mohebbi
20th June 2010, 01:00 PM
یکی دیگر از تقسیم بندی های رایج آمار ، تقسیم بندی آن به آمار پارامتریک و آمار ناپارامتریک است.
برای اینکه بیشتر با این معانی آشنا شویم ابتدا به بیان تفاوت آمار پارامتریک و ناپارامتریک می پردازیم:
به ساده ترین بیان باید گفت که برای سنجش فرضیه هایی که متغیر آن ها کمی است از آمار پارامتریک استفاده می شود. متغیر های کمی به علت کمی بودن و واحد پذیر بودن از این ویژگی برخورد دارند که آنها را میانگین پذیر و انحراف معیار پذیر می کنند و به دلیل همین ویژگی معمولا برای استفاده از آزمون های پارامتریک، پیش فرض هایی لازم است که از آن جمله نرمال بودن توزیع جامعه است زیرا در حالتی که توضیع جامعه نرمال نباشد، میانگین و انحراف معیار، نمایی واقعی از داده ها را به تصویر نمی کشانند.
به عنوان مثال فرض کنید، مدیری می خواهد میانگین موجودی حساب های قرض الحسنه یک بانک را محاسبه نماید. چنانچه از مجموع مشتریان بانک چند نفر وجود داشته باشند که موجودی های میلیونی داشته باشند، با این فرض میانگین کل به طور خودکار به سمت بالا میل خواهد کرد و از حالت عادی خود خارج می شود. این مسئله ساده خود را در نرمال بودن جامعه آشکار می کند. در چنین حالتی، چون مبنای تصمیم گیری عموما میانگین و سایر شاخصه های مرتبط با میانگین است با فرض انحراف از توزیع نرمال ، تصمیم گیری ها چهره ای منطقی و واقعی نخواهند داشت . بنابراین نرمال بودن توزیع جامعه یکی از اصلی ترین پیش فرض های استفاده از آمار پارامتریک است.
برای سنجش فرضیه ها با متغیر های کیفی، آمار ناپارامتریک استفاده می شود. این آزمون ها، که از آن ها با عنوان "آزمون های بدون پیش فرض " نیز یاد می شود، به هیچ پیش فرض خاصی نیاز ندارد.
برای مثال قضاوت درباره جنیسیت افراد با میانگین و انحراف معیار مبتنی نیست، بلکه بیشتر فراوانی هر یک از ردههای آن (مونث / مذکر) مد نظر است.
در خصوص تبدیل متغیر ها باید یادآور شد که می توان که متغیر های کمی را به کیفی تبدیل نمود و آنها را با آزمون های ناپارامتریک مورد ارزیابی قرار داد، ولی عکس این عمل امکان پذیر نمی باشد
برای مثال ، معدل افراد بر اساس نمره می تواند در آزمون های پارامتریک ارزیابی شود، ولی با تبدیل همین متغیر به مقوله های خوب، متوسط و ضعیف می توان آزمون های نا پارامتریک را هم در مورد آن ها به کار گرفت.
شایان ذکر است که سطح دقت در آزمون های آماری پارامتریک از آزمون های آماری ناپارامتریک بیشتر است و معمولا پیشنهاد می شود که در صورتی که استفاده از آزمون های پارامتریک امکان پذیر باشد از آزمون های ناپارامتریک استفاده نشود، باید توجه داشت که بیشتر متغیر ها در علوم رفتار ی به کمک آزمون های نا پارامتریک مورد قضاوت قرار می گیرند.
برای اینکه بیشتر با این معانی آشنا شویم ابتدا به بیان تفاوت آمار پارامتریک و ناپارامتریک می پردازیم:
به ساده ترین بیان باید گفت که برای سنجش فرضیه هایی که متغیر آن ها کمی است از آمار پارامتریک استفاده می شود. متغیر های کمی به علت کمی بودن و واحد پذیر بودن از این ویژگی برخورد دارند که آنها را میانگین پذیر و انحراف معیار پذیر می کنند و به دلیل همین ویژگی معمولا برای استفاده از آزمون های پارامتریک، پیش فرض هایی لازم است که از آن جمله نرمال بودن توزیع جامعه است زیرا در حالتی که توضیع جامعه نرمال نباشد، میانگین و انحراف معیار، نمایی واقعی از داده ها را به تصویر نمی کشانند.
به عنوان مثال فرض کنید، مدیری می خواهد میانگین موجودی حساب های قرض الحسنه یک بانک را محاسبه نماید. چنانچه از مجموع مشتریان بانک چند نفر وجود داشته باشند که موجودی های میلیونی داشته باشند، با این فرض میانگین کل به طور خودکار به سمت بالا میل خواهد کرد و از حالت عادی خود خارج می شود. این مسئله ساده خود را در نرمال بودن جامعه آشکار می کند. در چنین حالتی، چون مبنای تصمیم گیری عموما میانگین و سایر شاخصه های مرتبط با میانگین است با فرض انحراف از توزیع نرمال ، تصمیم گیری ها چهره ای منطقی و واقعی نخواهند داشت . بنابراین نرمال بودن توزیع جامعه یکی از اصلی ترین پیش فرض های استفاده از آمار پارامتریک است.
برای سنجش فرضیه ها با متغیر های کیفی، آمار ناپارامتریک استفاده می شود. این آزمون ها، که از آن ها با عنوان "آزمون های بدون پیش فرض " نیز یاد می شود، به هیچ پیش فرض خاصی نیاز ندارد.
برای مثال قضاوت درباره جنیسیت افراد با میانگین و انحراف معیار مبتنی نیست، بلکه بیشتر فراوانی هر یک از ردههای آن (مونث / مذکر) مد نظر است.
در خصوص تبدیل متغیر ها باید یادآور شد که می توان که متغیر های کمی را به کیفی تبدیل نمود و آنها را با آزمون های ناپارامتریک مورد ارزیابی قرار داد، ولی عکس این عمل امکان پذیر نمی باشد
برای مثال ، معدل افراد بر اساس نمره می تواند در آزمون های پارامتریک ارزیابی شود، ولی با تبدیل همین متغیر به مقوله های خوب، متوسط و ضعیف می توان آزمون های نا پارامتریک را هم در مورد آن ها به کار گرفت.
شایان ذکر است که سطح دقت در آزمون های آماری پارامتریک از آزمون های آماری ناپارامتریک بیشتر است و معمولا پیشنهاد می شود که در صورتی که استفاده از آزمون های پارامتریک امکان پذیر باشد از آزمون های ناپارامتریک استفاده نشود، باید توجه داشت که بیشتر متغیر ها در علوم رفتار ی به کمک آزمون های نا پارامتریک مورد قضاوت قرار می گیرند.