MR_Jentelman
23rd February 2010, 03:10 PM
به نظر شما بزرگترین و مهمترین پرسش جهان دانش در حال حاضر چه میباشد؟ آیا بزرگترین سوال یافتن پاسخی برای منشأ و سرآغاز اندیشه و شعور است؟ و یا اینکه چگونه می‌شود فرضیه نسبیت عام را با نظریه کوانتومی در هم آمیخت و جهان را به گونه جدیدی تفسیر کرد؟ اینها پرسشهای مهم و سرنوشت‌سازی هستند که بشر با یافتن پاسخ آنها قدمی بزرگ به جلو بر خواهد داشت اما مهمترین و بزرگترین سوالی که امروزه ذهن ما را به خود مشغول داشته این است که آیا کسی آن بیرون، در فضای بی‌انتها زندگی می‌کند؟
http://img.tebyan.net/big/1388/12/11169577423819425249224802338539449237.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/12/1626583179123104174461738419178551493172.jpg)
به عقیده نگارنده درک این موضوع که واقعاً زندگی چیست، چگونه آغاز شده و هیجان انگیزتر از همه یافتن جانداری در فراسوی مرزهای امن سیاره آبی‌مان، مهمترین چالش پیش روی بشر در این روزگاران است. یافتن زندگی فرازمینی حتماً بزرگترین کشف تمام تاریخ بشریت خواهد بود که همه پایه‌های زندگی ما را به شدت خواهد لرزاند. چنین تحقیقات شگفت‌انگیز و مهیجی قطعاً از حمایت خوب افکار عمومی برخوردار خواهد بود و بنابراین انتظار می‌رود آژانسهای فضایی در کشورهای مختلف صاحب قدرت فضایی، سرمایه‌گزاری خوبی روی این موضوع انجام دهند. اما متاسفانه واقعیت چیز دیگری است.
آژانس فضایی اروپا (http://www.tebyan.net/Science_Technology/SpaceSciences_Aviation/2009/3/30/88195.html) و ناسا هر دو برنامه‌هایی برای سفرهای جاری و طرح‌های آینده جهت کاوشهای روباتیک در سطح سیاره سرخ، مریخ دارند. این کاوشها بیشتر به منظور یافتن شرایط ایده‌آل برای زندگی از نوعی که ما در زمین می‌شناسیم، انجام می‌شود. در صورتی که انتظار می‌رود تحقیقات مستقیماً بر روی یافتن حیات فرازمینی (http://www.tebyan.net/InternetSchool/EducationalManagers/EducationalTechnology/2007/3/19/38770.html) و ارگانیزمهای زنده متمرکز گردد. با این همه حتی همین مأموریتها نیز بودجه و پشتیبانی لازمی را که استحقاقش را دارند، دریافت نمی‌کنند. به علاوه به نظر می‌رسد ناسا بیشتر از آنچه نگران کار و برنامه برای یافتن بیگانگان فضایی باشد، دلواپس ارائه نمایش خوبی از همت بالای خود در این زمینه است.
آنچه ما امروز به آن احتیاج داریم رویکردی مستقیم و قاطع برای یافتن زندگی فرازمینی است.
این موضوع ناامید کننده است. آنچه ما امروز به آن احتیاج داریم رویکردی مستقیم و قاطع برای یافتن زندگی فرازمینی است. بودجه سالانه ناسا حدود 20 میلیارد دلار برآورد شده است. حداقل انتظار می رود بخش بزرگی از این بودجه صرف فرستادن یک فضاپیمای جستجوگر حیات به نزدیکترین همسایه زمین و یکی از کاندیداهای وجود حیات در منظومه شمسی، یعنی مریخ (http://www.tebyan.net/Science_Technology/Astronomy/Planetary_Science/2009/2/3/84746.html) گردد. انتظاری که گویا هیچ وقت قرار نیست برآورده شود. از آن عجیبتر اینکه حتی سرمایه‌گذاری درخوری برای جستجوی حیات فرازمینی از طریق ارسال و یا دریافت داده‌های رادیویی نیز صورت نمی‌گیرد.
به نظر می‌رسد اکنون دوباره زمان آن فرارسیده است که افکار عمومی به یاری طلبیده شود و دستها بالا رود تا شاید در سایه تحقیقات جدی در مورد بیگانگان فضایی، روزی بشر از این تنهایی آزار دهنده خلاصی یافته و حیات و زندگی را در جای دیگری غیر از سیاره زمین بیابد.
http://img.tebyan.net/big/1388/12/2241482062358221211304440992318457198215.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/12/17515996771721481292611411619721815021137155.jpg)
این یعنی پژوهش بر روی بزرگترین پرسش بشر تاکنون، یعنی تحقیقات وسیع و پرهزینه در مریخ، تیتان، اروپا (قمر مشتری) و هرجای دیگری که احتمال می‌رود بتوان زندگی از هر نوعی را یافت. این یعنی یک آرایه بزرگ از تلسکوپهای فضایی (http://www.tebyan.net/Science_Technology/SpaceSciences_Aviation/2009/5/7/91107.html) برای رصد دقیق آسمان به منظور یافتن سیارات فراخورشیدی در کمربند سبز ستاره‌هایی غیر از خورشید. انتظار می‌رود هر پروژه فضایی دیگری که غیر ضروری تشخیص داده می‌شود باید برای یافتن پاسخ این پرسش بزرگ لغو شده و همه انرژیها در این راستا بسیج شوند.
به نظر می‌رسد در 30 سال گذشته، ناسا و سایر آژانسهای فضایی دنیا، فضا را به مکانی کسل کننده تبدیل کرده‌اند. جایی برای چشم و هم چشمی و فخر فروختن فناورانه و سایر بازیهای کودکانه. امروز باید مسیر همه فعالیتهای فضایی بشر به سمت کنجکاوی برای یافتن موجودات فرازمینی برگشته و تا زمانی که هنوز دولتها برای تحقیقات فرازمینی و فضایی بودجه‌ای در نظر می‌گیرند، تا جایی که ممکن است به هدف نزدیک شد.
منبع: نقل از: دانش فضایی
http://img.tebyan.net/big/1388/12/11169577423819425249224802338539449237.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/12/1626583179123104174461738419178551493172.jpg)
به عقیده نگارنده درک این موضوع که واقعاً زندگی چیست، چگونه آغاز شده و هیجان انگیزتر از همه یافتن جانداری در فراسوی مرزهای امن سیاره آبی‌مان، مهمترین چالش پیش روی بشر در این روزگاران است. یافتن زندگی فرازمینی حتماً بزرگترین کشف تمام تاریخ بشریت خواهد بود که همه پایه‌های زندگی ما را به شدت خواهد لرزاند. چنین تحقیقات شگفت‌انگیز و مهیجی قطعاً از حمایت خوب افکار عمومی برخوردار خواهد بود و بنابراین انتظار می‌رود آژانسهای فضایی در کشورهای مختلف صاحب قدرت فضایی، سرمایه‌گزاری خوبی روی این موضوع انجام دهند. اما متاسفانه واقعیت چیز دیگری است.
آژانس فضایی اروپا (http://www.tebyan.net/Science_Technology/SpaceSciences_Aviation/2009/3/30/88195.html) و ناسا هر دو برنامه‌هایی برای سفرهای جاری و طرح‌های آینده جهت کاوشهای روباتیک در سطح سیاره سرخ، مریخ دارند. این کاوشها بیشتر به منظور یافتن شرایط ایده‌آل برای زندگی از نوعی که ما در زمین می‌شناسیم، انجام می‌شود. در صورتی که انتظار می‌رود تحقیقات مستقیماً بر روی یافتن حیات فرازمینی (http://www.tebyan.net/InternetSchool/EducationalManagers/EducationalTechnology/2007/3/19/38770.html) و ارگانیزمهای زنده متمرکز گردد. با این همه حتی همین مأموریتها نیز بودجه و پشتیبانی لازمی را که استحقاقش را دارند، دریافت نمی‌کنند. به علاوه به نظر می‌رسد ناسا بیشتر از آنچه نگران کار و برنامه برای یافتن بیگانگان فضایی باشد، دلواپس ارائه نمایش خوبی از همت بالای خود در این زمینه است.
آنچه ما امروز به آن احتیاج داریم رویکردی مستقیم و قاطع برای یافتن زندگی فرازمینی است.
این موضوع ناامید کننده است. آنچه ما امروز به آن احتیاج داریم رویکردی مستقیم و قاطع برای یافتن زندگی فرازمینی است. بودجه سالانه ناسا حدود 20 میلیارد دلار برآورد شده است. حداقل انتظار می رود بخش بزرگی از این بودجه صرف فرستادن یک فضاپیمای جستجوگر حیات به نزدیکترین همسایه زمین و یکی از کاندیداهای وجود حیات در منظومه شمسی، یعنی مریخ (http://www.tebyan.net/Science_Technology/Astronomy/Planetary_Science/2009/2/3/84746.html) گردد. انتظاری که گویا هیچ وقت قرار نیست برآورده شود. از آن عجیبتر اینکه حتی سرمایه‌گذاری درخوری برای جستجوی حیات فرازمینی از طریق ارسال و یا دریافت داده‌های رادیویی نیز صورت نمی‌گیرد.
به نظر می‌رسد اکنون دوباره زمان آن فرارسیده است که افکار عمومی به یاری طلبیده شود و دستها بالا رود تا شاید در سایه تحقیقات جدی در مورد بیگانگان فضایی، روزی بشر از این تنهایی آزار دهنده خلاصی یافته و حیات و زندگی را در جای دیگری غیر از سیاره زمین بیابد.
http://img.tebyan.net/big/1388/12/2241482062358221211304440992318457198215.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/12/17515996771721481292611411619721815021137155.jpg)
این یعنی پژوهش بر روی بزرگترین پرسش بشر تاکنون، یعنی تحقیقات وسیع و پرهزینه در مریخ، تیتان، اروپا (قمر مشتری) و هرجای دیگری که احتمال می‌رود بتوان زندگی از هر نوعی را یافت. این یعنی یک آرایه بزرگ از تلسکوپهای فضایی (http://www.tebyan.net/Science_Technology/SpaceSciences_Aviation/2009/5/7/91107.html) برای رصد دقیق آسمان به منظور یافتن سیارات فراخورشیدی در کمربند سبز ستاره‌هایی غیر از خورشید. انتظار می‌رود هر پروژه فضایی دیگری که غیر ضروری تشخیص داده می‌شود باید برای یافتن پاسخ این پرسش بزرگ لغو شده و همه انرژیها در این راستا بسیج شوند.
به نظر می‌رسد در 30 سال گذشته، ناسا و سایر آژانسهای فضایی دنیا، فضا را به مکانی کسل کننده تبدیل کرده‌اند. جایی برای چشم و هم چشمی و فخر فروختن فناورانه و سایر بازیهای کودکانه. امروز باید مسیر همه فعالیتهای فضایی بشر به سمت کنجکاوی برای یافتن موجودات فرازمینی برگشته و تا زمانی که هنوز دولتها برای تحقیقات فرازمینی و فضایی بودجه‌ای در نظر می‌گیرند، تا جایی که ممکن است به هدف نزدیک شد.
منبع: نقل از: دانش فضایی