دريا باش نه موج

[touraj atef]

همه ما نگر یستن به در یا ی طو فانی را دو ست دار یم مو جها از بی کر ان می آیند و ما غر ق در آن نگاهشان می کنیم مو ج بالا می ر ود و بعد پایین می آید و باز بی تو جه به آن به مو ج بعدی چشم می دو ز یم و باز بالا می ر و د و ز مانی که پایین آمد نگاهش نمی کنیم گو ئی مو ج زمانی ز یبا است که بالا باشد لحظه ای که پایین می افتد بی تو جه از آن میگذریم نمی دانم ظر فیت هر کدام از ما بر ای دیدن این امو اج چقدر است ولی هر چند که باشد سر انجام خسته می شو یم و سر انجام تنها به در یا چشم می دو ز یم در یائی که همیشه و جو د دار د با مو ج و بی مو ج زیبا و بی کر ان و ماندنی است زند گی نیز این گونه است در گذر ز ند گی همه به دنبال مو ج سو اری هستیم ز ند گی را چو ن مسابقه ای می دانیم که بر نده آن باید شو یم اما از یاد نبر دیم جایز ه ز ند گی همو اره در پایان آن به عدالت تقسیم می شو د مر گ مقصدی است که همه در پایان ز ند گی به آن خو اهیم ر سید و هیچ ظلمی نیز در تقسیم این جاز ه وجو د ندار د و از این ر و است که باید گفت ز ند گی مسابقه نیست در ز ند گی هیچکس عقب نمی افتد ز ند گی مسیر و راه ر است مسیر ی که باید ر و یم از این ر و اگر آن را مسیر ببینیم هیچگاه به دنبال مو ج سو اری در در یای ز ند گی نخو اهیم افتاد مو ج سو اران در یای ز ند گی در پی مو قعیت و مقام و ر فاه و حتی آرامش مو ج سو اری می کنند از این مو ج به آن دگری مو ج می ر و ند و به خیال خو یش این مو جها همو اره دامنه صعو دی دار د و دیگر ان ر ا زیر مو جهای خو د از یاد می برندو بی تفاو ت ر د شده و اگر کمی نا مهر بان باشند ظلم نیز می کنند اما همه می دانیم که در طبیعت و کائینات هر چه بدهند خواهند گفت و هر مو ج صعو دی چو ن خصلت مو ج نز و لی با همان دامنه و لی در فاز مخالف دار د و شاید این گو نه است که می گو یند ز رنگهای زند گی همو اره باز نده اند پس چه خو ب خو اهد بو د که در یا باشیم دریائی که با همه مو جها می ماند و با همه مو جها و فاداری می کند و با همه مو جها دو ست است به دنبال خو د نمائی است اما سر انجام تنها نمایان او است چه خوب خو اهد بو د که چو ن در یا و فاداری داشته باشیم مهر بو ر ز یم و عاشقی کنیم فار غ از داد و ستد ر و زانه فار غ از حساب و کتابهای و معیار های رایج جامعه های ز و د گذر انسانی که ر و زی معیاری اخلاقی دار ند و ر و زی همان معیار ها گناه و ننگ حساب می شو د اگر با دلمان باشیم اگر بهر رندی از دیگر ان نر دبان ترقی نساز یم اگر به ز یستن بیاند یشیم نه به پایان ز یستن اگر به یاری و یار اند یشیم نه من و منفعت من به قیمت ضرر آن دیگری همیشه چو ن در یا هستیم پایدار و ز یبا و مقاوم و با صلابت و این گو نه است که در یا می ماند هر مو جی حتی اگر بالا نشیند باز فر و می ر یز د بیاییم در یا باشیم مو ج سو اری را ر ها کنیم در بازی ز ند گی در یا دلان ماند نی و مو ج ها سر انجام عقب تر از هر در یائی هستند
پس فر یاد ز نیم
در یا باش نه مو ج ناز نین

[*alien*]

زیبا بود ولی احساس میکنم بیش تر آدما موج اند تا دریا[golrooz]