s@ba
15th April 2010, 12:44 PM
http://khabaronline.ir/images/position1/2010/4/lompan.jpg
نگرانی از ورود واژگان لمپن به زبان و ادبیات مردم
کارشناسان امور اجتماعی و رفتارشناسان با ابراز نگرانی از رواج کلمات لمپن در جامعه، رواج آن را سبب ساز ایجاد ادبیات بدون پایه و محتوا یا " آرگو " می دانند که در فرهنگ و تاریخ ادبیات ما سابقه ندارد.
بیش از چهار هزار کلمه لمپن وارد زبان فارسی شده است. امروزه زبان خاصی در بین بسیاری از جوانان خصوصاً در تهران و بعضی از شهرهای بزرگ رایج شده است که برای بسیاری از مردم میانسال و کهنسال جامعه معنا و مفهومی ندارد.
کارشناسان امور اجتماعی و رفتارشناسان با ابراز نگرانی از رواج کلمات لمپن در جامعه، رواج آن را سبب ساز ایجاد ادبیات بدون پایه و محتوا یا " آرگو " می دانند که در فرهنگ و تاریخ ادبیات ما سابقه ندارد.
حمید رضا حسین شاهی، استاد دانشگاه و روان پزشک با اشاره به عدم نظارت صدا و سیما بر گفتار هنرمندان معتقد است:" متاسفانه به غیر از اخبار که به نوعی واژگان به صورت دقیق به مخاطبان ارائه می شود، بقیه قسمت ها مخصوصا سریال های تلویزیونی فاقد این خصوصیت هستند."
او در خصوص تاثیر دوستان برای گرایش به سوی ادبیات لمپنی می گوید:" نوجوانان و جوانان در بین خودشان از شیوه گویشی لمپن استفاده می کنند، ولی باید در کنار آن صحبت کردن صحیح را یاد بگیرند."
این مدرس دانشگاه و روانشناس یادآور می شود:" جوانان و نوجوانان با یک منبع به عنوان دوستان مواجه هستند و آن به عنوان سیستم منحصر به فرد گفتار فرد در دانشگاه، مدرسه و خانواده می شود. خانواده ها باید روی برنامه هایی که برای فرزندان تهیه می کنند نظارت داشته باشند ولی متاسفانه در برنامه ها و کارتون های دوبله شده که از طریق رسانه های تصویری پخش می شود، برای جذابیت بیشتر از گویش های لمپنی استفاده می شود و به خاطر خنده دار و جذاب بودن این ادبیات، کودک یا نوجوان، این ادبیات را الگوی خود قرار می دهد."
مجید ابهری، رفتارشناس، به خبرگزاری فارس می گوید:" در آسیب شناسی رفتاری گفت و گو، از قدیم زبان‌های غیر مدون بین اصناف و افراد مختلف رایج بوده است و این دلیلی جز متوجه نشدن دیگران نداشته است که زبان زرگری یا زبان گفت‌وگوی بین برخی از افراد و مشاغل از این جمله است."
او می افزاید:" امروزه نوعی از ادبیات بدون پایه و محتوا در حال گسترش است که در فرهنگ و تاریخ ادبیات ما سابقه ندارد که این ساختار و این گفت‌وگو که به «آرگو» معروف است، بیشتر از خیابان‌ها گرفته می‌شود و بعضی از هنر‌پیشه‌ها به خاطر عامیانه نشان دادن نقش خود یا کسب محبوبیت در بین جوانان، از این زبان استفاده می‌کنند."
ابهری خاطر نشان می کند:" خالیبندی، دو دره بازی، سوسکت می‌کنم، جوش آوردن، گلابی و قات زدن و امثال این لغات از جمله لغات متداول این فرهنگ گفت و گو خیابانی است که بیشتر به ادبیات لمپنیسم وابستگی دارد. البته کلماتی مثل آی‌کی‌یو، خز و امثال اینها که برای تمسخر به کار می‌رود و منظور از آنها پایین بودن ضریب هوشی افراد و بی‌ارزش‌بودن است، از برخی از سریال‌های تلویزیونی به جامعه راه یافته است."
اما برخی از روانشناسان معتقدند جوانان برای جلب توجه و تاثیر گذاری از این گونه کلمات استفاده می کنند.
سید جواد آرامی، روانشناس بالینی، می گوید:" در ادبیات لمپن یا عامه‌پسند، عوامل مختلف تأثیرگذار است که از جمله آن می‌توان به عوامل اجتماعی، تاریخی و اقتصادی اشاره کرد."
او می افزاید:" از لحاظ تاریخی، بسیاری از اوقات، گروه‌های لمپن یا گروه‌هایی که به عنوان اراذل و اوباش محسوب می‌شوند در دولت بناپارت نیز دیده می‌شدند. از لحاظ اجتماعی همه این موارد برمی‌گردد به اینکه این فرهنگ و ادبیات چه کاری را برای مسائل اجتماعی انجام داده است و تا چه جایگاهی این ادبیات تأثیرگذار بوده است و سطوح بالاتر و ادبیاتی که مدنظر سطوح بالاتر جامعه به حساب می‌آیند تا چه حدی در آن جامعه تشویق شده و مورد توجه قرار گرفته است."
این روانشناس ادامه می دهد:" طبق ارزیابی های صورت گرفته، ۹۵ درصد کتب خریداری شده عامه پسند بوده است. 95 درصد سریال‌های نوروزی که از ادبیات لمپن استفاده کرده اند، محبوبیت بسیاری دارند. این آمار نشان می دهد ادبیات لمپن در سیستم آموزشی ما رسوخ کرده و آموزش و پرورش هیچ گاه ادبیات سطح بالا، کلیدی و اساسی در مدارس ارائه نمی‌کند."
حمید رضا حسین شاهی نیز در پایان با اعلام این که خطری جدی جامعه را تهدید می کند می گوید:" اگر وضع به همین منوال پیش برود جوانان و نوجوانان که به زبان لمپنی صحبت می‌کنند به افرادی بی‌فرهنگ تبدیل خواهند شد."
خبرآنلاين
نگرانی از ورود واژگان لمپن به زبان و ادبیات مردم
کارشناسان امور اجتماعی و رفتارشناسان با ابراز نگرانی از رواج کلمات لمپن در جامعه، رواج آن را سبب ساز ایجاد ادبیات بدون پایه و محتوا یا " آرگو " می دانند که در فرهنگ و تاریخ ادبیات ما سابقه ندارد.
بیش از چهار هزار کلمه لمپن وارد زبان فارسی شده است. امروزه زبان خاصی در بین بسیاری از جوانان خصوصاً در تهران و بعضی از شهرهای بزرگ رایج شده است که برای بسیاری از مردم میانسال و کهنسال جامعه معنا و مفهومی ندارد.
کارشناسان امور اجتماعی و رفتارشناسان با ابراز نگرانی از رواج کلمات لمپن در جامعه، رواج آن را سبب ساز ایجاد ادبیات بدون پایه و محتوا یا " آرگو " می دانند که در فرهنگ و تاریخ ادبیات ما سابقه ندارد.
حمید رضا حسین شاهی، استاد دانشگاه و روان پزشک با اشاره به عدم نظارت صدا و سیما بر گفتار هنرمندان معتقد است:" متاسفانه به غیر از اخبار که به نوعی واژگان به صورت دقیق به مخاطبان ارائه می شود، بقیه قسمت ها مخصوصا سریال های تلویزیونی فاقد این خصوصیت هستند."
او در خصوص تاثیر دوستان برای گرایش به سوی ادبیات لمپنی می گوید:" نوجوانان و جوانان در بین خودشان از شیوه گویشی لمپن استفاده می کنند، ولی باید در کنار آن صحبت کردن صحیح را یاد بگیرند."
این مدرس دانشگاه و روانشناس یادآور می شود:" جوانان و نوجوانان با یک منبع به عنوان دوستان مواجه هستند و آن به عنوان سیستم منحصر به فرد گفتار فرد در دانشگاه، مدرسه و خانواده می شود. خانواده ها باید روی برنامه هایی که برای فرزندان تهیه می کنند نظارت داشته باشند ولی متاسفانه در برنامه ها و کارتون های دوبله شده که از طریق رسانه های تصویری پخش می شود، برای جذابیت بیشتر از گویش های لمپنی استفاده می شود و به خاطر خنده دار و جذاب بودن این ادبیات، کودک یا نوجوان، این ادبیات را الگوی خود قرار می دهد."
مجید ابهری، رفتارشناس، به خبرگزاری فارس می گوید:" در آسیب شناسی رفتاری گفت و گو، از قدیم زبان‌های غیر مدون بین اصناف و افراد مختلف رایج بوده است و این دلیلی جز متوجه نشدن دیگران نداشته است که زبان زرگری یا زبان گفت‌وگوی بین برخی از افراد و مشاغل از این جمله است."
او می افزاید:" امروزه نوعی از ادبیات بدون پایه و محتوا در حال گسترش است که در فرهنگ و تاریخ ادبیات ما سابقه ندارد که این ساختار و این گفت‌وگو که به «آرگو» معروف است، بیشتر از خیابان‌ها گرفته می‌شود و بعضی از هنر‌پیشه‌ها به خاطر عامیانه نشان دادن نقش خود یا کسب محبوبیت در بین جوانان، از این زبان استفاده می‌کنند."
ابهری خاطر نشان می کند:" خالیبندی، دو دره بازی، سوسکت می‌کنم، جوش آوردن، گلابی و قات زدن و امثال این لغات از جمله لغات متداول این فرهنگ گفت و گو خیابانی است که بیشتر به ادبیات لمپنیسم وابستگی دارد. البته کلماتی مثل آی‌کی‌یو، خز و امثال اینها که برای تمسخر به کار می‌رود و منظور از آنها پایین بودن ضریب هوشی افراد و بی‌ارزش‌بودن است، از برخی از سریال‌های تلویزیونی به جامعه راه یافته است."
اما برخی از روانشناسان معتقدند جوانان برای جلب توجه و تاثیر گذاری از این گونه کلمات استفاده می کنند.
سید جواد آرامی، روانشناس بالینی، می گوید:" در ادبیات لمپن یا عامه‌پسند، عوامل مختلف تأثیرگذار است که از جمله آن می‌توان به عوامل اجتماعی، تاریخی و اقتصادی اشاره کرد."
او می افزاید:" از لحاظ تاریخی، بسیاری از اوقات، گروه‌های لمپن یا گروه‌هایی که به عنوان اراذل و اوباش محسوب می‌شوند در دولت بناپارت نیز دیده می‌شدند. از لحاظ اجتماعی همه این موارد برمی‌گردد به اینکه این فرهنگ و ادبیات چه کاری را برای مسائل اجتماعی انجام داده است و تا چه جایگاهی این ادبیات تأثیرگذار بوده است و سطوح بالاتر و ادبیاتی که مدنظر سطوح بالاتر جامعه به حساب می‌آیند تا چه حدی در آن جامعه تشویق شده و مورد توجه قرار گرفته است."
این روانشناس ادامه می دهد:" طبق ارزیابی های صورت گرفته، ۹۵ درصد کتب خریداری شده عامه پسند بوده است. 95 درصد سریال‌های نوروزی که از ادبیات لمپن استفاده کرده اند، محبوبیت بسیاری دارند. این آمار نشان می دهد ادبیات لمپن در سیستم آموزشی ما رسوخ کرده و آموزش و پرورش هیچ گاه ادبیات سطح بالا، کلیدی و اساسی در مدارس ارائه نمی‌کند."
حمید رضا حسین شاهی نیز در پایان با اعلام این که خطری جدی جامعه را تهدید می کند می گوید:" اگر وضع به همین منوال پیش برود جوانان و نوجوانان که به زبان لمپنی صحبت می‌کنند به افرادی بی‌فرهنگ تبدیل خواهند شد."
خبرآنلاين