پارمیدا72
20th June 2010, 01:31 PM
http://www.seemorgh.com/DesktopModules/iContent2/Files/64065.jpg "باراك اوباما " رئیس‌جمهور آمریكا در تاریخ 20 آوریل ( حدود 2 ماه پیش ) نامه‌ای 2 صفحه و نیمی به "لوئیس ایناسوی لولا داسیلوا " رئیس‌جمهور برزیل فرستاده بود و از وی خواسته بود تا...
اوباما در نامه‌ای كه پیش از امضای بیانیه 3 جانبه تهران خطاب به همتای برزیلی خود نوشت تأكید كرده بود كه موفقیت در امضای این بیانیه اعتمادسازی خواهد كرد و منجر به رفع تنش‌های اخیر درباره برنامه هسته‌ای ایران می‌شود، اما واشنگتن بلافاصله پس از امضای این بیانیه، قطعنامه ضدایرانی دیگری در شورای امنیت تصویب كرد.
"باراك اوباما " رئیس‌جمهور آمریكا در تاریخ 20 آوریل ( حدود 2 ماه پیش ) نامه‌ای 2 صفحه و نیمی به "لوئیس ایناسوی لولا داسیلوا " رئیس‌جمهور برزیل فرستاده بود و از وی خواسته بود تا توافقنامه‌ای با ایران را درباره تبادل سوخت هسته‌ای كه آمریكا در ماه اكتبر سال گذشته موفق به پیگیری آن نشده بود، این بار برزیل پیگیری كند. اوباما در این نامه تأكید كرده بود كه موفقیت در امضای این توافق با تهران در جامعه بین‌المللی اعتمادسازی خواهد كرد و تنش‌های اخیر درباره برنامه هسته‌ای ایران را رفع می‌كند. اما در اقدامی كه نیات كاملا خصمانه آمریكا در قبال ایران را به اثبات رساند، واشنگتن بلافاصله پس از امضای این بیانیه 3 جانبه، قطعنامه تحریم‌های شدیدتر علیه ایران را به شورای امنیت سازمان ملل فرستاد.
متن كامل نامه "باراك اوباما " رئیس‌جمهور آمریكا خطاب به "لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا " همتای برزیلی خود پیش از برگزاری نشست 3 جانبه تهران، آنكارا و برازیلیا و امضای بیانیه تبادل سوخت، به شرح زیر است:
جناب آقای لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا،
ریاست‌جمهوری برزیل،
آقای رئیس‌جمهور عزیز:
می‌خواهم بدین وسیله از شما برای نشست اخیر با "رجب طیب اردوغان " نخست‌وزیر تركیه طی كنفرانس امنیت هسته‌ای واشنگتن قدردانی كنم. در این نشست، زمانی را برای تمركز بر ایران، موضوع فراهم‌سازی سوخت هسته‌ای راكتور تحقیقاتی تهران، و همچنین نیت تركیه و برزیل برای همكاری در جهت یافتن راه‌حلی قابل قبول سپری كردیم. من متعهد شدم كه با جزئیات كامل به ایده‌های شما پاسخ گویم. من به دقت مذاكرات‌مان را بررسی كردم و مایلم كه توضیحی دقیق در رابطه با دیدگاهم در این زمینه ارائه كنم و مسیری رو به جلو پیشنهاد دهم.
من با شما موافقم كه راكتور تحقیقاتی تهران فرصتی است برای هموار كردن گفت‌وگوهایی وسیع‌تر در پرداختن به نگرانی‌های اصلی‌تر جامعه بین‌المللی درباره فرصتی قابل درك برای آغاز اعتمادسازی و ایجاد اطمینانی متقابل، و در نتیجه بوجودآوردن زمان و فضایی برای یك فرآیند دیپلماتیك موثر. به این دلیل است كه آمریكا شدیدا از پیشنهاد مطرح‌شده توسط "محمد البرادعی " مدیر كل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمایت كرده است.
پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طوری تنظیم شده بود كه منصفانه و هماهنگ باشد و همچنین به گونه‌ای بود تا هر دوطرف اعتماد و اطمینان لازم را بدست آورند. برای ما، توافق ایران در خصوص انتقال یكهزار و 200 كیلوگرم اورانیوم با درصد غنای پائین خود به خارج از این كشور اعتمادسازی خواهد كرد و از تنش‌های منطقه‌ای نیز بوسیله كاهش ذخایر اورانیوم با درصد غنای پائین این كشور، خواهد كاست.
می‌خواهم تأكید كنم كه این مسئله برای آمریكا اهمیتی اساسی دارد. برای ایران، این كشور سوخت هسته‌ای درخواست‌شده برای تضمین ادامه فعالیت راكتور تحقیقاتی تهران بمنظور تولید ایزتوپ‌های پزشكی مورد نیاز را دریافت خواهد كرد، و ایران با استفاده از مواد هسته‌ای خود نیت هسته‌ای صلح‌آمیز خود را نیز به نمایش خواهد گذارد. علاوه‌بر تقابل مداوم ایران با قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل كه حكم می‌كرد كه این كشور غنی‌سازی اورانیوم خود را متوقف كند، ما آماده شده بودیم تا از این پیشنهاد كه با استفاده از اورانیوم غنی‌شده ایران، سوخت هسته‌ای برای این كشور فراهم می‌آورد، حمایت كنیم و اقداماتی را در رابطه با آن انجام دهیم -كه این امر تمایل ما برای خلاق بودن در پیگیری راهی به منظور ایجاد اعتماد دو طرفه را نشان می‌دهد.
در طول روند مذاكرات صورت گرفته، ما همچنین متوجه تمایل ایران برای ارائه تضمین‌ها شدیم. در نتیجه، گروه من بر تضمین این موضوع متمركز شد كه پیشنهاد آژانس، چندین مورد اقدامات لاینفك را نیز شامل شود. این اقدامات عبارت بودند از اعلام ملی آمریكا در خصوص حمایت، برای فرستادن نشانه‌ای مشخص از جانب دولت من در خصوص تمایل ما برای تبدیل شدن به یك امضاكننده مستقیم و احتمالا حتی ایفای نقشی مستقیم‌تر در روند تولید سوخت، نقشی مهم برای روسیه و فرض آژانس درخصوص در اختیار گرفتن كامل مواد هسته‌ای از طریق روند تولید سوخت. در واقع، پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، تضمین‌های قابل توجه و چشمگیر و همچنین تعهداتی از جانب آژانس، آمریكا و روسیه مطرح می‌كرد. دكتر البرادعی صراحتا سال گذشته اعلام كرد كه آمریكا بخش قابل توجهی از ریسك موجود در پیشنهاد آژانس را در نظر خواهد گرفت.
همانطور كه ما [ در این نشست اخیر] بحث كردیم، ایران به نظر می‌رسد كه در حال دنبال كردن راهبردی باشد كه برای ایجاد ذهنیت "انعطاف‌پذیری "، بدون موافقت با اقداماتی كه می‌تواند برای ایجاد اطمینان و اعتماد متقابل آغاز شود، طراحی شده است. ما شاهد این موضوع بوده‌ایم كه نشانه‌هایی از انعطاف‌پذیری را به شما و دیگران القا می‌كند، اما رسما بر موضعی غیرقابل قبول از طریق مسیرهای رسمی به سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تأكید دارد. ایران به طور مداوم پیشنهاد آژانس را رد كرده است و اصرار دارد كه اورانیوم با درصد غنای پائین خود را تا زمان تحویل سوخت هسته‌ای در داخل این كشور نگه‌دارد. این موضعی است كه ایران رسما در ماه ژانویه سال 2010 و مجددا نیز در ماه فوریه به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ابلاغ كرده است.
ما از شما، تركیه و دیگر كشورها شنیدیم كه ایران به پیشنهاد خود مبنی بر نگه‌داشتن اورانیوم با درصد غنای پائین در داخل این كشور تا زمان تبادل همزمان اورانیوم با سوخت هسته‌ای همچنان اصرار می‌ورزد. همانطور كه "جمیز جونز " مشاور امنیت ملی آمریكا در نشست ما تأكید كرد، یكسال زمان نیاز خواهد بود تا هرگونه حجمی از سوخت هسته‌ای تولید شود.
بنابراین، قدرت اعتمادسازی پیشنهاد آژانس برای آمریكا كاملا از بین رفته و خطرات دیگری پدیدار خواهد گشت. نخست، ایران قادر خواهد بود تا در طول این مدت، اورانیوم با درصد غنای پائین ذخیره كند كه همین امر نیز آنها (مقامات ایران) را قادر خواهد ساخت تا ذخایری از اورانیوم با درصد غنای پائین برابر با حجم مورد نیاز برای تولید 2 یا 3 سلاح هسته‌ای را در مدت یكسال بدست آوردند. دوم اینكه هیچ تضمینی وجود نخواهد داشت كه ایران در نهایت با تبادل نهایی موافقت كند. سوم اینكه، محافظت آژانس از اورانیوم با درصد غنای پائین ایران در داخل این كشور، جای هیچ پیشرفت قابل سنجشی را در وضعیت كنونی برای ما باقی نمی‌گذارد و آژانس نمی‌تواند مانع از این شود كه ایران مجددا كنترل اورانیوم خود را در هر زمانی عهده‌دار شود.
یك توافق اساسا مهم وجود دارد كه قبلا پیشنهاد شده است. ماه نوامبر گذشته، آژانس پیشنهاد ما را به ایران ابلاغ كرد كه عبارت بود از اعطای مجوز به ایران برای ارسال یكهزار و 200 كیلوگرم از اورانیوم با درصد غنای پائین خود به یك كشور سوم - بویژه تركیه - در بدو فرآیند تبادل سوخت، كه به عنوان ضمانتی در طول روند تولید سوخت باشد تا در صورت عدم موفقیت ما برای تحویل سوخت به ایران، این كشور بتواند اورانیوم خود را باز پس گیرد. ایران هیچ‌گاه این توافق را دنبال نكرد و هیچ توضیح قابل قبولی برای رد این توافق نیز ارائه نكرد.
چنانچه ایران تمایل نداشته باشد این پیشنهادی را برای نشان دادن این موضوع كه اورانیوم با درصد غنای پائین این كشور برای اهدافی صلح‌آمیز و غیرنظامی است، بپذیرد، من معتقدم كه این امر سؤالاتی حقیقی را درباره نیات هسته‌ای ایران مطرح خواهد كرد. من از برزیل درخواست می‌كنم تا برای تحت تأثیر قرار دادن ایران در خصوص فرصت بوجودآمده از طریق پیشنهاد به امانت گذاردن اورانیوم این كشور در تركیه مادامی كه سوخت هسته‌ای در حال تولید است، تلاش كند.
در طول این روند، به جای اعتمادسازی، ایران با رویكردی كه برای نزدیك شدن به این فرصت داشت،اعتماد موجود را نیز تضعیف كرد. به همین دلیل است كه من درباره این موضوع كه ایران برای تعامل با برزیل با حسن نیت، آمادگی داشته باشد، ابراز تردید كردم و به شما در طول دیدار اخیرمان هشدار دادم. بمنظور آغاز یك روند دیپلماتیك و سازنده، ایران باید تعهد سازنده‌ای را برای تعامل از طریق مسیرهای رسمی به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ابلاغ كند-كاری كه ایران موفق به انجام آن نشده است. در این ضمن، ما تحریم‌ها را نیز براساس جدول زمانی كه من تهیه كرده‌ام، دنبال خواهیم كرد. من همچنین به وضوح اعلام كرده‌ام كه باب تعامل با ایران را همچنان باز نگه خواهم داشت. همانطور كه می‌دانید، ایران تا اینجا موفق نشده است پیشنهاد من را برای انجام گفت‌وگویی فراگیر و بدون شرط بپذیرد.
مشتاقانه در انتظار فرصت بعدی دیدار با شما هستم تا همانطور كه برای مثال در شورای امنیت، چالش برنامه هسته‌ای ایران را در برابر امنیت جامعه بین‌المللی مورد بررسی قرار می‌دهیم، در رابطه با این موضوعات نیز بحث و گفت‌وگو كنیم.
ارادتمند شما
باراك اوباما
منبع سیمرغ
اوباما در نامه‌ای كه پیش از امضای بیانیه 3 جانبه تهران خطاب به همتای برزیلی خود نوشت تأكید كرده بود كه موفقیت در امضای این بیانیه اعتمادسازی خواهد كرد و منجر به رفع تنش‌های اخیر درباره برنامه هسته‌ای ایران می‌شود، اما واشنگتن بلافاصله پس از امضای این بیانیه، قطعنامه ضدایرانی دیگری در شورای امنیت تصویب كرد.
"باراك اوباما " رئیس‌جمهور آمریكا در تاریخ 20 آوریل ( حدود 2 ماه پیش ) نامه‌ای 2 صفحه و نیمی به "لوئیس ایناسوی لولا داسیلوا " رئیس‌جمهور برزیل فرستاده بود و از وی خواسته بود تا توافقنامه‌ای با ایران را درباره تبادل سوخت هسته‌ای كه آمریكا در ماه اكتبر سال گذشته موفق به پیگیری آن نشده بود، این بار برزیل پیگیری كند. اوباما در این نامه تأكید كرده بود كه موفقیت در امضای این توافق با تهران در جامعه بین‌المللی اعتمادسازی خواهد كرد و تنش‌های اخیر درباره برنامه هسته‌ای ایران را رفع می‌كند. اما در اقدامی كه نیات كاملا خصمانه آمریكا در قبال ایران را به اثبات رساند، واشنگتن بلافاصله پس از امضای این بیانیه 3 جانبه، قطعنامه تحریم‌های شدیدتر علیه ایران را به شورای امنیت سازمان ملل فرستاد.
متن كامل نامه "باراك اوباما " رئیس‌جمهور آمریكا خطاب به "لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا " همتای برزیلی خود پیش از برگزاری نشست 3 جانبه تهران، آنكارا و برازیلیا و امضای بیانیه تبادل سوخت، به شرح زیر است:
جناب آقای لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا،
ریاست‌جمهوری برزیل،
آقای رئیس‌جمهور عزیز:
می‌خواهم بدین وسیله از شما برای نشست اخیر با "رجب طیب اردوغان " نخست‌وزیر تركیه طی كنفرانس امنیت هسته‌ای واشنگتن قدردانی كنم. در این نشست، زمانی را برای تمركز بر ایران، موضوع فراهم‌سازی سوخت هسته‌ای راكتور تحقیقاتی تهران، و همچنین نیت تركیه و برزیل برای همكاری در جهت یافتن راه‌حلی قابل قبول سپری كردیم. من متعهد شدم كه با جزئیات كامل به ایده‌های شما پاسخ گویم. من به دقت مذاكرات‌مان را بررسی كردم و مایلم كه توضیحی دقیق در رابطه با دیدگاهم در این زمینه ارائه كنم و مسیری رو به جلو پیشنهاد دهم.
من با شما موافقم كه راكتور تحقیقاتی تهران فرصتی است برای هموار كردن گفت‌وگوهایی وسیع‌تر در پرداختن به نگرانی‌های اصلی‌تر جامعه بین‌المللی درباره فرصتی قابل درك برای آغاز اعتمادسازی و ایجاد اطمینانی متقابل، و در نتیجه بوجودآوردن زمان و فضایی برای یك فرآیند دیپلماتیك موثر. به این دلیل است كه آمریكا شدیدا از پیشنهاد مطرح‌شده توسط "محمد البرادعی " مدیر كل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمایت كرده است.
پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طوری تنظیم شده بود كه منصفانه و هماهنگ باشد و همچنین به گونه‌ای بود تا هر دوطرف اعتماد و اطمینان لازم را بدست آورند. برای ما، توافق ایران در خصوص انتقال یكهزار و 200 كیلوگرم اورانیوم با درصد غنای پائین خود به خارج از این كشور اعتمادسازی خواهد كرد و از تنش‌های منطقه‌ای نیز بوسیله كاهش ذخایر اورانیوم با درصد غنای پائین این كشور، خواهد كاست.
می‌خواهم تأكید كنم كه این مسئله برای آمریكا اهمیتی اساسی دارد. برای ایران، این كشور سوخت هسته‌ای درخواست‌شده برای تضمین ادامه فعالیت راكتور تحقیقاتی تهران بمنظور تولید ایزتوپ‌های پزشكی مورد نیاز را دریافت خواهد كرد، و ایران با استفاده از مواد هسته‌ای خود نیت هسته‌ای صلح‌آمیز خود را نیز به نمایش خواهد گذارد. علاوه‌بر تقابل مداوم ایران با قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل كه حكم می‌كرد كه این كشور غنی‌سازی اورانیوم خود را متوقف كند، ما آماده شده بودیم تا از این پیشنهاد كه با استفاده از اورانیوم غنی‌شده ایران، سوخت هسته‌ای برای این كشور فراهم می‌آورد، حمایت كنیم و اقداماتی را در رابطه با آن انجام دهیم -كه این امر تمایل ما برای خلاق بودن در پیگیری راهی به منظور ایجاد اعتماد دو طرفه را نشان می‌دهد.
در طول روند مذاكرات صورت گرفته، ما همچنین متوجه تمایل ایران برای ارائه تضمین‌ها شدیم. در نتیجه، گروه من بر تضمین این موضوع متمركز شد كه پیشنهاد آژانس، چندین مورد اقدامات لاینفك را نیز شامل شود. این اقدامات عبارت بودند از اعلام ملی آمریكا در خصوص حمایت، برای فرستادن نشانه‌ای مشخص از جانب دولت من در خصوص تمایل ما برای تبدیل شدن به یك امضاكننده مستقیم و احتمالا حتی ایفای نقشی مستقیم‌تر در روند تولید سوخت، نقشی مهم برای روسیه و فرض آژانس درخصوص در اختیار گرفتن كامل مواد هسته‌ای از طریق روند تولید سوخت. در واقع، پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، تضمین‌های قابل توجه و چشمگیر و همچنین تعهداتی از جانب آژانس، آمریكا و روسیه مطرح می‌كرد. دكتر البرادعی صراحتا سال گذشته اعلام كرد كه آمریكا بخش قابل توجهی از ریسك موجود در پیشنهاد آژانس را در نظر خواهد گرفت.
همانطور كه ما [ در این نشست اخیر] بحث كردیم، ایران به نظر می‌رسد كه در حال دنبال كردن راهبردی باشد كه برای ایجاد ذهنیت "انعطاف‌پذیری "، بدون موافقت با اقداماتی كه می‌تواند برای ایجاد اطمینان و اعتماد متقابل آغاز شود، طراحی شده است. ما شاهد این موضوع بوده‌ایم كه نشانه‌هایی از انعطاف‌پذیری را به شما و دیگران القا می‌كند، اما رسما بر موضعی غیرقابل قبول از طریق مسیرهای رسمی به سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تأكید دارد. ایران به طور مداوم پیشنهاد آژانس را رد كرده است و اصرار دارد كه اورانیوم با درصد غنای پائین خود را تا زمان تحویل سوخت هسته‌ای در داخل این كشور نگه‌دارد. این موضعی است كه ایران رسما در ماه ژانویه سال 2010 و مجددا نیز در ماه فوریه به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ابلاغ كرده است.
ما از شما، تركیه و دیگر كشورها شنیدیم كه ایران به پیشنهاد خود مبنی بر نگه‌داشتن اورانیوم با درصد غنای پائین در داخل این كشور تا زمان تبادل همزمان اورانیوم با سوخت هسته‌ای همچنان اصرار می‌ورزد. همانطور كه "جمیز جونز " مشاور امنیت ملی آمریكا در نشست ما تأكید كرد، یكسال زمان نیاز خواهد بود تا هرگونه حجمی از سوخت هسته‌ای تولید شود.
بنابراین، قدرت اعتمادسازی پیشنهاد آژانس برای آمریكا كاملا از بین رفته و خطرات دیگری پدیدار خواهد گشت. نخست، ایران قادر خواهد بود تا در طول این مدت، اورانیوم با درصد غنای پائین ذخیره كند كه همین امر نیز آنها (مقامات ایران) را قادر خواهد ساخت تا ذخایری از اورانیوم با درصد غنای پائین برابر با حجم مورد نیاز برای تولید 2 یا 3 سلاح هسته‌ای را در مدت یكسال بدست آوردند. دوم اینكه هیچ تضمینی وجود نخواهد داشت كه ایران در نهایت با تبادل نهایی موافقت كند. سوم اینكه، محافظت آژانس از اورانیوم با درصد غنای پائین ایران در داخل این كشور، جای هیچ پیشرفت قابل سنجشی را در وضعیت كنونی برای ما باقی نمی‌گذارد و آژانس نمی‌تواند مانع از این شود كه ایران مجددا كنترل اورانیوم خود را در هر زمانی عهده‌دار شود.
یك توافق اساسا مهم وجود دارد كه قبلا پیشنهاد شده است. ماه نوامبر گذشته، آژانس پیشنهاد ما را به ایران ابلاغ كرد كه عبارت بود از اعطای مجوز به ایران برای ارسال یكهزار و 200 كیلوگرم از اورانیوم با درصد غنای پائین خود به یك كشور سوم - بویژه تركیه - در بدو فرآیند تبادل سوخت، كه به عنوان ضمانتی در طول روند تولید سوخت باشد تا در صورت عدم موفقیت ما برای تحویل سوخت به ایران، این كشور بتواند اورانیوم خود را باز پس گیرد. ایران هیچ‌گاه این توافق را دنبال نكرد و هیچ توضیح قابل قبولی برای رد این توافق نیز ارائه نكرد.
چنانچه ایران تمایل نداشته باشد این پیشنهادی را برای نشان دادن این موضوع كه اورانیوم با درصد غنای پائین این كشور برای اهدافی صلح‌آمیز و غیرنظامی است، بپذیرد، من معتقدم كه این امر سؤالاتی حقیقی را درباره نیات هسته‌ای ایران مطرح خواهد كرد. من از برزیل درخواست می‌كنم تا برای تحت تأثیر قرار دادن ایران در خصوص فرصت بوجودآمده از طریق پیشنهاد به امانت گذاردن اورانیوم این كشور در تركیه مادامی كه سوخت هسته‌ای در حال تولید است، تلاش كند.
در طول این روند، به جای اعتمادسازی، ایران با رویكردی كه برای نزدیك شدن به این فرصت داشت،اعتماد موجود را نیز تضعیف كرد. به همین دلیل است كه من درباره این موضوع كه ایران برای تعامل با برزیل با حسن نیت، آمادگی داشته باشد، ابراز تردید كردم و به شما در طول دیدار اخیرمان هشدار دادم. بمنظور آغاز یك روند دیپلماتیك و سازنده، ایران باید تعهد سازنده‌ای را برای تعامل از طریق مسیرهای رسمی به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ابلاغ كند-كاری كه ایران موفق به انجام آن نشده است. در این ضمن، ما تحریم‌ها را نیز براساس جدول زمانی كه من تهیه كرده‌ام، دنبال خواهیم كرد. من همچنین به وضوح اعلام كرده‌ام كه باب تعامل با ایران را همچنان باز نگه خواهم داشت. همانطور كه می‌دانید، ایران تا اینجا موفق نشده است پیشنهاد من را برای انجام گفت‌وگویی فراگیر و بدون شرط بپذیرد.
مشتاقانه در انتظار فرصت بعدی دیدار با شما هستم تا همانطور كه برای مثال در شورای امنیت، چالش برنامه هسته‌ای ایران را در برابر امنیت جامعه بین‌المللی مورد بررسی قرار می‌دهیم، در رابطه با این موضوعات نیز بحث و گفت‌وگو كنیم.
ارادتمند شما
باراك اوباما
منبع سیمرغ