پنجشنبه سوري

[touraj atef]

به پنجشنبه رسيديم و قصه آخرين هفته پر از سور و سخنان و عهدهاي دروني را به اين پنجشنبه آخر رسانديم پنج كه اين عدد نيز برايمان خاطرات دور و نزديكي دارد نگاهي به دستها مي كنيم و پاهاي هم حكايت پنج را به گونه اي به ما خواهند گفت پنج انگشت را مي گويم پنج انگشتي كه هر يك بهر كاري آفريده شده اند و در كنار هم هستند كه قابليتهاي يك دست و يا پا را به نمايش مي گذارند قصه ديگر پنج ها را در اندرون و بيرون خود ديده ايم با پنج يار كه به كمك ما آيند كه جهان را بهتر بينيم و خود تصميم گيريم كه از حس اين جهان هستي لذت بريم و يا آن كه كنج عزلت و غم را ماواي خود بينيم مي توانيم خوب بينيم و يا اين كه بدنگاه باشيم مي توانيم نفحه هاي زيباي زندگي را استشمام كنيم و يا اين كه اطراف خود را گندابي به تصوير كشيم مي توانيم لمس دست يار و گلبرگ گلي و تنه درختي و... را برگزينيم و يا اين كه سيلي كوبيم و تبر به دست گيريم درختي اندازيم و چاقوئي كشيم خون ريزيم و... مي توانيم شنواي صداي پرنده اي باشيم و يا صداي يار را طنين عشقي از خدا دانيم كه به ما ارزاني داشته و يا اين كه تنها بد شنويم و يا در سكوتي خوف انگيز و پر از ابهام در ميان اصوات دروني كه به ما ترديد و بد شنوائي دهند غرقه باشيم مي توانيم غم را به كام خود فرستم و يا اين كه از آشاميدن آبي بي نهايت لذت بريم آري اين پنج برادر مي توانند به ياري ما آيند كه دنيا را آن گونه بينيم كه خواهيم و حكايت انگشتهاي دستي را برايمان تداعي كند كه مي تواند نوازشگري باشد و يا سيلي نوازد آري با ما است كه در اين پنج " شنبه " سوري بر گزينيم كه در آغاز بهار چگونه انديشيم و ز انگشتان و دستان و پاها و ديدني ها و شنيديني و لمس كردني ها و بوئيدني ها و چشيدنيها چگونه بهره گيريم گويند كه از پنج سر چشمه نيز ما انرژي گيريم از آبها و سبزه ها و خاك و هوا و خورشيد مي توانيم هواي تازه اي استشمام كنيم مي توانيم به جوي آبي بنگريم و گوئيم آه چه نشانه اي از دريا است و يا آن كه گوئيم چه بزرگ مرداب نيز از تجمع چنين گندابهائي ساخته خواهد شد مي توانيم سبزه ها را بينيم و در اين سبزي ها سبز انديش و سبز دل و سبز قبائي از عشق و اميد و ايمان را بر قامت خيال افكنيم مي توانيم خاك را در بر گيريم به خاك دست زنيم و استواري را از او آميزيم و مي توانيم به سوي هواي تازه اي رفته و استشمامي به بلنداي اميد و مهرباني زنيم و مي توانيم خورشيد را بنگريم ز نور و گرمايش بهره گيريم و آرزو كنيم كه ذهن مكار نتواند كه قادر باشد كه هيچ خورشيدي از آگاهي و عشق ما با كسوفي از سر درگمي و كم خواهي و قضاوت و ادعا پوشانده شود مي توانيم امروز را با خود عهد بنديم كه سر چشمه اي و مايه حياتي ديگر از زيستن را يابيم آري از عشق گوئيم مي توانيم يار را دوست بداريم در حضور و در غيبتي كه بازي هاي روزگار پيش آورد مي توانيم به عشق وفادار باشيم مي توانيم لحظه ها و دقايق و ساعات نخستين ديدار را باز به تصوير كشيم و بي گفتگو با او بي هيچ ادعا سوي نخستين وعده ديدار رويم و در شامگاهي كه در پس فصلهاي متوالي خدا آمد به ياد او باشيم در پشت ميز خلوتگه اي مهجور بنشينيم و كام خود را با قهوه اي عطر آگين كنيم و دستهاي يار را در خيال خود بگيريم و به جايگاه او كه اكنون خالي است بنگريم و گوئيم
آري من هنوز اينجايم
آري من زياد نبرده ام قصه دور را
آري من به عهد وفائي اعتماد كردم
آري من آمدم بي ادعا و بي پروا در پس ديوانگي كه شايد عيان شد فردا ليك در شامگاهي پس از فصول خدا به همان جايگاه آمدم و نوشيدم و خاطره هاي ترا و دستهايت را در خيال خود بوسيدم و آري آري ترا در اين ماوا مكان ديگر باز ديدم و باز قدم زني بي پروا گوئي
يارا يارا آمدم افسوس كه نيامدي و نكردي هم دلي را جاي هم زباني ها را
...
مي توان در پنج "شنبه" سوري به ياد ياري بود به ياد پنجگانه هاي خود خواسته به ياد ميزي كه از ميان دو يار به كناري خواسته و دستها را گرفت بر آنها بوسه زد و چشم از اين معجزه بر نداشت و به نواي ياري گوش داد و عشق را چشيد و نداي حافظ را سر داد كه
با مدعي مگوئيد اسرار عشق و مستي
تا بي خبر بميرد در درد خود پرستي
آري مي توان اسرار عشق را در وفاي ديد مي توان عشق را در مستي ديوانگي يك قرار ناگذاشته يافت مي توان در محفلي مهجور خاطره اي زيبا را تكرار كرد مي توان صندلي را خالي نديد مي توان دستها را در خيال هم گرفت و بوسه ها بر آن زد مي توان گفت
يارا من آمدم در كنار تو كه گويم پنج"شنبه " سورت شادمانه افسوس كه..
نه ز افسوس نخواهم گفت يارا هرچه تو خواهي ما را خواستني است پنجشنبه سوريت پر سور
www.lonelyseaman.wordpress.com (http://www.lonelyseaman.wordpress.com/)// tourajatef@hotmacom