آبجی
25th June 2010, 08:13 PM
اختلاف نظر پزشکان درباره یک اختلال جنسی
پزشکان می گویند رفتارهای جنسی اجباری و بی اختیار ممکن است برای بعضی ها مشکل آفرین باشد و باعث شود آنها به رفتارهای خودتخریب کننده ای روی آورند که ناشی از میل جنسی شان است....
گلف باز مشهور، تایگر وودز، به علت همین رفتارهای بی بندوبارش، زندگی حرفه ای اش را به خطر انداخت و استیو فیلیپس، مفسر تلویزیونی بیس بال، پس از چند رسوایی جنسی در محل کار، از شغل اش اخراج شد. ادعای وودز و فیلیپس و دیگرانی که مشابه آنها هستند، این است که آنها بیمارند و بیماری شان اعتیاد جنسی است! آیا پزشکان نیز ادعا را تایید می کنند؟
وودز و فیلیپس، هر دو، به بیماری شان اعتراف کرده اند و وارد برنامه های درمان اعتیاد جنسی شده اند. متخصصان بهداشت روانی نیز توافق دارند که برخی افراد به نحوی غیرقابل کنترل و زیان رسان، خود را در رفتارهای جنسی غرق می کنند و واقعا نمی توانند جلوی خودشان را بگیرند. اما در این مورد که آیا این نوع رفتار را باید یک اعتیاد به حساب آورد یا یک اختلال روانی، هنوز اختلاف نظر هست.
● آیا می شود نام این بیماری را اعتیاد جنسی گذاشت؟
در نسخه جدید «راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی» که روان پزشکان برای طبقه بندی بیماری های روانی از آن استفاده می کنند، یک رده جدید برای اعتیادهای رفتاری قرار داده شده که اعتیاد به امور جنسی را شامل نمی شود.
دکتر مارتیناپی کافکا، استادیار بالینی روان پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و یکی از اعضای تجدیدنظرکننده این راهنما، می گوید: «در حال حاضر شواهد تجربی کافی برای نامیدن این اختلال به نام «اعتیاد جنسی» وجود ندارد.» اما روان درمان گران فعال در حوزه اعتیاد جنسی، با این نظر موافق نیستند. داگلاس وایس، روان شناس و مدیر اجرایی مرکز مشاوره قلب در کلرادو اسپرینگ، در این باره می گوید: «ما بیش از ۲۸ سال است که در حال درمان چنین معتادانی هستیم!» اما دکتر کافکا می گوید: «مشکلاتی در مورد تلاش برای گنجاندن رفتارهای اجباری جنسی در مدل روان پزشکی پذیرفته شده برای اعتیاد وجود دارد.»
ثابت نشده است که مانند اعتیاد به مواد مخدر، فرد معتاد جنسی نیاز به مقادیر فزاینده رفتار جنسی برای رسیدن به همان میزان ارضا در دفعات قبل داشته باشد. اگرچه برای این افراد، مشکل است که جلوی رفتارهای جنسی ـ اجباری خود را بگیرند اما هنوز پژوهشگران مطمئن نیستند که این بیماران هنگام قطع این رفتارها دچار علایم ترک شوند.
همچنین اعتیاد به امور جنسی اگرچه شامل دست زدن به رفتارهای پرخطر و ماجراجویانه می شود اما شواهد قوی وجود ندارد که مانند سایر اشکال اعتیاد، میزان این رفتارها در طول دوره اعتیاد جنسی اوج بگیرد. به قول دکتر کافکا، مشکل در تلاش برای به کار بردن مدل اعتیاد برای فعالیت هایی است که ماهیتی زیستی دارد. او می گوید: «اعتیاد به مصرف مواد مخدر یا قماربازی آن قدر مانند تمایل به فعالیت جنسی، منشأ زیستی ندارند. همه ما غذا می خوریم، می خوابیم و به فعالیت های جنسی می پردازیم و مشکل است به رفتاری که بخشی از زندگی معمول انسان است، برچسب اعتیاد زد.» روان پزشکان توانسته اند اختلالات در سائق های زیستی را تشخیص داده و مورد بررسی قرار دهند، بدون اینکه آنها را اعتیاد بنامند. برای مثال، افرادی را که به طور بی اختیار و اجباری در غذا خوردن افراط می کنند، مبتلا به جوع عصبی می نامند، نه معتاد به غذا.
● اختلال پرکاری جنسی
وایس پیشنهاد می کند که یک رده جدید بیماری به نام اختلال پرکاری جنسی یا فعالیت جنسی بیش از حد در راهنمای تشخیص بیماری های روانی تعریف شود که رفتارهایی را که تا به حال اعتیاد به امور جنسی خوانده می شد، دربرگیرد.
این رده تشخیصی جدید شامل فعالیت هایی مانند بی بندوباری شدید جنسی، وابستگی بیش از حد به فیلم ها و عکس های وقیح و خودارضایی اجباری می شود. وایس می گوید: «این رفتارها خصوصیات معینی دارند و هنگامی که به صورت مکرر و فراوان انجام می شوند، به عواقب زیان باری می انجامند.»
افول یک گلف باز حرفه ایتایگر وودز، گلف باز مشهور آمریکایی، اخیرا به خاطر افشای برخی روابط جنسی اش در کانون توجه رسانه های غربی قرار گرفت و قضیه تا آنجا پیش رفت که رسانه ای شدن این رسوایی به تقاضای طلاق همسرش منجر شد و محبوبیت و شهرت ورزشی اش به طور جدی به مخاطره افتاد. اما اودر واکنش به این قضایا اعلام کرد: «من بیمارم و بیماری ام اعتیاد جنسی است! رفتارهای جنسی من اصلا تحت کنترل خودم نیستند!» او به دنبال این افشاگری، مدتی نیز در یک کلینک توانبخشی جنسی تحت درمان قرار گرفت.
آیا پزشکان نیز چنین بیماری ای را به رسمیت می شناسند؟
منبع:USNEWS
ترجمه: دکتر زهرا عباسپور تمیجانی
روزنامه سلامت ( www.salamat.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.salamat.ir) )
پزشکان می گویند رفتارهای جنسی اجباری و بی اختیار ممکن است برای بعضی ها مشکل آفرین باشد و باعث شود آنها به رفتارهای خودتخریب کننده ای روی آورند که ناشی از میل جنسی شان است....
گلف باز مشهور، تایگر وودز، به علت همین رفتارهای بی بندوبارش، زندگی حرفه ای اش را به خطر انداخت و استیو فیلیپس، مفسر تلویزیونی بیس بال، پس از چند رسوایی جنسی در محل کار، از شغل اش اخراج شد. ادعای وودز و فیلیپس و دیگرانی که مشابه آنها هستند، این است که آنها بیمارند و بیماری شان اعتیاد جنسی است! آیا پزشکان نیز ادعا را تایید می کنند؟
وودز و فیلیپس، هر دو، به بیماری شان اعتراف کرده اند و وارد برنامه های درمان اعتیاد جنسی شده اند. متخصصان بهداشت روانی نیز توافق دارند که برخی افراد به نحوی غیرقابل کنترل و زیان رسان، خود را در رفتارهای جنسی غرق می کنند و واقعا نمی توانند جلوی خودشان را بگیرند. اما در این مورد که آیا این نوع رفتار را باید یک اعتیاد به حساب آورد یا یک اختلال روانی، هنوز اختلاف نظر هست.
● آیا می شود نام این بیماری را اعتیاد جنسی گذاشت؟
در نسخه جدید «راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی» که روان پزشکان برای طبقه بندی بیماری های روانی از آن استفاده می کنند، یک رده جدید برای اعتیادهای رفتاری قرار داده شده که اعتیاد به امور جنسی را شامل نمی شود.
دکتر مارتیناپی کافکا، استادیار بالینی روان پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و یکی از اعضای تجدیدنظرکننده این راهنما، می گوید: «در حال حاضر شواهد تجربی کافی برای نامیدن این اختلال به نام «اعتیاد جنسی» وجود ندارد.» اما روان درمان گران فعال در حوزه اعتیاد جنسی، با این نظر موافق نیستند. داگلاس وایس، روان شناس و مدیر اجرایی مرکز مشاوره قلب در کلرادو اسپرینگ، در این باره می گوید: «ما بیش از ۲۸ سال است که در حال درمان چنین معتادانی هستیم!» اما دکتر کافکا می گوید: «مشکلاتی در مورد تلاش برای گنجاندن رفتارهای اجباری جنسی در مدل روان پزشکی پذیرفته شده برای اعتیاد وجود دارد.»
ثابت نشده است که مانند اعتیاد به مواد مخدر، فرد معتاد جنسی نیاز به مقادیر فزاینده رفتار جنسی برای رسیدن به همان میزان ارضا در دفعات قبل داشته باشد. اگرچه برای این افراد، مشکل است که جلوی رفتارهای جنسی ـ اجباری خود را بگیرند اما هنوز پژوهشگران مطمئن نیستند که این بیماران هنگام قطع این رفتارها دچار علایم ترک شوند.
همچنین اعتیاد به امور جنسی اگرچه شامل دست زدن به رفتارهای پرخطر و ماجراجویانه می شود اما شواهد قوی وجود ندارد که مانند سایر اشکال اعتیاد، میزان این رفتارها در طول دوره اعتیاد جنسی اوج بگیرد. به قول دکتر کافکا، مشکل در تلاش برای به کار بردن مدل اعتیاد برای فعالیت هایی است که ماهیتی زیستی دارد. او می گوید: «اعتیاد به مصرف مواد مخدر یا قماربازی آن قدر مانند تمایل به فعالیت جنسی، منشأ زیستی ندارند. همه ما غذا می خوریم، می خوابیم و به فعالیت های جنسی می پردازیم و مشکل است به رفتاری که بخشی از زندگی معمول انسان است، برچسب اعتیاد زد.» روان پزشکان توانسته اند اختلالات در سائق های زیستی را تشخیص داده و مورد بررسی قرار دهند، بدون اینکه آنها را اعتیاد بنامند. برای مثال، افرادی را که به طور بی اختیار و اجباری در غذا خوردن افراط می کنند، مبتلا به جوع عصبی می نامند، نه معتاد به غذا.
● اختلال پرکاری جنسی
وایس پیشنهاد می کند که یک رده جدید بیماری به نام اختلال پرکاری جنسی یا فعالیت جنسی بیش از حد در راهنمای تشخیص بیماری های روانی تعریف شود که رفتارهایی را که تا به حال اعتیاد به امور جنسی خوانده می شد، دربرگیرد.
این رده تشخیصی جدید شامل فعالیت هایی مانند بی بندوباری شدید جنسی، وابستگی بیش از حد به فیلم ها و عکس های وقیح و خودارضایی اجباری می شود. وایس می گوید: «این رفتارها خصوصیات معینی دارند و هنگامی که به صورت مکرر و فراوان انجام می شوند، به عواقب زیان باری می انجامند.»
افول یک گلف باز حرفه ایتایگر وودز، گلف باز مشهور آمریکایی، اخیرا به خاطر افشای برخی روابط جنسی اش در کانون توجه رسانه های غربی قرار گرفت و قضیه تا آنجا پیش رفت که رسانه ای شدن این رسوایی به تقاضای طلاق همسرش منجر شد و محبوبیت و شهرت ورزشی اش به طور جدی به مخاطره افتاد. اما اودر واکنش به این قضایا اعلام کرد: «من بیمارم و بیماری ام اعتیاد جنسی است! رفتارهای جنسی من اصلا تحت کنترل خودم نیستند!» او به دنبال این افشاگری، مدتی نیز در یک کلینک توانبخشی جنسی تحت درمان قرار گرفت.
آیا پزشکان نیز چنین بیماری ای را به رسمیت می شناسند؟
منبع:USNEWS
ترجمه: دکتر زهرا عباسپور تمیجانی
روزنامه سلامت ( www.salamat.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.salamat.ir) )