آبجی
25th June 2010, 02:09 AM
3هزار و ۷۱۷ مسجد کشور از روز شنبه ۱۳ رجب همزمان با سالروز ولادت حضرت علی(ع) پذیرای بیش از ۶۰۰ هزار معتکف خداجوی هستند . اعتکاف، در لغت به معنای توقف در جایی است و در اصطلاح احکام عبارت است از ماندن در مسجد به قصد عبادت خداوند، با شرایطی خاص .
اعتکاف بر دو قسم است، مستحب و واجب، که در اصل یک عمل مستحبی است ولی ممکن است بدلیل نذر، عهد و یا قسم واجب شود.
عقل (از دیوانه صحیح نیست) ، ایمان ( از غیر مؤمن صحیح نیست) ، قصد قربت (هر گونه ریا و خود نمایی اعتکاف را باطل میکند) ، روزه داری در ایام اعتکاف ، اجازه گرفتن از کسی که اجازه او لازم است، شرایط ضروری برای اعتکاف است.
اعتکاف، مانند سایر عبادات باید با نیت و قصد قربت باشد و هرگونه ریا و خودنمایی و قصد غیر الهی آنرا باطل میکند.
معتکف شدن تنها در مسجد صحیح است، بنابراین اگر کسی در خانه خود یا تکیه، حسینیه یا در حرم معتکف شود صحیح نیست و از مساجد نیز تنها در مسجد جامع اعتکاف صحیح و قابل قبول است.
اعتکاف فرصت بسیار مناسبی است تا انسانی که غرق در مسائل ریز و درشت زندگی است خود را بازیافته و به قصد بهره بردن از ارزشهای معنوی، از علایق مادی دست کشیده به خالق هستی نزدیک شود .
معتکف با عبادت خالصانه سه روزه خود، به پالایش درونی رسیده، ضمن نزدیکی هرچه بهتر و بیشتر به معبود، روح خویش را نیز تطهیر کرده، امکان برخورداری از رحمت بیکران الهی را خواهد داشت .
● اعتکاف در دیگر ادیان
اعتکاف مخصوص دین اسلام نیست بلکه در ادیان الهی دیگر نیز وجود داشته و در اسلام استمرار یافته است، اگر چه ممکن است در شرع مقدس اسلام پارهای از خصوصیات و احکام و شرایط آن تغییر یافته باشد.
در بحارالانوار، جلد ۱۴، صفحه ۱۴۱ آمده است: حضرت سلیمان (ع) در مسجد بیت المقدس به مدت یک سال و دو سال، یک ماه و دو ماه و کمتر و بیشتر اعتکاف میکرد و آب و غذا برای آن حضرت فراهم میشد و او در همان جا به عبادت میپرداخت.
برخی آیات قرآن نیز دال بر این است که اعتکاف در ادیان الهی گذشته وجود داشته است: ... و عهدنا الی ابراهیم و اسماعیل ان طهرا بیتی للطائفین والعاکفین والرکع السجود( بقره/ ۱۲۵)؛ به حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) سفارش نمودیم تا خانهام را برای طواف کنندگان، معتکفان و نمازگزاران تطهیر کنند.
حضرت مریم (س) آن گاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهی نائل آمد، از مردم فاصله گرفت و در خلوت به سر برد تا در مکانی خالی و فارغ از هر گونه دغدغه به راز و نیاز با خدای خود بپردازد و چیزی او را از یاد محبوب غافل نکند.
امروزه مراسم اعتکاف در دهه پایانی ماه مبارک رمضان در بسیاری از کشورهای اسلامی از جمله عربستان ( به ویژه شهر مکه) با شکوه خاصی برگزار میشود.
شبیه این مراسم در مسجدالنبی و در کنار مرقد مطهر پیامبر(ص) برگزار میشود. مسجد کوفه در عراق نیز سالهای متمادی، محل برپایی مراسم اعتکاف در دهه آخر ماه مبارک رمضان بوده است.
انبوه شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت (ع) در این مسجد مقدس معتکف شده و بسیاری از عالمان بزرگ شیعه نیز همراه با مردم در این مراسم شرکت میکردهاند.
اعتکاف در کشور ایران تاریخچهای پرفراز و نشیب دارد در هر عصری که عالمان برجسته دینی به اعتکاف اهتمام ورزیدهاند، مردم مسلمان نیز از آنان پیروی کرده و به اعتکاف بها دادهاند.
در عصر صفوی، درپی تلاشهای دو عالم بزرگ آن زمان، مرحوم شیخ بهایی و شیخ لطف الله میسی عاملی اصفهانی اعتکاف در شهرهای ایران، به ویژه قزوین و اصفهان رونق گرفت.
● اعتکاف در احادیث
خداوند متعال پیامبر خویش را به داشتن خلق و خویی عظیم و بزرگ ستوده است. با این حال، آن حضرت با وجود مسئولیت بزرگ اجتماعی که بر دوش داشت خود را از اعتکاف بی نیاز نمیدانست.
در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: "رسول خدا در دهه آخر ماه مبارک رمضان در مسجد معتکف میشدند، برای آن حضرت خیمهای که از مو بافته شده بود در مسجد برپا میشد.
پیامبر(ص) برای اعتکاف آماده میشدند و بستر خویش را جمع میکردند." وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۱۱۶رسول خدا افزون بر اهتمام عملی نسبت به اعتکاف، با بیان فضایل و پاداش بزرگ آن، مؤمنان را به انجام این عمل تشویق می کرد.
در حدیثی از آن حضرت آمده است: اعتکاف عشر فی شهر رمضان تعدل حجتین و عمرتین؛ یک دهه اعتکاف در ماه رمضان همچون دو حج و دو عمره است.
شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، کتاب الاعتکاف، ص ۱۸۸گرچه این حدیث ناظر به اعتکاف به مدت ده روز و در ماه مبارک رمضان است، ولی اعتکاف در کمتر از این مدت (به شرط آن که از سه روز کمتر نباشد) در غیر ماه مبارک رمضان مخصوصا "ایام البیض" از ثواب، خیرات و برکات بسیاری برخوردار است .
● زمان اعتکاف
اعتکاف از نظر زمان محدود به وقت خاص نیست اما از آنجا که لازمه اعتکاف، روزه است باید اعتکاف در زمانی انجام شود که روزه گرفتن به لحاظ شرعی مشکلی نداشته باشد .
با این وجود بهترین زمان برای اعتکاف دهه آخر ماه مبارک رمضان و ایام البیض ماه رجب است.
نکته قابل توجه این است که اعتکاف در دهه آخر ماه رمضان، به منظور آماده سازی انسان برای درک لیلهٔ القدر و بهره برداری از فیض این شب گرانقدر بیارتباط نیست.
در کشور ما اعتکاف در سه روز از ماه رجب بیش از اعتکاف در دهه پایانی ماه رمضان رواج دارد .
● ارزشهای معنوی اعتکاف
در دنیای امروز که دغدغه ها و مشغله های مختلف و متنوع گاهی انسان را از خود و معبود هستی بخش غافل می کند، فرصتی چند روزه در سال که بصورت همگانی مورد توجه قرار می گیرد، بستری برای اندیشه، خردورزی و توجه به خود و خالق است .
فطرت همه انسانها خداجوی است و اعتکاف ، تأمین کننده نیازهای معنوی و نیازها و خواستهای فطری انسان نسبت به بندگی و عبودیت خداوند متعال است ، انسانی که به خالق خویش نزدیک بوده و به آن امید و یقین کامل داشته باشد، هرگز دچار سردرگمی و ناامیدی نمی شود .
اعتکاف یکی از اعمالی است که تکامل انسان را در پی داشته و سبب می شود انسان راه سعادت دنیوی و اخروی را بدرستی یافته ، بخوبی آنرا طی کند .
ترویج و گسترش فرهنگ اعتکاف به تأمین سلامت اجتماعی و مصونیت بخشی به آدمی از لغزش در سراشیب فساد و تباهی می انجامد .
اعتکاف، توقفی ناآگاهانه در مسجد نیست بلکه دوره کوتاه مدت خودسازی است که حداقل سه روز طول میکشد و انسان را از روزمرگیها جدا و به خالق نزدیک می کند .
گزارش : خبرگزارى مهر (www.mehrnews.com)
اعتکاف بر دو قسم است، مستحب و واجب، که در اصل یک عمل مستحبی است ولی ممکن است بدلیل نذر، عهد و یا قسم واجب شود.
عقل (از دیوانه صحیح نیست) ، ایمان ( از غیر مؤمن صحیح نیست) ، قصد قربت (هر گونه ریا و خود نمایی اعتکاف را باطل میکند) ، روزه داری در ایام اعتکاف ، اجازه گرفتن از کسی که اجازه او لازم است، شرایط ضروری برای اعتکاف است.
اعتکاف، مانند سایر عبادات باید با نیت و قصد قربت باشد و هرگونه ریا و خودنمایی و قصد غیر الهی آنرا باطل میکند.
معتکف شدن تنها در مسجد صحیح است، بنابراین اگر کسی در خانه خود یا تکیه، حسینیه یا در حرم معتکف شود صحیح نیست و از مساجد نیز تنها در مسجد جامع اعتکاف صحیح و قابل قبول است.
اعتکاف فرصت بسیار مناسبی است تا انسانی که غرق در مسائل ریز و درشت زندگی است خود را بازیافته و به قصد بهره بردن از ارزشهای معنوی، از علایق مادی دست کشیده به خالق هستی نزدیک شود .
معتکف با عبادت خالصانه سه روزه خود، به پالایش درونی رسیده، ضمن نزدیکی هرچه بهتر و بیشتر به معبود، روح خویش را نیز تطهیر کرده، امکان برخورداری از رحمت بیکران الهی را خواهد داشت .
● اعتکاف در دیگر ادیان
اعتکاف مخصوص دین اسلام نیست بلکه در ادیان الهی دیگر نیز وجود داشته و در اسلام استمرار یافته است، اگر چه ممکن است در شرع مقدس اسلام پارهای از خصوصیات و احکام و شرایط آن تغییر یافته باشد.
در بحارالانوار، جلد ۱۴، صفحه ۱۴۱ آمده است: حضرت سلیمان (ع) در مسجد بیت المقدس به مدت یک سال و دو سال، یک ماه و دو ماه و کمتر و بیشتر اعتکاف میکرد و آب و غذا برای آن حضرت فراهم میشد و او در همان جا به عبادت میپرداخت.
برخی آیات قرآن نیز دال بر این است که اعتکاف در ادیان الهی گذشته وجود داشته است: ... و عهدنا الی ابراهیم و اسماعیل ان طهرا بیتی للطائفین والعاکفین والرکع السجود( بقره/ ۱۲۵)؛ به حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) سفارش نمودیم تا خانهام را برای طواف کنندگان، معتکفان و نمازگزاران تطهیر کنند.
حضرت مریم (س) آن گاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهی نائل آمد، از مردم فاصله گرفت و در خلوت به سر برد تا در مکانی خالی و فارغ از هر گونه دغدغه به راز و نیاز با خدای خود بپردازد و چیزی او را از یاد محبوب غافل نکند.
امروزه مراسم اعتکاف در دهه پایانی ماه مبارک رمضان در بسیاری از کشورهای اسلامی از جمله عربستان ( به ویژه شهر مکه) با شکوه خاصی برگزار میشود.
شبیه این مراسم در مسجدالنبی و در کنار مرقد مطهر پیامبر(ص) برگزار میشود. مسجد کوفه در عراق نیز سالهای متمادی، محل برپایی مراسم اعتکاف در دهه آخر ماه مبارک رمضان بوده است.
انبوه شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت (ع) در این مسجد مقدس معتکف شده و بسیاری از عالمان بزرگ شیعه نیز همراه با مردم در این مراسم شرکت میکردهاند.
اعتکاف در کشور ایران تاریخچهای پرفراز و نشیب دارد در هر عصری که عالمان برجسته دینی به اعتکاف اهتمام ورزیدهاند، مردم مسلمان نیز از آنان پیروی کرده و به اعتکاف بها دادهاند.
در عصر صفوی، درپی تلاشهای دو عالم بزرگ آن زمان، مرحوم شیخ بهایی و شیخ لطف الله میسی عاملی اصفهانی اعتکاف در شهرهای ایران، به ویژه قزوین و اصفهان رونق گرفت.
● اعتکاف در احادیث
خداوند متعال پیامبر خویش را به داشتن خلق و خویی عظیم و بزرگ ستوده است. با این حال، آن حضرت با وجود مسئولیت بزرگ اجتماعی که بر دوش داشت خود را از اعتکاف بی نیاز نمیدانست.
در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: "رسول خدا در دهه آخر ماه مبارک رمضان در مسجد معتکف میشدند، برای آن حضرت خیمهای که از مو بافته شده بود در مسجد برپا میشد.
پیامبر(ص) برای اعتکاف آماده میشدند و بستر خویش را جمع میکردند." وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۱۱۶رسول خدا افزون بر اهتمام عملی نسبت به اعتکاف، با بیان فضایل و پاداش بزرگ آن، مؤمنان را به انجام این عمل تشویق می کرد.
در حدیثی از آن حضرت آمده است: اعتکاف عشر فی شهر رمضان تعدل حجتین و عمرتین؛ یک دهه اعتکاف در ماه رمضان همچون دو حج و دو عمره است.
شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، کتاب الاعتکاف، ص ۱۸۸گرچه این حدیث ناظر به اعتکاف به مدت ده روز و در ماه مبارک رمضان است، ولی اعتکاف در کمتر از این مدت (به شرط آن که از سه روز کمتر نباشد) در غیر ماه مبارک رمضان مخصوصا "ایام البیض" از ثواب، خیرات و برکات بسیاری برخوردار است .
● زمان اعتکاف
اعتکاف از نظر زمان محدود به وقت خاص نیست اما از آنجا که لازمه اعتکاف، روزه است باید اعتکاف در زمانی انجام شود که روزه گرفتن به لحاظ شرعی مشکلی نداشته باشد .
با این وجود بهترین زمان برای اعتکاف دهه آخر ماه مبارک رمضان و ایام البیض ماه رجب است.
نکته قابل توجه این است که اعتکاف در دهه آخر ماه رمضان، به منظور آماده سازی انسان برای درک لیلهٔ القدر و بهره برداری از فیض این شب گرانقدر بیارتباط نیست.
در کشور ما اعتکاف در سه روز از ماه رجب بیش از اعتکاف در دهه پایانی ماه رمضان رواج دارد .
● ارزشهای معنوی اعتکاف
در دنیای امروز که دغدغه ها و مشغله های مختلف و متنوع گاهی انسان را از خود و معبود هستی بخش غافل می کند، فرصتی چند روزه در سال که بصورت همگانی مورد توجه قرار می گیرد، بستری برای اندیشه، خردورزی و توجه به خود و خالق است .
فطرت همه انسانها خداجوی است و اعتکاف ، تأمین کننده نیازهای معنوی و نیازها و خواستهای فطری انسان نسبت به بندگی و عبودیت خداوند متعال است ، انسانی که به خالق خویش نزدیک بوده و به آن امید و یقین کامل داشته باشد، هرگز دچار سردرگمی و ناامیدی نمی شود .
اعتکاف یکی از اعمالی است که تکامل انسان را در پی داشته و سبب می شود انسان راه سعادت دنیوی و اخروی را بدرستی یافته ، بخوبی آنرا طی کند .
ترویج و گسترش فرهنگ اعتکاف به تأمین سلامت اجتماعی و مصونیت بخشی به آدمی از لغزش در سراشیب فساد و تباهی می انجامد .
اعتکاف، توقفی ناآگاهانه در مسجد نیست بلکه دوره کوتاه مدت خودسازی است که حداقل سه روز طول میکشد و انسان را از روزمرگیها جدا و به خالق نزدیک می کند .
گزارش : خبرگزارى مهر (www.mehrnews.com)