touraj atef
18th July 2010, 01:43 PM
http://lonelyseaman.files.wordpress.com/2010/07/egg_14.jpg?w=300&h=273 (http://lonelyseaman.files.wordpress.com/2010/07/egg_14.jpg)
امر و ز پسر عاشقی دلش از بی مهری به در د آمده بو د فر یاد ز د و مرا و شاید هم خو دش را مو ر د عتاب قرار داد که تا به کی صبر کنم ؟ کامم را از عشق کدامین شاخه نباتی شیر ین کنم ؟دلش پر بو د د ختر بانو ی دیگری که در نو شته هایش دلداد گی را با تمام و جو د می دیدی با خو دش عهد کر ده بو د که دیگر عشق نخو اهد اما گز اف می گفت کسی که نامش الهه عشق گذاشته است مگر می تو اند بی عشق باشد و قتی این جمله ها را ازاین دو ستان و دلداده ها ی بی دلداد ه خو اند م یاد آن شعر خیام افتاد م
ای چر خ فلک خرابی از کینه تو است
بیداد گری شیو ه دیر ینه تو است
ای خاک گر سینه تو بشکافند
صد گو هر قیمتی در سینه تو است
نفر ین بر این چر خ فلک که این گو نه عشاق را دل نگران و نا امید و پژمر ده احو ال کر ده است آری د ختر عزیز م تو که خو د را الهه عشق در و ب سایتت خو اندی و تو فر شید عزیز پسر خو بم می دانم که می دانید می دانم چه بر شما می گذر د دلتان پر در د از بی مهری از جفا و بیداد اما سخن حافظ را نشنیدید
فاش گو یم از گفته خو د دلشاد م
بنده عشقم از هر دو جهان آزاد م
تا شد م حلقه به دو ش در میخانه عشق
هر دم آید غمی از نو مبار ک باد
دختر عزیزم !پسر خو بم !صبر و دلداد گی کار هر کس نیست اگر عاشقی و دلت ز نده است به عشق باید صبر کنی حتی اگر تو ی این دو ران ز ند گی کنی که تر س و دو ری از دلداد گی حر ف او ل است خیلی ها بد نبال آرامش به منجلاب خو د فر امو شی می ر و ند خیلی ها می تر سند که عاشق بشو ند چو ن توی عاشقی به قو ل خو دش جز در د و ر نج نکشیدند بلی تو ی این و ادی هر کسی ره ندار د تو ی این و ادی حافظ می آید که می گو ید
در د عشقی کشیده ام که مپرس
ز هر هجری چشیده ام که مپر س
اما عاشق می ماند و می گو ید
آن د م که دل به عشق د هی خو ش د می بود
در امر خیر حاجت هیچ استخاره نیست
تو ی این و ادی عشق است که فر و غ فر خز اد می آید که می گو ید
تمام ز خمهای من از عشق است و عشق
اما بانو ی عشق ایران نام می گیر د و با قی می ماند تو ی این و ادی است که خیام و سهراب سپهری و شاملو و…… جاو دانگان می مانند اگر طالب عشق هستید نتر سید بی پر و ا عشق بو ر زید باو ر کنید د ل همه ما ر و زی به خاک سپر ده می شو د اما بگذار یم این دل گو هر باشد نه یک عضو
می دانم سخت است شاید خیلی ها بگو یند که ز ند گیت را بکن عشق و عاشقی چیست ؟ اما ز یستن بد و ن عشق چه معنی دار د ؟ ما به این دنیا با گو هر انسانیت آمده ای پس باید انسان هم بر و یم
سلطان از ل گنج غم عشق به ما داد
تا ر وی به این منزل ویرانه نهادیم
حال با ما است که تصمیم بگیر یم خدای بزر گ یاو ر آد مهای عاشق است پایو لو کو ئیلیو می گو ید اگر یک چیز ی را و اقعا از ته دل بخو اهی تمام کهکشانها به مدد شما خو اهد آمد بیایم از ته دل با تمام و جو د و با تمام سختی هائی که راه عشق دار د ر ه به دیار عشقستان بگذار یم بیاییم از تر کستانهای ترس و و حشت و همر نگ جماعت شد نها و بی خیال بو دن و دلت خو ش ها و هو س و شهو ت دو ر شو یم بیاییم دلهایمان را بگذار یم عاشق بمانند تا آخرین نفس تا آخر ین صدا تا آخرین ر مق نا امیدی بر ای عاشقها ننگ است به خدا ننگ است
چه می دانیم فر دا و شاید یک لحظه دیگر چه پیش می آید به قو ل عطار
این یک دو سه ر و ز نو بت عمر گذشت
چو ن آب به جو یبار و چو ن باد به دشت
هر گز غم دو ر و ز مرا یاد نگشت
ر و زی که نیامده است و ر و زی که گذشت
امید و ایمان و عشق مثلث اصلی ز ند گیمان می تو اند باشد و با صبر به آن می تو ان ر سید غم نخو ر یم و باز از خیام می گو یم
ای دل چو ز مانه می کند غمناکت
نا گه بر و د ز تن ر و ان پاکت
بر سبز ه نشین و خو ش بز ی ر و زی چند
زآن پیش که سبز ه بردمد از خاکت
شاد و عاشق بمانید
امر و ز پسر عاشقی دلش از بی مهری به در د آمده بو د فر یاد ز د و مرا و شاید هم خو دش را مو ر د عتاب قرار داد که تا به کی صبر کنم ؟ کامم را از عشق کدامین شاخه نباتی شیر ین کنم ؟دلش پر بو د د ختر بانو ی دیگری که در نو شته هایش دلداد گی را با تمام و جو د می دیدی با خو دش عهد کر ده بو د که دیگر عشق نخو اهد اما گز اف می گفت کسی که نامش الهه عشق گذاشته است مگر می تو اند بی عشق باشد و قتی این جمله ها را ازاین دو ستان و دلداده ها ی بی دلداد ه خو اند م یاد آن شعر خیام افتاد م
ای چر خ فلک خرابی از کینه تو است
بیداد گری شیو ه دیر ینه تو است
ای خاک گر سینه تو بشکافند
صد گو هر قیمتی در سینه تو است
نفر ین بر این چر خ فلک که این گو نه عشاق را دل نگران و نا امید و پژمر ده احو ال کر ده است آری د ختر عزیز م تو که خو د را الهه عشق در و ب سایتت خو اندی و تو فر شید عزیز پسر خو بم می دانم که می دانید می دانم چه بر شما می گذر د دلتان پر در د از بی مهری از جفا و بیداد اما سخن حافظ را نشنیدید
فاش گو یم از گفته خو د دلشاد م
بنده عشقم از هر دو جهان آزاد م
تا شد م حلقه به دو ش در میخانه عشق
هر دم آید غمی از نو مبار ک باد
دختر عزیزم !پسر خو بم !صبر و دلداد گی کار هر کس نیست اگر عاشقی و دلت ز نده است به عشق باید صبر کنی حتی اگر تو ی این دو ران ز ند گی کنی که تر س و دو ری از دلداد گی حر ف او ل است خیلی ها بد نبال آرامش به منجلاب خو د فر امو شی می ر و ند خیلی ها می تر سند که عاشق بشو ند چو ن توی عاشقی به قو ل خو دش جز در د و ر نج نکشیدند بلی تو ی این و ادی هر کسی ره ندار د تو ی این و ادی حافظ می آید که می گو ید
در د عشقی کشیده ام که مپرس
ز هر هجری چشیده ام که مپر س
اما عاشق می ماند و می گو ید
آن د م که دل به عشق د هی خو ش د می بود
در امر خیر حاجت هیچ استخاره نیست
تو ی این و ادی عشق است که فر و غ فر خز اد می آید که می گو ید
تمام ز خمهای من از عشق است و عشق
اما بانو ی عشق ایران نام می گیر د و با قی می ماند تو ی این و ادی است که خیام و سهراب سپهری و شاملو و…… جاو دانگان می مانند اگر طالب عشق هستید نتر سید بی پر و ا عشق بو ر زید باو ر کنید د ل همه ما ر و زی به خاک سپر ده می شو د اما بگذار یم این دل گو هر باشد نه یک عضو
می دانم سخت است شاید خیلی ها بگو یند که ز ند گیت را بکن عشق و عاشقی چیست ؟ اما ز یستن بد و ن عشق چه معنی دار د ؟ ما به این دنیا با گو هر انسانیت آمده ای پس باید انسان هم بر و یم
سلطان از ل گنج غم عشق به ما داد
تا ر وی به این منزل ویرانه نهادیم
حال با ما است که تصمیم بگیر یم خدای بزر گ یاو ر آد مهای عاشق است پایو لو کو ئیلیو می گو ید اگر یک چیز ی را و اقعا از ته دل بخو اهی تمام کهکشانها به مدد شما خو اهد آمد بیایم از ته دل با تمام و جو د و با تمام سختی هائی که راه عشق دار د ر ه به دیار عشقستان بگذار یم بیاییم از تر کستانهای ترس و و حشت و همر نگ جماعت شد نها و بی خیال بو دن و دلت خو ش ها و هو س و شهو ت دو ر شو یم بیاییم دلهایمان را بگذار یم عاشق بمانند تا آخرین نفس تا آخر ین صدا تا آخرین ر مق نا امیدی بر ای عاشقها ننگ است به خدا ننگ است
چه می دانیم فر دا و شاید یک لحظه دیگر چه پیش می آید به قو ل عطار
این یک دو سه ر و ز نو بت عمر گذشت
چو ن آب به جو یبار و چو ن باد به دشت
هر گز غم دو ر و ز مرا یاد نگشت
ر و زی که نیامده است و ر و زی که گذشت
امید و ایمان و عشق مثلث اصلی ز ند گیمان می تو اند باشد و با صبر به آن می تو ان ر سید غم نخو ر یم و باز از خیام می گو یم
ای دل چو ز مانه می کند غمناکت
نا گه بر و د ز تن ر و ان پاکت
بر سبز ه نشین و خو ش بز ی ر و زی چند
زآن پیش که سبز ه بردمد از خاکت
شاد و عاشق بمانید