*مینا*
29th January 2010, 06:32 PM
http://www.aftab.ir/articles/science_education/technology/images/0157c6e324ce8a9d97c2bc8ca57fc465.jpg
حالت‌های صورت حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. در لابه‌لای کوچک‌ترین تغییراتی در وضعیت ماهیچه‌های صورت می‌توان مفاهیم زیادی را متوجه شد که شاید برای انتقال آنها به طور زبانی نیاز به استفاده از چندین واژه باشد، اما جمله‌ای طولانی را می‌توان تنها با بالا انداختن ابروها یا بستن چشم‌ها بیان کرد.
این نوع شیوه برقراری ارتباط، عمری به درازای تمدن انسانی دارد که با زندگی انسان‌ها گره خورده است. با این حال بسیاری از افراد تصور می‌کنند نگاه داشتن ماهیچه‌های صورت برای چند لحظه در یک حالت ثابت، دقیقا مشابه آنچه که هنگام عکسبرداری دیده می‌شود، انتقال مفاهیم را به بالاترین حد ممکن انجام می‌دهد، اما حقیقت چیز دیگری است!
تحقیقاتی که سالهای زیادی برای به سرانجام رسیدن آنها زمان صرف شده است نشان می‌دهد افراد می‌توانند حالات چهره و مفاهیم نهفته در آنها را زمان حرکت، خیلی بهتر از زمانی منتقل کنند که برای عکس گرفتن برای چند لحظه مکث می‌کنند. شاید به ظاهر نتایج تحقیقاتی از این دست چندان تازه به نظر نرسد، اما به عقیده دانشمندان می‌توان از آنها برای متحول کردن صنایعی همچون ساخت ربات‌های انسان نما و متحرک‌سازی استفاده کرد.
برقراری ارتباط جنبه حیاتی زندگی امروزی انسان‌ها به شمار می‌آید و البته این حقیقتی است که در میان دیگر جانوران نیز دیده می‌شود. ارتباط حقیقتی است که به شیوه‌های گوناگونی محقق می‌شود و طی آن افراد اطلاعات و مفاهیم مورد نظر خود را نه تنها از راه استفاده از کلمات بلکه بهره‌گیری از حالات چهره و زبان بدنی Body Language به یکدیگر منتقل می‌کنند. گروهی از محققان فرمان‌شناسی (سایبرنتیک) زیستی انستیتو ماکس پلانک آلمان پس از بررسی‌های طولانی به این نتیجه رسیدند که برخلاف عادت بسیاری از مردم جهان، هنگام حرکت دادن ماهیچه‌های صورت به عنوان مثال در فیلم مفاهیم به مراتب بهتر از زمانی منتقل می‌شوند که فرد برای چند ثانیه مکث کرده تا عکسی از وی گرفته شود.
حالت خاصی از چهره، دنیایی از مفاهیم را در خود دارد. به عنوان مثال تکان دادن ساده سر نشان‌دهنده رضایت خاطر، پذیرش یک درخواست یا ایده، درک موضوع و ده‌ها مفهوم دیگر است. فرد با کمی اخم کردن منظورهای زیادی را منتقل می‌کند که شاید برای انتقال آنها روی کاغذ به چند کلمه نیاز باشد؛ متوجه نشدم، دوباره توضیح دهید، اما آرام‌تر! تحقیقات چند ساله محققان این انستیتو نشان داده افراد می‌توانند «بیان» خاصی را هنگام حرکت طبیعی ماهیچه‌های صورت به مراتب بهتر از توقف آنها داشته باشند. از این رو شاید بهتر باشد افراد برای ثبت خاطرات و احساساتشان در لحظات گوناگون به جای عکس گرفتن از خود و دیگران، فیلم بگیرند. برای این‌که بتوان از فرآیند تبادل اطلاعات پویا (مشابه حالت پویای صورت هنگام انتقال مفاهیم) استفاده کرد، باید حرکت شناور صورت را حداقل برای ۱۰۰ میلی ثانیه مشاهده کرد. هرچه ضبط ویدئویی کوتاه‌تر از این بازه باشد، مغز توانایی به مراتب کمتری برای درک و استنباط حالات صورت دارد. این درحالی است که بسیاری از حالات صورت که برای انتقال مفاهیم به کار گرفته می‌شوند، مبتنی بر تغییرات بیشتر و پیچیده‌تری هستند. به عنوان مثال تکان دادن سر، خم کردن نوک بینی به یک سمت و ... از جمله حالاتی هستند که برای درک فرد مقابل باید حداقل برای ۱۰۰ میلی ثانیه حرکت یاد شده ایجاد شود.
دانش بررسی حالات چهره در سالهای اخیر و همزمان با توسعه دانش طراحی و ساخت نسل جدید ربات‌های انسان‌نما، وارد مراحل تازه‌ای شده است
دانش بررسی حالات چهره در سالهای اخیر و همزمان با توسعه دانش طراحی و ساخت نسل جدید ربات‌های انسان‌نما، وارد مراحل تازه‌ای شده است. محققان علوم رباتیکی بر این عقیده‌اند که با درک درست از حالات چهره انسان می‌توان مقدمات لازم را برای ساخت ربات‌های انسان‌نما فراهم کرد. این ربات‌ها با این هدف ساخته می‌شوند که در واکنش به محرک‌های مختلف محیطی، عکس‌العمل‌های عاطفی و احساسی مناسبی نشان دهند و این دقیقا همان فرآیندی است که در انسان‌ها دیده می‌شود. ربات‌هایی که با تکیه بر این دانش ساخته می‌شوند، در سالهای آینده به عنوان عضوی از جوامع انسانی خواهند بود تا با تعامل بهتر با انسان‌ها، بخشی از مسؤولیت‌های انسانی را بدرستی انجام دهند، اما برای رسیدن به این چشم‌انداز هنوز باید روی دستیابی به شناخت بهتر از حالات چهره انسانی تحقیقات زیادی انجام شود.
برای آن‌که مشخص شود تا چه حد می‌توان خلق و خو و حتی منظور اصلی فرد مقابل را با تکیه بر حالات چهره وی تشخیص داد، محققان فرمان‌شناسی زیستی انستیتو ماکس پلانک آلمان، از افراد داوطلب استفاده کردند. آنها به شرکت‌کنندگان در این آزمایش تصاویری از انسان‌ها با حالات مختلفی از چهره را نشان دادند. در میان این تصاویر حالت‌های چهره متنوعی نظیر خوشحال، غمگین و عصبانی و البته حالاتی به مراتب پیچیده‌تر نظیر موافقت کردن، سردرگمی و هیجان‌زدگی دیده می‌شد. این نوع حالات چهره عمدتا از سوی افراد برای تشخیص سریع حالات روحی و روانی و منظور افراد در حال گفتگو به کار گرفته می‌شوند. هدف اصلی محققان از راه‌اندازی این آزمایش بررسی این نکته بود که تشخیص و طبقه‌بندی دقیق این حالت‌ها در وضعیت سکون راحت‌تر است یا در وضعیت پویا؟
برای این منظور ویدئوی کوتاهی برای داوطلبان نمایش داده شد و پس از آن تک تصاویری از حالات مختلف چهره که ویدئوی آنها قبلا نمایش داده شده بود برایشان پخش شد. نتایج جالب توجه بود. محققان به این نتیجه رسیدند که درک و استنباط دقیق از حالات روانی چهره زمانی بهتر و کامل‌تر است که فرد بیننده آنها را در حالت طبیعی (پویا) و نه ثابت (مشابه وضعیت ثابت ماندن برای عکس گرفتن) مشاهده می‌کند. تحقیقات دامنه‌دار پژوهشگران فرمان‌شناسی همچنین نشان داده که برای دستیابی به درکی روشن از حالات روحی و روانی و استنباط منظور اصلی افراد در حال گفتگو، نه تنها باید حالات چهره آنها را در وضعیت پویا زیر نظر گرفت بلکه باید هرگونه تصمیم‌گیری را بر حرکات درست و شناخته شده صورت بنا نهاد.
اهمیت تحقیقاتی از این دست بر هیچ کس پوشیده نیست. دکتر کریستین والراون از پژوهشگران این پروژه می‌گوید: با تکیه بر تحقیقاتی از این نوع می‌توان صنعت رو به رشد متحرک‌سازی را متحول کرد و ضریب دقت به کار گرفته شده در تصاویر را افزایش داد. شخصیت‌های مجازی که با استفاده از نتایج چنین تحقیقاتی ساخته می‌شوند به مراتب طبیعی‌تر و جذاب‌تر از گذشته به نظر می‌رسند. از آن گذشته با تکیه بر این یافته می‌توان محیط‌هایی نظیر LifeSecond را طبیعی‌تر از هر زمان دیگری ساخت؛ جایی که افراد امکان خواهند داشت تا در دنیای مجازی واقعیت تعاملات اجتماعی خود را تقویت کنند و از شناور شدن در آن لذت ببرند.
http://www.aftab.ir/images/article/break.gif مترجم : مهدی پیرگزی
منبع: ساینس دیلی روزنامه جام‌جم ( www.jamejamonline.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.jamejamonline. ir) )
حالت‌های صورت حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. در لابه‌لای کوچک‌ترین تغییراتی در وضعیت ماهیچه‌های صورت می‌توان مفاهیم زیادی را متوجه شد که شاید برای انتقال آنها به طور زبانی نیاز به استفاده از چندین واژه باشد، اما جمله‌ای طولانی را می‌توان تنها با بالا انداختن ابروها یا بستن چشم‌ها بیان کرد.
این نوع شیوه برقراری ارتباط، عمری به درازای تمدن انسانی دارد که با زندگی انسان‌ها گره خورده است. با این حال بسیاری از افراد تصور می‌کنند نگاه داشتن ماهیچه‌های صورت برای چند لحظه در یک حالت ثابت، دقیقا مشابه آنچه که هنگام عکسبرداری دیده می‌شود، انتقال مفاهیم را به بالاترین حد ممکن انجام می‌دهد، اما حقیقت چیز دیگری است!
تحقیقاتی که سالهای زیادی برای به سرانجام رسیدن آنها زمان صرف شده است نشان می‌دهد افراد می‌توانند حالات چهره و مفاهیم نهفته در آنها را زمان حرکت، خیلی بهتر از زمانی منتقل کنند که برای عکس گرفتن برای چند لحظه مکث می‌کنند. شاید به ظاهر نتایج تحقیقاتی از این دست چندان تازه به نظر نرسد، اما به عقیده دانشمندان می‌توان از آنها برای متحول کردن صنایعی همچون ساخت ربات‌های انسان نما و متحرک‌سازی استفاده کرد.
برقراری ارتباط جنبه حیاتی زندگی امروزی انسان‌ها به شمار می‌آید و البته این حقیقتی است که در میان دیگر جانوران نیز دیده می‌شود. ارتباط حقیقتی است که به شیوه‌های گوناگونی محقق می‌شود و طی آن افراد اطلاعات و مفاهیم مورد نظر خود را نه تنها از راه استفاده از کلمات بلکه بهره‌گیری از حالات چهره و زبان بدنی Body Language به یکدیگر منتقل می‌کنند. گروهی از محققان فرمان‌شناسی (سایبرنتیک) زیستی انستیتو ماکس پلانک آلمان پس از بررسی‌های طولانی به این نتیجه رسیدند که برخلاف عادت بسیاری از مردم جهان، هنگام حرکت دادن ماهیچه‌های صورت به عنوان مثال در فیلم مفاهیم به مراتب بهتر از زمانی منتقل می‌شوند که فرد برای چند ثانیه مکث کرده تا عکسی از وی گرفته شود.
حالت خاصی از چهره، دنیایی از مفاهیم را در خود دارد. به عنوان مثال تکان دادن ساده سر نشان‌دهنده رضایت خاطر، پذیرش یک درخواست یا ایده، درک موضوع و ده‌ها مفهوم دیگر است. فرد با کمی اخم کردن منظورهای زیادی را منتقل می‌کند که شاید برای انتقال آنها روی کاغذ به چند کلمه نیاز باشد؛ متوجه نشدم، دوباره توضیح دهید، اما آرام‌تر! تحقیقات چند ساله محققان این انستیتو نشان داده افراد می‌توانند «بیان» خاصی را هنگام حرکت طبیعی ماهیچه‌های صورت به مراتب بهتر از توقف آنها داشته باشند. از این رو شاید بهتر باشد افراد برای ثبت خاطرات و احساساتشان در لحظات گوناگون به جای عکس گرفتن از خود و دیگران، فیلم بگیرند. برای این‌که بتوان از فرآیند تبادل اطلاعات پویا (مشابه حالت پویای صورت هنگام انتقال مفاهیم) استفاده کرد، باید حرکت شناور صورت را حداقل برای ۱۰۰ میلی ثانیه مشاهده کرد. هرچه ضبط ویدئویی کوتاه‌تر از این بازه باشد، مغز توانایی به مراتب کمتری برای درک و استنباط حالات صورت دارد. این درحالی است که بسیاری از حالات صورت که برای انتقال مفاهیم به کار گرفته می‌شوند، مبتنی بر تغییرات بیشتر و پیچیده‌تری هستند. به عنوان مثال تکان دادن سر، خم کردن نوک بینی به یک سمت و ... از جمله حالاتی هستند که برای درک فرد مقابل باید حداقل برای ۱۰۰ میلی ثانیه حرکت یاد شده ایجاد شود.
دانش بررسی حالات چهره در سالهای اخیر و همزمان با توسعه دانش طراحی و ساخت نسل جدید ربات‌های انسان‌نما، وارد مراحل تازه‌ای شده است
دانش بررسی حالات چهره در سالهای اخیر و همزمان با توسعه دانش طراحی و ساخت نسل جدید ربات‌های انسان‌نما، وارد مراحل تازه‌ای شده است. محققان علوم رباتیکی بر این عقیده‌اند که با درک درست از حالات چهره انسان می‌توان مقدمات لازم را برای ساخت ربات‌های انسان‌نما فراهم کرد. این ربات‌ها با این هدف ساخته می‌شوند که در واکنش به محرک‌های مختلف محیطی، عکس‌العمل‌های عاطفی و احساسی مناسبی نشان دهند و این دقیقا همان فرآیندی است که در انسان‌ها دیده می‌شود. ربات‌هایی که با تکیه بر این دانش ساخته می‌شوند، در سالهای آینده به عنوان عضوی از جوامع انسانی خواهند بود تا با تعامل بهتر با انسان‌ها، بخشی از مسؤولیت‌های انسانی را بدرستی انجام دهند، اما برای رسیدن به این چشم‌انداز هنوز باید روی دستیابی به شناخت بهتر از حالات چهره انسانی تحقیقات زیادی انجام شود.
برای آن‌که مشخص شود تا چه حد می‌توان خلق و خو و حتی منظور اصلی فرد مقابل را با تکیه بر حالات چهره وی تشخیص داد، محققان فرمان‌شناسی زیستی انستیتو ماکس پلانک آلمان، از افراد داوطلب استفاده کردند. آنها به شرکت‌کنندگان در این آزمایش تصاویری از انسان‌ها با حالات مختلفی از چهره را نشان دادند. در میان این تصاویر حالت‌های چهره متنوعی نظیر خوشحال، غمگین و عصبانی و البته حالاتی به مراتب پیچیده‌تر نظیر موافقت کردن، سردرگمی و هیجان‌زدگی دیده می‌شد. این نوع حالات چهره عمدتا از سوی افراد برای تشخیص سریع حالات روحی و روانی و منظور افراد در حال گفتگو به کار گرفته می‌شوند. هدف اصلی محققان از راه‌اندازی این آزمایش بررسی این نکته بود که تشخیص و طبقه‌بندی دقیق این حالت‌ها در وضعیت سکون راحت‌تر است یا در وضعیت پویا؟
برای این منظور ویدئوی کوتاهی برای داوطلبان نمایش داده شد و پس از آن تک تصاویری از حالات مختلف چهره که ویدئوی آنها قبلا نمایش داده شده بود برایشان پخش شد. نتایج جالب توجه بود. محققان به این نتیجه رسیدند که درک و استنباط دقیق از حالات روانی چهره زمانی بهتر و کامل‌تر است که فرد بیننده آنها را در حالت طبیعی (پویا) و نه ثابت (مشابه وضعیت ثابت ماندن برای عکس گرفتن) مشاهده می‌کند. تحقیقات دامنه‌دار پژوهشگران فرمان‌شناسی همچنین نشان داده که برای دستیابی به درکی روشن از حالات روحی و روانی و استنباط منظور اصلی افراد در حال گفتگو، نه تنها باید حالات چهره آنها را در وضعیت پویا زیر نظر گرفت بلکه باید هرگونه تصمیم‌گیری را بر حرکات درست و شناخته شده صورت بنا نهاد.
اهمیت تحقیقاتی از این دست بر هیچ کس پوشیده نیست. دکتر کریستین والراون از پژوهشگران این پروژه می‌گوید: با تکیه بر تحقیقاتی از این نوع می‌توان صنعت رو به رشد متحرک‌سازی را متحول کرد و ضریب دقت به کار گرفته شده در تصاویر را افزایش داد. شخصیت‌های مجازی که با استفاده از نتایج چنین تحقیقاتی ساخته می‌شوند به مراتب طبیعی‌تر و جذاب‌تر از گذشته به نظر می‌رسند. از آن گذشته با تکیه بر این یافته می‌توان محیط‌هایی نظیر LifeSecond را طبیعی‌تر از هر زمان دیگری ساخت؛ جایی که افراد امکان خواهند داشت تا در دنیای مجازی واقعیت تعاملات اجتماعی خود را تقویت کنند و از شناور شدن در آن لذت ببرند.
http://www.aftab.ir/images/article/break.gif مترجم : مهدی پیرگزی
منبع: ساینس دیلی روزنامه جام‌جم ( www.jamejamonline.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.jamejamonline. ir) )