آبجی
16th July 2010, 07:26 PM
اغلب خانواده ها كودكانی دارند كه در صحبت های خود دچار مشكل هستند و گمان می كنند لكنت زبان دارند، در حالی كه لكنت شكل پیشرفته این مشكل محسوب می شود، چراكه به طور كلی در سنین ۲ تا ۴ سالگی كودكان با «ناروانی طبیعی» در گفتار روبه رو هستند.
اغلب خانواده ها كودكانی دارند كه در صحبت های خود دچار مشكل هستند و گمان می كنند لكنت زبان دارند، در حالی كه لكنت شكل پیشرفته این مشكل محسوب می شود، چراكه به طور كلی در سنین ۲ تا ۴ سالگی كودكان با «ناروانی طبیعی» در گفتار روبه رو هستند.
لكنت زبان در قسمت مربوط به ناخودآگاه فرد كه هنوز از بیماری خود آگاهی ندارد تحت عنوان «ناروانی طبیعی» مطرح می شود.
اغلب كودكان در سنین ۲ تا ۴ سالگی این مرحله را طی كرده و به دلیل عدم آگاهی كافی خانواده ها با بازخوردهای اشتباه مواجه می شوند.
اتابك وثوقی، رئیس انجمن گفتاردرمانی ایران در گفتگو با «جام جم» می گوید: چنانچه خانواده برخورد درستی با این موضوع نداشته باشد، ناروانی طبیعی به ناروانی غیرطبیعی تبدیل شده و سپس به لكنت بینابینی یا گاها لكنت اساسی و ماندگار تبدیل می شود.
● ناروانی طبیعی
در ناروانی طبیعی كودك حداكثر در ۱۰ درصد موارد دچار مشكل است و به آرامی با تنش ها و اضطراب های هنگام صحبت برخورد كرده و كل كلمه یا قسمتی از عبارت را تكرار می كند.
وثوقی با بیان این مطلب می افزاید: در مجموع در ناروانی طبیعی فرد از این ناروانی آگاهی ندارد. این امر وضعیتی طبیعی است كه اغلب كودكان آن را طی می كنند.
● لكنت
این كارشناس گفتاردرمانی معتقد است لكنت «ناروانی غیرطبیعی» است كه كودك برای گفتار تلاش و تقلا و همواره مكث می كند، البته فرد از ناروانی خود آگاهی دارد كه این امر بیشتر از ۱۰ درصد موارد را در كلام فرد شامل می شود.
متاسفانه در جامعه ما نگرش صحیحی به لكنت زبان وجود ندارد و اغلب به این افراد به عنوان یك بیمار مبتلا به افسردگی یا بیماری های روانی مزمن نگریسته می شود، این درحالی است كه وثوقی اعتقاد دارد لكنت زبان یك عارضه است نه بیماری.
در اكثر مواقع این افراد معمولا از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند. این درحالی است كه اكنون در كشورهای پیشرفته افراد دارای لكنت زبان، بسیاری از كارهای مهم را برعهده دارند.
● برخی داروها لكنت زبان را تشدید می كند
وثوقی معتقد است كه برای درمان لكنت باید رویكردهای مختلفی را در نظر گرفت، اما متاسفانه در ایران معمولا درمان ها به صورت تك بعدی پیش می رود.
با این وجود باید دانست كه برخی داروهای ضدافسردگی و داروهایی مثل ریتالین اثر معكوس در افراد مبتلا به لكنت داشته و آن را تشدید می كند.
همچنین درمان با دیدگاه روان شناختی هرچند رویكرد مناسبی است، اما تك بعدی است.
در مجموع تعامل اجتماعی و ارتباط افراد لكنتی با دیگران باید تقویت شود؛ چرا كه این افراد به دلیل وجود مشكلاتی در جامعه، از سوی معلم، دوستان و آشنایان مورد ترحم، تنبیه و تشویق های اشتباه قرار گرفته و اعتماد به نفس شان از بین می رود.
به گفته وی، برای خانواده هایی كه دارای كودكان لكنتی هستند مراجعه به گفتاردرمانگر كه تجربه كار در این زمینه را داشته باشد، الزامی است و حتما این افراد باید از خدمات توانبخشی و روان شناختی همزمان برخوردار شوند.
رئیس انجمن گفتاردرمانی ایران می گوید: یك درصد كودكان سنین مدرسه دچار ناروانی هستند و براساس آمارهای موجود ۲ تا ۳ درصد كودكان در سنین ۵ تا ۶ سال دچار ناروانی غیرطبیعی و حدود ۱۰ درصد به ناروانی طبیعی در مناطق مختلف دچار هستند.
همچنین بروز ناروانی در پسران ۳ تا ۴ برابر نسبت به دختران بیشتر است.
وثوقی می افزاید: بین ۵۰ تا ۸۰ درصد افراد مبتلا به لكنت پس از سپری كردن دوره های توانبخشی مناسب همراه با روان شناسی و گفتاردرمانی بهبود می یابند و در صورتی كه این بیماران از اضطراب و استرس بیش از حد برخوردار باشند حتما باید تحت نظر روانپزشك قرار بگیرند تا روانپزشك برای رفع اضطراب وی اقدام كند.
● تاخیر در رشد كلامی و تشنج مغزی
براساس تحقیقات، معمولا تاخیر در رشد كلامی و دركی در سنین كودكی و تشنج مغزی، لكنت به دنبال دارد. افراد مبتلا به لكنت باید تحت بررسی های نورولوژیك و آزمایشگاهی قرار گرفته و پس از محرز شدن مشكل نورولوژیك آنها، درمان ابتدا بر پایه نورولوژی و سپس بر اساس علامت درمانی، روان شناختی و شناخت درمانی انجام شود.
● كمبود مراكز آموزشی برای درمان لكنت زبان
دكتر وثوقی با اشاره به كمبود مراكز آموزشی برای لكنت زبان ها در كشور می افزاید: در ایران حتی برای داشتن كوچك ترین مركز توانبخشی یا كلینیكی به منظور ارائه خدمات به این بیماران دچار مشكل هستیم. قوانین دانشگاه ها با یكدیگر و قوانین نظام پزشكی با وزارت بهداشت در این زمینه ها متفاوت است.
این در حالی است كه در برخی كشورهای پیشرفته با تاسیس مدرسه لكنت، آموزش هایی به فرد مبتلا به ناروانی لكنت به صورت مستقیم و غیرمستقیم ارائه می شود و حساسیت زدایی از آنجا آغاز شده و سپس به محیط گسترش می یابد.
● توصیه به خانواده ها
رئیس انجمن گفتاردرمانی ایران در مجموع به خانواده ها توصیه می كند قبل از این كه برچسب لكنت زبان به كودكان خود بزنند، به گفتاردرمانگر مراجعه كرده و از هر گونه بازخورد نسبت به گفتار ناصحیح، آماده كردن كلمه، مقایسه گفتار كودكان با یكدیگر و ترحم پرهیز كنند.
جام جم آنلاین (www.jamejamonline.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.jamejamonline. ir))
اغلب خانواده ها كودكانی دارند كه در صحبت های خود دچار مشكل هستند و گمان می كنند لكنت زبان دارند، در حالی كه لكنت شكل پیشرفته این مشكل محسوب می شود، چراكه به طور كلی در سنین ۲ تا ۴ سالگی كودكان با «ناروانی طبیعی» در گفتار روبه رو هستند.
لكنت زبان در قسمت مربوط به ناخودآگاه فرد كه هنوز از بیماری خود آگاهی ندارد تحت عنوان «ناروانی طبیعی» مطرح می شود.
اغلب كودكان در سنین ۲ تا ۴ سالگی این مرحله را طی كرده و به دلیل عدم آگاهی كافی خانواده ها با بازخوردهای اشتباه مواجه می شوند.
اتابك وثوقی، رئیس انجمن گفتاردرمانی ایران در گفتگو با «جام جم» می گوید: چنانچه خانواده برخورد درستی با این موضوع نداشته باشد، ناروانی طبیعی به ناروانی غیرطبیعی تبدیل شده و سپس به لكنت بینابینی یا گاها لكنت اساسی و ماندگار تبدیل می شود.
● ناروانی طبیعی
در ناروانی طبیعی كودك حداكثر در ۱۰ درصد موارد دچار مشكل است و به آرامی با تنش ها و اضطراب های هنگام صحبت برخورد كرده و كل كلمه یا قسمتی از عبارت را تكرار می كند.
وثوقی با بیان این مطلب می افزاید: در مجموع در ناروانی طبیعی فرد از این ناروانی آگاهی ندارد. این امر وضعیتی طبیعی است كه اغلب كودكان آن را طی می كنند.
● لكنت
این كارشناس گفتاردرمانی معتقد است لكنت «ناروانی غیرطبیعی» است كه كودك برای گفتار تلاش و تقلا و همواره مكث می كند، البته فرد از ناروانی خود آگاهی دارد كه این امر بیشتر از ۱۰ درصد موارد را در كلام فرد شامل می شود.
متاسفانه در جامعه ما نگرش صحیحی به لكنت زبان وجود ندارد و اغلب به این افراد به عنوان یك بیمار مبتلا به افسردگی یا بیماری های روانی مزمن نگریسته می شود، این درحالی است كه وثوقی اعتقاد دارد لكنت زبان یك عارضه است نه بیماری.
در اكثر مواقع این افراد معمولا از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند. این درحالی است كه اكنون در كشورهای پیشرفته افراد دارای لكنت زبان، بسیاری از كارهای مهم را برعهده دارند.
● برخی داروها لكنت زبان را تشدید می كند
وثوقی معتقد است كه برای درمان لكنت باید رویكردهای مختلفی را در نظر گرفت، اما متاسفانه در ایران معمولا درمان ها به صورت تك بعدی پیش می رود.
با این وجود باید دانست كه برخی داروهای ضدافسردگی و داروهایی مثل ریتالین اثر معكوس در افراد مبتلا به لكنت داشته و آن را تشدید می كند.
همچنین درمان با دیدگاه روان شناختی هرچند رویكرد مناسبی است، اما تك بعدی است.
در مجموع تعامل اجتماعی و ارتباط افراد لكنتی با دیگران باید تقویت شود؛ چرا كه این افراد به دلیل وجود مشكلاتی در جامعه، از سوی معلم، دوستان و آشنایان مورد ترحم، تنبیه و تشویق های اشتباه قرار گرفته و اعتماد به نفس شان از بین می رود.
به گفته وی، برای خانواده هایی كه دارای كودكان لكنتی هستند مراجعه به گفتاردرمانگر كه تجربه كار در این زمینه را داشته باشد، الزامی است و حتما این افراد باید از خدمات توانبخشی و روان شناختی همزمان برخوردار شوند.
رئیس انجمن گفتاردرمانی ایران می گوید: یك درصد كودكان سنین مدرسه دچار ناروانی هستند و براساس آمارهای موجود ۲ تا ۳ درصد كودكان در سنین ۵ تا ۶ سال دچار ناروانی غیرطبیعی و حدود ۱۰ درصد به ناروانی طبیعی در مناطق مختلف دچار هستند.
همچنین بروز ناروانی در پسران ۳ تا ۴ برابر نسبت به دختران بیشتر است.
وثوقی می افزاید: بین ۵۰ تا ۸۰ درصد افراد مبتلا به لكنت پس از سپری كردن دوره های توانبخشی مناسب همراه با روان شناسی و گفتاردرمانی بهبود می یابند و در صورتی كه این بیماران از اضطراب و استرس بیش از حد برخوردار باشند حتما باید تحت نظر روانپزشك قرار بگیرند تا روانپزشك برای رفع اضطراب وی اقدام كند.
● تاخیر در رشد كلامی و تشنج مغزی
براساس تحقیقات، معمولا تاخیر در رشد كلامی و دركی در سنین كودكی و تشنج مغزی، لكنت به دنبال دارد. افراد مبتلا به لكنت باید تحت بررسی های نورولوژیك و آزمایشگاهی قرار گرفته و پس از محرز شدن مشكل نورولوژیك آنها، درمان ابتدا بر پایه نورولوژی و سپس بر اساس علامت درمانی، روان شناختی و شناخت درمانی انجام شود.
● كمبود مراكز آموزشی برای درمان لكنت زبان
دكتر وثوقی با اشاره به كمبود مراكز آموزشی برای لكنت زبان ها در كشور می افزاید: در ایران حتی برای داشتن كوچك ترین مركز توانبخشی یا كلینیكی به منظور ارائه خدمات به این بیماران دچار مشكل هستیم. قوانین دانشگاه ها با یكدیگر و قوانین نظام پزشكی با وزارت بهداشت در این زمینه ها متفاوت است.
این در حالی است كه در برخی كشورهای پیشرفته با تاسیس مدرسه لكنت، آموزش هایی به فرد مبتلا به ناروانی لكنت به صورت مستقیم و غیرمستقیم ارائه می شود و حساسیت زدایی از آنجا آغاز شده و سپس به محیط گسترش می یابد.
● توصیه به خانواده ها
رئیس انجمن گفتاردرمانی ایران در مجموع به خانواده ها توصیه می كند قبل از این كه برچسب لكنت زبان به كودكان خود بزنند، به گفتاردرمانگر مراجعه كرده و از هر گونه بازخورد نسبت به گفتار ناصحیح، آماده كردن كلمه، مقایسه گفتار كودكان با یكدیگر و ترحم پرهیز كنند.
جام جم آنلاین (www.jamejamonline.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.jamejamonline. ir))