نعمت حقیقی در گذشت

[LaDy Ds DeMoNa]

مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد نعمت حقیقی فیلمبردار باسابقه سینمای ایران ۱۲ اردیبهشت و مراسم ترحیم این هنرمند فقید ۱۷ اردیبهشت برگزار خواهد شد.

http://www.3canc.ir/pic/iranian_movies/282041ori.jpg

به گزارش خبرآنلاین، روابط عمومی خانه سینما اعلام کرد، مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی مدیرفیلمبرداری پیشکسوت سینمای ایران روز یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ماه ساعت ۹ از مقابل ساختمان شماره ۲ خانه سینما (وصال جنوبی) برگزار می‌شود. پیش از این مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد سیف​الله داد با حضور گسترده هنرمندان در ساختمان شماره دو خانه سینما برگزار شده بود.
مراسم ترحیم نعمت حقیقی هم جمعه ۱۷ اردیبهشت‌ماه برگزار می‌شود. این مراسم از ساعت ۱۶ تا ۱۷:۳۰ در مسجد نور واقع در میدان فاطمی برگزار می شود.
نعمت حقیقی روز پنجشنبه دارفانی را وداع گفت. این هنرمند، متولد سال ۱۳۱۸ در تهران بود و از جمله فعالیت‌های او می‌توان به آثاری چون «سفیر»، «دادشاه»، «اعدامی»، «جهان پهلوان تختی»، «مهاجران»، «مارال»، «ردپایی بر شن»، «دزد عروسک‌ها»، «عروس»، «گوزن‌ها»، «داش‌آکل»، «خاک»، «غزل»، «تنگسیر»، «روز فرشته»، «معجزه خنده»، «فصل پنجم»، «شوکران» و «فرزند صبح» اشاره کرد.
او به عنوان بازیگر نیز در فیلم‌های «تشریفات»، «سیاه راه»، «فرار»، «تفنگدار»،‌ «خاک و خون» و «میرزا کوچک​خان» بازی کرده و کارگردان اولیه فیلم «فیل در تاریکی» نیز بوده است.
زنده یاد حقیقی سال​های نوجوانی​اش را با گریز و پرهیز از درس و مدرسه سپری کرد؛ هر چه در کلاس درس احساس بیگانگی و خفقان می​کرد از تاریکی سالن سینما لذت می​برد. قبل از اینکه تصمیمی جدی برای آینده​اش بگیرد به کمک برادرش با یک دوربین عکاسی ارزان قیمت برای دل خوشی عکس می​گرفت.
او در سال چهارم متوسطه تحصیل را برای همیشه رها کرد و زمانی که فرخ غفاری جنوب شهر را می​ساخت به عنوان کمک فیلمبردار با حقوق ماهیانه ۲۵۰ تومان استخدام شد. جلسات نمایش کانون فیلم که به همت غفاری برگزار می​شد باعث آشنایی او با تعدادی از فیلم​های مهم تاریخ سینمای جهان شد. در چنین وضعی با کمک و موافقت غفاری تاریک خانه کوچکی در ایران نما دایر کرد و به طور حرفه​ای به کار عکاسی مشغول شد.
او گه گاه با دوربین فیلمبرداری نماهای کوتاهی می​گرفت و عکس​های گرفته شده را در تانک عکاسی ظاهر و با آگراندیسمان چاپ می​کرد. بسیاری از شگردهای سینمایی و تروکاژهایی را که در آن زمان در ایران متداول نبود در همین تاریک خانه آموخت. غفاری پس از ساختن فیلم ناموفق «عروس کدومه؟» (۱۳۳۸) که حقیقی هم دستیار فیلمبردار و هم عکاس فیلم بود، پس از بستن قرار دادی با شرکت نفت برای تهیه چند فیلم مستند حقیقی را به عنوان فیلمبردار انتخاب کرد.
حاصل کار چنان بود که مهندس محسن بدیع در لابراتورش و غفاری به او دست مریزاد گفتند و به ادامه کار تشویق کردند. در نیمه اول دهه ۱۳۴۰ ساخت تعدادی فیلم تبلیغاتی از نوشتن طرح تا فیلمبرداری تدوین و صداگذاری به حقیقی محول شد و سپس او همراه گروه ابوالقاسم رضایی و جلال مقدم به عربستان رفت تا فیلم «خانه خدا» را با همکاری احمد شیرازی، محمود ایثاری و عباس دستمالچی فیلمبرداری کند.
با تأسیس تلویزیون ملی ایران به توصیه غفاری فعالیت حقیقی در تلویزیون متمرکز شد. کار در تلویزیون، حقیقی را از فضای ناسالم سینما و جو نامطلوبی که آن را احاطه کرده بود دور کرد. حقیقی براین عقیده بود که اگر در آن زمان وارد سینمای ایران شده بود به طور قطع به یقین به مسیر همان فیلمبردارانی می​پیوست که سینمای ایران آن ها را هرز برد. با چنین عقیده​ای بود که وقتی مسعود کیمیایی به او پیشنهاد کرد فیلمبرداری نخستین فیلمش «بیگانه بیا» (۱۳۴۷) را انجام بدهد، تمایلی نشان نداد.
«داش آکل» نخستین همکاری گروهی کیمیایی، حقیقی، اسفندیار منفردزاده و بهروز وثوقی بود. از این به بعد حقیقی احساس می​کرد اندازه صفحه تلویزیون و قطع ۱۶ میلیمتری او را راضی نمی​کند و مصمم شد نتیجه کارش را در روی پرده بزرگ سینما ببیند. حقیقی در سال ۱۳۵۲ «تنگسیر» را برای امیر نادری در سازمان سینمایی پیام فیلمبرداری کرد.
اگر نادری و حقیقی استفاده زیادی از رنگ در فیلم رنگی «تنگسیر» نکردند ناصر تقوایی و حقیقی در فیلم سیاه و سفید «نفرین» (۱۳۵۲) به مطلوب​ترین شکل از رنگ استفاده کردند. «شازده احتجاب» به کارگردانی بهمن فرمان آرا (۱۳۵۳) پس از «نفرین» و «داش آکل» تجربه​ای موفق در فیلمبرداری سیاه و سفید است.
حقیقی و فرمان آرا به اقتضای داستانی که در روزهای پایانی یک شازده بیمار قجر را بیان می کند از گرفتن تصاویر دلپذیر و چشم نواز اجتناب کردند. حقیقی بعد از «شازده احتجاب» در دوره​ای یک دو ساله فیلم​هایی را فیلمبرداری کرد که خودش هم در کارنامه سینمایی​اش آنها را جدی نمی گیرد، اگرچه کارهای بی ارزشی هم نیستند: «ممل آمریکایی» به کارگردانی شاپور قریب (۱۳۵۳) «سازش» به کارگردانی محمد متوسلانی (۱۳۵۳) «همسفر» به کارگردانی مسعود اسداللهی (۱۳۵۴) و «خانه خراب» ساخته نصرت​الله کریمی (۱۳۵۴).
حقیقی معتقد بود در یک فیلم، اصل اساسی این است که فیلمبردار و کارگردان با یکدیگر تفاهم داشته باشند و روحیه یکدیگر را بشناسند، فقط در چنین حالتی است که از نتیجه همکاری رضایت خواهند داشت. در غیر اینصورت فیلمبردار به وسیله ای مکانیکی بدل خواهد شد که وظیفه‌اش فقط گرفتن یک مجموعه عکس است. «دادشاه» ساخته حبیب کاوش ۱۳۶۲ یکی از فیلم​هایی بود که کار با تفاهم کامل پیش رفت و حتی قبل از اینکه فیلمنامه نوشته شود حقیقی طرف مشورت کارگردان بود.
حقیقی بعد از تحمل مدت​ها بیماری ظهر روز پنجشنبه نهم اردیبهشت دارفانی را وداع گفت. او در آخرین همکاری خود پشت دوربین «فرزند صبح»​ به کارگردانی بهروز افخمی قرار گرفت تا چهارمین همکاری آنان رقم بخورد. حقیقی پدر فیلمسار جوان مانی حقیقی بوده و از نگاه سینماگران یکی از تاثیرگذارترین فیلمبرداران سینمای ایران محسوب می​شود که در سال​های پایانی عمر از فعالیت در سینما فاصله گرفت.