s@ba
22nd March 2010, 01:19 PM
دریاچه زریوار مریوان یكی از جاذبه‌های طبیعی و توریستی استان كردستان است كه هر ساله گردشگران داخلی و خارجی زیادی از آن بازدید كرده و از زیبایی‌های آن لذت می‌برند.
. (http://karkabod.ir/)
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1388/12/24/100869955309.jpg
به گزارش فارس، استان كردستان از استان‌های پرآب كشور به شمار می‌آید كه حدود هفت درصد از منابع آبی كشور را به خود اختصاص داده است و منابع آبی آن نیز دیدنی، جذاب و از طبیعتی سرشار برخوردار است.
دریاچه زریوار در سه كیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا قرار داد و از زیباترین میراث‌های طبیعی این استان به شمار می‌آید.
آب این دریاچه از چشمه‌های جوشان و رودخانههای چندی كه به آن می‌ریزد، تأمین می‌شود و حجم آب آن از 22.5 میلیون مترمكعب تا 47.5 میلیون مترمكعب در طول سال متغیر است.
طول دریاچه شش كیلومتر و عرض آن یك هزار و 700 تا 3 هزار متر است و مساحتی در حدود 720 هكتار را در بر دارد.
وجه تسمیه زریوار و زریبار كه هر دو در منطقه متداول است، به واژه (زری) كه در زبان كردی به معنی دریاچه است، بازمی‌گردد و پسوند (وار) و (بار) پسوند تشبیهی و زریبار یا زریوار به معنی دریاچه‌وار است.
درباره دریاچه زریوار افسانه‌های متعددی وجود دارد كه مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آب‌های این دریاچه است.
آبشار بل یكی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان كردستان به شمار می‌آید كه در یكی از روستاهای منطقه اورامان و در مرز استان كرمانشاه و كردستان در روستایی به نام بل واقع است.
در كنار این روستا، در جاده‌ای كه به روستای كوسه هجیج منتهی می‌شود آبشاری زیبا وجود دارد كه به عقیده كارشناسان دارای آب عالی برای شرب است و این آب با فشار زیاد و در حجم بسیار از شكاف كوهی بیرون می‌ریزد و عظمت و شكوه طبیعت را جلوه‌گر می‌سازد كه در مسیر خود به رودخانه سیروان می‌ریزد.
یكی دیگر از اماكن دیدنی استان كردستان آبشار (كویله) است كه در شهرستان مریوان و در مسیر جاده مریوان سقز واقع است، این آبشار زیبا در فصل بهار از مكان‌های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می‌شود.
یكی از چشمه‌های قدیمی شهرستان قروه، چشمه سراب وینسار است كه با آب بسیار گوارا و عالی در داخل روستایی به همین نام از دل زمین بیرون می‌آید.
در حقیقت روستای وینسار پیرامون این چشمه شكل گرفته و این چشمه سال‌های سال است كه تأمین كننده آب روستا در زمینه شرب و هم كشاورزی است.
اطراف چشمه اصلی سنگ‌چین شده و قدمت سنگ‌چین آن حدود دو تا سه قرن برآورد شده است.
تا حدود 30 سال پیش مردم روستا در ماه خرداد مراسم شكرگذاری و قربانی برای سراب برگزار می‌كردند كه در این مراسم ضمن قربانی كردن گوسفندان به جشن و شادمانی می‌پرداختند و احترام ویژه‌ای برای این چشمه قائل بودند.
در بخش جنوبی شهر قروه نیز سرابی طبیعی وجود دارد كه یكی از تفرجگاه‌های مردم منطقه محسوب می‌شود.
این سراب دارای آبی خوب و گواراست و به همین دلیل شهر قروه در كنار آن ایجاد شده است و بخشی از آب كشاورزی و مشرب این شهر از این آب تأمین می‌شود.
چشمه آب تلخ (پیر صالح) از جاذبه‌های طبیعی این استان است كه در روستای قشلاق شهرستان بیجار واقع شده و علت نامگذاری این چشمه به علت تلخ بودن آب آن است.
هرچند دلیل تلخ بودن آب این چشمه به روشنی مشخص نشده است، اما عقیده مردم بر آن است كه آب آن برای درمان بیماری‌های روماتیسمی موثر است.
چشمه كواز نیز به عنوان یكی دیگر از منابع آبی استان كردستان و محل و تفرجگاه گردشگران، در 50 كیلومتری شمال غربی كامیاران و در 10 كیلومتری شمال غربی روستای پلنگان در دامنه كوه واقع شده است.
آب این چشمه طعم گوگردی دارد و در محل جوشش آن از زمین، رنگ آب شیری است و خود نشان دهنده وجود مواد آهنی و گوگردی در آب است.
آب این چشمه در استخر كوچكی جمع می‌شود و از آن برای نوشیدن و نیز درمان بیماری‌های مجاری تنفسی، روماتیسمی و بیماری‌های جلدی استفاده می‌شود.
چهل چشمه از كوه‌های مرتفع كردستان است، این كوه دارای آبشارها و چشمه‌های بسیار زیبایی است و وجه تسمیه آن نیز حكایت از وجود چهل چشمه آب دارد.
این كوه در منطقه خورخوره شهرستان دیواندره قرار دارد و منطقه‌ای سردسیر و برفگیر است.
در این كوه می‌توان در تمامی سال برف را مشاهده كرد این كوه یكی از سرچشمه‌های رودخانههای جغاتو و سپیدرود است و دارای چشمه‌سارهای فراوان و دامنه‌های سرسبز و زیبا است.
در 18 كیلومتری شمال شرقی شهرستان قروه در روستای باباگرگر نیز چشمه‌ای جوشان به همین نام همیشه می‌خروشد كه به آن دنگز می‌گویند، آب این چشمه در استخری عمیق و مدور به محیط 200 متر جمع می‌شود.
این چشمه پر آب دارای آبی است كه رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی در می‌آید، آب آن به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد رنگین است.
ظاهراً این آب برای امراض سودایی و پوستی مناسب است و در درمان سوءهاضمه و دیگر بیماری‌های دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم موثر می‌افتد.
در كنار این چشمه امامزاده باباگرگر نیز واقع شده و یكی از مكان‌های طبیعی و تاریخی استان محسوب می‌شوند.
چشمه خاورآباد در جنوب شرقی چشمه سراب بیجار، چشمه قم‌چقای در 17 كیلومتری روستای قم‌چقای در شهرستان بیجار و چشمه هفت آسیاب نیز از دیگر منابع آبی جاذب گردشگر كردستان هستند.
. (http://karkabod.ir/)
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1388/12/24/100869955309.jpg
به گزارش فارس، استان كردستان از استان‌های پرآب كشور به شمار می‌آید كه حدود هفت درصد از منابع آبی كشور را به خود اختصاص داده است و منابع آبی آن نیز دیدنی، جذاب و از طبیعتی سرشار برخوردار است.
دریاچه زریوار در سه كیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا قرار داد و از زیباترین میراث‌های طبیعی این استان به شمار می‌آید.
آب این دریاچه از چشمه‌های جوشان و رودخانههای چندی كه به آن می‌ریزد، تأمین می‌شود و حجم آب آن از 22.5 میلیون مترمكعب تا 47.5 میلیون مترمكعب در طول سال متغیر است.
طول دریاچه شش كیلومتر و عرض آن یك هزار و 700 تا 3 هزار متر است و مساحتی در حدود 720 هكتار را در بر دارد.
وجه تسمیه زریوار و زریبار كه هر دو در منطقه متداول است، به واژه (زری) كه در زبان كردی به معنی دریاچه است، بازمی‌گردد و پسوند (وار) و (بار) پسوند تشبیهی و زریبار یا زریوار به معنی دریاچه‌وار است.
درباره دریاچه زریوار افسانه‌های متعددی وجود دارد كه مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آب‌های این دریاچه است.
آبشار بل یكی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان كردستان به شمار می‌آید كه در یكی از روستاهای منطقه اورامان و در مرز استان كرمانشاه و كردستان در روستایی به نام بل واقع است.
در كنار این روستا، در جاده‌ای كه به روستای كوسه هجیج منتهی می‌شود آبشاری زیبا وجود دارد كه به عقیده كارشناسان دارای آب عالی برای شرب است و این آب با فشار زیاد و در حجم بسیار از شكاف كوهی بیرون می‌ریزد و عظمت و شكوه طبیعت را جلوه‌گر می‌سازد كه در مسیر خود به رودخانه سیروان می‌ریزد.
یكی دیگر از اماكن دیدنی استان كردستان آبشار (كویله) است كه در شهرستان مریوان و در مسیر جاده مریوان سقز واقع است، این آبشار زیبا در فصل بهار از مكان‌های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می‌شود.
یكی از چشمه‌های قدیمی شهرستان قروه، چشمه سراب وینسار است كه با آب بسیار گوارا و عالی در داخل روستایی به همین نام از دل زمین بیرون می‌آید.
در حقیقت روستای وینسار پیرامون این چشمه شكل گرفته و این چشمه سال‌های سال است كه تأمین كننده آب روستا در زمینه شرب و هم كشاورزی است.
اطراف چشمه اصلی سنگ‌چین شده و قدمت سنگ‌چین آن حدود دو تا سه قرن برآورد شده است.
تا حدود 30 سال پیش مردم روستا در ماه خرداد مراسم شكرگذاری و قربانی برای سراب برگزار می‌كردند كه در این مراسم ضمن قربانی كردن گوسفندان به جشن و شادمانی می‌پرداختند و احترام ویژه‌ای برای این چشمه قائل بودند.
در بخش جنوبی شهر قروه نیز سرابی طبیعی وجود دارد كه یكی از تفرجگاه‌های مردم منطقه محسوب می‌شود.
این سراب دارای آبی خوب و گواراست و به همین دلیل شهر قروه در كنار آن ایجاد شده است و بخشی از آب كشاورزی و مشرب این شهر از این آب تأمین می‌شود.
چشمه آب تلخ (پیر صالح) از جاذبه‌های طبیعی این استان است كه در روستای قشلاق شهرستان بیجار واقع شده و علت نامگذاری این چشمه به علت تلخ بودن آب آن است.
هرچند دلیل تلخ بودن آب این چشمه به روشنی مشخص نشده است، اما عقیده مردم بر آن است كه آب آن برای درمان بیماری‌های روماتیسمی موثر است.
چشمه كواز نیز به عنوان یكی دیگر از منابع آبی استان كردستان و محل و تفرجگاه گردشگران، در 50 كیلومتری شمال غربی كامیاران و در 10 كیلومتری شمال غربی روستای پلنگان در دامنه كوه واقع شده است.
آب این چشمه طعم گوگردی دارد و در محل جوشش آن از زمین، رنگ آب شیری است و خود نشان دهنده وجود مواد آهنی و گوگردی در آب است.
آب این چشمه در استخر كوچكی جمع می‌شود و از آن برای نوشیدن و نیز درمان بیماری‌های مجاری تنفسی، روماتیسمی و بیماری‌های جلدی استفاده می‌شود.
چهل چشمه از كوه‌های مرتفع كردستان است، این كوه دارای آبشارها و چشمه‌های بسیار زیبایی است و وجه تسمیه آن نیز حكایت از وجود چهل چشمه آب دارد.
این كوه در منطقه خورخوره شهرستان دیواندره قرار دارد و منطقه‌ای سردسیر و برفگیر است.
در این كوه می‌توان در تمامی سال برف را مشاهده كرد این كوه یكی از سرچشمه‌های رودخانههای جغاتو و سپیدرود است و دارای چشمه‌سارهای فراوان و دامنه‌های سرسبز و زیبا است.
در 18 كیلومتری شمال شرقی شهرستان قروه در روستای باباگرگر نیز چشمه‌ای جوشان به همین نام همیشه می‌خروشد كه به آن دنگز می‌گویند، آب این چشمه در استخری عمیق و مدور به محیط 200 متر جمع می‌شود.
این چشمه پر آب دارای آبی است كه رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی در می‌آید، آب آن به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد رنگین است.
ظاهراً این آب برای امراض سودایی و پوستی مناسب است و در درمان سوءهاضمه و دیگر بیماری‌های دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم موثر می‌افتد.
در كنار این چشمه امامزاده باباگرگر نیز واقع شده و یكی از مكان‌های طبیعی و تاریخی استان محسوب می‌شوند.
چشمه خاورآباد در جنوب شرقی چشمه سراب بیجار، چشمه قم‌چقای در 17 كیلومتری روستای قم‌چقای در شهرستان بیجار و چشمه هفت آسیاب نیز از دیگر منابع آبی جاذب گردشگر كردستان هستند.