تسویه حساب زنان با مردان

[آبجی]

ایسکانیوز: فیلم «تسویه حساب» به کارگردانی «تهمینه میلانی» نگاهی منفی همراه با شک و تردید به مردان دارد. مردانی که از نظر این فیلم همیشه گناهکار و مقصر اصلی بدبختی زنان هستند.
فیلم سینمایی تسویه حساب ساخته تهمینه میلانی است. فیلمی که در آن شاهد تسویه حساب چهار زن بزهکار با مردان ثروتمند هستیم . تصویری که میلانی در این فیلم از مردان نشان می دهد ، تصویری به شدت سطحی همراه با نوعی توهین است . با توجه به پیشینه میلانی در ساخت فیلم هایی این چنینی می توان نگاه انتقادی او به نسبت به جامعه مردان را در آثارش دید. درفیلم «دو زن» شخصیت اصلی داستان زنی است که مورد ظلم دو مرد ، یکی سنتی و دیگری لومپن قرار می گیرد و به جای دانشگاه خانه نشین ودر پایان سیاه بخت می شود. درفیلم «واکنش پنجم» عروس خانواده مورد ظلم پدر شوهر قرار گرفته ولشکری از زنان تلاش می کنند بچه های زن را از دست پدر شوهر نجات دهند. در زن زیادی ،زن آدم اضافی وبه درد نخور و ابزاری برای سوء استفاده مرد است.
در سوپر استار زن باز هم مورد ظلم قرار می گیرد وآزادیهایش از بین می رود . در فیلم سوپر استار زنان به راحتی توسط مرد داستان که یک بازیگر مطرح سینماست مورد سواستفاده قرار می گیرند ومرد چون ابزاری پیش پا افتاده با آنها برخورد می کند و در فیلم 3 سال توقیفی میلانی« تسویه حساب» چهارزن هرکدام بنا به دلایلی زندگیشان توسط مردان از هم پاشیده شده وحالا زنان به جنگ با آنها می روند.تا انتقام خود را از آنها بگیرند. پس نتیجه می گیریم که نگاه میلانی در این فیلم نیز مانند دیگر آثارش نگاهی زنانه و مرد ستیزانه بوده و استفاده از الفاظ منفی برای مردان در این فیلم تاییدی بر این مدعا است.
فیلم سینمایی تسویه حساب که در نخستین روز از جشنواره بین المللی فیلم فجر در سینمای اهالی رسانه در برج میلاد به نمایش درآمد از نکات مثبت و منفی متفاوتی برخوردار بود و نگاه بسیاری از اهالی رسانه به این اثر سینمایی در روز نمایش حاکی از این است که میلانی در این اثرش نتوانسته فیلم خوبی ر بسازد. به گونه ای که در روز نمایش عمده نظرات در مورد این فیلم منفی بود.
چهار دختر قهرمان، تبهکار و بزهکار فیلم در طول فیلم نوعی تسویه حساب با مردان راآغاز می کنند و طبق معمول زن ها در این فیلم مغضوب و مردها به گفته شخصیت های فیلم حیوانی بیش نیستند.
در حقیقت اتفاقات رخ داده برای زنان در گذشته سبب می شود تا آنان تصمیم بگیرند که از همه مردهایی که هوس بازند انتقام بگیرند و برای تفریح و البته کسب درآمد آنها را به زانو درآورند.
استفاده از ادبیات عامیانه و فکاهی و الفاظی همچون حیوان، پست و آشغال برای مردها در بسیاری از سکانس های فیلم دیده می شود و مردانی که از آزمایش زنان تبهکار سربلند بیرون می آیند بسیار کمتر از کسانی هستند که نمی توانند به همسر و فرزندان خود خیانت نکنند. از این نکته نگذریم که فیلمساز در سکانس هایی نیز با انتقاد از زنانی که در رابطه با مردان مقصرند تلاش می کند تا کفه فیلم را کمی به سوی مردان بازگرداند اما در این راه موفق عمل نمی کند.
داستان های فرعی فیلم وسرک کشیدن فیلم ساز به زندگی خصوصی این چهار دختر و زن نیز به نوعی نشان دهنده ظلم هایی است که به آنها شده و به قولی این قشر از جامعه را به عنوان کسانی میدانند که با ازدواج وتشکیل زودهنگام زندگی باید خانه نشین شده واز آزدادیهای اجتماعی محروم و ففط در خانه ظرفشوی ، رختشوی و بچه داری کنند. داستان زنانه‌ای که هر یک در گستره زندگی خصوصی زنان فیلم به مصائب و مشکلاتی رو به رو بوده و هر یک از نزدیک‌ترین افراد آنها (مادر، ناپدری،اطرافیان و ...) ضربه خورده‌اند و نسبت به یکدیگر خشم مهارناشدنی دارند.
در کل می توان تسویه حساب را تسویه حساب میلانی با مردها قلمداد کرد هرچند که فیلمساز در انتهای فیلم تلاش کرده تا با پایانی آرمانی نشان دهد که بزهکاران می توانند به زندگی در جامعه بازگردند و مردم نیز می توانند این قشر را بپذیرند اما سوژه فیلم درباره زندگی زنان بزهکار، به نقد مرد ها و تکریم زنان پرداخته است.
به هرحال دید میلانی در این اثر سینمایی این گونه است و شاید نتوان از وی درباره نگاه زن سالارانه اش خرده گرفت . باید قبول کرد نکات مثبتی نیز در این فیلم وجود دارد که از جمله آن می توان به تلاش برای پذیرش زنان بزهکار در جامعه اشاره کرد.
اما به غیر از چند نکته مثبت فیلم در رابطه با سرنوشت شوم ومحکوم به نابودی زنان بزهکار فیلم به رغم تبلیغات فراوان و هیاهوی صورت گرفته برایش اثری تکراری است و هیچ نکته جدیدی در ان دیده نمی شود و ادامه فیلم های قبلی این کارگردان است.
تسویه حساب با وجودی که داستانی کاملا اجتماعی و در نگاه اول جذابی دارد ولی به دلیل نگاه بد کارگردان دچار سطحی نگری می شود و بیننده را آزار می دهد. یکی از مهم ترین نکات فیلم نگاهی است که میلانی به جامعه دارد. جامعه مردسالاری که در آن حقوق زنان پایمال شده است و این نگاه یک طرفه فیلم را به نابودی می کشاند و فیلم به رغم هیاهوی بسیار کارگردان، در ادامه آثار زنانه این فیلمساز ساخته شده و همچنان بیانگر دیدگاه افراطی کارگردان نسبت به جامعه، به تعبیر او «مردسالارانه » است.
«تسویه حساب» به رغم دست گذاشتن روی آسیب‌های اجتماعی به دلیل محدود نگری و یکسو نگری کارگردان دچار غلو در بسیاری از موارد و سکانس‌ها به نوعی اغراق گفتاری و رفتاری نیز هست.
جامعه در این فیلم بی ‌رحم، دورو و در عین حال درنده به نسبت زنان تصویر شده و مردان جملگی سیاه و در پاره‌ای از موارد به خواسته کارگردان به تصویر کشیده شده است که نامفهوم و شعاری به نظر می‌رسد.
«زیبا »، «مریم»، «سارا» وشخصیت‌های محوری فیلم «میلانی » هر یک قربانی سوء استفاده اطرافیان خود و تلقی نادرستی از دنیای زنانه هستند. شخصیت‌هایی که در مواجهه با این تلقی نادرست تصمیم به انتقام از مردان گرفته و خود مجری قانون نانوشته خود هستند.، آنها خود حکم صادر می‌کنند و خود نیز مجری قانون هستند
در پایان فقط یک حیف بزرگ می ماند برای «حامد بهدادی» که در این فیلم خوب بازی کرد ولی به دلیل ضعف فیلم دیده نشد. با تمام گفته ها باید از کنار این فیلم مانند بیشتر کارهای میلانی نیز گذشت.
بازی بازیگران دیگر فیلم هم تاحدودی قابل قبول است و در راستای اهداف فیلمنامه پیش می رود. اما به دلیل ساختار ضعیف فیلم بازی اکثر آنها نیز در فیلم وبیانیه های آن گم می شوند.
ریتم فیلم هم در بخش هایی از این فیلم برخلاف تصور، تند نیست و در جاهایی در تکرار مکررات به دام انداختن مردها ضربه می خورد.