نكاتي در باره چاي سبز

[*میترا*]

براساس اعلام نظر محققان
چاي سبز در درمان اختلالات مغزي موثر است
جام جم آنلاين: محققان در يك پژوهش جديد دريافته‌اند كه مصرف چاي سبز براي درمان اختلالات مغزي مفيد است.اين پژوهشگران دريافتند يك روش درماني جديد حاصل از تركيب نوعي ماده شيميايي موجود در چاي سبز در پيشگيري از اختلالات مغزي كشنده از قبيل بيماري‌هاي آلزايمر ، هانتيگتون و پاركينسون تاثير مطلوب و نقش موثر دارد.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1388/09/16/100924639046.jpg

دانشمندان انستيتو تحقيقات بيوپزشكي بوستون و دانشگاه پنسيلوانيا خاطرنشان كردند كه كشف تازه ممكن است در نهايت به روش‌هاي درماني جديد براي معالجه اين بيماري‌ها منجر شود.

دكتر مارتين دونوالد كه سرپرستي اين پژوهش را عهده دار بوده است، متذكر شد: اين يافته‌ها بسيار حائز اهميت هستند چون براي اولين بار تركيبي از مواد شيميايي خاص به شيوه‌اي موفق توانسته است اشكال وخيم و مخرب آميلوئيدها را در يك لحظه نابود سازد.

آميلوئيدها در بروز اختلالات مغزي خطرناك نقش دارند.

در اين تحقيق پژوهشگران روي دو ساختار مختلف آميلوئيد در توليد مخمرها مطالعه كردند.


جام جم

[آبجی]

http://www.pezeshk.us/ads/adlog.php?bannerid=15&clientid=2&zoneid=1&source=&block=0&capping=0&cb=f7536772af66ea634dd97a446132c1c1
چاي سبز Green Tea

چاي سبز معمولاً براي معالجه بيماريها تجويز مي شود. اما مردم در تمام نقاط جها ن پي برده اند كه نوشيدن چاي سبزبطور روزانه فوايد سلامتي زيادي دارد. چاي سبز ماده پيشگيري كننده مهمي در قبال سرطان، افزايش چربيهاي خون، سفت شدن رگها و حفره هاي دندان تلقي ميشود.
اين گياه در قبال اسهال خوني ناشي از باكتري مصونيت ايجاد مي كند. چاي سبز در رفع پاره اي از عفونتهاي قارچي، باكتري و حتي ويروسي (نظير سرماخوردگي عادي) نيز مفيد است. تفاوت بين چاي سبزو سياه در نحوه عمل آوري آنهاست. برگهاي تازه چاي كمي بخار داده ميشود و سپس به سرعت در چاي سبز خوشكانده ميشود.
اين عمل از كنش آنزيمها در متلاشي كردن مواد غذايي و مغزي موجود در چاي بنام “پلي فنول” كه عناصر ضد سرطاني چاي سبز محسوب ميشوند، پيشگيري مي كند. پلي فنول چاي سبز حتي در مقايسه با ويتامين هاي C و E ضد اكسيد كننده بهتري است.
چاي سبز براي سيستم هاضمه شما نيز مفيد است. چاي سبز سبب ميشود كه روشنتر فكر كنيد و حتي قوه بينايي شما را نيز تقويت مي كند. اين گياه رگها را تقويت و از تجمع چربيهاي زياد در خون جلوگيري مي كند. اين گياه خلط را از گلوي ملتهب پاك و اثر مواد سمي را خنثي مي كند. “تانين” موجود در اين گياه مي تواند از تداوم اسهال جلوگيري كند. اگر در صدد افزايش ميزان تانين در چاي هستيد، بگذاريد بيشتر دم بكشد.
معرفي گياه
گياه چاي، گل بزرگي است كه داراي برگهاي هميشه سبز است. چاي سبز اثالتاً بومي چين است كه در آن كشور بيش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چاي در تمامي نقاط آسيا و بخشهايي از خاورميانه و آفريقا نيز كشت ميشود. چاي سياه در آمريكا بيشتر رايج است و تخمير داده ميشود و به اندازه چاي سبز سالم نيست. چاي سبز تخمير داده نميشود (چاي اولانگ نيمه تخمير شده است).
تركيبات گياه
غنچه برگ و برگهاي جوان بهترين بخش چاي سبز هستند. چاي حاوي كافئين آلكالوئيدهاي پورين، تئوفيلين و تئوبرومين است. اما فعال ترين تركيبات موجود در آن عبارت است از پلي فنولها كه بسياري از خواص درماني و پيشگيرانه ناشي از وجود آنها است.

(javascript:void(0))
اشكال موجود
اغلب فرآورده هاي چاي سبز به صورت برگ خشك چاي عرضه ميشوند. البته عصاره هاي تهيه شده از برگها و غنچه برگ آن موجود است. چاي سبز حاوي ۳۰۰ تا ۴۰۰ پلي فنول و ۵۰ تا ۱۰۰ ميلي گرم كافئين در هر ليوان است. فرآورده هاي چاي سبز عاري از كافئين داراي پلي فنولهاي فشرده (۶۰ تا ۸۹ درصد كل پلي فنولها) است.
نحوه ‌مصرف
يكي از عناصر فعال در چاي سبز به اندازه آسپيرين ازتجمع پلاكتهاي خوني جلوگيري مي كند كه اين اثر جريان خون را بهبود مي بخشد. چاي سبز از سخت شدن رگها نيز جلوگيري مي كند. تحقيقات مردمي نشان مي دهد كه در كشورهايي كه مردم هر روز چاي سبز مصرف مي كنند موارد سرطاني كمتر بوده است، هر چند بين اين دو هيچ رابطه علت و معلولي تاييد نشده است. اما چاي سياه فاقد خاصيت مشابهي است.
در واقع، اگر به مقدار زيادي چاي سياه مصرف كنيد، ضريب خطر ابتلا به سرطان راست روده، كيسه صفرا و مخاط رحم را افزايش مي دهيد. اثرات ضد سرطاني چاي سبز در موارد سرطان مجراي معده- روده اي، سرطان ريه و پستان بيشتر نمايان است. چاي سبز قوياً به عنوان جايگزيني براي چاي سياه و قهوه توصيه ميشود.

(javascript:void(0))
نوشيدن روزانه سه ليوان چاي سبز (حاوي سه گرم مواد حل شدني، يا ۲۴۰ تا ۳۲۰ گرم پلي فنولها) يا روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ ميلي گرم عصاره استاندارد چاي سبز (عصاره ها بايد حاوي ۸۰ درصد پلي فنولها و ۵۵ درصد اپي گالوكزچين) ميزان مصرفي چاي سبز است. انواع فرآورده هاي كپسولي و مايع چاي سبز نيز قابل دسترسي است.
تداخل هاي احتمالي
اگر داروهاي الكالين (نسخه اي يا بدون نسخه) مصرف مي كنيد، بهتر است كه از مصرف چاي بپرهيزيد. تانين موجود در چاي با داروهاي الكالين (قليايي) تداخل پيدا مي كند كه اين امر سبب ميشود كه داروها كم اثر باشند

[آبجی]

محققان در يك پژوهش جديد دريافته‌اند كه مصرف چاي سبز براي درمان اختلالات مغزي مفيد است.اين پژوهشگران دريافتند يك روش درماني جديد حاصل از تركيب نوعي ماده شيميايي موجود در چاي سبز در پيشگيري از اختلالات مغزي كشنده از قبيل بيماري‌هاي آلزايمر ، هانتيگتون و پاركينسون تاثير مطلوب و نقش موثر دارد.



دانشمندان انستيتو تحقيقات بيوپزشكي بوستون و دانشگاه پنسيلوانيا خاطرنشان كردند كه كشف تازه ممكن است در نهايت به روش‌هاي درماني جديد براي معالجه اين بيماري‌ها منجر شود.

دكتر مارتين دونوالد كه سرپرستي اين پژوهش را عهده دار بوده است، متذكر شد: اين يافته‌ها بسيار حائز اهميت هستند چون براي اولين بار تركيبي از مواد شيميايي خاص به شيوه‌اي موفق توانسته است اشكال وخيم و مخرب آميلوئيدها را در يك لحظه نابود سازد.

آميلوئيدها در بروز اختلالات مغزي خطرناك نقش دارند.

در اين تحقيق پژوهشگران روي دو ساختار مختلف آميلوئيد در توليد مخمرها مطالعه كردند.

[آبجی]

قدمت استفاده از چاي به بيش از 500000 سال قبل ميرسد. شواهد گياهشناسي نشان مي‌دهند كه هند، چين، برمه و تايلند خاستگاه چاي مي‌باشند. به نظر ميرسد كلمه انگليسي Tea از كلمه مالاكائي ''teh'' يا كلمه چيني ''t'e'' گرفته شده باشد. اصطلاح چيني ''Ch'a'' منشاء نامگذاري چاي در ساير زبانها مي‌باشد. هلندي‌ها و پرتغالي‌ها كه اولين وارد كننده‌هاي اصلي چاي بودند احتمالاً اين نام‌ها را به كشورهاي اروپايي و خاورميانه معرفي نمودند.
چاي داراي بهترين كيفيت از جوانه‌هاي تازه شامل دو يا سه برگ اول بعلاوه شكوفه‌هاي در حال رشد بدست مي‌آيد چاي با كيفيت پائين كه در تهيه چاي فوري و brick tea به كار مي‌رود از برگ‌هاي پائين ساقه حاصل مي‌شود.
نوع اصلي چاي شناخته شده است :
1- چاي سياه، بيشترين نوع تجاري چاي بوده كه به فاصله كوتاهي پس از چيده شدن، در طي مراحل خشك شدن و نگهداري دچار اكسيداسيون آنزيمي (تخمير) مي‌شود.
موادي بنام كاتشين (Catechin) و پلي فنولهاي موجود در برگ‌هاي چاي تبديل به تركيبات قهوه‌اي يا قرمزي بنام تئوفلاوين و تئوروبيجين مي‌شوند كه موجب مي‌شوند چاي دم كرده به رنگ سياه درآيد.
2- چاي الانگ (Olang) كه به رنگ قرمز يا زرد است و با تخمير نسبي بدست مي‌آيد.
3- چاي سبز كه دچار تخمير نمي‌شود و بلافاصله بعد از چيدن از اكسيداسيون كاتشين محافظت مي‌شود كه اكثر فوائد درماني چاي را به آن نسبت مي‌دهند.
از چاي سبز در طب سنتي هند به عنوان نشاط‌آور ضعيف، محرك،‌مدر و قابض و در طب سنتي چين بعنوان قابض، تقويت كننده قلب، محرك سيستم عصبي مركزي و مدر استفاده شده است. ساير كاربردهاي سنتي آن در درمان نفخ،‌ تنظيم درجه حرارت بدن، تسريع هضم و بهبود روندهاي تفكر بوده است.
نتايج مطالعات باليني
*بيماريهاي قلبي- عروقي: بين محتوي فلاونوئيد رژيم غذايي و كاهش خطر بيماري قلبي ارتباط مثبت قوي وجود دارد. موادي مانند چاي، پياز و سيب حاوي فلاونوئيد هستند. همچنين مصرف كنندگان چاي سياه فشار خون سيستولي كمتري دارند.
*اختلال عملكرد مغزي : خاصيت ضد اكسيداسيون پلي فنولهاي چاي سبز ممكن است در اختلالات مغزي يك اثر محافظتي داشته باشد.
*اختلالات چربي: چاي معمولاً موجب كاهش چربيهاي خون مي‌شود اما در همه مطالعات نتايج يكساني حاصل نشده است.
*اختلالات كليوي: پلي فنولهاي موجود در چاي سبز عملكرد كليه را در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه بهبود مي‌بخشند.
*سرطان: در ژاپن خوردن حداقل 10 فنجان چاي در روز با كاهش خطر سرطان معده همراه بوده است. همچنين مطالعات مختلفي در ارتباط با تأثير مثبت چاي در پيشگيري از سرطان لوزالمعده، روده بزرگ، ريه و رحم انجام شده است.
*پوسيدگي دندان: عصاره برگ چاي سبز داراي اثرات ضد ميكروبي است و از ايجاد پلاك و پوسيدگي دندان جلوگيري مي‌كند.
* كاهش وزن: پلي فنولهاي چاي سبز فعاليت آميلاز بزاق(آنزيم تجزيه كننده قندها) را مهار مي‌كند. جالب است بدانيد كه چاي بدون داشتن عوارض خطرناك داروهاي كاهنده وزن ميتواند موجب كاهش وزن، اندازه دور كمر و تري گليسريد خون مبتلايان به چاقي شود.
موارد منع مصرف:
اعتقاد بر آنست كه قبل و بعد از دريافت فرآورده‌هاي آهن و در شيرخواران نبايد از چاي سبز يا تركيبات پلي فنول آن استفاده نمود. شواهد موجود حاكي از آنست كه مقادير بيش از 250 ميلي ليتر در روز با سوخت و ساز آهن تداخل نموده و موجب كم خوني مي‌شود. شواهدي مبني بر منع مصرف در حاملگي وجود ندارد با اينحال بايد با پزشك مشورت نمود. مصرف چاي سبز در دوران شيردهي توصيه نمي‌شود.
تداخلات دارويي:
افزايش اثر متي سيلين و بنزيل پني سيلين، تشديد اثر آسپيرين و ساير داروهاي
ضد انعقاد مانند وارفارين (ويتامين K موجود در چاي سبز ميتواند بر ضد اثرات وارفارين عمل نمايد).
عوارض:
مصرف بيش از حد كافئين كه در چاي سبز و بعضي از عصاره هاي آن وجود دارد در بعضي از افراد باعث علائمي مانند عصبانيت، بيخوابي و بيقراري مي‌شود.
توجهات ويژه:
چاي داراي مقادير كم سديم و مقدار زيادي پتاسيم است و از آنجا كه بيماران مبتلا به بيماري كليوي مرحله پاياني بايستي مصرف پتاسيم خود را محدود نمايند، بايستي به اين مسئله توجه نمايند. علاوه بر اين انواع چاي ممكن است موجب تحريك بروز آسم در افراد حساس شوند.