اشتراک اینترنت از طریق خدمات نوین adsl

[آبجی]

اگر در حال گشت و گذار در اینترنت هستید و با یک مودم معمولی این کار را انجام می دهید؛ مطمئنا با قطع شدگی، اختلال، کم شدن سرعت و... سر و کار پیدا خواهید کرد. این وقفه ها وقتی به اوج خود می رسد که شما در شلوغترین زمان کاربری اینترنت یا همان (rush hour) اقدام به ارتباط نمایید. بی مسما نیست که کاربران، اسم "شبکه گسترده جهانی" را "معطلی گسترده جهانی" نامیده اند!. اما فن آوری جدید DSL ممکن است پیام آور آسایش و راحتی خیال برای کاربران ناراضی اینترنت باشد. این فن آوری جدید ADSL نام دارد که مخفف "خط اشتراکی دیجیتال نامتقارن" می باشد.
برخلاف اسم آن، این فن آوری تنها به یک خط وابسته نیست؛ بلکه وظیفه اصلی آنرا مودمی بر عهده می گیرد که یک خط معمولی را به یک شاهراه دیجیتالی پر سرعت تبدیل می کند. فن آوری این مودم، سیستم خطوط تلفنی مسی قدیمی را متحول کرده است. ارتباط از طریق ADSL بیش از 8Mbpsرا بصورت "داون استریم" یا "بسوی کاربر" ارسال می کند و تا 640Kbps را بصورت "آپ استریم" بسوی خادم می فرستد. البته این جابجایی بستگی به طول خط و قابلیت مودم نیز دارد. چنین سرعتی می تواند شبکه اطلاعاتی موجود را از شبکه ای وابسته به صدا، متن و گرافیک با تفکیک پایین به سیستمی توانمند تبدیل نماید که قادر است در قرن جاری، ارتباطات جمعی، از جمله ویدیوی بدون وقفه را به تمام خانه ها وارد کند.

خصوصیات ADSL
ADSL گام بزرگی در عرصه تبادل اطلاعات می باشد و از فن آوری پیشرفته ای در زمینه های مختلف استفاده نموده است. هدف اصلی از ساخت ADSLاین بوده است که اطلاعات را با ارسال "بیت" های بیشتری در طول همین سیمهای مسی معمولی منتقل نمایند. موارد زیر از جمله مزیتهای ADSL است:
-- استفاده کامل از طیف فرکانسی خط مسی (1.11MHz)
-- روش پیشرفته رمز گذاری و کشف رمز
-- توانایی کار کردن همزمان با POTS (سیستم معمولی خطوط تلفنی)

اما فن آوری اصلی بکار رفته در ADSL از سه نوع زیر تشکیل یافته است:

تون های چندگانه مجزا (Discrete Multi Tone)
سیمهای سربی دارای طیف فرکانسی 1.1Mhz هستند که می توان از طریق آن تبادل اطلاعات را با وجود دو عامل محدود کننده انجام داد. محدودیت به این دلیل است که:
1. تنها 4Mhz بوسیله POTS بکار گرفته می شود.
2. تقویت در تمام فرکانسها یکسان نیست.

فن آوری بکار رفته در DMT که دامنه فرکانس را به 256 زیر فرکانس از 64Khz تا 1.1Mhz تقسیم می کند؛ مجرای مستقلی است و از جریان سیگنالهای مخصوص به خود برخوردار می باشد. این نکته حائز اهمییت است که ADSL هرگز بر ارتباط تلفنی معمولی تاثیر نمی گذارد؛ بلکه جریان فرعی 4Kbps بوسیله یک مدار آنالوگ بنام "Splitter" از جریان اصلی جدا می شود. با این شرایط، شما می توانید ارتباط ساده تلفنی را همزمان با استفاده از خدمات ADSL برقرار کنید.

تصحیح رمز و خطا
یکی از مهمترین فن آوریهای ساخته شده که به ADSL کمک بسیاری نموده است؛ رمز گذاری است. با استفاده از یک روش جدید، اطلاعات موجود بر روی خط نابود می شوند و دستگاه رمز گشا اطلاعات را بصورت کاملا مطمئن دوباره سازی می کند. برای پیشبرد کیفیت ADSL، بعضی از شرکتها از یک رمز با 16 وضعیت و 4 بعد مختلف استفاده می کنند.

چارچوب بندی و مخلوط سازی
بیشتر شبکه های رایانه ای استفاده کنده از خطوط ADSL از روش چارچوب بندی خاصی استفاده می کنند. چارچوب اصلی "Superframe" نام دارد و از 68 چارچوب اطلاعاتی ADSL تشکیل یافته است. ATU-C در هر 17msec یک "فوق چارچوب" را ارسال می کند. هر کدام ازاین چارچوبهای اطلاعاتی اطلاعات خود را از دو بافر اطلاعاتی دریافت می کنند (بافر خالی و بافر سریع) که در زمانهای متناوب بخصوصی با هم مخلوط می گردند. این روش مخلوط سازی باعث موثرتر شدن سیستم تصحیح خطا و رمز گذاری می گردد.

[آبجی]

چرا ADSL بهتر از ارتباط کابلی است؟
در میان فن آوریهایی که سعی بر باز نمودن راهبندان های اینترنتی دارند؛ مودم های کابلی، کابلهای کواکسیال با فیبر مختلط (HFC)، کابلهای بی سیم و DSL ها خودنمایی می کنند. ADSL خدمات خود را در طول یک خط تلفن ارائه می دهد؛ در حالیکه مودم های کابلی خدمات خود را بر روی یک رسانه مشترک (shared) ارائه می نمایند. بااینکه کابلها پهنای باند نزولی (downstream) بیشتری دارند (تا 30Mbps)؛ تمام آن در میان کاربران شبکه مشترک تقسیم می گردد و در نتیجه، با زیاد شدن تعداد کاربران، ارتباط دچار نوسان می شود. جریان صعودی یا upstream مودم های کابلی در بسیاری از مواقع آهسته تر از ADSL است؛ حال به دلیل آهسته بودن کارکرد خود مودم کابلی و یا، بخاطر ارتباطات بیش از حد ایجاد شده در شبکه. تفاوت عمده بین این دو در صف آرایی کابلهای HFC در برابر سیمهای سربی است. در حالیکه بیش از 650 میلیون مشتری در سراسر جهان بوسیله سیمهای سربی به تلفن های معمولی وصل هستند؛ تنها در 12 میلیون خانه می توان از امکانات کابلی استفاده کرد؛ و با وجود اینکه این رقم روزبروز افزایش می یابد؛ تا چندین سال آینده حتی به گرد خطوط سربی نیز نخواهد رسید!. علاوه بر تمام موارد فوق، این نکته به اثبات رسیده است که HFC بسیار گران تر از آنست که در ابتدا پیش بینی می شد. حتی در پیش بینی های اولیه، هیچ آزمایش یا تحقیقاتی بیان نکرده بود که مشتریان مبلغ بیشتری را برای دریافت فیلمهای درخواستی (VOD) نسبت به فیلمهای کرایه ای خواهند پرداخت؛ وبازار فیلمهای کرایه ای نیز دلائل کافی برای توجیه چنین نیاز روزافزونی به این صنعت جدید در دست نداشت. بعنوان نتیجه گیری می توان گفت که HFC در آینده تنها در تلویزیونهای کابلی تحت حمایت شرکتهایی مورد استفاده قرار خواهد گرفت که هیچ راه حل دیگری را در پیش روی خود نداشته باشند.


مخابرات : ظرفیت پهناى باند اینترنتى بیشتر از تقاضاى كاربران است
كاربران: اینترنت ما كم سرعت است

وزیر ارتباطات: با داشتن یك شبكه كامل فیبر نورى در داخل كشور، ظرفیت پهناى باند اینترنتى بیشتر از تقاضاى كاربران و مشتركان داخلى خواهد شد

داشتن اینترنت پرسرعت براى بسیارى از كاربران حرفه اى اینترنت در كشور به یك رویا تبدیل شده است.
مهمترین موضوعى كه كاربران اینترنتى طى سال هایى كه این رسانه نو ظهور در كشور رشد و گسترش پیدا كرده با آن روبه رو بوده اند، موضوع سرعت پایین اینترنت و كیفیت اندك آن است . در همه این سال ها بسیارى از شركت هاى خدمات دهنده اینترنتى نیز نیازهاى كاربران اینترنت در این زمینه را دریافته اند اما به دلیل محدودیت هایى كه از نظر هزینه و فناورى وجود دارد، تاكنون هیچ راه حل ارزان قیمت و به صرفه اى براى كاربران اینترنتى به وجود نیامده است.
با این حال ،امروز بسیارى از كاربران عادى اینترنت هم مى دانند كه سرعت و كیفیت پایین اینترنت در كشور به میزان پهناى باند ( سرعت انتقال دهنده اطلاعات ) شركت خدمات دهنده بستگى دارد. هرقدر پهناى باند یك شركت بیشتر باشد، بر میزان سرعت اینترنت كاربران انتهایى نیز افزوده مى شود.
اما شركت هاى ارائه دهنده خدمات اینترنتى (ISP)معمولاً این مشكل را از ضعف هاى ساختارى مخابراتى مى دانند. سرعت اینترنت ایران طى سال هاى گذشته با راه اندازى خطوط دیجیتالى و حتى فیبر نورى تا اندازه قابل توجهى افزایش پیدا كرده اما این افزایش سرعت به هیچ وجه با سرعت رشد اینترنت در كشور همخوانى ندارد.
با توجه به اطلاعات موجود، میزان پهناى باند یا سرعت انتقال دهنده حدود ۴۰۰ مگابیت بر ثانیه است كه با در نظر گرفتن مجموع پهناى باند مراكز در ICP، پهناى باند كشور حدود ۶۰۰ مگابیت بر ثانیه مى شود.
میر زایى ، كارشناس فناورى اطلاعات اعتقاد دارد:با توجه به كیفیت پایین اینترنت در كشور، بعید به نظر مى رسد مقدار واقعى پهناى باند كشور این میزان باشد.
این كارشناس خاطرنشان مى كند: اگر میزان پهناى باند كشور واقعا حدود ۶۰۰ مگابیت بر ثانیه یا بیشتر باشد، با توجه به وضعیت اینترنت كشور مى توان نتیجه گرفت كه از تمام ظرفیت هاى آن بخوبى استفاده نمى شود.
در خبرهاى منتشر شده هرگز به میزان پهناى باند كشور، نحوه دریافت آن، میزان هزینه هاى اولیه و جارى براى دریافت پهناى باند و نوع قراردادهاى مربوط به دریافت آن اشاره نشده است وآمار شفافى نیز در این موارد وجود ندارد.
«مهندس مهدیون» ،معاون گسترش فناورى اطلاعات شركت ارتباطات داده ها در مورد اقداماتى كه شركت دیتا در جهت بالا بردن سرعت اینترنت در كشور انجام داده ، اظهار مى دارد : صددرصد برنامه پیش بینى شده در جهت توسعه اینترنت كشور باید تا آخر برنامه ۵ ساله سوم تحقق یابد. تمام تلاش ما این است كه ظرفیت پورت هاى داخلى را به ۵۸ هزار پورت و ظرفیت بین المللى را تا STM1 افزایش دهیم كه در این حالت براى لینك هاى داخل كشور از شبكه فیبرنورى كشور استفاده وسیعى خواهد شد، همچنین تأمین پورت هاى مورد نیاز، بویژه براى شبكه بانكى كشور تا حدود زیادى تأمین شده و باید خود بانك ها تجهیزات لازم را نصب كنند.
وى، تصریح مى كند : اقدام براى خرید سفارشات فنى در سال گذشته انجام گرفته و از ابتداى سال هم در حال وارد كردن تجهیزات هستیم. چنانچه شركت زیرساخت لینك هاى لازم را در اختیار بگذارد، مشكل خاصى نخواهیم داشت، هم چنین ارائه مجوز PAP به شركت ها براى ارائه اینترنت پرسرعت نیز از جمله اقدامات انجام شده براى افزایش سرعت و سهولت دسترسى كاربران به اینترنت است.
> گفت و گوبا وزیرارتباطات : ICT پهناى باند وجود دارد ، اما استفاده نمى شود
احمد معتمدى، وزیر ارتباطات وفن اورى اطلاعات با اشاره به موضوع پهناى باند، مى گوید : پهناى باند به اندازه كافى وجود دارد و حتى در بخش بین الملل ۱۰۰ مگابیت پهناى باند خالى داریم. معتمدى مشكل اصلى را شركت هاى ISP مى داند كه مثلا۲ مگابیت از مخابرات خریدارى مى كنند و به اندازه ۶ مگابایت توزیع مى كنند كه این باعث افت سرویس مى شود.وزیر حتى به آماده بودن یك قرارداد ۱۵۵ مگابیتى اشاره مى كند و مى گوید: ما دست نگاه داشته ایم چون نمى خواهیم چیزى بخریم كه مشترى نداشته باشد.
در حاشیه یكى از نشست ها از وزیرارتباطات و فن آورى اطلاعات پرسیدم پهناى باند در ایران چقدر است؟
به اندازه كافى وجود دارد. با آمدن فیبرهاى نورى مشكل حل مى شود .طورى كه تا ۱۵ سال مشكل ظرفیت نخواهیم داشت . در تهران كه اصولاً مشكلى وجود ندارد چون سرمایه گذارى خوبى صورت گرفته است و ظرفیت خالى زیادى در شهرهاى بزرگ وجود دارد. در برنامه ما توسعه زیرساخت جلوتر از توسعه سایر بخش هاست .الان در بخش بین الملل ۱۰۰ مگابیت پهناى باند خالى داریم .
كل پهناى باند چه اندازه است ؟
۸۰۰ مگابیت
اما كارشناسان با توجه به كیفیت و سرعت پایین دسترسى به اینترنت مى گویند پهناى باند اعلام شده، رقم واقعى نیست .
اشكال جاى دیگرى است . مثلاً یك ISP ۲ مگابیت پهنا دریافت مى كند وبعد به اندازه ۶ مگابیت توزیع مى كند. با این شیوه سرعت پایین مى آید وگرنه براى واگذارى فضا به اندازه كافى وجود دارد.
محاسبه كرده اید كه به هر كاربر در ایران چه اندازه پهناى باند مى رسد؟
الآن هرچقدر بخواهند، مى توانیم واگذار كنیم . اینكه سرعت اینترنت درایران پایین است، به زیرساخت بازنمى گردد. اگر ۲ مگابیت به ISP داده ایم، آن را تضمین كرده ایم .قبلاً اینطور نبود. انتقاد زیادى وجود داشت كه مثلاً نیمى از این ۲ مگابیت در ساعات اوج تأمین نمى شود. اما الآن ماه هاست قطعى اینترنت نداریم.
اشاره نكردید به هر كاربر چه اندازه از پهناى باند مى رسد.
ما قسمت انتهایى را به بخش خصوصى داده ایم . حدود ۱۰۰ مگابیت اضافه دادیم . قرارداد ۱۵۵ مگابیت دیگر هم آماده است اما ازآنجا كه نمى خواهیم چیزى را بخریم كه مشترى نداشته باشد، دست نگه داشته ایم.
مشكلى كه الآن داریم وسازمان تنظیم مقررات، به عنوان مدافع منافع مشتریان باید آن را حل كند این است كه ISP یا ICPها [مراكز پرظرفیت خدمات اینترنت]الآن بیش از ظرفیت خود، پهنا مى فروشند. سازمان تنظیم مقررات باید نظارت و جریمه كند. ما این كار را نكرده ایم و آن را به عهده مشترى و رقابت گذاشته ایم. یعنى ISP كه خوب عمل كند طبیعى است مشترى بیشترى دارد.
شما مى گویید پهناى باند اضافه وجود دارد اما از آن استقبال نمى شود. احتمالاً تعرفه هاى مخابرات طورى است كه ISPها رغبت نشان نمى دهند.
بخش خصوصى خیلى بهتر از بخش دولتى به دنبال منافع خود است . شركت مخابرات اگر ضرر كند، از جیب افراد هزینه نمى شود، پس چندان پیگیر نیست . اما اگر بر بخش خصوصى نظارت نباشد، آنچنان نیست كه حتماً به دنبال منافع مشترى باشند. البته رقابت ها خیلى مؤثر است . اما نظارت دولتى هم باید باشد. ما به امور حوزه خود رسیدگى مى كنیم.مثلاً اینكه كسى از اینكه
۲ مگابیت گرفته و جواب نمى دهد، شكایت كند. ولى خوشبختانه در یك سال گذشته شكایتى نداشته ایم.
سید رحمت طباطبایى، معاون توسعه و مدیریت شبكه شركت دیتا نیز در مصاحبه اى با تأیید صحبت هاى وزیر مى گوید: با داشتن یك شبكه كامل فیبر نورى در داخل كشور، ظرفیت پهناى باند اینترنتى بیشتر از تقاضاى كاربران و مشتركان داخلى است.
طباطبایى با اشاره به اینكه فیبر نورى داراى پهناى باند متقارن است، تصریح مى كند: به دلیل اینكه «اطلاعات دریافتى» كاربران ایرانى بیشتر از «اطلاعات ارسالى» است، معمولا میزان ارسال به دریافت پهناى باند یك به چهار یا یك به سه تنظیم مى شود.
ظرفیت پهناى باند اینترنت بر اساس حجم داده هاى مبادله شده در هر ثانیه محاسبه مى شود كه معیار استاندارد آن ، مگا بیت بر ثانیه است .
وى گفت : شركت دیتا پهناى باند واقعى خود را در اختیار مراكزISP قرار مى دهد و مراكزISP باید درمراحل بعدى سرویس خوبى به كاربران ارائه كنند.
به اعتقاد وى برخى مراكزISP بیش ازظرفیت پهناى باند خود كارت اینترنتى مى فروشند و یا داراى خطهاى ارتباطى آنالوگ و قدیمى هستند
*یك خبر نوید بخش
سیستم اتصال از طریق خط تلفن یا DIAL UP هنوز هم مورد استفاده اغلب كاربران ایرانى است. هر چند برخى كاربران اقتصادى با رشد مصرف اینترنت طى سال هاى اخیر و تقاضاى بازار به سراغ شیوه هاى دیگرى نیز رفته اند. اینترنت نامتقارن (دریافت از طریق دیش ماهواره اى و ارسال از طریق خط تلفن ) از آن جمله بود كه طى یكى دو سال گذشته تا انداز ه اى مورد توجه برخى كاربران كه نیازهاى بیشترى به اینترنت دارند، قرارگرفته است. مزیت اصلى این سیستم دریافت با سرعت بالاست به همین دلیل براى كسانى كه معمولاً از اینترنت براى دریافت فایل هاى حجیم استفاده مى كنند، این سیستم مى تواند مطلوب باشد و البته قابل ذكر است. این سیستم همچنان وابستگى خود را به خط تلفن حفظ مى كند و به همین دلیل هم سرعت اینترنت از حد قابل قبولى بالاتر نمى رود و هم این كه مشكلات مربوط به خطوط ارسال SEND معمولاً گریبانگیر كاربران مى شود.
مهندس «احمد نظرپور» ، مدیركل پشتیبانى- فنى ارتباطات شهرى شركت مخابرات استان تهران با اعلام ارائه سرویس ISDN از ابتداى سال۸۲ مى گوید: با ISDN یك زوج سیم و دو خط با در اختیار داشتن دو تلفن و پرداخت حق شارژ معمولى، سرعت و كیفیت ارتباطات، فوق العاده افزایش مى یابد.وى درباره مزایا و امكانات سرویس هاى ISDNافزود: در این سیستم، سرعت بالایى در اختیار مشتركان قرار مى گیرد كه این خطوط در مقایسه با خطوط معمولى كه حداكثر ۶۴ كیلو بیت بر ثانیه ، مى تواند تا ۱۲۸ كیلو بیت بر ثانیه اطلاعات را رد و بدل كند.
وى مى افزاید:این خطوط، از طریق یك زوج سیم، دو خط تلفن مجزا ارائه مى شود كه در كنار آن بنا به نیازامكان افزایش شماره ها هم وجود دارد، اما از میان خطوط تعریف شده تنها ۲ خط تلفن مى توانند همزمان مورد استفاده قرار گیرند. وى یاد آور مى شود در تلفن هاى معمولى، كانال انتقال دیتا و Voice مجزا نیست؛ در حالى كه در خطوط ISDN این دو كانال از یكدیگر مجزا هستند، لذا با جدا بودن كانال انتقال دیتا، دیگر مشكل نویز هم شنوایى هم بر روى خطوط پیش نمى آید. ضمن اینكه این نوع خطوط در استفاده از تلفن تصویرى بسیار مطلوب است و انتقال تصاویر با سرعت بالایى انجام مى شود . طى این سال ها شیوه هاى مشابه و متعدد دیگرى براى استفاده از اینترنت پرسرعت وجود داشته اما اغلب آنها به دلیل گرانقیمت بودن پهناى باند و همچنین تجهیزات چندان مورداستقبال كاربران قرار نمى گرفتنداما خبر ارائه اینترنت پرسرعت از طریق سیستم ADSL در حقیقت نویددهنده این موضوع بود كه مى توان اینترنت پرسرعت را با قیمت كم و كیفیت خوب حتى براى كاربران عادى و خانگى هم راه اندازى كرد. هر چند شیوه هایى چون DSL و ADSL براى كشور ما شیوه هاى تازه اى از اتصال به اینترنت به شمار مى روند اما در بسیارى از كشور هاى جهان مدت هاست مورد استفاده قرار مى گیرد. سال گذشته زمزمه استفاده از اینترنت پرسرعت در محافل مخابراتى شنیده شد و سرانجام در ماه هاى پایانى سال موافقت نامه هایى به چند شركت در زمینه ارائه این سرویس ها اهدا شد.
*نوبت ما كى مى رسد ....
روند رو به رشد اینترنت در كشور و رویكرد مرتب قشرهاى مختلف، عرضه فناورى اطلاعات اهمیت زیرساخت هاى ارتباطى را روز به روز بیشتر یادآور مى شود. در این میان موضوع پهناى باند اینترنت به عنوان ضرورت رشد اینترنت در كشور بیش از پیش مطرح و درباره آن بحث هاى مفصلى در جریان است.این در حالى است كه این مباحث سال هاست در بسیارى از كشور ها به پایان رسیده است .
كره جنوبى، هنگ كنگ و كانادا مقام هاى اول تا سوم را در زمینه رشد دسترسى به اینترنت پرسرعت داشته اند. دسترسى به اینترنت پرسرعت در جهان طى یك سال گذشته یى درصد رشد كرده است .چندى پیش نیز اعلام شد تا پایان سال یییى، تمام نقاط آمریكا مجهز به اینترنت پرسرعت مى شوند این درحالى است كه اینترنت پهن باند در آمریكا یى درصد رشد كرده است جالب اینكه حتى مدارس برونئى به اینترنت پرسرعت مجهز شده است.