C60

[*مینا*]

c60 (http://tabriz-chemists.blogfa.com/post-191.aspx)
http://tinypic.com/6235hnc_th.jpgمطالعات اشعه X نشان داده­است كه پیوند كربن – كربن در C60 تلفیقی از C-C و C=C می­باشد. C60 با فلزات قلیایی منجر به­تولید ابر­رساناها می­شود. (C60M3) به­طور مثال C60M3 در دمای 17 درجه كلوین , C60Rb3 در دمای 28 درجه كلوین از خود خاصیت ابر رسانایی نشان می­دهند. اشعه لیزر می­تواندپیوندهای كربن – كربن در فولرن را بشكند بدون آن­كه ساختار آن از­هم­پاشیده­شود­. بنابر­این می­توان پیش­بینی­كرد كه می­توان یك یا چند­ین مولكول را داخل قفس فرستاد واز این خاصیت جهت انتقال دارو در بدن استفاده نمود. كار­كردن روی فولرن­ها به­علت بالا بودن قیمت آن یكی از مشكلات كار بر­روی این ماده­است به­طوری­كه هر یك گرم فولرن 150 دلار می­باشد. علاوه بر فولرن­های كروی دسته­ای دیگر از فولرن­ها به­شكل لوله­های استوانه­ای می­باشند كه به آن­ها نانوتیوب می­گویند. یك نانوتیوب همانند باكی است با این تفاوت كه كربن­ها به­جای این كه كره را بسازند، یك لوله استوانه­ای را می­سازند. نانوتیوب­ها دارای استحكام زیاد – خواص الكتریكی بالا – هادی­های فوق­العاده می­باشند. نانوتیوب­ها به­علت استحكام و انعطاف­پذیری كه دارند می­توانند باعث بهبود خصلت مواد­شوند­. (استحكام آن­ها گاهی تا 100 برابر فولا­د گزارش شده­است ). هم­چنین به­دلیل تو­خالی­بودن آن­ها منجر به سبكی آن­ها شده­است­. از دیگر ویژگی­های نانوتیوب­ها مقاوم بودن در برابر مواد­شیمیایی می­باشد­. هم­چنین نانوتیوب­ها به­دلیل داشتن خاصیت­مویینگی بالا می­توانند نقش انتقال دارو به­بدن برعهده بگیرند.

منبع (http://tabriz-chemists.blogfa.com/post-191.aspx)

[*مینا*]

فولرنها هیجان زیادی را در دنیای شیمی آلی به وجود آورده‌اند: در داخل این توپهای تو خالی فضایی برای یونهای فلزی وجود دارد؛ سطح خارجی می‌تواند به وسیلة‌ واکنشهای شیمیائی اصلاح گردد. هیچ کس نمی‌داند که از این مولکولهای جدید و عجیب چه می‌توان انتظار داشت. تا سال 1991، یعنی فقط شش سال پس از کشف این ترکیبات، گزارش شده است که یونها دارای خوص فوق‌العاده‌ای به عنوان ابر رسانا می‌باشند؛ عقیده بر این است که این ترکیبات عاری از مقاومت در هدایت الکتریسیته می‌باشند، نه در دماهای بسیار پائین که تا به حال ضروری بوده است، بلکه در دمای اتاق.

ساختن مدل C60 با استفاده از کربنهای هیبریدی SP2 بسیار جالب می‌باشد. همان ‌طوری که حلقه‌های پنج ضلعی به وجود می‌آیند، ساختمان در دست شخص تاب می‌خورد؛ و به نظر می‌رسد که در نهایت به خودی خود به صورت توپ بسته می‌شود. قدری کشش زاویه‌ای به وجود می‌آید، اما ظاهراً، حداقل جزئی از این کشش با تشکیل پیوندهای اضافی و پخش الکترونها روی این مولکلو بسیار متقارن، جبران می‌شود.


منبع (http://tabriz-chemists.blogfa.com/post-157.aspx)

[*مینا*]

اینم دو تا عکس از C60


http://uc-njavan.ir/images/om7nz3xxam6dqqk5i7o.gif

http://uc-njavan.ir/images/hovcztxxz86n6y44x4k6.jpg