مشاعره

[ارغنون]

درد پنهان به تو گویم که خداوند منی
یا نگویم که تو خود مطلعی از اسرار

[AreZoO]

رفته اي اينك ، اما … آيا!
باز برميگردي!

[Rez@ee]

« دوز » بازي هاي بي دوز و كلك
جنگ با « تير و كمان هاي كِشي »
جنگ مردان مثل جنگ واقعي
جنگ با سنگ و تفنگ و چوب بود
جنگ ما مانند « جنگ زر گري »
گرچه پر آشوب، اما خوب بود

[*FATIMA*]

چجوریه که از "ی" پرید به "د" ؟
در بسته شد به ناگهان
یک عده پشت در ماندند
با مشت های بیهوده
با سکه های فرسوده

[نازخاتون]

همیشه از عشق تو حکایت می کنم
سر نمازم با تو درد و دل و شکایت می کنم

[MR_Jentelman]

میان اینهمه فرعونهای خسته از طغیان

به موسای نگاهت میدهم دست عصایم را

[نازخاتون]

اگر زباغ رعیت ملک خورد سیبی
براورند غلامان او درخت از بیخ
اسیر بند شکم را دوشب نگیرد خواب
شبی به معده سنگی شبی زدل تنگی
ای که بر مرکب تازنده سواری هشدار
که خر خارکش در آب وگلست

[MR_Jentelman]

تـا بــال و پـرم بـود ز دامـم نـرهـاندی

امروز رهاندی که مرا بال و پری نیست

[پژواک]

تو جسم تیره ای ما تابناکیم
تو از خاکی و ما از جان پاکیم

[darya@]

دلا تا کی در این زندان فریب این وآن بینی[golrooz]یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

[MR_Jentelman]

یکی آتشی برشده تابناک
میان آب و باد از بر تیره خاک
که یزدان ز ناچیز چیز آفرید
بدان تا توانایی آرد پدید

[poune]

دوش دیدم که ملائک در می خانه زدند
دل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

[نازخاتون]

د ر راه خدا د و کعبه ا مد حا صل
یک، کعبه ء صورت ا ست ویک، کعبه ء د ل


تا بتوا نی زیا رت د ل ها کن
کا فزون زهزا ر کعبه با شد ، یک د ل !

[darya@]

لازمه عاشقیست رفتن ودیدن ز دور [golrooz]ور نه ز نزدیک هم رخصت دیدار است

[Rez@ee]

تا نورِ تو تابيده به طور كلماتم
موساي تكلم شده ام در خودم امشب

[MR_Jentelman]

بیا آرام من با هم بخندیم

دمی غافل شوی "ناک اوت" گردی

[Rez@ee]

یاس بوی مهربانی می دهد
عطردوران جوانی می دهد

[پژواک]

دریای لطف اوست و گرنه سحاب کیست
تا برزمین مشرق و مغرب کند سخا

[ارغنون]

دریای لطف اوست و گرنه سحاب کیست
تا برزمین مشرق و مغرب کند سخا

بیت بعدی همین شعر
انشا تنا بلطفک یا صانع الوجود
فاغفرلنا به فضلک یا صانع الدعا

[MR_Jentelman]

ای دل گرت هوای بهشت است آرزو


یکسان بود هوای بهشت و هوای توس

[poune]

سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
آنچه خود داشت زبیگانه تمنا میکرد

[Rez@ee]

در دلم نوشته است
دست سرنوشت
خون درد را
با گلم سرشته است
پس چگونه سرنوشت ناگزير خويش را رها كنم؟

[warrior]

منم سر گشته و حیرانت ای دوست
کنم یک باره جان قربانت ای دوست

[پژواک]

تورا گر ساخت ابراهیم آذر
مرا بفراشت دست حی داور

[ارغنون]

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد
زدم این فال و گشت و اختر و کار آخر شد

[MR_Jentelman]

دنيا ديدی و هر چه ديدی هيچ است

و آن نيز که گفتی و شنيدی هيچ است

سـرتاسـر آفـاق دویـدی هیـچ است

و آن نيز که در خانه خزيدی هيچ است

[Rez@ee]

تكيه گاه بي پناهي دلم شكسته است
كتف گريه هاي بي بهانه ام
بازوان حس شاعرانه ام
زخم خورده است

[nourooz]

تو زر نئی ای غافل نادان که ترا
در خاک نهند و باز بیرون آرند

[Rez@ee]

دردهاي پوستي كجا؟
درد دوستي كجا؟
اين سماجت عجيب
پافشاري شگفت دردهاست
دردهاي آشنا
دردهاي بومي غريب
دردهاي خانگي
دردهاي كهنه ي لجوج

[MR_Jentelman]

جفــــــــا كه با من دلخــســـــته ميكني ، سهل است

غرض وفــــاست ، كه با مــــردم دگــــــر نكــــني

[پژواک]

یارب مددی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

[azarbara]

تو می دانی که من
از میان همه نعمت های این جهان،
آنچه را برگزیده ام و دوست می دارم، تنهایی است.
این نگهبان سکوت،
شمع جمعیت تنهایی،
راهب معبد خاموشی ها،
حاجب درگه نومیدی،
سالک راه فراموشی ها،
چشم به راه پیامی، پیکی
گرمی بازوی مهری نیست.
(دکتر شریعتی)

[ساسي]

يوسف گمگشته بازايدبه كنعان غم مخور
كلبه احزان شود روزي گلستان غم مخور.[narahatish]

[*FATIMA*]

روحی رها سری پر از شیدایی
نایی پر از ترانه
دهانی
گرسنه ی کلام های تازه

[azarbara]

هوا بس ناجوانمردانه سرد است،
ای دمت گرم و سرت خوش باد،
سلامم را تو پاسخ گوی،
در بگشای.

[*FATIMA*]

یک نفر در میان آتش و دود
جدول روزنامه حل میکرد

[Rez@ee]

درصمیمیت سیال فضا خش خشی می شنوی
کودکی می بینی رفته از کاج بلندی بالا
جوجه بردارد از لانه نور
واز او می پرسی
خانه دوست کجاست

[nourooz]

تو زر نئی ای غافل نادان که ترا

در خاک نهند و باز بیرون آرند

[Rez@ee]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتندو به پیمانه زدند

[MR_Jentelman]

دود در مزرعه سبز فلك جاريست
تيغه نقره داس مه نو زنگاريست
وآنچه هنگام درو حاصل ماست
لعنت و نفرت و بيزاريست

[Rez@ee]

تا ببندي چشم، كورت مي كند
تا شدي نزديك، دورت مي كند
كج گشودي دست، سنگت مي كند
كج نهادي پاي، لنگت مي كند
تا خطا كردي، عذابت مي كند
در ميان آتش، آبت مي كند ...

[MR_Jentelman]

ديشب من و تو بسته ي اين خاک نبوديم

من يکسره اتش همه ذرات هوا تو

[Helix]

وقت است كه بنشيني و گيسو بگشايي
تا با تو بگويم غم شب هاي جدايي

[MR_Jentelman]

يكي افسانه اينده ميخواند
كه شادي بيشر خواهي ازين راند

[*FATIMA*]

دیدم ای بس آفتابی را
کو پیاپی در غروب افسرد
آفتاب بی غروب من !
ای دریغا ، در جنوب ! افسرد

[نازخاتون]

دستم بگرفت و پا به پا برد
تا شيوه راه رفتن آموخت

[nourooz]

تو مردم بین که چون بیرای و هوشند

که جانی را به نانی می‌فروشند

[Rez@ee]

دريا و آفتاب / در انحصار چشم كسي نيست
روزي كه آسمان / در حسرت ستاره نباشد
روزي كه آرزوي چنين روزي / محتاج استعاره نباشد
اي روزهاي خوب كه در راهيد! / اي جاده هاي گمشده در مه!

[MR_Jentelman]

هوا ، هواي تازه
وقته راز و نياز
از اينجا تا شهر عشق
راهي دور و درازه[bamazegi]

[نازخاتون]

هر جا بطلب شتافتندش
جستند ولی نیافتندش

[نازخاتون]

شبي ياد دارم كه چشمم نخفت
شنيدم كه شمع با پروانه بگفت...

[MR_Jentelman]

تنـی آلــوده درد و دلی لبـریز غــم دارم

زاسباب پریشانی تو را ای عشق کم دارم

[نازخاتون]

ميـــــــان بـــاغ حـــرامـــست بي تـــو گرديدن
كه خار با تو مرا به ، كه بيتــــو گل چيدن
سعدي

[MR_Jentelman]

نگذار به هجم دردها فكر كنم
در صلح به ان نبرد ها فكر كنم
من در دل خويش بچه اي معصومم
نگذار كه مثل مردها فكر كنم

[نازخاتون]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

[MR_Jentelman]

من چگونه هوش دارم پیش و پس؟
چون نباشد نور یارم پیش و پس

[AreZoO]

سبزي چشم تو درياي خيال


پلك بگشا كه به چشمان تو دريابم باز

[nourooz]

زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل

زین پس چو نباشیم همان خواهد بود

[Rez@ee]

در سایه هر سنگ اگر گل به زمین است
نقش تن ماری است که در خواب کمین است

[*FATIMA*]

تا سایه سیاه تو اینسان
پیوسته در کنار تو باشد
هرگز گمان مبر که در آنجا
چشمی به انتظار تو باشد

[نازخاتون]

دلا در عاشقي ثابت قدم باش
كه دراين ره نباشد كار بي اجر

[Rez@ee]

راستي كدام يك درست كفته اند؟ من كه فكر مي كنم

گل به راز زندگي اشاره كرده است

هر چه باشد او گل است گل يك دو پيرهن

بيش تر ز غنچه پاره كرده است!

[delfan]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه.

[AreZoO]

همه بنيان وجودم را ويرانه كنان ميكاود


من به چشمان خيال انگيزت معتادم

[Rez@ee]

من سازم
بنده آوازم برگیرم بنوازم
بر تارم زخمه لا می زن راه فنا می زن
من دودم می لغزم می پیچم نابودم

[MR_Jentelman]

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
خیر مقدم چه خبر دوست کجا یار کدام
یارب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که از او خصم بدام آمد و معشوقه به کام

[AreZoO]

من در اين تاريكي


من در اين تيره شب جانفرسا


زائر ظلمت گيسوي توام

[MR_Jentelman]

می لعل مذاب است و صراحی کان است
جسم است پیاله و شرابش جان است
آن جام بلورین که زمی خندان است
اشکی است که خون دل در او پنهان است

[Rez@ee]

تاریکی پیچک وار به چپرها پیچید به حنا ها افراها
پایان شبی ما در خواب یک خوشه رسید مرغی چید
آواز پرش بیداری ما :ساقه لرزان پیام

[MR_Jentelman]

مرا زين پرده آگاه كن
كه خوابم و نابينا
درين كويي كه آگاهان
محكومند به خوابيدن

[AreZoO]

نه بهاران از توست


از تو ميگيرد وام هر بهار اينهمه زيبايي را

[MR_Jentelman]

ای هدهد صبا به سبا می فرستمت
بنگر که از کجا به کجا می فرستمت

[*FATIMA*]

تا به کی باید رفت
از دیاری به دیار دیگر
نتوانم ، نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر

[نازخاتون]

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

[MR_Jentelman]

دنيايمان با او پر از شادي،
با رفتنش لبريز غم مي‌شد
بي‌آن‌كه حتي با خبر باشيم
از عمرمان يك سال كم مي‌شد

[Helix]

در كوي نيك نامان ما را گذر ندادند
گر تو نمي پسندي تغيير ده قضا را

[MR_Jentelman]

از شعله شعر من زبان مي‌سوزد
حرفي بزنم اگر، دهان مي‌سوزد
چنديست سرم لانه ققنوسان است
بالي بتکانم آسمان مي‌سوزد

[Rez@ee]

دوباره شكفته است گل از گلم

ببين بوي گل مي دهد خنده ام!

[MR_Jentelman]

ما عاشق و عهد جان ما مشتاقيست
ماييم به درد عشق تا جان باقيست

[Rez@ee]

توکز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

[MR_Jentelman]

يارب مددي ساز که يارم به سلامت
باز آيدو برهاندم از دست ملامت

[Rez@ee]

توانا بود هرکه دانا بود
زدانش دل پیر برنا بود

[ارغنون]

دل دردمند ما را که اسیرتوست یارا
به وصال مرهمی نه چو به انتظار خستی

[MR_Jentelman]

يكي عيش گذشته ياد ميكرد
بدان تاريخ دل را شاد مي كرد

[poune]

دل در بر من گم شده تهمت به که بندم
غیر از تو کسی راه به این خانه ندارد

[MR_Jentelman]

دنيايمان با او پر از شادي
با رفتنش لبريز غم مي‌شد
بي‌آن‌كه حتي با خبر باشيم
از عمرمان يك سال كم مي‌شد

[Helix]

جناب jentelman عزيز ، با عرض پوزش شعرتون تكراري بود[sootzadan]

[AreZoO]

در دلم آرزوي آمدنت ميميرد


رفته اي اينك ، اما … آيا!
باز برميگردي

[Rez@ee]

یک عمر پریشانی دل بسته به مویی است
تنها سر مویی ز سر موی تو دورم

[ارغنون]

ما حاصل عمری به دمی بفروشیم
صد خرمن شادی به غمی بفروشیم

[AreZoO]

من هنوز از اثر عطر نفسهاي تو سرشار سرور


گيسوان تو در انديشه من

[ستاره ی قطبی]

نيم چندان شگرف اندر سواري/ كه ارم پاي با شير شكاري[bamazegi]

[MR_Jentelman]

يك ادم خسته است از بي مهري
او چاقوي تيز خورده از چشمانت

[ستاره ی قطبی]

تو را من چشم در راهم شبا هنگام
که می گيرند در شاخ «تلاجن*» سايه ها رنگ سياهی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم؛
تو را من چشم در راهم.
شبا هنگام ، در آن دم که بر جا، درّه ها چون مرده ماران خفتگان اند؛
در آن نوبت که بندد دست نيلوفر به پای سر و کوهی دام.
گرم ياد آوری يا نه ، من از يادت نمی کاهم؛
تو را من چشم در راهم .

[MR_Jentelman]

می روم با ره خود
سر فرو ، چهره به هم ، با کسم کاری نیست
سد چه بندی به رهم ؟
دست بردار چه سود آید بار از چراغی که نه گرماش نه نور؟
چه امید از دل تاریک کسی که نهادندش سر زنده به گور؟
دست بر دار از این هیکل غم
که ز ویرانی خویش است آباد

[نازخاتون]

درودی چو نور دل پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی

[MR_Jentelman]

من اگر کامروا گشتم خوش دل چه عجب
مستحق بودم اینها به زکاتم دادند

[نازخاتون]

دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد
ز هر در می‌دهم پندش ولیکن در نمی‌گیرد

[niloofar15]

من فقط شعر های سهرابو خوب حفظم ...احسنت به شما [golrooz]

[Rez@ee]

در شبي تاريك
كه صدايي با صدايي در نمي آميخت
و كسي كس را نمي ديد از ره نزديك،
يك نفر از صخره هاي كوه بالا رفت
و به ناخن هاي خون آلود
روي سنگي كند نقشي را و از آن پس نديدش هيچكس ديگر.

[MR_Jentelman]

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

[Rez@ee]

ني ها، همهمه شان مي آيد
مرغان، زمزمه شان مي آيد .
در باز ونگه كردم
و پيامي رفته به بي سويي دشت .
گاوي زير صنوبرها،
ابديت روي چپرها .
از بن هر برگي وهمي آويزان
و كلامي ني ،
نامي ني .
پايين، جاده بيرنگي .
بالا، خورشيد هم آهنگي .

[MR_Jentelman]

يخ از بلور صافي تر به گوهر
خلاف ان شد كه اين خشك است وان تر

[*FATIMA*]

روی خط های کج و معوج سقف
چشم خود را دیدم
چون رطیلی سنگین
خشک میشد در کف ، در زردی ، در خفقان

[A M S E T I S]

نبود رنگ دو عالم که نقش الفت بود

زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

[نازخاتون]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

حافظ

[A M S E T I S]

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان شیرین خوش است[nishkhand]

[MR_Jentelman]

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی است

[parvazeh]

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت می روی تنها چرا

[parvazeh]

ببخشید نا آگاهانه از صفحه 1 پریدم اینجا در جبران این کار:

تو غره بدان مشو که می می نخوری
صد لقمه خوری که می غلام است آن را

[MR_Jentelman]

ان جام بلورین که ز می خندان است

اشکی است که خون دل در آن پنهان است

[AreZoO]

تو اگر باز كني پنجره را


من نشان خواهم داد


به تو زيبائي را

[MR_Jentelman]

آن تهی مغز را چه علم و هنر
که بر او هیزم است یا دفتر

[A M S E T I S]

راهی ست راه عشق که هیچش کناره نیست

انجا جز انکه جان بسپارند چاره نیست

[Rez@ee]

تنش از خستگي افتاده ز كار.
بر سر و رويش بنشسته غبار.
شده از تشنگي اش خشك گلو.
پاي عريانش مجروح ز خار.
***
هر قدم پيش رود، پاي افق
چشم او بيند دريايي آب.
اندكي راه چو مي پيمايد
مي كند فكر كه مي بيند خواب

[Rez@ee]

بهار امد وشمشادها جوان شده اند
پرندگان مهاجر ترانه خوان شده اند

[AreZoO]

در نگاه تو رها ميشدم از بود و نبود


شب تهي از مهتاب


شب تهي از اختر


ابر خاكستري بي باران


پوشانده آسمان را يكسر

[warrior]

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

[AreZoO]

دل من در دل شب خواب پروانه شدن ميبيند


مه در صبحدمان داس به دست

[nourooz]

تو زر نئی ای غافل نادان که ترا

در خاک نهند و باز بیرون آرند

[A M S E T I S]

ترسم این قوم که بر درد کشان میخندند

در سر کار خرابات کنند ایمان را

[MR_Jentelman]

تو خود ای گوهر یکدانه جائی آخر
کز غمت دیدۀ مردم همه دریا باشد

[AreZoO]

ديده در آينه صبح تو را ميبيند


از گريبان تو صبح صادق


ميگشايد پر وبال

[Rez@ee]

لب هاي جويبار
لبريز موج زمزمه در بستر سپيد .

در هم دويده سايه و روشن .
لغزان ميان خرمن دوده
شبتاب مي فروزد در آذر سپيد .

همپاي رقص نازك ني زار
مرداب مي گشايد چشم تر سپيد .

[AreZoO]

دست خوش
اشک هايم را کجا خواهي نوشت؟

[HANIKO]

تندیس عاشقانه ی اردیبهشت ها
یک لحظه ی تغزلی از ماجرای توست

سبد جبار عزیزی

[MR_Jentelman]

تا تو هستي و غزل هست دلم تنها نيست
شاعري چون تو هنوزم به اين دنيا نيست

[*FATIMA*]

تو به من دل نسپردی که چو آتش
پیکرت را زعطش سوخته بودم
من که در مکتب رویایی زهره
رسم افسونگری آموخته بودم

[A M S E T I S]

مرغ مسکين ! زندگی زيباست...

من در اين گود سياه و سرد توفانی نظر با جستجوی گوهری دارم

تارک زيبای صبح روشن فردای خود را تا بدان گوهر بيارايم.

مرغ مسکين ! زندگی، بی گوهری اينگونه ، نازيباست !

[نازخاتون]

تو طاعت حق كني به بهشت
نه نه تو نه عاشقي كه مزدوري تو

[A M S E T I S]

و شناور گشت دریاچه
درون خواب سبز
و دوباره سایه های گرم شعر
با تمام واژه های بیدلی آمیختند
رفت خورشید قشنگ
روی دامان گل تنها نشست
روسری مخملی بر سر کشید
تا ببیند ماه را دیوانه وار

[Rez@ee]

روشني است آتش درون شب
و ز پس دودش
طرحي از ويرانه هاي دور.
گر به گوش آيد صدايي خشك:
استخوان مرده مي لغزد درون گور

[MR_Jentelman]

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

[poune]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و در آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[Rez@ee]

در دور دست
قويي پريده بي گاه از خواب
شويد غبار نيل ز بال و پر سپيد .

لب هاي جويبار
لبريز موج زمزمه در بستر سپيد .

در هم دويده سايه و روشن .
لغزان ميان خرمن دوده
شبتاب مي فروزد در آذر سپيد .

[poune]

دست در دامن مولا زد در
که علی بگذر و از ما مگذر

[warrior]

ره مردان آزاده گیر
ایستاده ای دست افتاده گیر

[MR_Jentelman]

رقص نور داره کوچه و قرمزه
اما مهمونی نیست
که یه دافی قر بده

[A M S E T I S]

همچو باراني که شويد جسم خاک
هستيم زآلودگي ها کرده پاک

اي تپش هاي تن سوزان من
آتشي در سايهء مژگان من
اي ز گندمزارها سرشارتر
اي ز زرين شاخه ها پر بارتر
اي در بگشوده بر خورشيدها
در هجوم ظلمت ترديدها
با توام ديگر ز دردي بيم نيست
هست اگر، جز درد خوشبختيم نيست

[MR_Jentelman]

تو نیکی میکنو در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

[A M S E T I S]

ز سر خويش برگرفت کلاه


گرم شد با ادا و شوخی او
سور رامشگران بازاری
چشمکی زد به دختری طناز
خنده ای زد به شيخ دستاری

[Rez@ee]

يا درون شاخه هاي شوق ؟
مي پري از روي چشم سبز يك مرداب
يا كه مي شويي كنار چشمه ادراك بال و پر؟
هر كجا هستي، بگو با من .
روي جاده نقش پايي نيست از دشمن .
آفتابي شو

[MR_Jentelman]

ور نبود جام زطلاي ناب
با دو كف دست توان خورد اب

[Rez@ee]

بيدارم
نپنداريدم در خواب
سايه شاخه اي بشكسته
آهسته خوابم كرد.
اكنون دارم مي شنوم
آهنگ مرغ مهتاب
و گل هاي چشم پشيماني را پرپر مي كنم.

[MR_Jentelman]

مرا به هيـــــچ بدادي ، خــلاف شـــرط محــبّت

هنوز با همه عيـــــبت به جان و دل بخريدم

[Rez@ee]

مي خروشد دريا
هيچكس نيست به ساحل پيدا
لكه اي نيست به دريا تاريك
كه شود قايق اگر آيد نزديك

[AreZoO]

كاش بر اين شط مواج سياه
همه عمر سفر مي‌كردم

[Rez@ee]

مي كنم، تنها، از جاده عبور:
دور ماندند ز من آدم ها.
سايه اي از سر ديوار گذشت،
غمي افروز مرا بر غم ها.

[MR_Jentelman]

ای که بر مرکب تازنده سواری هشدار
که خر خارکش در آب وگلست

[Rez@ee]

تازه فهميدم خدايم، اين خداست
اين خداي مهربان و آشناست
دوستي، از من به من نزديك تر
از رگِ گردن به من نزديك تر

[MR_Jentelman]

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

[Rez@ee]

نبض من هر لحظه مي خندد به پندارش.
او نمي داند كه روييده است
هستي پر بار من در منجلاب زهر
و نمي داند كه من در زهر مي شويم
پيكر هر گريه، هر خنده،
در نم زهر است كرم فكر من زنده،
در زمين زهر مي رويد گياه تلخ شعر من

[ارغنون]

ندانم کدامین سخن گویمت
که والاتری زانچه من گویمت

[MR_Jentelman]

تا که از جانب معشوق نباشد کششی

کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

[Rez@ee]

دوست آن باشد که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

[ارغنون]

یارب از ما چه فلاح آید اگر تو نپذیری
به خداوندی و فضلت که نظر باز نگیری

[Rez@ee]

یارب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاج به بیگانه وخویشان نشوم

[MR_Jentelman]

می روم با ره خود
سر فرو ، چهره به هم ، با کسم کاری نیست
سد چه بندی به رهم ؟
دست بردار چه سود آید بار از چراغی که نه گرماش نه نور؟
چه امید از دل تاریک کسی که نهادندش سر زنده به گور؟
دست بر دار از این هیکل غم
که ز ویرانی خویش است آباد

[زئوس]

دی کوزه گری بدیدم اندر بازار-- بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
وآن گل بزبان حال با او می گفت --من همچو تو بوده ام مرا نیکودار

[NILOOFAR46]

روسربنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خرابِ شبگرد مبتلا کن

[MR_Jentelman]

نيم چندان شگرف اندر سواري
كه ارم پاي با شير شكاري

[NILOOFAR46]

یارب تو به فضل مشکلم آسان کن
از فضل وکرم درد مرا درمان کن
بر من منگر که بی کس و بی هنرم
آن چیز که لایق تو باشد آن کن

[MR_Jentelman]

نگو بار گران بوديمو رفتيم
نگو نا مهربان بوديمو رفتيم

[NILOOFAR46]

ما آزموده ايم درين شهر بخت خويش
بيرون كشيد بايد ازين ورطه رخت خويش

[Rez@ee]

شب ايستاده است.


خيره نگاه او


بر چار چوب پنجره من.


سر تا به پاي پرسش ، اما


انديشناك مانده وخاموش:

[NILOOFAR46]

شمع جويي و آفتاب بلند
روز بس روشن و تو در شب تار

[MR_Jentelman]

راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[ارغنون]

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی در حلقه ای در ذکر یارب یارب است

[MR_Jentelman]

تا ز میخانه و مِی نام و نشان خواهد بود
سر مـا خـاکِ رهِ پیر مُغــان خـواهد بود

[parvazeh]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زاو شده ام بی سر و سامان که مپرس

[Rez@ee]

.سرگذشت من به زهر لحظه هاي تلخ آلوده است .
من به هر فرصت كه يابم بر تو مي تازم .
شادي ات را با عذاب آلوده مي سازم

[MR_Jentelman]

مکن از خواب بیدارم خدایا

که دارم خلوتی خوش با خیالش

[hengameh]

شبی در حال مستی تکیه بر جای خدا کردم
در آن یک شب خدایا من عجایب کارها کردم
جهان را روی هم کوبیدم از نو ساختم گیتی
ز خاک عالم کهنه جهانی نو بنا کردم

[MR_Jentelman]

من نگويم که مرا از قفس آزاد کنيد
قفسم برده به باغي و دلم شاد کنيد

[Rez@ee]

دير گاهي ماند اجاقم سرد
و چراغم بي نصيب از نور.
خواب دربان را به راهي برد.
بي صدا آمد كسي از در،
در سياهي آتشي افروخت.
بي خبر اما
كه نگاهي در تماشا سوخت.

[MR_Jentelman]

تکيه بر تقوي و دانش در طريقت کافريست
راهرو گر صد هنر دارد تحمل بايدش

[*مینا*]

شهسوار من که مه آئینه دار روی اوست / تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکبست

[MR_Jentelman]

تا همه خلوتیان جام صبوحی گیرند
چنگ صبحی بد رپیر مناجات بریم

[ارغنون]

من که عیب توبه کاران کرده باشم بارها
توبه از می وقت گل دیوانه باشم گر کنم

[MR_Jentelman]

ماه اگر خواست كه از پنجره ها
بیندم در بر او مست و پریش
آنچنان جلوه كنم كاو ز حسد
پرده ابر كشد بر رخ خویش

[Rez@ee]

شب ايستاده است.
خيره نگاه او
بر چار چوب پنجره من.
سر تا به پاي پرسش ، اما
انديشناك مانده وخاموش:
شايد از هيچ سو جواب نيايد

[MR_Jentelman]

دست هایم را در خاک خشک باغچه می کارم
سبز خواهم شد به یقین
و پرستوها در گودی انگششتان جوهری ام
تخم خواهند گذاشت

[parvazeh]

تنها
هنگامی که خاطره ات را می بوسم
در می یابم دریریست که مرده ام
زیرا لبان خود را از پیشانی خاطره تو سرد تر می یابم.
از پیشانی خاطره تو
ای یار
ای شاخه جدا مانده من

[Rez@ee]

ني ها، همهمه شان مي آيد
مرغان، زمزمه شان مي آيد .
در باز ونگه كردم
و پيامي رفته به بي سويي دشت .

[MR_Jentelman]

توسني كردم ، ندانستم ، چه سود ؟

كز كشيدن سخت تر گردد كمند

[B a R a N]

ديدگانم همچو دالانهاي تار
گونه هايم همچو مرمرهاي سرد


ناگهان خوابي مرا خواهد ربود
من تهي خواهم شد از فرياد درد

[MR_Jentelman]

دل شکسته اگر باز هم دلی باشد
بگو چگونه نگهبان قابلی باشد
چگونه در خودش این راز را نگه دارد؟
چگونه باز درین خانه گلی باشد؟

[B a R a N]

دلم گرفته است
دلم گرفته است


به ايوان ميروم و انگشتانم را
بر پوست کشيده ي شب مي کشم

[MR_Jentelman]

من درد تو را ز دست اسان ندهم
دل برنكنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به صد هزار درمان ندهم

[B a R a N]

من از تو ميمردم
اما تو زندگاني من بودي

تو با من ميرفتي
تو در من ميخواندي
وقتي که من خيابانها را
بي هيچ مقصدي ميپيمودم
تو با من ميرفتي
تو در من ميخواندي

[MR_Jentelman]

يكي درد و يكي درمان پسندد
يكي وصل و يكي هجران پسندد

[B a R a N]

دلم قلمرو جغرافیای ویرانی است

هوای ناحیه ما همیشه بارانی است







دلم میان دو دریای سرخ مانده سیاه






همیشه برزخ دل تنگه پریشانی است

[MR_Jentelman]

تا روح بشر به چنگ زر زنداني است .
شاگردي مرگ پيشه انساني است
جان از ته دل طالب مرگ است دريغ
در هيچ كجا براي مردن جا نيست

[B a R a N]

ترا مي خواهم و دانم كه هرگز به كام دل در آغوشت نگيرم


توئي آن آسمان صاف و روشن
من اين كنج قفس، مرغي اسيرم

[MR_Jentelman]

معلم پای تخته داد میزد
صورتش از خشم گلگون بود
دستانش به زیر پوششی از گرد پنهان بود
ولی آخر کلاسیها لواشک بین هم تقسیم میکردند
آن یکی در گوشه ای دیگر ، جوانان را ورق مزد
دلم میسوخت ..... به حال او که بیخود های و هوی میکرد

[B a R a N]

دلم قلمرو جغرافیای ویرانی است






هوای ناحیه ما همیشه بارانی است








دلم میان دو دریای سرخ مانده سیاه






همیشه برزخ دل تنگه پریشانی است

[MR_Jentelman]

تاب شمع گشته آتش افروز .
زده پروانه را آتش که میسوز

[Rez@ee]

زخم شب مي شد كبود.
در بياباني كه من بودم
نه پر مرغي هواي صاف را مي سود
نه صداي پاي من همچون دگر شب ها
ضربه اي به ضربه مي افزود.

[MR_Jentelman]

دنیا كه از او دل اسیران ریش است
پامال غمش توانگر و درویش است

[ارغنون]

تو جسم تیره ای ما تابناکیم
تو از خاکی و ما از جان پاکیم

[MR_Jentelman]

من درد تو را ز دست اسان ندهم
دل برنكنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به صد هزار درمان ندهم

[B a R a N]

من هیچ چیز و هیچ کسی را
دیگر
در این زمانه دوست ندارم
انگار
این روزگار چشم ندارد من و تو را
یک روز
خوشحال و بی ملال ببیند

[Rez@ee]

در باغي رها شده بودم.


نوري بيرنگ و سبك بر من وزيد .


آيا من خود بدين باغ آمده بودم


و يا باغ اطراف مرا پر كرده بود ؟


هواي باغ از من مي گذشت
و شاخ و برگش در وجودم مي لغزيد

[B a R a N]

دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این بیگانگی ها


مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها

[MR_Jentelman]

اگر آن ترك شيرازي بدست آرد دل مارا
به خال هندويش بخشم سمرقند و بخارا را

[B a R a N]

ای دیریافته با تو سخن می‌گویم

به‌سان ابر که با توفان
به‌سان علف که با صحرا
به‌سان باران که با دریا
به‌سان پرنده که با بهار
به‌سان درخت که با جنگل سخن می‌گوید

[Rez@ee]

دور از همه مردم شده ام در خودم امشب
پيدا شده ام، گم شده ام در خودم امشب

[nourooz]

برخیز و بیا بتا برای دل ما

حل کن به جمال خویشتن مشکل ما

یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم

زان پیش که کوزه‌ها کنند از گل ما

[Rez@ee]

آفتاب است و، بيابان چه فراخ!
نيست در آن نه گياه و نه درخت.
غير آواي غرابان، ديگر
بسته هر بانگي از اين وادي رخت.

[MR_Jentelman]

تو و سجّادۀ خویش و من و پیمانۀ خویش
با من ِ بـاده زده هر چه به دل داری کـُن

[B a R a N]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

[ارغنون]

درد پنهان به تو گویم که خداوند منی
یا نگویم که تو خود واقف اسرار ضمیری

[B a R a N]

ياد بگذشته به دل ماند و دريغ

نيست ياري كه مرا ياد كند


ديده ام خيره به ره ماند و نداد

نامه اي تا دل من شاد كند

[omega]

دلم خون گريد از غم چون نگريد
کدامين ظالم از غم خون نگريد

[ارغنون]

دل دردمند ما را که اسیر توست یارا

به وصال مرهمی نه چو به انتظار خستی

[omega]

يگانه دوستي بودم خدائي به صد دل کرده با جانان اشنايي

[*WIZARD*]

یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم
زان پیش که کوزه ها کنند از گل ما

[B a R a N]

ای دل من گر چه در این روزگار






جامه رنگین نمی پوشی به کام








باده رنگین نمی بینی به جام






نقل و سبزه در میان سفره نیست

[ارغنون]

تا کی آخر چو بنفشه سر غفلت در پیش
حیف باشد که تو در خوابی و نرگس بیدار

[B a R a N]

روزها رفتند و من دیگر

خود نمی دانم کدامینم

آن من مغرور سرسختم

یا من مغلوب دیرینم

[Rez@ee]

مرداب اتاقم كدر شده بود



و من زمزمه خون را در رگهايم مي شنيدم .



زندگي ام در تاريكي ژرفي مي گذشت .



اين تاريكي، طرح وجودم را روشن مي كرد .

[B a R a N]

در اين دوران كه از آزادگي نام و نشاني نيست

در اين دوران كه هرجا «هركه را زر در ترازو ، زور در بازوست»

جهان را دست اين نامردم صد رنگ بسپاريد

[*WIZARD*]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه افکندش اندر کم و کاست

[B a R a N]

تو را من چشم در راهم شباهنگام

در آن دم كه بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند؛

در آن نوبت كه بندد دست نيلوفر به پای سرو كوهی دام

گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی كاهم؛

[omega]

من غلام انکه او در هر رباط
خويش را واصل نداند بر سماط

[B a R a N]

طوق خورشید گر زمرد بود
لعل من هم به هیچ معدن نیست

لعل من چیست؟ عقده های دلم
عقده خونین به هیچ مخزن نیست

[*WIZARD*]

ترکیب طبایع چو بکام تو دمی است
رو شاد بزی اگرچه بر تو ستمی است

با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است

[Rez@ee]

تا بسازم گرد خود ديواره اي سر سخت و پا بر جاي،
با خود آوردم ز راهي دور
سنگ هاي سخت و سنگين را برهنه پاي.
ساختم ديوار سنگين بلندي تا بپوشاند
از نگاهم هر چه مي آيد به چشمان پست
و ببندد راه را بر حمله غولان
كه خيال رنگ هستي را به پيكرهايشان مي بست

[MR_Jentelman]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

[*WIZARD*]

در دیده ی دیده،دیده ای می باید
وز خویش طمع بریده ای می باید
تو دیده نداری که ببینی اورا
ورنه همه اوست، دیده ای می باید

[ارغنون]

دل اگر گمراه اگر پا در گل است
یا علی گفتن کلید مشکل است

[MR_Jentelman]

تا تو را ديدم ندادم دل به كس
عاشقم كردي به فريادم برس

[parvazeh]

سلطان ازل گنج غم عشق به ما داد
تا روی در این منزل ویرانه نهادیم

در دل ندهم ره پس از این مهر بتان را
مهر لب او بر در این خانه نهادیم.

[ارغنون]

من که عیب توبه کاران کرده باشم بارها

توبه از می وقت گل دیوانه باشم گر کنم

[Rez@ee]

مانده بر جا استوار، انگار با زنجير پولادين
سالها آن را نفر سوده ست
كوشش هر چيز بيهوده ست
كوه اگر بر خويشتن پيچد
سنگ بر جا همچنان خونسرد مي ماند
و نمي فرسايد آن نقشي كه رويش كند در يك فرصت باريك

[MR_Jentelman]

کاش بودی تا دلم تنها نبود
تا اسیر غصه شب ها نبود
کاش بودی تا فقط باور کنی
بی تو هرگز زندگی زیبا نبود

[Rez@ee]

دل را به رنج هجر سپردم، ولي چه سود،
پايان شام شكوه ام
صبح عتاب بود.

[ارغنون]

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی

تو از این چه سود داری که نمیکنی مدارا

[Rez@ee]

او نمي داند كه روييده است


هستي پر بار من در منجلاب زهر






و نمي داند كه من در زهر مي شويم



پيكر هر گريه، هر خنده،

[پژواک]

هشیار کسی باشد کز عشق بپرهیزد

وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد

[MR_Jentelman]

دنیا كه از او دل اسیران ریش است
پامال غمش توانگر و درویش است

[*WIZARD*]

تا چند حدیث پنج و چار ای ساقی
مشکل چه یکی چه صد هزار ای ساقی

خاکیم همه چنگ بساز ای ساقی
بادیم همه باده بیار ای ساقی

[Rez@ee]

يك نفر از صخره هاي كوه بالا رفت
و به ناخن هاي خون آلود
روي سنگي كند نقشي را و از آن پس نديدش هيچكس ديگر.

[MR_Jentelman]

رفتم مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
راهي به جز گريز برايم نمانده بود
اين عشق آتشين پر از درد بي اميد
در وادي گناه و جنونم كشانده بود

[مهاجر]

سلام به همگی
دست همتون درد نکنه
و شعری از امام رحمه الله علیه

در دلم بود که آدم شوم ،اما نشدم
بیخبر از همه عالم شوم ،اما نشدم


شادی روح امام و شهدا و سلامتی و ظهور امام زمان عج الله صلوات

[MR_Jentelman]

ما معتقدیم زندگی شیرین است
با اینکه دل شکسته را می فهمیم

[wildsky]

ما را هزار گونه سعادت جمال توست
اکنون مباد کمال تو نقصان خوش آمدی

[حیدری ن]

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش

میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

[MR_Jentelman]

شراب ناب مي خواهم كه مرد افكن بود زورش
كه تا يكدم بياسايم ز دنيا و شر و شورش

[پژواک]

شبی در خرقه رندآسا گذر کردم به میخانه

ز عشرت می پرستان را منور بود کاشانه