باستان شناس
20th February 2010, 12:06 PM
معرفی شهر دماوند
http://api.ning.com/files/wzAnTTbDFTNmLsdbmenr0EZwWuBm7RdbPIgT0x8PB7ASFsqScE G3ODQzwB1y0waD0ggOYK4QMCHamP8tkgcTcwIxaV7ewrir/image121.jpg
دماوند یکی از کهن ترین و قدیمی ترین شهرهای ایران است که در تاریخ روایی ایران بنیاد آن را به کیومرث نسبت می دهند .
آثار و شواهد بدست آمده حاکی از حضور انسان از کهن ترین دوران حیات بشر در این سرزمین است . بنا به گفته ی گوبیبو در قدمت و دیرینگی آن تردید نمی توان داشت .
به همین سبب همن قدمت و اهمیت است که هفتاد و یک سال پیش دمرگان فرانسوی شهر دماوند و روستاهای اطراف آن را به عنوان یک اثر ملی در فهرست آثار ملی ایران به شماره 56 به ثبت رسید.
سرزمین دماوند به واسطه کوه دماوند در تاریخ روایی ایران به حوزه اسطوره تعلق یافته است .
بدین ترتیب کوه مقدس و مینوی دماوند که صحنه ی شماری از رویدادهای اساطیری و افسانه ای است به یکباره آیین و اسطوره و تاریخ را در می نوردد و خود مبدل به نمادی یگانه می شود و شهرت و آوازه خود را به سرزمینی می دهد که از لحاظ داشتن آب و هوای خوب زمین حاصلخیز و موقعیت عالی سوق الجیشی و نظامی بین مازندران و فلات مرکزی در طول تاریخ اهمیت بسیاری یافته است .
به همین سبب با وجود زلزله های مکرر که این منطقه را به ویرانی کشانده زندگی کماکان جریان داشته است.
و حاکمان این سرزمین با عنوان مسمغان که منصبی روحانی بود و نسب خود را با داستانی به ارمابیل می رساندند توانستند تا مدتهای طولانی بر این سرزمین حکومت کنند.
پس از فتح این سرزمین توسط لشگریان اسلام تجمع جمعیت و وسعت و گسترش شهر به اندازه ای بود که نیاز به مسجد جامع محسوس شد بدین ترتیب برای اولین بار مسجد جامعی که نمونه آن را فقط در قرون اولیه اسلام می توان یافت بر بالای تپه مشرف به شهر ساخته شد.
تاریخ و آثار تاریخی شهر دماوند همچون بنای با شکوه و زیبای برج شبلی / امامزاده عبدالله و عبید الله / امامزاده عبدالله و امامزاده شمس الدین محمد و سایر آثار تاریخی این سرزمین این نکته را اذعان می دارد که این سرزمین در طول قرون اسلامی نقش خود را بعنوان یکی از شهر های دوره اسلامی به خوبی ایفا نموده است.
در روده صفویه و قاجاریه بین مناطق مختلف اطراف تهران دماوند به سبب آب و هوای بسیار عالی و مناظر زیبا و بدیع بیشتر از سایر نقاط همواره مورد توجه بوده است هنوز هم این شهر بی نظیر در دامنه کوه معروف دماوند یکی از زیبا ترین نقاط اطراف تهران محسوب می شود.
دماوند نام بلند ترین قله ی سلسله جبال البرز و نیز نام شهری است که در دامنه جنوبی این قله واقع شده است
(شهر دماوند ) در گذشته به معنی ( مملکت دماوند ) بکار می رفته و نام شهر یا روستایی نبوده بلکه در مفهوم (قلمرو) و سرزمینی بوده که شهرها و روستا های متعددی را شامل می شده است
این نام به پهلوی در کارنامه ی اردشیر بابکان و به صورت دنباوندdumbawand و در کتیبه هایدوران ساسانی چون کتیبه ی شاپور اول در نقش رستم فارس و کتیبه ی نرسی در پایکولی به صورت دومباوند آمده است.
دماوند يكي از شهرهاي قديمي ايران است كه در زمان آبادي ري اين شهر نيز آباد بوده است .
ليكن به سبب نزديكي به كوه دماوند زلزله هاي بسياري باعث خسارات اين منطقه شده است. اين شهر در متون قديم به نامهاي گوناگوني از جمله «دنياوند » ذكر شده است .
فردوسي به دفعات از اين شهر در شاهنامه نام برده است .
اين شهر درسال 30 هـ . ق در زمان خلافت عثمان به دست ملسمانان فتح شد و داراي اماكن متعدد مذهبي مي باشد که از جمله آنها مي توان به امامزاده هاشم و امامزاده برهان الدين و امامزاده قاسم روح افزاء و امامزاده سيد جلال الدين اشاره كرد .
از جمله علما، فرزانگان، ادباء و شعراي اين شهرستان مي توان به افراد زير اشاره كرد :
اعمش دماوندي - وي از طبقه پنجم تابعين و از اصحاب خاص مكتب امام صادق (ع) بوده است.
امير غياث الدين محمد - داراي كتاب المشارق در اثبات واجب الوجود.
محمدبن محمد صالح روح افزايي - داراي كتاب سبع الثاني.
نصراله بن محمد حسيني دماوندي _ كتاب خبه الوزراء.
مولانا قاضي شمس محمد مقيمامي دماوندي - كتاب سفينه و بياض.
آيت الله سيد ابراهيم دماوندي - كتاب « البيع » تقرير درس ميرزاي شيرازي.
مولانا عبدالرحيم دماوندي - داراي كتابهاي شرح احاديث ، حاشيه بر تفسير صافي ، رساله قضا و قدر مفتاح اسرار حسيني.
(منبع :سایت فرمانداری شهرستان دماوند
http://api.ning.com/files/wzAnTTbDFTNmLsdbmenr0EZwWuBm7RdbPIgT0x8PB7ASFsqScE G3ODQzwB1y0waD0ggOYK4QMCHamP8tkgcTcwIxaV7ewrir/image121.jpg
دماوند یکی از کهن ترین و قدیمی ترین شهرهای ایران است که در تاریخ روایی ایران بنیاد آن را به کیومرث نسبت می دهند .
آثار و شواهد بدست آمده حاکی از حضور انسان از کهن ترین دوران حیات بشر در این سرزمین است . بنا به گفته ی گوبیبو در قدمت و دیرینگی آن تردید نمی توان داشت .
به همین سبب همن قدمت و اهمیت است که هفتاد و یک سال پیش دمرگان فرانسوی شهر دماوند و روستاهای اطراف آن را به عنوان یک اثر ملی در فهرست آثار ملی ایران به شماره 56 به ثبت رسید.
سرزمین دماوند به واسطه کوه دماوند در تاریخ روایی ایران به حوزه اسطوره تعلق یافته است .
بدین ترتیب کوه مقدس و مینوی دماوند که صحنه ی شماری از رویدادهای اساطیری و افسانه ای است به یکباره آیین و اسطوره و تاریخ را در می نوردد و خود مبدل به نمادی یگانه می شود و شهرت و آوازه خود را به سرزمینی می دهد که از لحاظ داشتن آب و هوای خوب زمین حاصلخیز و موقعیت عالی سوق الجیشی و نظامی بین مازندران و فلات مرکزی در طول تاریخ اهمیت بسیاری یافته است .
به همین سبب با وجود زلزله های مکرر که این منطقه را به ویرانی کشانده زندگی کماکان جریان داشته است.
و حاکمان این سرزمین با عنوان مسمغان که منصبی روحانی بود و نسب خود را با داستانی به ارمابیل می رساندند توانستند تا مدتهای طولانی بر این سرزمین حکومت کنند.
پس از فتح این سرزمین توسط لشگریان اسلام تجمع جمعیت و وسعت و گسترش شهر به اندازه ای بود که نیاز به مسجد جامع محسوس شد بدین ترتیب برای اولین بار مسجد جامعی که نمونه آن را فقط در قرون اولیه اسلام می توان یافت بر بالای تپه مشرف به شهر ساخته شد.
تاریخ و آثار تاریخی شهر دماوند همچون بنای با شکوه و زیبای برج شبلی / امامزاده عبدالله و عبید الله / امامزاده عبدالله و امامزاده شمس الدین محمد و سایر آثار تاریخی این سرزمین این نکته را اذعان می دارد که این سرزمین در طول قرون اسلامی نقش خود را بعنوان یکی از شهر های دوره اسلامی به خوبی ایفا نموده است.
در روده صفویه و قاجاریه بین مناطق مختلف اطراف تهران دماوند به سبب آب و هوای بسیار عالی و مناظر زیبا و بدیع بیشتر از سایر نقاط همواره مورد توجه بوده است هنوز هم این شهر بی نظیر در دامنه کوه معروف دماوند یکی از زیبا ترین نقاط اطراف تهران محسوب می شود.
دماوند نام بلند ترین قله ی سلسله جبال البرز و نیز نام شهری است که در دامنه جنوبی این قله واقع شده است
(شهر دماوند ) در گذشته به معنی ( مملکت دماوند ) بکار می رفته و نام شهر یا روستایی نبوده بلکه در مفهوم (قلمرو) و سرزمینی بوده که شهرها و روستا های متعددی را شامل می شده است
این نام به پهلوی در کارنامه ی اردشیر بابکان و به صورت دنباوندdumbawand و در کتیبه هایدوران ساسانی چون کتیبه ی شاپور اول در نقش رستم فارس و کتیبه ی نرسی در پایکولی به صورت دومباوند آمده است.
دماوند يكي از شهرهاي قديمي ايران است كه در زمان آبادي ري اين شهر نيز آباد بوده است .
ليكن به سبب نزديكي به كوه دماوند زلزله هاي بسياري باعث خسارات اين منطقه شده است. اين شهر در متون قديم به نامهاي گوناگوني از جمله «دنياوند » ذكر شده است .
فردوسي به دفعات از اين شهر در شاهنامه نام برده است .
اين شهر درسال 30 هـ . ق در زمان خلافت عثمان به دست ملسمانان فتح شد و داراي اماكن متعدد مذهبي مي باشد که از جمله آنها مي توان به امامزاده هاشم و امامزاده برهان الدين و امامزاده قاسم روح افزاء و امامزاده سيد جلال الدين اشاره كرد .
از جمله علما، فرزانگان، ادباء و شعراي اين شهرستان مي توان به افراد زير اشاره كرد :
اعمش دماوندي - وي از طبقه پنجم تابعين و از اصحاب خاص مكتب امام صادق (ع) بوده است.
امير غياث الدين محمد - داراي كتاب المشارق در اثبات واجب الوجود.
محمدبن محمد صالح روح افزايي - داراي كتاب سبع الثاني.
نصراله بن محمد حسيني دماوندي _ كتاب خبه الوزراء.
مولانا قاضي شمس محمد مقيمامي دماوندي - كتاب سفينه و بياض.
آيت الله سيد ابراهيم دماوندي - كتاب « البيع » تقرير درس ميرزاي شيرازي.
مولانا عبدالرحيم دماوندي - داراي كتابهاي شرح احاديث ، حاشيه بر تفسير صافي ، رساله قضا و قدر مفتاح اسرار حسيني.
(منبع :سایت فرمانداری شهرستان دماوند