آبجی
28th July 2010, 03:08 AM
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1389/05/02/100881275399.jpg
ژانر: علمي‌تخيلي، تيراندازي (Shooter)
سازنده: Ruffian Games
ناشر: Microsoft Games
سال ساخت: 2010
بستر: Xbox 360
شعاري که همواره براي بازي جوخه‌هاي جنگ2 تکرار مي‌شد، اين بود: «بزرگ‌تر، بهتر و خشن‌تر.» اين شعار نيز براي دنباله بازي سرکوب (Crackdown) به‌طور کامل صدق مي‌کند. سرکوب2 از همه لحاظ مانند نسل پيشين خودش است. اکشن دنياي بيرون به همان صورت است. محل بازي همان‌جاست. گرافيک بازي تقريبا همانند نسخه قبلي است و کاستي‌هاي بازي نيز همانند سرکوب1 تکرار شده است.
البته همه چيز سرکوب2 همانند گذشته يکسان نيست. در اين نگارش، حالت بازي چهارنفره به آن اضافه شده است، سلاح‌هاي نو، ابزارک‌هاي مفيد و تعدادي وسايل نقليه و ماموريت‌هاي خلاقانه به‌همراه ميدان مبارزه 16نفره در اين بازي از نقاط تفاوت آن با سرکوب1 است. و البته همه اينها با سليقه‌اي خاص کنار هم گرد آمده اند حال به سرعت وقايع گذشته را با هم مرور مي کنيم.
سال‌ها پس از اتفاقات سرکوب1، ديوانه‌هاي جهش‌يافته شهر زيباي پاسيفيک را نابود کرد‌ه‌اند. تروريست‌هاي غارتگر که خود را سلول مي‌نامند، سعي در نابودي و سلب آسايش بقيه شهر دارند. شما با در اختيارگرفتن شهر به‌عنوان عضو ابرقهرمان آژانس، نظم و آسايش را به زندگي خوب و گذشته شهروندان بازمي‌گردانيد. اين مقدمه آغاز سرکوب2 براي شما است!
در آغاز سرکوب2، شما خود را در نقش يک ژنرال خشن مي‌يابيد که قادر است خوب درد را به جماعت جهش‌يافته وارد کند. سلاح‌هاي موجود در انبار کم است، ماشين مناسب است و مهارت‌هاي ورزشي شما بالاتر از حد ميانگين است. اين تنها چيزي است که آغاز کار در اختيار داريد. در نهايت شما قادر خواهيد بود از يک پشت‌بام به پشت‌بام ديگر به آساني بپريد، ماشين‌ها و کاميون‌ها را از روي زمين بلند کرده و آنها را پرت کنيد. آنقدر موشک رهياب بفرستيد که آسمان سياه شود. حتي مي‌توانيد همانند سنجاب پرنده در هوا به پرواز دربياييد. براي ابرقهرمان شدن، شما بايد به گرد‌آوري نوعي از گوي‌ها بپردازيد و اين اصل بازي است.
گوي‌هاي مهارت رانندگي را مي‌توان از غلبه بر دشمنان، بردن مسابقات رانندگي، انجام کمي شيرين‌کاري يا از طريق چرخيدن و معلق‌زدن در هوا به‌دست آورد. اگر گوي به مقدار کافي جمع کنيد، خودروهاي جديدي را باز مي‌کنيد. چنين روندي براي بهبود استقامت، تعويض سلاح‌ها و مهمات بيشتر نيز صادق است. شما با کمک گوي و جايزه، و همچنين بردن اسلحه جديد مي‌توانيد آنها را در مبارزات به‌کار گيريد. سرکوب2 واقعا به‌درد کساني مي‌خورد که کمي خسيس‌اند و از جمع کردن چيزهاي مختلف لذت مي‌برند. جايزه اصلي گوي‌هاي چابکي است که روي پشت‌بام‌ها يا جاهايي همانند کف‌پوش‌ها يافت مي‌شود. شما مي‌توانيد گوي‌هاي پنهان يا گوي‌هاي شورشي (که به‌طرز عذاب‌آوري از دست شما فرار مي‌کنند!) و گوي اکس‌باکس‌لايو که مي‌تواند به‌صورت آنلاين و روي اينترنت، پيرامون موانع يافت شود را پيداکرده و به کلکسيون خود اضافه کنيد.
افزون بر اين، تعدادي فايل صوتي کلکسيوني ديگر نيز وجود دارد که باعث مي‌شود همه ساختمان‌ها را با حوصله و دانه‌دانه بگرديد. درست است که بيش از يک‌هزار چيز براي يافتن وجود دارد و اين رقم، کمي زياد است، ولي اين سکوبازي که با فرمول پک‌من کلاسيک عرضه شده است، از آن بازي‌هاي معتادکننده است. اگر شما سرکوب1 را بازي کرده باشيد، احتمالا همه اينها براي شما آشنا به‌نظر مي‌رسد. در سرکوب2، صداگذاري کمي بهتر شده و شنيدن پژواکي که پشت سر شما به‌صدا در مي‌آيد، نشان مي‌دهد که يک گوي نزديک است. در مورد ماشين‌ها هم به‌جاي اين‌که فقط يک مدل ماشين وجود داشته باشد، مي‌توان ماشين‌ها را باز کرد. هيولاهاي جهش‌يافته با هر اندازه‌اي که قادر به‌پرواز هستند، هليکوپتر و تانک و حرکت‌هاي جديد شبيه خيزش بال‌هاي قابل نصب در بازي سرکوب2 اضافه شده است.
اين بازي که به‌گونه‌اي يک سندباکس به‌شمار مي‌آيد، مي‌تواند با جمع‌آوري گوي‌ها در کنار دوستان به يک بازي پرهيجان تبديل شود. هرچند جمع‌آوري گوي‌ها در اين بازي واقعا گاهي اوقات خسته‌کننده مي‌شود و توليدکنندگان سرکوب2 خوب اين موضوع را مي‌دانستند چرا که ابزارک‌هاي به‌دردبخوري از جمله هليکوپتر که براي شکار گوي عالي است، در اين بازي اضافه شده است. دور زدن و گشت در اطراف، همراه با دوستان و دفن ضايعات براي آماده‌سازي شهر خراب يا شکار گوي‌ها همراه چند دوست هم کمي سرگرم‌کننده است اما واقعا شما حس مي‌کنيد که همکاري آنها بيهوده و تا حدي غذاب‌آور است که در عمليات کليدي بازي کاربردي ندارد.
حتي با وجود تمام اضافات و مکمل‌هاي اين بازي، سرکوب2 از هيچ نظر حس جديد بودن را اعطا نمي‌کند و استوديوي آن بسياري از مشکلاتي که مردم با سرکوب1 داشتند را برطرف نکرده است. به‌عنوان مثال، نقش داستان در اين بازي به‌صفر ميل مي‌کند. هدف‌گيري با تفنگ کمي خطا دارد و وقتي با دوربين همراه مي‌شود، مطمئن نيست. برخي از ديوارها شبيه به ديوارهايي هستند که مي‌شود از آنها بالا رفت، ولي در عمل امکان‌پذير نيست و بسياري از ساختمان‌ها آنقدر جغرافياي بدي دارد که پرش از يکي به ديگري به مرگ منجر مي‌شود.
بازي از 9مرحله تشکيل مي‌شود ولي انگار يک مرحله است که 9بار آن را انجام مي‌دهيد. بازي‌هاي کناري نيز به‌جز پريدن در يک ناحيه و شليک به هر جنبنده‌اي چيز ديگري نياز ندارد. به‌جز آن، تنها مي‌توان مراحل شيرين‌کاري و مسابقات رانندگي آن را کمي جالب‌توجه خواند.
گرافيک سرکوب2 نيز کمکي به اين آشوب نخواهد کرد. اگر سرکوب1 را بازي نکرده‌ايد، خدمتتان عرض کنيم که شهر همان شهر سرکوب1 است و اگر کسي آن را سپري کرده باشد، انگار در دنياي قديمي خودش پا مي‌گذارد. فقط در چند ناحيه گرافيک بهتر شده است و اثر خرابکاري‌ها در طول بازي به‌جاي مي‌ماند.
ژانر: علمي‌تخيلي، تيراندازي (Shooter)
سازنده: Ruffian Games
ناشر: Microsoft Games
سال ساخت: 2010
بستر: Xbox 360
شعاري که همواره براي بازي جوخه‌هاي جنگ2 تکرار مي‌شد، اين بود: «بزرگ‌تر، بهتر و خشن‌تر.» اين شعار نيز براي دنباله بازي سرکوب (Crackdown) به‌طور کامل صدق مي‌کند. سرکوب2 از همه لحاظ مانند نسل پيشين خودش است. اکشن دنياي بيرون به همان صورت است. محل بازي همان‌جاست. گرافيک بازي تقريبا همانند نسخه قبلي است و کاستي‌هاي بازي نيز همانند سرکوب1 تکرار شده است.
البته همه چيز سرکوب2 همانند گذشته يکسان نيست. در اين نگارش، حالت بازي چهارنفره به آن اضافه شده است، سلاح‌هاي نو، ابزارک‌هاي مفيد و تعدادي وسايل نقليه و ماموريت‌هاي خلاقانه به‌همراه ميدان مبارزه 16نفره در اين بازي از نقاط تفاوت آن با سرکوب1 است. و البته همه اينها با سليقه‌اي خاص کنار هم گرد آمده اند حال به سرعت وقايع گذشته را با هم مرور مي کنيم.
سال‌ها پس از اتفاقات سرکوب1، ديوانه‌هاي جهش‌يافته شهر زيباي پاسيفيک را نابود کرد‌ه‌اند. تروريست‌هاي غارتگر که خود را سلول مي‌نامند، سعي در نابودي و سلب آسايش بقيه شهر دارند. شما با در اختيارگرفتن شهر به‌عنوان عضو ابرقهرمان آژانس، نظم و آسايش را به زندگي خوب و گذشته شهروندان بازمي‌گردانيد. اين مقدمه آغاز سرکوب2 براي شما است!
در آغاز سرکوب2، شما خود را در نقش يک ژنرال خشن مي‌يابيد که قادر است خوب درد را به جماعت جهش‌يافته وارد کند. سلاح‌هاي موجود در انبار کم است، ماشين مناسب است و مهارت‌هاي ورزشي شما بالاتر از حد ميانگين است. اين تنها چيزي است که آغاز کار در اختيار داريد. در نهايت شما قادر خواهيد بود از يک پشت‌بام به پشت‌بام ديگر به آساني بپريد، ماشين‌ها و کاميون‌ها را از روي زمين بلند کرده و آنها را پرت کنيد. آنقدر موشک رهياب بفرستيد که آسمان سياه شود. حتي مي‌توانيد همانند سنجاب پرنده در هوا به پرواز دربياييد. براي ابرقهرمان شدن، شما بايد به گرد‌آوري نوعي از گوي‌ها بپردازيد و اين اصل بازي است.
گوي‌هاي مهارت رانندگي را مي‌توان از غلبه بر دشمنان، بردن مسابقات رانندگي، انجام کمي شيرين‌کاري يا از طريق چرخيدن و معلق‌زدن در هوا به‌دست آورد. اگر گوي به مقدار کافي جمع کنيد، خودروهاي جديدي را باز مي‌کنيد. چنين روندي براي بهبود استقامت، تعويض سلاح‌ها و مهمات بيشتر نيز صادق است. شما با کمک گوي و جايزه، و همچنين بردن اسلحه جديد مي‌توانيد آنها را در مبارزات به‌کار گيريد. سرکوب2 واقعا به‌درد کساني مي‌خورد که کمي خسيس‌اند و از جمع کردن چيزهاي مختلف لذت مي‌برند. جايزه اصلي گوي‌هاي چابکي است که روي پشت‌بام‌ها يا جاهايي همانند کف‌پوش‌ها يافت مي‌شود. شما مي‌توانيد گوي‌هاي پنهان يا گوي‌هاي شورشي (که به‌طرز عذاب‌آوري از دست شما فرار مي‌کنند!) و گوي اکس‌باکس‌لايو که مي‌تواند به‌صورت آنلاين و روي اينترنت، پيرامون موانع يافت شود را پيداکرده و به کلکسيون خود اضافه کنيد.
افزون بر اين، تعدادي فايل صوتي کلکسيوني ديگر نيز وجود دارد که باعث مي‌شود همه ساختمان‌ها را با حوصله و دانه‌دانه بگرديد. درست است که بيش از يک‌هزار چيز براي يافتن وجود دارد و اين رقم، کمي زياد است، ولي اين سکوبازي که با فرمول پک‌من کلاسيک عرضه شده است، از آن بازي‌هاي معتادکننده است. اگر شما سرکوب1 را بازي کرده باشيد، احتمالا همه اينها براي شما آشنا به‌نظر مي‌رسد. در سرکوب2، صداگذاري کمي بهتر شده و شنيدن پژواکي که پشت سر شما به‌صدا در مي‌آيد، نشان مي‌دهد که يک گوي نزديک است. در مورد ماشين‌ها هم به‌جاي اين‌که فقط يک مدل ماشين وجود داشته باشد، مي‌توان ماشين‌ها را باز کرد. هيولاهاي جهش‌يافته با هر اندازه‌اي که قادر به‌پرواز هستند، هليکوپتر و تانک و حرکت‌هاي جديد شبيه خيزش بال‌هاي قابل نصب در بازي سرکوب2 اضافه شده است.
اين بازي که به‌گونه‌اي يک سندباکس به‌شمار مي‌آيد، مي‌تواند با جمع‌آوري گوي‌ها در کنار دوستان به يک بازي پرهيجان تبديل شود. هرچند جمع‌آوري گوي‌ها در اين بازي واقعا گاهي اوقات خسته‌کننده مي‌شود و توليدکنندگان سرکوب2 خوب اين موضوع را مي‌دانستند چرا که ابزارک‌هاي به‌دردبخوري از جمله هليکوپتر که براي شکار گوي عالي است، در اين بازي اضافه شده است. دور زدن و گشت در اطراف، همراه با دوستان و دفن ضايعات براي آماده‌سازي شهر خراب يا شکار گوي‌ها همراه چند دوست هم کمي سرگرم‌کننده است اما واقعا شما حس مي‌کنيد که همکاري آنها بيهوده و تا حدي غذاب‌آور است که در عمليات کليدي بازي کاربردي ندارد.
حتي با وجود تمام اضافات و مکمل‌هاي اين بازي، سرکوب2 از هيچ نظر حس جديد بودن را اعطا نمي‌کند و استوديوي آن بسياري از مشکلاتي که مردم با سرکوب1 داشتند را برطرف نکرده است. به‌عنوان مثال، نقش داستان در اين بازي به‌صفر ميل مي‌کند. هدف‌گيري با تفنگ کمي خطا دارد و وقتي با دوربين همراه مي‌شود، مطمئن نيست. برخي از ديوارها شبيه به ديوارهايي هستند که مي‌شود از آنها بالا رفت، ولي در عمل امکان‌پذير نيست و بسياري از ساختمان‌ها آنقدر جغرافياي بدي دارد که پرش از يکي به ديگري به مرگ منجر مي‌شود.
بازي از 9مرحله تشکيل مي‌شود ولي انگار يک مرحله است که 9بار آن را انجام مي‌دهيد. بازي‌هاي کناري نيز به‌جز پريدن در يک ناحيه و شليک به هر جنبنده‌اي چيز ديگري نياز ندارد. به‌جز آن، تنها مي‌توان مراحل شيرين‌کاري و مسابقات رانندگي آن را کمي جالب‌توجه خواند.
گرافيک سرکوب2 نيز کمکي به اين آشوب نخواهد کرد. اگر سرکوب1 را بازي نکرده‌ايد، خدمتتان عرض کنيم که شهر همان شهر سرکوب1 است و اگر کسي آن را سپري کرده باشد، انگار در دنياي قديمي خودش پا مي‌گذارد. فقط در چند ناحيه گرافيک بهتر شده است و اثر خرابکاري‌ها در طول بازي به‌جاي مي‌ماند.