sorati
12th April 2010, 04:43 PM
- جوش چرکی نشانهٔ چیست؟
یادتان می‌آید با دیدن اولین جوش چرکی روی صورتتان فکر می‌کردید دنیا زیر و رو شده است و از اتاقتان بیرون نمی‌آمدید ؟ جوش غرور معمولاً در نوجوانی و در شروع تغییرات هورمونی دیده می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، همراه با تغییرات واضح‌تر، مثل درآمدن ریش و رشد پستان، هورمون‌ها چربی کافی برای مراقبت از پوست تولید می‌کنند. اگر این چربی زیاد یا غلیظ باشد، مجاری متصل کننده غدد چربی به پوست برای جریان چربی تنگ شده یا مسدود می‌شوند.
گاهی چربی در سوراخ مجرا ماده و در اثر تماس با هوا اکسید می‌شود و یک جوش سر سیاه تشکیل میدهد. وجود این نقاط سیاه به‌خاطر تمیز نکردن پوست نیست. ممکن است شش بار در روز صورتتان را بشوئید و هنوز جوش‌های سرسیاه به‌وجود آیند. وقتی چربی نتواند از سوراخ سربسته خارج شود، کیست کوچکی تشکیل میدهد که سرسفید نام دارد.
هر دو این جوش‌ها ممکن است عفونی شوند و همراه با التهاب و قرمزی ایجاد جوش چرکی کنند.
ولی تغییرات هورمونی تنها علت این گرفتاری نیست. استفاده از مواد چربی بر روی پوست – مثل پاک‌کننده‌های روغنی، مواد آرایشی، و حتی چربی موجود در محل کار – می‌توانند ایجاد جوش چرکی کنند. برخی محققان می‌گویند در هنگام تنش روانی مواد شیمیائی خاص از پوست آزاد می‌شود که التهاب را بدتر می‌کند.
جوش در بزرگسالان بسیار کمتر روی میدهد. پوست قدیمی‌تر کمتر تغییر از خود نشان میدهد، ضایعات آن عمقی‌تر است، و کمتر سر سیاه و سر سفید به‌وجود می‌آورد.
نوع دیگری از جوش مخصوص بزرگسالان است که جوش گلگونه نام دارد. این جوش در افراد داری پوست گلگون دیده می‌شود که زود سرخ می‌شوند. جریان زیاد خون باعث تحریک بیش از حد غدد چربی شده و در طول زمان، کورک‌های جوش مانند ایجاد می‌کنند. (برای اطلاع بیشتر به بخش قرمزی بینی، مراجعه کنید.)
- درمان جوش چرکی
بنزوی پراکسید بزنید. فرآورده‌های دارای ماده شیمیائی بنزویل پراکسید از عفونی شدن جوش جلوگیری کرده و به خشک شدن آن کمک می‌کنند. برخی داروها حاوی اسید سالیسیلیک و گوگرد هم هستند که جوش چرکی را پوشانده و خشک می‌کنند.
از آن مراقبت کنید. تمیز کردن آرام جوش‌ها از بروز جوش چرکی جلوگیری می‌کند. روزی دو بار پوست را با صابون‌های ضدباکتری و پارچه‌ای لطیف بشوئید. از حولهٔ زبر استفاده نکنید، چون جوش‌ها را زخم می‌کند.
داروهای منقبض کننده هم به کار نبرید، چون باعث تحریک پوست و التهاب فولیکول‌های چربی می‌شود.
کمپرس آب گرم بگذارید. کمپرس کردن التهاب جوش‌ها را کم می‌کند. پارچه‌ای را در آب گرم خیس کرده و بچلانید و روزی دو بار به‌مدت ۲۰ دقیقه روی ناحیهٔ گرفتار بگذارید. جوش‌ها را نکنید چون جای آن می‌ماند.
سوراخ‌ها را باز بگذارید. فقط از لوازم آرایشی استفاده کنید که برچسب ضدجوش داشته باشند تا سوراخ‌های پوست بسته نشود.
آرامش داشته باشید. داشتن آرامش و انجام ورزش روزانه تنش را که موجب زیاد شدن جوش‌ها می‌شود از بین می‌برد. مطالعه نشان داده است که تنش میتواند باعث گرفتاری‌های پوستی شود.
دست نزنید. دست زدن زیاد به صورت و جوش‌ها باعث تشدید التهاب می‌شود. سعی کنید این عادت را که بیشتر عصبی است کنار بگذارید.
کمک‌های پزشکی. خوشبختانه، حتی بدترین مواد جوش صورت ممکن است موقتی باشد و پزشک راه‌های مختلفی برای درمان آن انجام میدهد.
باز کردن سوراخ‌ها. نوعی ویتامین a به نام رتین – a با از بین بردن پوستهٔ مسدود کنندهٔ سوراخ‌ها مجرای چربی را باز نگاه می‌دارد. استفاده از این ویتامین باید با تجویز پزشک باشد و در ابتدا ممکن است پوست را تحریک کند، اما با تنظیم مقدار مصرف آن توسط پزشک التهاب هم خوب می‌شود.
از عوارض دیگر رتین – a افزایش حساسیت به خورشید است. اگر رتین – a مصرف می‌کنید، سعی کنید کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید یا از محافظ آفتاب با فاکتور محافظتی (spf) حداقل ۳۰ استفاده کنید.
از بین بردن باکتری‌ها. در جوش‌های مقاوم پزشک اغلب مالیدن بنزویل پراکسید بر روی پوست را تجویز می‌کند. بنزویل پراکسید فعالیت باکتری‌ها را در منافذ پوست متوقف می‌کند.
تجویز آنتی‌بیوتیک. پزشک ممکن است کرم یا محلول آنتی‌بیوتیک برای کشتن باکتری‌های روی پوست تجویز کند. باکتری‌های طبیعی روی پوست چربی را به اسیدهای چرب تبدیل می‌کنند که باعث التهاب می‌گردد. در موارد شدیدتر، پزشک آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می‌کند.
برداشتن جوش‌ها. اسیدهای موجود در میوه‌ها به نام اسیدهای آلفا هیدروکسی سلاح مؤثر جدیدی بر علیه جوش است. لایهٔ نازکی از این ماده شیمیائی در کنترل سریع جوش مؤثر است. تکرار دو یا سه بار در ماه آن جوش‌ها را از بین می‌برد.
پزشک ممکن است محلول رقیقی از اسید گلیکولیک بر روی پوست بمالد. این کار نیم ساعت گزش و سوزش دارد و کمی قرمزی و تورم ایجاد می‌کند. اما بعد از سه روز فقط کمی پوسته دارد که آرایش آن را می‌پوشاند.
استفاده از روی. استفاده از مرهم محتوی روی همراه با آنتی‌بیوتیکی مثل اریترومایسین میتواند فرایند التهاب را کند کرده و به التیام کمک کند.
تجویز ایزوترتینوین. ایزوترتینوین (اکیوتین) یک داروی قوی برای جوش‌های کیستی شدید است که فقط در صورت مؤثر نبودن درمان‌های دیگر تجویز می‌شود. این دارو میتواند نقص‌های مادرزادی ایجاد کند، بنابراین در زنان با سن بارداری باید با احتیاط کامل تجویز شود.
اگر از این دارو استفاده می‌کنید، باید از آبستن شدن خودداری کرده و مرتباً آزمایش حاملگی انجام دهید. از عوارش دیگر آن خشکی شدید پوست، خون‌دماغ، خشکی چشم، درد ماهیچه‌ها و بالا رفتن تری‌گلیسریدها و کلسترول خون است.
درمان با ایزوترتینوین ۱۶ تا ۲۰ هفته طول می‌کشد و تا ۸۰ درصد در درمان جوش‌های شدید مؤثر است.
یادتان می‌آید با دیدن اولین جوش چرکی روی صورتتان فکر می‌کردید دنیا زیر و رو شده است و از اتاقتان بیرون نمی‌آمدید ؟ جوش غرور معمولاً در نوجوانی و در شروع تغییرات هورمونی دیده می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، همراه با تغییرات واضح‌تر، مثل درآمدن ریش و رشد پستان، هورمون‌ها چربی کافی برای مراقبت از پوست تولید می‌کنند. اگر این چربی زیاد یا غلیظ باشد، مجاری متصل کننده غدد چربی به پوست برای جریان چربی تنگ شده یا مسدود می‌شوند.
گاهی چربی در سوراخ مجرا ماده و در اثر تماس با هوا اکسید می‌شود و یک جوش سر سیاه تشکیل میدهد. وجود این نقاط سیاه به‌خاطر تمیز نکردن پوست نیست. ممکن است شش بار در روز صورتتان را بشوئید و هنوز جوش‌های سرسیاه به‌وجود آیند. وقتی چربی نتواند از سوراخ سربسته خارج شود، کیست کوچکی تشکیل میدهد که سرسفید نام دارد.
هر دو این جوش‌ها ممکن است عفونی شوند و همراه با التهاب و قرمزی ایجاد جوش چرکی کنند.
ولی تغییرات هورمونی تنها علت این گرفتاری نیست. استفاده از مواد چربی بر روی پوست – مثل پاک‌کننده‌های روغنی، مواد آرایشی، و حتی چربی موجود در محل کار – می‌توانند ایجاد جوش چرکی کنند. برخی محققان می‌گویند در هنگام تنش روانی مواد شیمیائی خاص از پوست آزاد می‌شود که التهاب را بدتر می‌کند.
جوش در بزرگسالان بسیار کمتر روی میدهد. پوست قدیمی‌تر کمتر تغییر از خود نشان میدهد، ضایعات آن عمقی‌تر است، و کمتر سر سیاه و سر سفید به‌وجود می‌آورد.
نوع دیگری از جوش مخصوص بزرگسالان است که جوش گلگونه نام دارد. این جوش در افراد داری پوست گلگون دیده می‌شود که زود سرخ می‌شوند. جریان زیاد خون باعث تحریک بیش از حد غدد چربی شده و در طول زمان، کورک‌های جوش مانند ایجاد می‌کنند. (برای اطلاع بیشتر به بخش قرمزی بینی، مراجعه کنید.)
- درمان جوش چرکی
بنزوی پراکسید بزنید. فرآورده‌های دارای ماده شیمیائی بنزویل پراکسید از عفونی شدن جوش جلوگیری کرده و به خشک شدن آن کمک می‌کنند. برخی داروها حاوی اسید سالیسیلیک و گوگرد هم هستند که جوش چرکی را پوشانده و خشک می‌کنند.
از آن مراقبت کنید. تمیز کردن آرام جوش‌ها از بروز جوش چرکی جلوگیری می‌کند. روزی دو بار پوست را با صابون‌های ضدباکتری و پارچه‌ای لطیف بشوئید. از حولهٔ زبر استفاده نکنید، چون جوش‌ها را زخم می‌کند.
داروهای منقبض کننده هم به کار نبرید، چون باعث تحریک پوست و التهاب فولیکول‌های چربی می‌شود.
کمپرس آب گرم بگذارید. کمپرس کردن التهاب جوش‌ها را کم می‌کند. پارچه‌ای را در آب گرم خیس کرده و بچلانید و روزی دو بار به‌مدت ۲۰ دقیقه روی ناحیهٔ گرفتار بگذارید. جوش‌ها را نکنید چون جای آن می‌ماند.
سوراخ‌ها را باز بگذارید. فقط از لوازم آرایشی استفاده کنید که برچسب ضدجوش داشته باشند تا سوراخ‌های پوست بسته نشود.
آرامش داشته باشید. داشتن آرامش و انجام ورزش روزانه تنش را که موجب زیاد شدن جوش‌ها می‌شود از بین می‌برد. مطالعه نشان داده است که تنش میتواند باعث گرفتاری‌های پوستی شود.
دست نزنید. دست زدن زیاد به صورت و جوش‌ها باعث تشدید التهاب می‌شود. سعی کنید این عادت را که بیشتر عصبی است کنار بگذارید.
کمک‌های پزشکی. خوشبختانه، حتی بدترین مواد جوش صورت ممکن است موقتی باشد و پزشک راه‌های مختلفی برای درمان آن انجام میدهد.
باز کردن سوراخ‌ها. نوعی ویتامین a به نام رتین – a با از بین بردن پوستهٔ مسدود کنندهٔ سوراخ‌ها مجرای چربی را باز نگاه می‌دارد. استفاده از این ویتامین باید با تجویز پزشک باشد و در ابتدا ممکن است پوست را تحریک کند، اما با تنظیم مقدار مصرف آن توسط پزشک التهاب هم خوب می‌شود.
از عوارض دیگر رتین – a افزایش حساسیت به خورشید است. اگر رتین – a مصرف می‌کنید، سعی کنید کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید یا از محافظ آفتاب با فاکتور محافظتی (spf) حداقل ۳۰ استفاده کنید.
از بین بردن باکتری‌ها. در جوش‌های مقاوم پزشک اغلب مالیدن بنزویل پراکسید بر روی پوست را تجویز می‌کند. بنزویل پراکسید فعالیت باکتری‌ها را در منافذ پوست متوقف می‌کند.
تجویز آنتی‌بیوتیک. پزشک ممکن است کرم یا محلول آنتی‌بیوتیک برای کشتن باکتری‌های روی پوست تجویز کند. باکتری‌های طبیعی روی پوست چربی را به اسیدهای چرب تبدیل می‌کنند که باعث التهاب می‌گردد. در موارد شدیدتر، پزشک آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می‌کند.
برداشتن جوش‌ها. اسیدهای موجود در میوه‌ها به نام اسیدهای آلفا هیدروکسی سلاح مؤثر جدیدی بر علیه جوش است. لایهٔ نازکی از این ماده شیمیائی در کنترل سریع جوش مؤثر است. تکرار دو یا سه بار در ماه آن جوش‌ها را از بین می‌برد.
پزشک ممکن است محلول رقیقی از اسید گلیکولیک بر روی پوست بمالد. این کار نیم ساعت گزش و سوزش دارد و کمی قرمزی و تورم ایجاد می‌کند. اما بعد از سه روز فقط کمی پوسته دارد که آرایش آن را می‌پوشاند.
استفاده از روی. استفاده از مرهم محتوی روی همراه با آنتی‌بیوتیکی مثل اریترومایسین میتواند فرایند التهاب را کند کرده و به التیام کمک کند.
تجویز ایزوترتینوین. ایزوترتینوین (اکیوتین) یک داروی قوی برای جوش‌های کیستی شدید است که فقط در صورت مؤثر نبودن درمان‌های دیگر تجویز می‌شود. این دارو میتواند نقص‌های مادرزادی ایجاد کند، بنابراین در زنان با سن بارداری باید با احتیاط کامل تجویز شود.
اگر از این دارو استفاده می‌کنید، باید از آبستن شدن خودداری کرده و مرتباً آزمایش حاملگی انجام دهید. از عوارش دیگر آن خشکی شدید پوست، خون‌دماغ، خشکی چشم، درد ماهیچه‌ها و بالا رفتن تری‌گلیسریدها و کلسترول خون است.
درمان با ایزوترتینوین ۱۶ تا ۲۰ هفته طول می‌کشد و تا ۸۰ درصد در درمان جوش‌های شدید مؤثر است.