Mina_Mehr
26th February 2010, 11:48 PM
دانشمندان به درمان آلزايمر ، اميدوار شدند
تهران / واحد مرکزي خبر/ علمي 88/12/7
پژوهشگران مرکز علوم سلامت دانشگاه تکزاس مي گويند موفق شده اند علائم کاهش قواي حافظه را در موش هاي مبتلا به آلزايمر ، باز گردانند.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس از سان ديه گو ، دکتر سالواتوره اودو و همکارانش اعلام کردند با استفاده از داروي راپامايسين rapamycin که دستگاه ايمني افراد تحت پيوند را از حمله باز مي دارد، موفق شده اند قواي يادگيري و حافظه را در موش هاي آزمايشگاهي مبتلا به آلزايمر ، باز گردانند.
به گفته محققان ، اين نخستين مطالعه است که نشان مي دهد مي توان به بازيافت قواي حافظه در افراد مبتلا به آلزايمر ، اميدوار بود.
راپامايسين rapamycin دارويي است که نخستين بار از خاک جزيره راپا نويي Rapa Nui در جنوب اقيانوس آرام به دست آمد و در مطالعات ضد سرطان نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.
نتايج بررسي اين محققان در باره آلزايمر ، در شماره اخير نشريه شيمي زيست شناختي Journal of Biological Chemistry منتشر شده است.
سرطان يک فرايند پويا است که توسط متغيرهاي ناشناخته و مستقل متعددي موجب تغييرات مولکولي سلول شده و منجر به تداخل در سيستم تکثير سلول مي‌شود.
اولين تغيير سلولي آشکار در پيدايش سرطان، تراريختي و تغيير شکل سلول است.
عواملي که به ايجاد سلولهاي سرطاني کمک مي‌کنند عبارتند از:
استعداد ميزبان: عوامل ژنتيکي از جمله نقايصي در کروموزوم‌ها و يا انتقال ژن معيوب به جنين
عوامل ايمنولوژيک (ايمني): مانند نارسايي مکانيسم ايمني طبيعي بدن
داروهاي سرکوب گر ايمني: موجب سرکوب مکانيسم ايمني طبيعي شده و زمينه ابتلا به سرطان را فراهم مي کنند
عوامل محيطي: تماس با مواد سرطان‌زا مانند آزبست، پرتونگارها و راديوم‌ـ پرتوهاي يونيزه شامل امواج الکترومغناطيسي
ويروسهاي القا کننده سرطان: ويروسهايي هستند که قابليت تغيير دادن شکل سلولي را که آلوده مي‌کنند، دارند و در نتيجه منجر به تکثير خارج از کنترل سلولهاي مورد نظر مي‌شوند. اين تکثير فزاينده موجب تومور يا سرطان مي‌شود.
عوامل ترشح هورموني: عوامل ترشح هورموني اغلب موجب تسريع روند بدخيمي بيماري مي‌شود.
سلولهاي بنيادي در افراد پير قدرت توليد سلولهاي ايمني کمتري دارند. مغز استخوان در بدن افراد مسن سلولهاي ايمني کمتري توليد مي‌کند، بنابراين احتمال به سرطان خون در افراد مسن بالاتر است.
محققان بر روي موش‌هاي آزمايشگاهي جوان سلولهاي بنيادي پير پيوند زدند.
آنها انتظار داشتند که سلولهاي بنيادي پير بعد از پيوند همان توانايي سلولهاي جوان را داشته باشند و سلولهاي ايمني توليد کنند ولي سلولها درست مثل سلولهاي پير رفتار کردند.
يکي از پژوهشگران در مقابل اين عکس‌العمل سلولها گفت اگر تفاوت سلولهاي بنيادي پير و جوان را بدانيم در آن صورت مي‌توان سلولهاي پير را وادار به جوان شدن کرد.
با اين دانش کارايي ايمني دفاعي بدن افراد پير را مي‌توان بهبود بخشيد و از سرطان خون جلوگيري کرد.
تاکنون روش هاي درماني مختلف سرطان شناخته شده است.
اين سرطان ها مي‌توانند بافتهاي مختلف بدن را احاطه کنند.
هر نوع سرطان عوامل، مشخصات و همچنين درمان خاص خود را دارد اما روش هاي اصلي درمان سرطان عبارتند از:
- جراحي
- راديوتراپي
- شيمي درماني
- هورمون درماني
- ژن درماني
کاربرد شکل هاي جديد اشعه همانند پرتوهاي ليزر که به بافت هاي طبيعي صدمه نمي زنند و توسعه انواع هورمون درماني به تنهايي و يا در ترکيب با ساير درمان‌ها از پيشرفتهاي مهم در خصوص پيشگيري و درمان سرطان به شمار مي رود.
اخيرا موفقيتهاي تشخيص و درمان سريعتر بيماران، تکامل روشهاي جديد تشخيصي و درماني مانند شيمي درماني و هورمون درماني و الگوهاي معاينات ادواري و عمومي سرطان توانسته مرگ و مير ناشي از اين بيماري را کاهش دهد.
تهران / واحد مرکزي خبر/ علمي 88/12/7
پژوهشگران مرکز علوم سلامت دانشگاه تکزاس مي گويند موفق شده اند علائم کاهش قواي حافظه را در موش هاي مبتلا به آلزايمر ، باز گردانند.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس از سان ديه گو ، دکتر سالواتوره اودو و همکارانش اعلام کردند با استفاده از داروي راپامايسين rapamycin که دستگاه ايمني افراد تحت پيوند را از حمله باز مي دارد، موفق شده اند قواي يادگيري و حافظه را در موش هاي آزمايشگاهي مبتلا به آلزايمر ، باز گردانند.
به گفته محققان ، اين نخستين مطالعه است که نشان مي دهد مي توان به بازيافت قواي حافظه در افراد مبتلا به آلزايمر ، اميدوار بود.
راپامايسين rapamycin دارويي است که نخستين بار از خاک جزيره راپا نويي Rapa Nui در جنوب اقيانوس آرام به دست آمد و در مطالعات ضد سرطان نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.
نتايج بررسي اين محققان در باره آلزايمر ، در شماره اخير نشريه شيمي زيست شناختي Journal of Biological Chemistry منتشر شده است.
سرطان يک فرايند پويا است که توسط متغيرهاي ناشناخته و مستقل متعددي موجب تغييرات مولکولي سلول شده و منجر به تداخل در سيستم تکثير سلول مي‌شود.
اولين تغيير سلولي آشکار در پيدايش سرطان، تراريختي و تغيير شکل سلول است.
عواملي که به ايجاد سلولهاي سرطاني کمک مي‌کنند عبارتند از:
استعداد ميزبان: عوامل ژنتيکي از جمله نقايصي در کروموزوم‌ها و يا انتقال ژن معيوب به جنين
عوامل ايمنولوژيک (ايمني): مانند نارسايي مکانيسم ايمني طبيعي بدن
داروهاي سرکوب گر ايمني: موجب سرکوب مکانيسم ايمني طبيعي شده و زمينه ابتلا به سرطان را فراهم مي کنند
عوامل محيطي: تماس با مواد سرطان‌زا مانند آزبست، پرتونگارها و راديوم‌ـ پرتوهاي يونيزه شامل امواج الکترومغناطيسي
ويروسهاي القا کننده سرطان: ويروسهايي هستند که قابليت تغيير دادن شکل سلولي را که آلوده مي‌کنند، دارند و در نتيجه منجر به تکثير خارج از کنترل سلولهاي مورد نظر مي‌شوند. اين تکثير فزاينده موجب تومور يا سرطان مي‌شود.
عوامل ترشح هورموني: عوامل ترشح هورموني اغلب موجب تسريع روند بدخيمي بيماري مي‌شود.
سلولهاي بنيادي در افراد پير قدرت توليد سلولهاي ايمني کمتري دارند. مغز استخوان در بدن افراد مسن سلولهاي ايمني کمتري توليد مي‌کند، بنابراين احتمال به سرطان خون در افراد مسن بالاتر است.
محققان بر روي موش‌هاي آزمايشگاهي جوان سلولهاي بنيادي پير پيوند زدند.
آنها انتظار داشتند که سلولهاي بنيادي پير بعد از پيوند همان توانايي سلولهاي جوان را داشته باشند و سلولهاي ايمني توليد کنند ولي سلولها درست مثل سلولهاي پير رفتار کردند.
يکي از پژوهشگران در مقابل اين عکس‌العمل سلولها گفت اگر تفاوت سلولهاي بنيادي پير و جوان را بدانيم در آن صورت مي‌توان سلولهاي پير را وادار به جوان شدن کرد.
با اين دانش کارايي ايمني دفاعي بدن افراد پير را مي‌توان بهبود بخشيد و از سرطان خون جلوگيري کرد.
تاکنون روش هاي درماني مختلف سرطان شناخته شده است.
اين سرطان ها مي‌توانند بافتهاي مختلف بدن را احاطه کنند.
هر نوع سرطان عوامل، مشخصات و همچنين درمان خاص خود را دارد اما روش هاي اصلي درمان سرطان عبارتند از:
- جراحي
- راديوتراپي
- شيمي درماني
- هورمون درماني
- ژن درماني
کاربرد شکل هاي جديد اشعه همانند پرتوهاي ليزر که به بافت هاي طبيعي صدمه نمي زنند و توسعه انواع هورمون درماني به تنهايي و يا در ترکيب با ساير درمان‌ها از پيشرفتهاي مهم در خصوص پيشگيري و درمان سرطان به شمار مي رود.
اخيرا موفقيتهاي تشخيص و درمان سريعتر بيماران، تکامل روشهاي جديد تشخيصي و درماني مانند شيمي درماني و هورمون درماني و الگوهاي معاينات ادواري و عمومي سرطان توانسته مرگ و مير ناشي از اين بيماري را کاهش دهد.