NeshaNi
31st May 2010, 03:20 PM
http://www.pooshesh.com/fa/files/upload/news/news_283_tumb.jpg
دويچه وله؛ حتي بحران مالي جهان هم نتوانست مانعي براي رکوردزني حراج مجموعه خصوصي ايو سن لوران طراح شهير دنياي مد شود. اين حراج سه روزه که «بزرگ ترين مزايده قرن» نام گرفت، سرانجام با فروش بيش از 373 ميليون يورو پايان يافت.
هنگامي که پي ير برژه شريک زندگي ايو سن لوران تصميم گرفت 730 اثر از مجموعه خصوصي شان را که هر دو طي 50 سال گردآوري کرده بودند، در پاريس به حراج بگذارد، از هر طرف با هشدارهاي دوستان و نزديکان مواجه شد. آخر در اين دوران سخت اقتصادي که همه در پي حفظ سرمايه هايشان هستند و هر روز خبر از ورشکستگي بانک ها و سرمايه داران بزرگ مي رسد، چه کسي حاضر مي شود براي خريدن اثري از کنستانتين برانکوزي (پيکرساز رومانيايي) 20 ميليون يورو بپردازد؟ با توجه به همين دلايل، حتي حراجي معروف بريتانيايي هم حاضر نشد اين حراج را ضمانت کند.
اما پس از پايان سه روزه اين حراج، پي ير برژه توانست به همگان ثابت کند؛ «در برابر کيفيت، حتي بحران مالي هم حرفي براي گفتن ندارد.»
حراج مجموعه ايو سن لوران نه تنها بزرگ ترين مزايده قرن لقب گرفت، بلکه از يک طرف رکورد فروش يک مجموعه خصوصي را شکست و از طرف ديگر به عنوان پردرآمدترين حراج در قاره اروپا تاکنون شناخته شد.
مسوولان حراجي پرآوازه کريستي پيش از اين ارزش اين مجموعه را 300 ميليون يورو تخمين زده بودند، با اين حال قيمت فروش آن در پايان بيش از 373 ميليون يورو اعلام شد.
در تمام مدت چکش هاي ميليوني روي ميز حراج فرود مي آمدند؛ 35 ميليون يورو براي يک تابلوي نقاشي از هنري ماتيس که بيشترين رقم پرداخته شده براي اثري از اين هنرمند فرانسوي به شمار مي آيد، يا 29 ميليون يورو براي پيکره چوبي «مادام ال آر» ساخته دستان برانکوزي. دولت فرانسه نيز با خريدن آثار هنري به ارزش 13 ميليون يورو در اين حراج سهيم بود.
در ميان آثار به حراج گذاشته شده، دو مجسمه چيني از قرن 18 ميلادي نيز به چشم مي خوردند که به مزايده گذاشتن آنها خشم دولت چين را برانگيخته بود.
چيني ها اين مجسمه ها را جزء آثار ملي کشورشان مي دانستند و از همين رو هم خواهان عدم فروش آنها شده بودند. درگيري ها بر سر اين امر را شايد بتوان پرسر وصداترين حاشيه «بزرگ ترين حراج قرن» دانست. اما در نهايت شخصي ناشناس که از طريق تلفن در حراج شرکت کرده بود، با پرداخت 28 ميليون يورو براي هر دو اين مجسمه ها موفق شد آنها را ميهمان کلکسيون شخصي اش کند. البته پيش از اين، برژه اعلام آمادگي کرده بود حاضر است اين دو مجسمه برنزي را به چين بدهد، تنها به شرطي که چيني ها استقلال تبت را به رسميت بشناسند، به دالايي لاما اجازه بازگشت دهند و همچنين حقوق بشر را رعايت کنند.
پس از فروش اين آثار در حراج کريستي، دولت چين هم از در تلافي درآمد و تحريم هايي را عليه اين حراجي اعمال کرد. از اين پس ماموران گمرک چين به شدت بر ورود و خروج اشياي هنري اين حراجي، کارمندان و همچنين آژانس هايش نظارت خواهند داشت. در اين حراج تاريخي بنا بر آمار کريستي، 30 درصد خريداران امريکايي بودند و 70 درصد بقيه نيز از اروپا در اين مزايده شرکت داشتند. درآمد به دست آمده از فروش اين آثار هنري، صرف پژوهش هاي علمي موسسه «پي ير برژه و ايو سن لوران» بر ضد بيماري ايدز خواهد شد.
دويچه وله؛ حتي بحران مالي جهان هم نتوانست مانعي براي رکوردزني حراج مجموعه خصوصي ايو سن لوران طراح شهير دنياي مد شود. اين حراج سه روزه که «بزرگ ترين مزايده قرن» نام گرفت، سرانجام با فروش بيش از 373 ميليون يورو پايان يافت.
هنگامي که پي ير برژه شريک زندگي ايو سن لوران تصميم گرفت 730 اثر از مجموعه خصوصي شان را که هر دو طي 50 سال گردآوري کرده بودند، در پاريس به حراج بگذارد، از هر طرف با هشدارهاي دوستان و نزديکان مواجه شد. آخر در اين دوران سخت اقتصادي که همه در پي حفظ سرمايه هايشان هستند و هر روز خبر از ورشکستگي بانک ها و سرمايه داران بزرگ مي رسد، چه کسي حاضر مي شود براي خريدن اثري از کنستانتين برانکوزي (پيکرساز رومانيايي) 20 ميليون يورو بپردازد؟ با توجه به همين دلايل، حتي حراجي معروف بريتانيايي هم حاضر نشد اين حراج را ضمانت کند.
اما پس از پايان سه روزه اين حراج، پي ير برژه توانست به همگان ثابت کند؛ «در برابر کيفيت، حتي بحران مالي هم حرفي براي گفتن ندارد.»
حراج مجموعه ايو سن لوران نه تنها بزرگ ترين مزايده قرن لقب گرفت، بلکه از يک طرف رکورد فروش يک مجموعه خصوصي را شکست و از طرف ديگر به عنوان پردرآمدترين حراج در قاره اروپا تاکنون شناخته شد.
مسوولان حراجي پرآوازه کريستي پيش از اين ارزش اين مجموعه را 300 ميليون يورو تخمين زده بودند، با اين حال قيمت فروش آن در پايان بيش از 373 ميليون يورو اعلام شد.
در تمام مدت چکش هاي ميليوني روي ميز حراج فرود مي آمدند؛ 35 ميليون يورو براي يک تابلوي نقاشي از هنري ماتيس که بيشترين رقم پرداخته شده براي اثري از اين هنرمند فرانسوي به شمار مي آيد، يا 29 ميليون يورو براي پيکره چوبي «مادام ال آر» ساخته دستان برانکوزي. دولت فرانسه نيز با خريدن آثار هنري به ارزش 13 ميليون يورو در اين حراج سهيم بود.
در ميان آثار به حراج گذاشته شده، دو مجسمه چيني از قرن 18 ميلادي نيز به چشم مي خوردند که به مزايده گذاشتن آنها خشم دولت چين را برانگيخته بود.
چيني ها اين مجسمه ها را جزء آثار ملي کشورشان مي دانستند و از همين رو هم خواهان عدم فروش آنها شده بودند. درگيري ها بر سر اين امر را شايد بتوان پرسر وصداترين حاشيه «بزرگ ترين حراج قرن» دانست. اما در نهايت شخصي ناشناس که از طريق تلفن در حراج شرکت کرده بود، با پرداخت 28 ميليون يورو براي هر دو اين مجسمه ها موفق شد آنها را ميهمان کلکسيون شخصي اش کند. البته پيش از اين، برژه اعلام آمادگي کرده بود حاضر است اين دو مجسمه برنزي را به چين بدهد، تنها به شرطي که چيني ها استقلال تبت را به رسميت بشناسند، به دالايي لاما اجازه بازگشت دهند و همچنين حقوق بشر را رعايت کنند.
پس از فروش اين آثار در حراج کريستي، دولت چين هم از در تلافي درآمد و تحريم هايي را عليه اين حراجي اعمال کرد. از اين پس ماموران گمرک چين به شدت بر ورود و خروج اشياي هنري اين حراجي، کارمندان و همچنين آژانس هايش نظارت خواهند داشت. در اين حراج تاريخي بنا بر آمار کريستي، 30 درصد خريداران امريکايي بودند و 70 درصد بقيه نيز از اروپا در اين مزايده شرکت داشتند. درآمد به دست آمده از فروش اين آثار هنري، صرف پژوهش هاي علمي موسسه «پي ير برژه و ايو سن لوران» بر ضد بيماري ايدز خواهد شد.