nafise sadeghi
19th October 2008, 04:43 PM
اولين ماهواره جهان:
در بعدازظهر ۴ اکتبر ۱۹۵۷، اولين ماهواره‌ي ساخت انسان، اسپوتنيک ۱، با يک موشک قاره‌پيماي وستوک به فضا پرتاب شد. اين ماهواره سه ماه بعد در جو زمين سوخت و از بين رفت. پرتاب اسپوتنيک آغاز يک مسابقه‌ي فضايي بين شوروي و آمريکا بود اما تاثير اجتماعي بسيار مهم‌تري داشت. پرتاب اسپوتنيک تعجب و ترس آمريکايی‌ها را برانگيخت. دولت ايزنهاور، رييس‌جمهور وقت آمريکا که نگران عقب ماندن آمريکا در تکنولوژي فضايي بود گزارشي تهيه کرد و در آن نتيجه‌گيري کرد که توانايي دانش‌آموزان آمريکايي در رياضي و فيزيک کم‌تر از دانش‌آموزان روسي است.
اين ماهواره به اندازه توپ بسکتبال و وزن آن در حدود ۸۳ کيلوگرم بود. اسپوتنيک ۱ داراي ۲ فرستنده راديويي در طول موج‌هاي ۲۰ و ۴۰ مگاهرتز بود و در مداري بيضوي در ارتفاع متوسط ۲۵۰ کيلومتر به مدت ۹۸ دقيقه به دور کره زمين چرخيد.
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Image/Archive_0012.jpg
علاوه بر نخستين موشك هاي قاره پيما و نخستين قمر مصنوعي (اسپوتنيك)، شوروي يك ماه بعد (3 نوامبر 1957 ميلادي) با پرتاب دومين قمر مصنوعي خود (با وزن بيش از 6 برابر قمر اول) كه حامل يك مسافر (يك سگ به نام لايكا) بود، جهان را شگفت زده كرد.
آيزنهاور يك سال بعد، در سال 1958 "سازمان ملي هوا و فضانوردي" (ناسا) را برپا كرد و اين سازمان به سرعت شروع به كار بر روي گزينه هاي پرواز سفينه فضايي سرنشين دار كرد با اين هدف كه پيش از شوروي ها، انسان را به فضا به فرستد.
جنبه هاي نظامي اسپوتنيك حتا هشدار دهنده تر بود. اين پيشرفت تنها چند ماه پس از آن رخ داده بود كه شوروي ها اعلام كرده بودند كه نخستين موشك بالستيك قاره پيماي جهان را آزمايش كرده اند. اينك اسپوتنيك توانايي پرتاب اين موشك ها را دور از خاك شوروي به آن ها مي داد. اين موشك ها، با حمل كلاهك هسته اي، مي توانستند به راحتي به هدف هاي امريكايي برسند. امريكايي ها نه تنها در توسعه فن آوري موشكي عقب بودند، بل كه در برابر حمله هسته اي نيز آسيب پذير بودند.
در 15 ماه مه سال 1958 سومين قمر مصنوعي شوروي (به وزن يك تن و نيم) به فضا پرتاب شد، در حالي كه امريكايي ها تازه موفق با پرتاب يك قمر مصنوعي به وزن 30 پوند (كمتر از 15 كيلوگرم) به فضا شده بودند. اين وزنه هزار و پانصد كيلوگرمي شوروي نيز با يكي موشك هاي نيرومند اين كشور به مدار زمين پرتاب شد.
◄ اولين فضانورد جهان:
در 12 آوريل 1961، زماني كه غرش مهيب موتورهاي قدرتمند راكت حامل وستک۱ سرتاسر پايگاه فضايي بايكنور را در مي‌نورديد، عصر جديدي در تاريخ بشر آغاز شد كه زندگي و فهم بشر از دنياي اطراف را اساساً تغيير داد.
يوري گاگارين، سرنشين خوشبخت اين فضاپيماي تاريخي اولين بشري بود كه به فضا سفر كرد. مدار گرد حامل اولين و معروفترين فضانورد جهان پس از آنكه ۱۰۸ دقيقه با سرعت ۲۷۴۰۰ کيلومتر در ساعت، يكبار زمين را دور زد، اولين فضانورد جهان را به سلامت به زمين بازگرداند و بدينسان افتخاري بي‌نظير براي يوري گاگارين و كشورش به ارمغان آورد. مداري كه يوري گاگارين سوار بر وستك 1 پيمود، مداري بيضي شكل بود كه حداقل 169 و حداكثر 315 كيلومتر از سطح متوسط زمين فاصله داشت و صفحه مدار با صفحه استواي زمين زاويه‌اي 65 درجه‌اي مي‌ساخت تا فرود گاگارين را در خاك شوروي تضمين نمايد.
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Image/Archive_0012_2.jpg
يوري الكسويچ گاگارين سومين فرزند يک زوج کشاورز روسي در نهم مارس 1934 در منطقه كلوشينو واقع در حوالي مسكو به دنيا آمد. مادر وي علاقه عجيبي به مطالعه داشت و پدرش نجار ماهري بود. از آنجاييكه پدر و مادر يوري به شدت كار مي‌كردند تا معاش خانواده را تأمين نمايند، خواهر بزرگتر يوري از وي مراقبت مي‌كرد. در خلال جنگ جهاني دوم، خانواده گاگارين نيز مانند بيشتر خانواده‌هاي روسي درد و رنج بسياري را تحمل كردند. دو خواهر و برادر بزرگتر وي در سال 1943 به آلمان برده شدند و تنها پس از جنگ دوباره به وطن بازگشتند.
معلم يوري خوب به خاطر داشت كه وي دانش‌آموز باهوش و سخت‌كوشي بود و البته بسيار شيطنت مي‌كرد. زماني كه معلم رياضي يوري به نيروي هوايي ارتش سرخ پيوست، آرزويي عميق در قلب اين جوان ماجراجو ريشه دواند که بعدها منشاء اثرات زيادي شد.
يوري كه مجبور بود زود به كار مشغول شود، كارگاه آهنگري را برگزيد و اندكي بعد او را براي ادامه تحصيل در مدرسه عالي تكنولوژي انتخاب شد. در همان زمان يوري به عضويت كلوپ هوايي درآمد و پرواز با هواپيماي سبك را آموخت. اين تفريح جديد كه قسمت اعظم وقت يوري را اشغال كرده بود، دريچه جديدي در زندگي وي گشود. يوري كه سخت تلاش مي‌كرد سرانجام در سال 1955 هر دو رشته را با موفقيت به پايان رساند. علاقه شديد وي به خلباني باعث شد كه پس از پايان تحصيلات وارد مدرسه آموزش خلباني اُرنبرگ شود و در همانجا بود كه با والنتينا گوريچوا، دختر جواني كه در 1957 با هم ازدواج كردند، آشنا شد. زماني كه يوري و والنتينا با هم ازدواج مي‌كردند، يوري نشان (Wing) پرواز با ميگ 15 را دريافت كرده بود.وي زماني كه مرد بزرگي شده بود، يك خصوصيت ويژه داشت. يوري بسيار كوتاه قد بودو فقط 157 سانتي‌متر قد داشت.
در سال 1960 جستجوي وسيعي براي انتخاب 20 كانديد جهت حضور در برنامه فضايي اتحاد جماهير شوروي آغاز شد. يوري يكي از آن 20 منتخب خوش‌شانسي بود كه تمرينات شديد، وسيع و جديدي را پشت سر گذاشت. در نهايت پس از آزمايشات فراوان پزشكي و فيزيولوژيكي و انجام تمرينات سخت يادگيري بودن در فضا، دو فضانورد باقي مانده بودند: يوري گاگارين و گرمان تيتوف. حدس زده مي‌شود دلايل انتخاب يوري گاگارين به عنوان اولين فضانورد اتحاد جماهير شوروي و همچنين دنيا، علاوه بر مسائل بدني، آموزشي و تواناييهاي وي براي بودن در فضا به اخلاق و روحيات او نيز وابسته بوده باشد. يوري مرد بسيار متواضع و خوش‌مشربي بود كه علي‌رغم قد كوتاهش در جلسات و ميهمانيها به چشم مي‌آمد. در نقطه مقابل وي، گرمان تيتوف بسيار گوشه‌گير و ساكت بود.
سرانجام در 12 آوريل 1961، يوري گاگارين سوار بر موشك فضاپيماي وستوك1 اولين انساني شد كه مرز فضا را گشود و قدم به دنيايي اسرارآميز نهاد. يوري بسيار مشهور شده بود و يك شبه ره صد ساله پيمود. او به ناگهان از ستواني ساده به درجه سرهنگي ارتقاء پيدا كرد و با سران حزب كمونيست نشست و برخاست مي‌نمود.
يوري گاگارين سرانجام در ۲۷ مارس ۱۹۶۸، در جريان يک پرواز تمريني با هواپيماي ميگ كه بسيار مورد علاقه وي بود، کشته شد و فرصت آن را نيافت تا براي بار دوم زمين را از مدار و از فراسوي جو آن ببيند. اگرچه همواره نام يوري گاگارين به عنوان نخستين فضانورد جهان ياد مي‌شود اما عقيده كارشناسان بر اين است كه اتحاد جماهير شوروي قبل از يوري دو فضانورد ديگر را نيز به فضا اعزام كرده بود كه متأسفانه هر دو بنا به دلايلي مرده‌اند. حدس زده مي‌شود يكي از اين دو نفر ولادمير ايليوشين پسر طراح معروف هواپيماهاي ايليوشين بوده است كه در اثر تزريق اشتباه به مداري نادرست، هنگام بازگشت در چين به زمين برخورد كرد.
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Image/Archive_0012_1.jpg
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Archive_0012.htm
در بعدازظهر ۴ اکتبر ۱۹۵۷، اولين ماهواره‌ي ساخت انسان، اسپوتنيک ۱، با يک موشک قاره‌پيماي وستوک به فضا پرتاب شد. اين ماهواره سه ماه بعد در جو زمين سوخت و از بين رفت. پرتاب اسپوتنيک آغاز يک مسابقه‌ي فضايي بين شوروي و آمريکا بود اما تاثير اجتماعي بسيار مهم‌تري داشت. پرتاب اسپوتنيک تعجب و ترس آمريکايی‌ها را برانگيخت. دولت ايزنهاور، رييس‌جمهور وقت آمريکا که نگران عقب ماندن آمريکا در تکنولوژي فضايي بود گزارشي تهيه کرد و در آن نتيجه‌گيري کرد که توانايي دانش‌آموزان آمريکايي در رياضي و فيزيک کم‌تر از دانش‌آموزان روسي است.
اين ماهواره به اندازه توپ بسکتبال و وزن آن در حدود ۸۳ کيلوگرم بود. اسپوتنيک ۱ داراي ۲ فرستنده راديويي در طول موج‌هاي ۲۰ و ۴۰ مگاهرتز بود و در مداري بيضوي در ارتفاع متوسط ۲۵۰ کيلومتر به مدت ۹۸ دقيقه به دور کره زمين چرخيد.
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Image/Archive_0012.jpg
علاوه بر نخستين موشك هاي قاره پيما و نخستين قمر مصنوعي (اسپوتنيك)، شوروي يك ماه بعد (3 نوامبر 1957 ميلادي) با پرتاب دومين قمر مصنوعي خود (با وزن بيش از 6 برابر قمر اول) كه حامل يك مسافر (يك سگ به نام لايكا) بود، جهان را شگفت زده كرد.
آيزنهاور يك سال بعد، در سال 1958 "سازمان ملي هوا و فضانوردي" (ناسا) را برپا كرد و اين سازمان به سرعت شروع به كار بر روي گزينه هاي پرواز سفينه فضايي سرنشين دار كرد با اين هدف كه پيش از شوروي ها، انسان را به فضا به فرستد.
جنبه هاي نظامي اسپوتنيك حتا هشدار دهنده تر بود. اين پيشرفت تنها چند ماه پس از آن رخ داده بود كه شوروي ها اعلام كرده بودند كه نخستين موشك بالستيك قاره پيماي جهان را آزمايش كرده اند. اينك اسپوتنيك توانايي پرتاب اين موشك ها را دور از خاك شوروي به آن ها مي داد. اين موشك ها، با حمل كلاهك هسته اي، مي توانستند به راحتي به هدف هاي امريكايي برسند. امريكايي ها نه تنها در توسعه فن آوري موشكي عقب بودند، بل كه در برابر حمله هسته اي نيز آسيب پذير بودند.
در 15 ماه مه سال 1958 سومين قمر مصنوعي شوروي (به وزن يك تن و نيم) به فضا پرتاب شد، در حالي كه امريكايي ها تازه موفق با پرتاب يك قمر مصنوعي به وزن 30 پوند (كمتر از 15 كيلوگرم) به فضا شده بودند. اين وزنه هزار و پانصد كيلوگرمي شوروي نيز با يكي موشك هاي نيرومند اين كشور به مدار زمين پرتاب شد.
◄ اولين فضانورد جهان:
در 12 آوريل 1961، زماني كه غرش مهيب موتورهاي قدرتمند راكت حامل وستک۱ سرتاسر پايگاه فضايي بايكنور را در مي‌نورديد، عصر جديدي در تاريخ بشر آغاز شد كه زندگي و فهم بشر از دنياي اطراف را اساساً تغيير داد.
يوري گاگارين، سرنشين خوشبخت اين فضاپيماي تاريخي اولين بشري بود كه به فضا سفر كرد. مدار گرد حامل اولين و معروفترين فضانورد جهان پس از آنكه ۱۰۸ دقيقه با سرعت ۲۷۴۰۰ کيلومتر در ساعت، يكبار زمين را دور زد، اولين فضانورد جهان را به سلامت به زمين بازگرداند و بدينسان افتخاري بي‌نظير براي يوري گاگارين و كشورش به ارمغان آورد. مداري كه يوري گاگارين سوار بر وستك 1 پيمود، مداري بيضي شكل بود كه حداقل 169 و حداكثر 315 كيلومتر از سطح متوسط زمين فاصله داشت و صفحه مدار با صفحه استواي زمين زاويه‌اي 65 درجه‌اي مي‌ساخت تا فرود گاگارين را در خاك شوروي تضمين نمايد.
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Image/Archive_0012_2.jpg
يوري الكسويچ گاگارين سومين فرزند يک زوج کشاورز روسي در نهم مارس 1934 در منطقه كلوشينو واقع در حوالي مسكو به دنيا آمد. مادر وي علاقه عجيبي به مطالعه داشت و پدرش نجار ماهري بود. از آنجاييكه پدر و مادر يوري به شدت كار مي‌كردند تا معاش خانواده را تأمين نمايند، خواهر بزرگتر يوري از وي مراقبت مي‌كرد. در خلال جنگ جهاني دوم، خانواده گاگارين نيز مانند بيشتر خانواده‌هاي روسي درد و رنج بسياري را تحمل كردند. دو خواهر و برادر بزرگتر وي در سال 1943 به آلمان برده شدند و تنها پس از جنگ دوباره به وطن بازگشتند.
معلم يوري خوب به خاطر داشت كه وي دانش‌آموز باهوش و سخت‌كوشي بود و البته بسيار شيطنت مي‌كرد. زماني كه معلم رياضي يوري به نيروي هوايي ارتش سرخ پيوست، آرزويي عميق در قلب اين جوان ماجراجو ريشه دواند که بعدها منشاء اثرات زيادي شد.
يوري كه مجبور بود زود به كار مشغول شود، كارگاه آهنگري را برگزيد و اندكي بعد او را براي ادامه تحصيل در مدرسه عالي تكنولوژي انتخاب شد. در همان زمان يوري به عضويت كلوپ هوايي درآمد و پرواز با هواپيماي سبك را آموخت. اين تفريح جديد كه قسمت اعظم وقت يوري را اشغال كرده بود، دريچه جديدي در زندگي وي گشود. يوري كه سخت تلاش مي‌كرد سرانجام در سال 1955 هر دو رشته را با موفقيت به پايان رساند. علاقه شديد وي به خلباني باعث شد كه پس از پايان تحصيلات وارد مدرسه آموزش خلباني اُرنبرگ شود و در همانجا بود كه با والنتينا گوريچوا، دختر جواني كه در 1957 با هم ازدواج كردند، آشنا شد. زماني كه يوري و والنتينا با هم ازدواج مي‌كردند، يوري نشان (Wing) پرواز با ميگ 15 را دريافت كرده بود.وي زماني كه مرد بزرگي شده بود، يك خصوصيت ويژه داشت. يوري بسيار كوتاه قد بودو فقط 157 سانتي‌متر قد داشت.
در سال 1960 جستجوي وسيعي براي انتخاب 20 كانديد جهت حضور در برنامه فضايي اتحاد جماهير شوروي آغاز شد. يوري يكي از آن 20 منتخب خوش‌شانسي بود كه تمرينات شديد، وسيع و جديدي را پشت سر گذاشت. در نهايت پس از آزمايشات فراوان پزشكي و فيزيولوژيكي و انجام تمرينات سخت يادگيري بودن در فضا، دو فضانورد باقي مانده بودند: يوري گاگارين و گرمان تيتوف. حدس زده مي‌شود دلايل انتخاب يوري گاگارين به عنوان اولين فضانورد اتحاد جماهير شوروي و همچنين دنيا، علاوه بر مسائل بدني، آموزشي و تواناييهاي وي براي بودن در فضا به اخلاق و روحيات او نيز وابسته بوده باشد. يوري مرد بسيار متواضع و خوش‌مشربي بود كه علي‌رغم قد كوتاهش در جلسات و ميهمانيها به چشم مي‌آمد. در نقطه مقابل وي، گرمان تيتوف بسيار گوشه‌گير و ساكت بود.
سرانجام در 12 آوريل 1961، يوري گاگارين سوار بر موشك فضاپيماي وستوك1 اولين انساني شد كه مرز فضا را گشود و قدم به دنيايي اسرارآميز نهاد. يوري بسيار مشهور شده بود و يك شبه ره صد ساله پيمود. او به ناگهان از ستواني ساده به درجه سرهنگي ارتقاء پيدا كرد و با سران حزب كمونيست نشست و برخاست مي‌نمود.
يوري گاگارين سرانجام در ۲۷ مارس ۱۹۶۸، در جريان يک پرواز تمريني با هواپيماي ميگ كه بسيار مورد علاقه وي بود، کشته شد و فرصت آن را نيافت تا براي بار دوم زمين را از مدار و از فراسوي جو آن ببيند. اگرچه همواره نام يوري گاگارين به عنوان نخستين فضانورد جهان ياد مي‌شود اما عقيده كارشناسان بر اين است كه اتحاد جماهير شوروي قبل از يوري دو فضانورد ديگر را نيز به فضا اعزام كرده بود كه متأسفانه هر دو بنا به دلايلي مرده‌اند. حدس زده مي‌شود يكي از اين دو نفر ولادمير ايليوشين پسر طراح معروف هواپيماهاي ايليوشين بوده است كه در اثر تزريق اشتباه به مداري نادرست، هنگام بازگشت در چين به زمين برخورد كرد.
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Image/Archive_0012_1.jpg
http://www.fadack.com/Archive/astronomy/learn/Archive_0012.htm