hoora
12th March 2010, 09:18 PM
خدایا جهان پادشاهی تو راست
ز ما خدمت آید خدائی تو راست
پناه بلندی و پستی توئی
همه نیستند آنچه هستی توئی
همه آفریدست بالا و پست
توئی آفریننده‌ی هر چه هست
توئی برترین دانش‌آموز پاک
ز دانش قلم رانده بر لوح خاک
چو شد حجتت بر خدائی درست
خرد داد بر تو گدائی نخست
خرد را تو روشن بصر کرده‌ای
چراغ هدایت تو بر کرده‌ای
توئی کاسمان را برافراختی
زمین را گذرگاه او ساختی
توئی کافریدی ز یک قطره آب
گهرهای روشن‌تر از آفتاب
تو آوردی از لطف جوهر پدید
به جوهر فروشان تو دادی کلید
جواهر تو بخشی دل سنگ را
تو در روی جوهر کشی رنگ را
نظامي گنجوي (ابو محمد الياس) كه در مارس 1209 ميلادي (به نوشته بسياري از موخان 12 مارس برابر 21 اسفند) ديده ازجهان فروبست شاعري داستانسرا و متخصص مثنوي داستاني بود. ليلي و مجنون، خسرو و شيرين، هفت پيكر و اسكندرنامه از جمله آثار این شاعر نامدار ايرانی هستند . وي که شهرت از شهر گنجه قفقاز برده مردي گوشه گير بود كه اميران زمان خود را مدح نگفت. نظامي مدح شاهان، اميران و مقامات وقت را گفتن دروغ و چاپلوسي و نوعي گناه مي دانست. وی در اين زمينه گفته است:
چو نتوان راستي را درج كردن
دروغي را چه (چرا) بايد خرج كردن
این شعر گنجوی که به انگلیسی و زبانهای اروپایی دیگر ترجمه شده در مقدمه کتابهای درسی «خبرنویسی» درج شده و با استناد به آن به کسانی که بعدا «خبرنویس» می شوند گوشزد می شود که اگر نتوانند حقیقت یک رویداد را بنویسند بهتر است که از آن بگذرند تا مطلب نادرست و ناقص بنویسند و بخورد مخاطب دهند. مخاطب خریدار خبر است و نباید به او کم فروشی و بنجل فروشی کرد.
نظامي از زادگاه خود شهر گنجه، جز يك سفر به تبريز خارج نشد. داستانهاي دوران ساسانيان زمینه ساز نظامي در تنظیم خسرو و شيرين و هفت پيكر (بهرام نامه) بوده اند. براي اين كه بعدا به نظامی ايراد گرفته نشود كه چرا درباره اسكندر كه ميهنش را اشغال نظامي كرد سخن گفته است، وی او را در كتاب خود به عنوان يك حكيم و مردي دانا توصيف كرده، نه يك فاتح نظامی.
ايرج ميرزا شاعر خوش ذوق و طنزسرا در اين روز بسال 1304 (12 مارس 1926) در تهران در 54 سالگي درگذشت و مرگ او سكته اعلام شد. وي در عين حال يك شاهزاده قاجار بود.
iranianshistoryonthisday
عاشقی محنت بسیار کشید
تا لب دجله به معشوقه رسید
نشده از گل رويش سيراب
که فلک دسته گلي داد به آب
نازنين چشم به شط دوخته بود
فارغ از عاشق دلسوخته بود
ديد در روي شط آيد به شتاب
نوگلي چون گل رويش شاداب
گفت به به چه گل زيباييست
لايق دست چو منِ رعناييست
حيف از اين گل که برد آب او را
کند از منظره ناياب او را
زين سخن عاشق معشوقه پرست
جست در آب چو ماهي از شست
خوانده بود اين مثل ان مايه ي ناز
که نکو يي کن و در آب انداز
خواست کازاد کند از بندش
نام گل برد و در آب افکندش
گفت رو تا که زهجرم برهي
نام بي مهري بر من ننهي
مورد نيکي خاصت کردم
از غم خويش خلاصت کردم
باري آن عاشق بي چاره چو بط
دل به دريا زد و افتاد به شط
ديد آبي ست فراوان و درست
به نشاط آمد و دست از جان شست
دست و پايي زد و گل را بربود
سوي دلدارش پرتاب نمود
گفت کاي افت جان سنبل تو
ما که رفتيم، بگير اين گل تو!
جز براي دل من بوش مکن
عاشق خويش فراموش مکن
بکنش زيب سر اي دلبر من
يادِ آبي که گذشت از سر من
ز ما خدمت آید خدائی تو راست
پناه بلندی و پستی توئی
همه نیستند آنچه هستی توئی
همه آفریدست بالا و پست
توئی آفریننده‌ی هر چه هست
توئی برترین دانش‌آموز پاک
ز دانش قلم رانده بر لوح خاک
چو شد حجتت بر خدائی درست
خرد داد بر تو گدائی نخست
خرد را تو روشن بصر کرده‌ای
چراغ هدایت تو بر کرده‌ای
توئی کاسمان را برافراختی
زمین را گذرگاه او ساختی
توئی کافریدی ز یک قطره آب
گهرهای روشن‌تر از آفتاب
تو آوردی از لطف جوهر پدید
به جوهر فروشان تو دادی کلید
جواهر تو بخشی دل سنگ را
تو در روی جوهر کشی رنگ را
نظامي گنجوي (ابو محمد الياس) كه در مارس 1209 ميلادي (به نوشته بسياري از موخان 12 مارس برابر 21 اسفند) ديده ازجهان فروبست شاعري داستانسرا و متخصص مثنوي داستاني بود. ليلي و مجنون، خسرو و شيرين، هفت پيكر و اسكندرنامه از جمله آثار این شاعر نامدار ايرانی هستند . وي که شهرت از شهر گنجه قفقاز برده مردي گوشه گير بود كه اميران زمان خود را مدح نگفت. نظامي مدح شاهان، اميران و مقامات وقت را گفتن دروغ و چاپلوسي و نوعي گناه مي دانست. وی در اين زمينه گفته است:
چو نتوان راستي را درج كردن
دروغي را چه (چرا) بايد خرج كردن
این شعر گنجوی که به انگلیسی و زبانهای اروپایی دیگر ترجمه شده در مقدمه کتابهای درسی «خبرنویسی» درج شده و با استناد به آن به کسانی که بعدا «خبرنویس» می شوند گوشزد می شود که اگر نتوانند حقیقت یک رویداد را بنویسند بهتر است که از آن بگذرند تا مطلب نادرست و ناقص بنویسند و بخورد مخاطب دهند. مخاطب خریدار خبر است و نباید به او کم فروشی و بنجل فروشی کرد.
نظامي از زادگاه خود شهر گنجه، جز يك سفر به تبريز خارج نشد. داستانهاي دوران ساسانيان زمینه ساز نظامي در تنظیم خسرو و شيرين و هفت پيكر (بهرام نامه) بوده اند. براي اين كه بعدا به نظامی ايراد گرفته نشود كه چرا درباره اسكندر كه ميهنش را اشغال نظامي كرد سخن گفته است، وی او را در كتاب خود به عنوان يك حكيم و مردي دانا توصيف كرده، نه يك فاتح نظامی.
ايرج ميرزا شاعر خوش ذوق و طنزسرا در اين روز بسال 1304 (12 مارس 1926) در تهران در 54 سالگي درگذشت و مرگ او سكته اعلام شد. وي در عين حال يك شاهزاده قاجار بود.
iranianshistoryonthisday
عاشقی محنت بسیار کشید
تا لب دجله به معشوقه رسید
نشده از گل رويش سيراب
که فلک دسته گلي داد به آب
نازنين چشم به شط دوخته بود
فارغ از عاشق دلسوخته بود
ديد در روي شط آيد به شتاب
نوگلي چون گل رويش شاداب
گفت به به چه گل زيباييست
لايق دست چو منِ رعناييست
حيف از اين گل که برد آب او را
کند از منظره ناياب او را
زين سخن عاشق معشوقه پرست
جست در آب چو ماهي از شست
خوانده بود اين مثل ان مايه ي ناز
که نکو يي کن و در آب انداز
خواست کازاد کند از بندش
نام گل برد و در آب افکندش
گفت رو تا که زهجرم برهي
نام بي مهري بر من ننهي
مورد نيکي خاصت کردم
از غم خويش خلاصت کردم
باري آن عاشق بي چاره چو بط
دل به دريا زد و افتاد به شط
ديد آبي ست فراوان و درست
به نشاط آمد و دست از جان شست
دست و پايي زد و گل را بربود
سوي دلدارش پرتاب نمود
گفت کاي افت جان سنبل تو
ما که رفتيم، بگير اين گل تو!
جز براي دل من بوش مکن
عاشق خويش فراموش مکن
بکنش زيب سر اي دلبر من
يادِ آبي که گذشت از سر من