آبجی
24th May 2010, 01:49 AM
مرور فنی ipv6
افزایش فیلد آدرس قسمت آسان كار میباشد كپی‌كردن اطلاعات با حجم بزرگتر با استفاده از آدرس‌های IP در اینترنت یك دردسر و مشكل واقعاً بزرگ و پیچیده‌ای است و تنها تكنیك شناخته شده برای حمل اطلاعات یك سیستم در اینترنت كه روز به روز بزرگتر می‌شود تكنیك مسیریابی سلسله مراتبی میباشد. در صورت عدم وجود روش بهتر و كاراتر سیستم مسیریابی اینترنت (هم در فضای IPv4 و هم در فضای IPv6) نیاز مبرم به روش و تكنیك مسیریابی سلسله مراتبی دارد، اگر چه روش مسیریابی سلسله مراتبی دارای درجه اطمینان و قابلیت بالایی میباشد ولی محدودیت‌هایی نیز در آن وجود دارد كه باعث می‌شود تاثیر بهینه نداشته باشد. یكی از مهمترین این محدودیت‌ها نیازی است كه اختصاص دادن آدرس بتواند توپولوژی‌های لایه‌های پایین شبكه را نیز پشتیبانی نماید.یكی از مواردی كه به طور عملی می‌توان به آن اشاره نمود اختصاص دادن آدرس‌های IP با توجه به محدودیت‌های جغرافیایی میباشد كه مشابه این مفهوم در شبكه تلفنی وجود دارد و می‌دانید كه چگونه یك كد منطقه‌ای[1] به نواحی جغرافیایی به‌خصوص اختصاص می‌دهند، این مفهوم در شكل نشان داده شده است.
بنابراین اگر یك شبكه محل اتصال خود به شبكه اینترنت را تغییر دهد بایستی آدرسدهی خود را تغییر دهد. آگر یك شركت محل ISP خود را عوض نماید این كار بلافاصله مشخص و آشكار خواهد شد زیرا آن شركت برای داشتن ارتباط ممتد و موثر با شبكه جهانی اینترنت نیاز به تغییر سلسله آدرس‌های خود دارد لذا یك پیش شرط ضروری برای مسیریابی سلسله مراتبی دسترسی عملی به تكنولوژی‌های مورد نیاز برای شماره‌گذاری مجدد (تغییر دادن آدرس‌ها) میباشد.
شماره گذاری مجدد در IPv6
در IPv6 شماره گذاری مجدد توسط توانایی‌های روش پیكربندی اتوماتیك خیلی راحت‌تر از IPv4 انجام می‌شود و با فعال كردن یك میزبان در IPv6 عمل شماره‌گذاری اتوماتیك خیلی راحت‌تر از IPv4 و بدون دخالت انسان انجام می‌شود اگر چه پیكربندی اتوماتیك، پیكربندی میزبان‌ها را ساده‌تر و راحت‌تر انجام می‌دهد، حسن و فایده‌ی آن توانایی نگه‌داری سلسله مسیر‌های موثر در شبكه جهانی اینترنت میباشد.برای شماره گذاری مجدد یك میزبان در IPv6، نیاز به میزبان‌هایی است كه این میزبان‌ها قابلیت تنظیم كردن چند آدرس را روی یك اینترفیس فراهم می‌كنند. این كار مشابه مفهوم گذاشتن دو آدرس IP روی یك اینترفیس مثلاً مسیریاب سیسكو میباشد كه با استفاده از دستور secondary IPaddress امكان‌پذیر است.مكانیزم IPv6 برای گذاشتن چند آدرس بر روی یك اینترفیس جدای روش‌های فوق میباشد. IPv6 دارای این قابلیت است كه با استفاده از آن بتوان یك آدرس معتبر[1]، نیمه معتبر[2] یا نامعتبر[3] را بر روی یك اینترفیس گذاشت. یك میزبان از آدرس معتبر هم برای ارتباط موجود و هم برای تثبیت كردن یك ارتباط جدید می‌تواند استفاده كند. به صورت پیش‌فرض یك میزبان از آدرس نیمه‌معتبر فقط برای برقرای ارتباط موجود استفاده می‌كند ولی از این آدرس برای برقراری ارتباط جدید نمی‌توان استفاده نماید و بالاخره اگر یك میزبان از آدرس نامعتبر استفاده نماید نه می‌تواند از آن برای ارتباط جدید استفاده كند و نه برای برقرای ارتباط موجود. در پروسه تغییر‌دادن مجدد آدرس‌ها، میزبان‌هایی كه دارای آدرس IPv6 هستند و آدرس آنها به صوت نیمه‌معتبر باشد، یك آدرس معتبر جدید را از طریق یكی از مكانیزم‌های پیكربندی اتوماتیك آدرس IPv6 به دست می‌آورند. در نتیجه تمامی ارتباطات تازه از آدرس جدید استفاده خواهند كرد.پیكربندی اتوماتیك آدرسدهی در IPv6 هم با مكانیزم‌های با كیفیت بالا و هم با مكانیزم‌های با كیفیت پایین پشتیبانی می‌شود. پیكربندی با كیفیت بالا بر اساس DHCP میباشد كه به صورت اختصاصی برای IPv6 تعریف شده است. پیكربندی اتوماتیك با كیفیت پایین نیاز به نگه‌داری سرویس‌دهنده‌های DHCP را حذف می‌كند. با پیكربندی اتوماتیك با كیفیت پایین انتظار می‌رود كه یك میزبان آدرس Ipv6 خود را توسط پیش‌شماره[4] زیر شبكه، كه میزبان با استفاده از "كشف همسایه[5]" از مسیریاب‌هایی كه مثل میزبان در آن شبكه هستند، به دست آورد.اختصاص دادن آدرس جدید برای یك دستگاه یا افزار تنها قسمتی از كار و برنامه میباشد. میزبان‌های زیادی وجود دارند كه تغییر آدرس آنها توسط متد‌ها و روش‌های تغییر آدرس موجود كه در زیر به آنها اشاره می‌كنیم، امكان‌پذیر نمی‌باشد.
1. به‌روز رسانی بانك اطلاعاتی سیستم‌های نام حوزه (DNS[6]) برای تمامی گره‌هایی كه آدرس آنها تغییر یافته است و همچنین به روز رسانی اطلاعات آدرس‌های سرویس‌دهنده‌های نام حوزه با سایت مربوطه.
2. آدرسدهی مجدد در مواردی همچون تغییر اطلاعات پیكربندی مسیر‌یاب‌ها، برای مثال فیلتر‌های لیست كنترل دسترسی[7] و اطلاعات دستیابی.
3. بعضی از كاربردهای TCP/IP كه در اطلاعات پیكربندی به آنها اشاره شده است (بانك اطلاعاتی پیكربندی) و با دستور IPaddress بیان شده‌اند.
4. اگر بانك اطلاعاتی كنترل‌كننده (مجوز دهنده) ایستگاه‌های كاری[8] با یك آدرس IP به خصوص پیكربندی شده باشند تغییر آدرس سایت مستلزم تغییر اطلاعات پیكربندی است كه توسط ایستگاه‌های كاری نگه‌داری می‌شوند.
هیچ‌كدام از حالت‌های فوق توسط الگو‌ها و روش‌های تغییر آدرس در دسترس و موجود تحت پوشش قرار نمی‌گیرند. نگه‌داری سلسله مراتبی موثر بوسیله تغییر آدرسی كه توضیح داده شد مشكل اجرایی مهمی را باعث می‌شود.
[1]Valid
[2]Deprecated
[3]Invalid
[4]Prefix
[5]Neighbor discovery
[6]Domain Name System
[7]Access Control Listfilters
[8]Client
افزایش فیلد آدرس قسمت آسان كار میباشد كپی‌كردن اطلاعات با حجم بزرگتر با استفاده از آدرس‌های IP در اینترنت یك دردسر و مشكل واقعاً بزرگ و پیچیده‌ای است و تنها تكنیك شناخته شده برای حمل اطلاعات یك سیستم در اینترنت كه روز به روز بزرگتر می‌شود تكنیك مسیریابی سلسله مراتبی میباشد. در صورت عدم وجود روش بهتر و كاراتر سیستم مسیریابی اینترنت (هم در فضای IPv4 و هم در فضای IPv6) نیاز مبرم به روش و تكنیك مسیریابی سلسله مراتبی دارد، اگر چه روش مسیریابی سلسله مراتبی دارای درجه اطمینان و قابلیت بالایی میباشد ولی محدودیت‌هایی نیز در آن وجود دارد كه باعث می‌شود تاثیر بهینه نداشته باشد. یكی از مهمترین این محدودیت‌ها نیازی است كه اختصاص دادن آدرس بتواند توپولوژی‌های لایه‌های پایین شبكه را نیز پشتیبانی نماید.یكی از مواردی كه به طور عملی می‌توان به آن اشاره نمود اختصاص دادن آدرس‌های IP با توجه به محدودیت‌های جغرافیایی میباشد كه مشابه این مفهوم در شبكه تلفنی وجود دارد و می‌دانید كه چگونه یك كد منطقه‌ای[1] به نواحی جغرافیایی به‌خصوص اختصاص می‌دهند، این مفهوم در شكل نشان داده شده است.
بنابراین اگر یك شبكه محل اتصال خود به شبكه اینترنت را تغییر دهد بایستی آدرسدهی خود را تغییر دهد. آگر یك شركت محل ISP خود را عوض نماید این كار بلافاصله مشخص و آشكار خواهد شد زیرا آن شركت برای داشتن ارتباط ممتد و موثر با شبكه جهانی اینترنت نیاز به تغییر سلسله آدرس‌های خود دارد لذا یك پیش شرط ضروری برای مسیریابی سلسله مراتبی دسترسی عملی به تكنولوژی‌های مورد نیاز برای شماره‌گذاری مجدد (تغییر دادن آدرس‌ها) میباشد.
شماره گذاری مجدد در IPv6
در IPv6 شماره گذاری مجدد توسط توانایی‌های روش پیكربندی اتوماتیك خیلی راحت‌تر از IPv4 انجام می‌شود و با فعال كردن یك میزبان در IPv6 عمل شماره‌گذاری اتوماتیك خیلی راحت‌تر از IPv4 و بدون دخالت انسان انجام می‌شود اگر چه پیكربندی اتوماتیك، پیكربندی میزبان‌ها را ساده‌تر و راحت‌تر انجام می‌دهد، حسن و فایده‌ی آن توانایی نگه‌داری سلسله مسیر‌های موثر در شبكه جهانی اینترنت میباشد.برای شماره گذاری مجدد یك میزبان در IPv6، نیاز به میزبان‌هایی است كه این میزبان‌ها قابلیت تنظیم كردن چند آدرس را روی یك اینترفیس فراهم می‌كنند. این كار مشابه مفهوم گذاشتن دو آدرس IP روی یك اینترفیس مثلاً مسیریاب سیسكو میباشد كه با استفاده از دستور secondary IPaddress امكان‌پذیر است.مكانیزم IPv6 برای گذاشتن چند آدرس بر روی یك اینترفیس جدای روش‌های فوق میباشد. IPv6 دارای این قابلیت است كه با استفاده از آن بتوان یك آدرس معتبر[1]، نیمه معتبر[2] یا نامعتبر[3] را بر روی یك اینترفیس گذاشت. یك میزبان از آدرس معتبر هم برای ارتباط موجود و هم برای تثبیت كردن یك ارتباط جدید می‌تواند استفاده كند. به صورت پیش‌فرض یك میزبان از آدرس نیمه‌معتبر فقط برای برقرای ارتباط موجود استفاده می‌كند ولی از این آدرس برای برقراری ارتباط جدید نمی‌توان استفاده نماید و بالاخره اگر یك میزبان از آدرس نامعتبر استفاده نماید نه می‌تواند از آن برای ارتباط جدید استفاده كند و نه برای برقرای ارتباط موجود. در پروسه تغییر‌دادن مجدد آدرس‌ها، میزبان‌هایی كه دارای آدرس IPv6 هستند و آدرس آنها به صوت نیمه‌معتبر باشد، یك آدرس معتبر جدید را از طریق یكی از مكانیزم‌های پیكربندی اتوماتیك آدرس IPv6 به دست می‌آورند. در نتیجه تمامی ارتباطات تازه از آدرس جدید استفاده خواهند كرد.پیكربندی اتوماتیك آدرسدهی در IPv6 هم با مكانیزم‌های با كیفیت بالا و هم با مكانیزم‌های با كیفیت پایین پشتیبانی می‌شود. پیكربندی با كیفیت بالا بر اساس DHCP میباشد كه به صورت اختصاصی برای IPv6 تعریف شده است. پیكربندی اتوماتیك با كیفیت پایین نیاز به نگه‌داری سرویس‌دهنده‌های DHCP را حذف می‌كند. با پیكربندی اتوماتیك با كیفیت پایین انتظار می‌رود كه یك میزبان آدرس Ipv6 خود را توسط پیش‌شماره[4] زیر شبكه، كه میزبان با استفاده از "كشف همسایه[5]" از مسیریاب‌هایی كه مثل میزبان در آن شبكه هستند، به دست آورد.اختصاص دادن آدرس جدید برای یك دستگاه یا افزار تنها قسمتی از كار و برنامه میباشد. میزبان‌های زیادی وجود دارند كه تغییر آدرس آنها توسط متد‌ها و روش‌های تغییر آدرس موجود كه در زیر به آنها اشاره می‌كنیم، امكان‌پذیر نمی‌باشد.
1. به‌روز رسانی بانك اطلاعاتی سیستم‌های نام حوزه (DNS[6]) برای تمامی گره‌هایی كه آدرس آنها تغییر یافته است و همچنین به روز رسانی اطلاعات آدرس‌های سرویس‌دهنده‌های نام حوزه با سایت مربوطه.
2. آدرسدهی مجدد در مواردی همچون تغییر اطلاعات پیكربندی مسیر‌یاب‌ها، برای مثال فیلتر‌های لیست كنترل دسترسی[7] و اطلاعات دستیابی.
3. بعضی از كاربردهای TCP/IP كه در اطلاعات پیكربندی به آنها اشاره شده است (بانك اطلاعاتی پیكربندی) و با دستور IPaddress بیان شده‌اند.
4. اگر بانك اطلاعاتی كنترل‌كننده (مجوز دهنده) ایستگاه‌های كاری[8] با یك آدرس IP به خصوص پیكربندی شده باشند تغییر آدرس سایت مستلزم تغییر اطلاعات پیكربندی است كه توسط ایستگاه‌های كاری نگه‌داری می‌شوند.
هیچ‌كدام از حالت‌های فوق توسط الگو‌ها و روش‌های تغییر آدرس در دسترس و موجود تحت پوشش قرار نمی‌گیرند. نگه‌داری سلسله مراتبی موثر بوسیله تغییر آدرسی كه توضیح داده شد مشكل اجرایی مهمی را باعث می‌شود.
[1]Valid
[2]Deprecated
[3]Invalid
[4]Prefix
[5]Neighbor discovery
[6]Domain Name System
[7]Access Control Listfilters
[8]Client