معامله یی به سود همه

[diamonds55]

هر قدر هم امریکا و هالیوود و حاشیه هایش جذاب باشند، هر قدر دیوید بکام و خانواده اش زیر فلاش دوربین عکاسان و خبرنگاران باشند، باز هم از فوتبال روز که در قلب اروپا می تپد دور است و این چیزی نیست که با اهداف و جاه طلبی های سوپراستار انگلیسی که روزگاری ستاره شیاطین اولدترافورد و رئال مادرید بوده است همخوانی داشته باشد.
حضور در تیم امریکایی لس آنجلس گالاکسی برای دیوید رهاوردی جز سوددهی مالی و بالا رفتن محبوبیتش در قاره امریکا و حضور در میان ستارگان هالیوودی نداشت و مجموع این اتفاقات باعث شد به صرافت بیفتد تا بار دیگر راهی اروپا شود و شاید سال های پایانی فوتبالش را در تیمی در قاره سبز سپری کند.
گمانه زنی ها برای حضور دیوید بکام در میلان ایتالیا از مدتی پیش آغاز شد و سران روسونری با اعلام پیشنهاد خود تمایل شان را برای داشتن او رسماً مطرح کردند. با پایان یافتن فصل فوتبال امریکا، دیوید فرصت خوبی را در اختیار داشت تا به این پیشنهاد به شکلی منطقی فکر کند و در نهایت تصمیم بگیرد در چارچوب قراردادی فرضی راهی سن سیرو شود.
حضور دیوید بکام در میلان معامله یی است دو سر برد؛ از یک سو به او این فرصت را می دهد تا بار دیگر دیده شود و در رقابت های جام یوفا که میلان به عنوان یکی از نماینده های ایتالیا در آن حضور دارد بازی کند و متعاقب آن نظر فابیو کاپلو هم تامین می شود. کاپلو پیش از این گفته بود دیوید در صورتی می تواند پیراهن تیم ملی کشورش در رقابت های مقدماتی و در ادامه در جام جهانی را به تن کند که در تیم باشگاهی اش به شکل مداوم حضور فعال داشته باشد.
از طرف دیگر داشتن بکام به تقویت خط میانی میلان کمک فراوانی خواهد کرد. تیمی که در طول سال های اخیر همواره لقب «تیم پیرمردها» را یدک کشیده بار دیگر یک بازیکن بالای ۳۰ سال را به خدمت گرفته و این در راستای هدف جمع آوری ستاره ها است. کاکا، رونالدینیو، شوچنکو، مالدینی، اینتزاگی و... ستاره هایی هستند که در میلان توپ می زنند و گالیانی برای حفظ آنها رقم های بالایی را متحمل شده و حالا دیوید بکام هم قرار است پیراهن راه راه مشکی و قرمز روسونری را بپوشد و کمک کند آنچلوتی این تیم را از بحرانی که یک فصل است گریبانش را گرفته بیرون بیاورد. دیوید دو ماه دیگر و دقیقاً از هفتم ژانویه ۲۰۰۹ طبق توافقات و قراردادهای امضاشده در سن سیرو حضور پیدا می کند و چهار روز بعد در چارچوب بازی های نیم فصل دوم به مصاف تیم رم می رود.
اما همچنان این احتمال وجود دارد که او ماه مارس بار دیگر به mls برگردد و خود را برای حضور در فصل جدید لیگ امریکا حاضر کند. چیزی که شاید امریکایی ها را کمی دچار نگرانی کرده این است که دیوید اعلام کرده با بررسی شرایط در ایتالیا نسبت به ادامه حضورش در میلان تصمیم گیری می کند و این به معنای این است که اگر همه چیز مطابق خواسته ها و اهداف بکام پیش برود این گزینه که در یکی از مفاد قرارداد مبنی بر امضای قرارداد دائمی گنجانده شده شکل عملی به خود می گیرد. آلبرتو گاندینی در خصوص این مساله به خبرنگار اسکای اسپورت گفت؛ «قرارداد مطابق خواسته دیوید تنظیم شده و انجام خواهد شد، اما فکر می کنم تعهدات او به لس آنجلس گالاکسی باعث شود تا در ماه مارس به امریکا بازگردد و تمریناتش را برای تیم از سر گیرد.»
گاندینی همچنین تایید کرد این باشگاه ایتالیایی انتظار ندارد این بازیکن به سادگی قرارداد دائمی اش را امضا کند چرا که خواسته مالی او در مقایسه با رقم قراردادش با گالاکسی قطعاً رقمی بالا خواهد بود که باید از سوی سران روسونری مورد بررسی قرار گیرد؛ «ما از گالاکسی سپاسگزاریم که اجازه داد دیوید به رغم داشتن تعهداتی که نسبت به این باشگاه دارد به ما بپیوندد و در فاصله میان دو فصل برای میلان به میدان برود، اما تنها کسی که از آینده اش خبر دارد دیوید است و حتی اگر بخواهد به گالاکسی بازگردد ما نمی توانیم مانع او شویم.
دیوید بیش از هر چیز دیگری به آینده اش در تیم ملی انگلیس می اندیشد، این چیزی است که نه می توان نادیده گرفت و نه می توان انکار کرد.» حفظ آمادگی و تامین خواسته های سرمربی تیم ملی مهم ترین نکاتی است که هافبک ۳۳ ساله انگلیسی به آن توجه دارد.
ستاره سابق منچستریونایتد و رئال مادرید با ۱۰۷ بازی ملی پس از بابی مور که قهرمان جام جهانی ۱۹۹۶ شد بیشترین بازی را با پیراهن تیم ملی انگلیس انجام داده و دلش نمی خواهد منفعت طلبی های مالی با حضور در لیگ امریکا کارنامه ملی اش را تحت الشعاع قراردهد و این فاصله شش ماهه میان پایان فصل تا آغاز فصل جدید در فوتبال امریکا همه برنامه ریزی ها را برای دعوت شدن بکام به تیم کاپلو به هم می ریزد. کاپیتان سابق تیم ملی انگلیس امیدوار است بتواند باردیگر بازوبند کاپیتانی را به دست بیاورد و پس از حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ از فوتبال ملی خداحافظی کند.
گاندینی می گوید؛ «میلان باشگاهی رویایی است، بازیکنانی مثل کاکا، شوآ و رونالدینیو در میلان بازی می کنند، بی شک ما یکی از بهترین باشگاه های جهان هستیم که قهرمانی اروپا را نیز در کارنامه خود ثبت کرده ایم، حالا به دنبال به دست آوردن چیزهای مهم تری هستیم.» دیوید دو روز پیش در یکی از نوشته های شخصی اش در وبلاگش نوشت؛ «یکی از دلایلی که باعث شد به پیشنهاد میلان فکر کنم و بخواهم به این باشگاه بپیوندم این بود که در لیگ فوتبال امریکا برخلاف اروپا فاصله میان شروع لیگ بسیار طولانی است و فیزیک بدنی من طوری نیست که بتوانم چندین ماه را بدون تمرین و مسابقه سپری کنم و به خودم استراحت بدهم.»
او در ادامه از خوشحالی اش بابت حضور در میلان نوشته است؛ «بازی کردن در کنار کسانی مثل رونالدینیو و کاکا برایم افتخار بزرگی است و بابت این مساله احساس غرور می کنم. ضمن اینکه بازی در میلان این امکان را برایم فراهم می کند تا آمادگی فیزیکی ام را حفظ کنم و در صورتی که بخواهم به گالاکسی برگردم کاملاً سرحال و آماده باشم.
فصل آینده، فصل مهمی برای گالاکسی است. ما سه سال نتوانسته بودیم در بازی های پلی آف شرکت کنیم و حالا فکر می کنم گالاکسی آنقدر قوی شده که بتواند از عهده این مساله مهم بربیاید. بروس آرنا مربی باتجربه و بزرگی است، در طول این چند ماه کمک بزرگی به تیم کرده و تجربیاتش حسابی برای ما مفید بوده است.» از طرفی دیگر بروس آرنا هم از تصمیمی که دیوید گرفته حمایت کرده و می گوید؛ «فکر می کنم این یک فرصت ایده آل برای بکام است البته به نفع تیم ملی انگلیس هم هست، امیدوارم برای میلان هم سودمند باشد. اگرچه هیچ کس از آینده اطلاعی ندارد.»
آرنا حق دارد، هنوز هیچ کس از آینده خبر ندارد و معلوم نیست آیا دیوید بدون ویکتوریا و پسرانش در میلان دوام می آورد یا خیر، یا مجبور می شود بار دیگر به امریکا برگردد و در این صورت باز هم وضعیتش را در تیم ملی انگلیس در مخاطر ه خواهد دید.

شیوا آباء





تحلیل : روزنامه اعتماد