LaDy Ds DeMoNa
27th April 2010, 10:49 PM
توصیه‌های ”محمدامیر یاراحمدی” به تئاتر دانشگاهی:
نگاه حرفه‌ای به تئاتر دانشگاهی باعث ایستایی آن می‌شود
http://theater.ir/data/uploads/news/img/tb/29299_Y_yarahmadii27Apr10124444pm.jpg (http://theater.ir/data/uploads/news/img/29299_Y_yarahmadii27Apr10124444pm.jpg)
تئاتر حرفه‌ای می‌تواد از دست‌آوردهای تئاتر دانشجویی استفاده کند به شرط آن که تئاتر دانشجویی به اصول و ارزش‌های خود پایبند بماند.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران، "محمدامیر یاراحمدی"، نویسنده و مدرس تئاتر با بیان این مطلب گفت: «تئاتر دانشگاهی به تئاتری گفته می‌شود که در حال آزمون و خطاست و مهم‌ترین خصیصه آن پژوهندگی و جسور بودن آن است.»
وی خاطرنشان کرد: «مهم‌ترین ویژگی تئاتر دانشگاهی این است که برای دانشجو فرصتی را فراهم می‌کند تا بتواند به دور از هرگونه محافظه‌کاری و با عصیان در برابر قراردادها و شکستن قالب‌های رایج شکل و زبان تازه‌ای را برای ایجاد ارتباط با مخاطب کشف و یا تجربه کند. بنابراین اگر قابلیت‌ها و ظرفیت‌های تئاتر دانشجویی در قیاس و یا براساس معیارهای تئاتر حرفه‌ای مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرد، پویایی و سر زنده‌گی خود را از دست می‌دهد و محافظه‌کار خواهد شد.»
یاراحمدی با اشاره به اینکه نگاه حرفه‌ای به تئاتر دانشگاهی باعث ایستایی آن می‌شود و روحیه پژوهندگی و کاوشگری را از دانشجو می‌گیرد، گفت: «تئاتر حرفه‌ای نیازی به توضیح ندارد و مناسبات و جاذبه‌های خاص خود را دارد که متکی به اقتصاد و امکانات و ابزارهای حرفه‌ای است؛ اما تئاتر دانشجویی ناگزیر است با کمترین هزینه و با حداقل امکانات دست به خلق آثاری بزند که جان مایه آن برخواسته از جسارت و نوآوری است. بنابراین اگر این محدودیت سازنده به هر شکل دستخوش مناسبات تئاتر حرفه‌ای شود، بی‌شک روند منطقی آموزش را دچار انحطاط و روحیه دانشجویی را تخریب می‌کند.»
وی درباره به وجود آمدن امکان اجرای آثار نمایشی دانشجویی در فرهنگسراها و سالن‌های تئاتر تصریح کرد: «تا زمانی که تئاتر ما شاهد توسعه منطقی امکانات و تجهیزات لازم در بخش حرفه‌ای و آموزش نباشد نه فقط مشکل دانشجویان بلکه مشکلات تئاتر حرفه ای نیز حل نخواهد شد. باید یک بار برای همیشه مسئولان و متصدیان فرهنگی ما به این مسئله پاسخ دهند که آیا تئاتر را به عنوان ابزاری برای آموزش اجتماعی و افزایش آگاهی عمومی قبول دارند یا خیر. اگر پاسخ آنها مثبت باشد پس باید اقتدار مقتضیات و الزامات آن را نیز بپذیرند و زمینه‌های توسعه آن را چه در بخش آموزشی و چه در بخش حرفه‌ای فراهم سازند. اما اگر به هر دلیل مسئولان از اداره لازم برای پذیرش نقش سازنده تئاتر برخوردار نباشند متوسل شدن به چنین روش‌های غیر اصولی و حداقلی مانند استفاده از سالن‌های نامناسب فرهنگسراها گره‌ای از مشکلات تئاتر کشور نخواهد گشود.»
نگاه حرفه‌ای به تئاتر دانشگاهی باعث ایستایی آن می‌شود
http://theater.ir/data/uploads/news/img/tb/29299_Y_yarahmadii27Apr10124444pm.jpg (http://theater.ir/data/uploads/news/img/29299_Y_yarahmadii27Apr10124444pm.jpg)
تئاتر حرفه‌ای می‌تواد از دست‌آوردهای تئاتر دانشجویی استفاده کند به شرط آن که تئاتر دانشجویی به اصول و ارزش‌های خود پایبند بماند.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران، "محمدامیر یاراحمدی"، نویسنده و مدرس تئاتر با بیان این مطلب گفت: «تئاتر دانشگاهی به تئاتری گفته می‌شود که در حال آزمون و خطاست و مهم‌ترین خصیصه آن پژوهندگی و جسور بودن آن است.»
وی خاطرنشان کرد: «مهم‌ترین ویژگی تئاتر دانشگاهی این است که برای دانشجو فرصتی را فراهم می‌کند تا بتواند به دور از هرگونه محافظه‌کاری و با عصیان در برابر قراردادها و شکستن قالب‌های رایج شکل و زبان تازه‌ای را برای ایجاد ارتباط با مخاطب کشف و یا تجربه کند. بنابراین اگر قابلیت‌ها و ظرفیت‌های تئاتر دانشجویی در قیاس و یا براساس معیارهای تئاتر حرفه‌ای مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرد، پویایی و سر زنده‌گی خود را از دست می‌دهد و محافظه‌کار خواهد شد.»
یاراحمدی با اشاره به اینکه نگاه حرفه‌ای به تئاتر دانشگاهی باعث ایستایی آن می‌شود و روحیه پژوهندگی و کاوشگری را از دانشجو می‌گیرد، گفت: «تئاتر حرفه‌ای نیازی به توضیح ندارد و مناسبات و جاذبه‌های خاص خود را دارد که متکی به اقتصاد و امکانات و ابزارهای حرفه‌ای است؛ اما تئاتر دانشجویی ناگزیر است با کمترین هزینه و با حداقل امکانات دست به خلق آثاری بزند که جان مایه آن برخواسته از جسارت و نوآوری است. بنابراین اگر این محدودیت سازنده به هر شکل دستخوش مناسبات تئاتر حرفه‌ای شود، بی‌شک روند منطقی آموزش را دچار انحطاط و روحیه دانشجویی را تخریب می‌کند.»
وی درباره به وجود آمدن امکان اجرای آثار نمایشی دانشجویی در فرهنگسراها و سالن‌های تئاتر تصریح کرد: «تا زمانی که تئاتر ما شاهد توسعه منطقی امکانات و تجهیزات لازم در بخش حرفه‌ای و آموزش نباشد نه فقط مشکل دانشجویان بلکه مشکلات تئاتر حرفه ای نیز حل نخواهد شد. باید یک بار برای همیشه مسئولان و متصدیان فرهنگی ما به این مسئله پاسخ دهند که آیا تئاتر را به عنوان ابزاری برای آموزش اجتماعی و افزایش آگاهی عمومی قبول دارند یا خیر. اگر پاسخ آنها مثبت باشد پس باید اقتدار مقتضیات و الزامات آن را نیز بپذیرند و زمینه‌های توسعه آن را چه در بخش آموزشی و چه در بخش حرفه‌ای فراهم سازند. اما اگر به هر دلیل مسئولان از اداره لازم برای پذیرش نقش سازنده تئاتر برخوردار نباشند متوسل شدن به چنین روش‌های غیر اصولی و حداقلی مانند استفاده از سالن‌های نامناسب فرهنگسراها گره‌ای از مشکلات تئاتر کشور نخواهد گشود.»