها می توان تعیین کرد که البته این کار تقریبی است و با تمرین و تجربه می توان دقت آن را بالا برد(جدول ۲) . البته ارتفاع ظهور شهاب و در نتیجه اثر جو زمین موجب افت درخشندگی شهاب می شود. در صورتی که ارتفاع شهاب بیش از ۶۵ درجه از افق باشد، این اثر محسوس نیست. ولی در ارتفاع ۴۵ تا ۶۵ این افت نورانیت به به اندازه ی نیم واحد قدر است و با کاهش ارتفاع شهاب در آسمان این اثر بیشتر می شودبه طوری که افت درخشندگی در ارتفاع حدود ۱۵ درجه به ۳ واحد قدر می رسدکه باید به نوعی در ثبت اطلاعات در نظر گرفته وتصحیح شود.


●طول رد:
برخی از شهاب ها رد بلند و برخی دیگر ردی کوتاه دارند . طول ظاهری مسیری که یک شهاب طی می کند طول رد گفته می شود و بر حسب درجه بیان می شود. برای اندازه گیری این کمیت می توانید از همان مقیاس های رایج زاویه سنجی استفاده کنید .

●رنگ:
شهاب ها رنگ های مختلفی دارند . وقتی جسم سازنده ی شهاب ( شهابواره ) وارد جو می شود ، با برخورد به مولکول های گاز می سوزد و گرمای آن موجب یونیزه شدن گازهای اطراف می شود . رنگ شهاب نشان دهنده ی رنگ عنصری است که بیش از همه یونیزه شده است . به عنوان مثال رنگ سبز نشان دهنده ی اکسیژن جو ، رنگ آبی مربوط به نیتروژن جو و رنگ زرد مربوط به سدیم موجود در شهابواره است . اگر هم سرعت شهاب بسیار زیاد باشد معمولا" به رنگ سفید دیده می شود.

●مدت دوام:
درخشش شهاب ها نا پایدار است و به سرعت خاموش می شوند. شما فقط می توانید شهاب ها را بر حسب مدت دوامشان به چند دسته سریع ، متوسط و کند تقسیم کنید . البته به کمک روشی در عکاسی از شهاب ها می توان مدت دوام آن ها را تعیین کرد. روش کار به این صورت است که پنکه ای کوچک را در جلوی عدسی دوربین عکاسی نصب می کنیم و عکاسی بلند مدت را آغاز می کنیم. به دلیل حرکت متناوب پره ی پنکه از جلوی دریچه ی دوربین در صورتی که شهابی از میدان دید دوربین بگذرد، تصویر شهاب درآن یک خط پیوسته نخواهد بود و تصویر منقطع است. با شمارش تعداد برش های رد شهاب و آگاهی از تعداد دور موتور پنکه در ثانیه می توان مدت دوام شهاب را تعیین کرد.

●دود:
بعضی از شهاب ها پس از خاموشی ، از خود در آسمان رد دود مانندی به جا می گذارند. دود آذر گوی ها ، یعنی شهاب های پرنورتر از سیاره زهره تا چند دقیقه در آسمان دیده می شود. اما سرانجام برا ثر جابه جایی لایه های جوی ، پخش و ناپدید می شود






منبع : www.aftab.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.aftab.ir)

[Helix]

تصاويري از بارش شهابي برساووشي



كانون بارش : صورت فلكي برساووش
http://www.aolcdn.com/rl_space/perseid-meteor-shower-450a080207.jpg



http://www.apod.ir/images/1001/Meteorperse_Bahraminezhad.jpg


http://www.parssky.com/News/my_documents/upload-new/uploads/4DE_image002.jpg

http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/image/1008/perseid_100808_ladanyi.jpg

[Helix]

راستي امشب مقارنه هم هست!!!:x

شامگاه امشب ميتونين شاهد مقارنه ي زيباي ، سياره هاي زهره ، زحل ، عطارد و مريخ در کنار هلال باريک ماه باشيد!;;)


http://www.avastarco.com/mytestwithphp/News/sky1.jpg


دوستان پيشنهاد مي كنم امشب حتما به آسمان نگاه كنين !!!8->